ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

 

Ο  χιονάνθρωπος  του  Βαρουσιού  μας , τον  έφτιαξαν  την  1-2-2012  η  Μαρία  Φωτοπούλου με  την  παρέα  της , για  να  δούμε φέτος  θα  έχουμε  χιόνια ;

 

Καλή  σας  μέρα  Λιδορικιώτες  όλου  του  κόσμου ,…

Καλή  μέρα  και  στους φίλους  του  χωριού  μας  και  της  εφημερίδας  μας 

ΣΑΒΒΑΤΟ  ΣΗΜΕΡΑ  29  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2014

Ανατολή Ήλιου: 07:19
Δύση Ήλιου: 17:07
Σελήνη 8 ημερών

ΣΑΝ   ΣΗΜΕΡΑ 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

. Χ.

1899

Ο ελβετός επιχειρηματίας Χανς Γκάμπερ ιδρύει την ποδοσφαιρική ομάδα τηςΜπαρτσελόνα.

1912

Αρχίζει οι στρατιωτικές επιχειρήσεις για την κατάληψη των Ιωαννίνων, κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου.

1964

Στο αίμα πνίγεται ο επίσημος εορτασμός στον Γοργοπόταμο για την ανατίναξη της ομώνυμης γέφυρας από αντιστασιακούς το 1942. Έκρηξη στο χώρο της εκδήλωσης προκαλεί τον θάνατο 13 ανθρώπων και τον τραυματισμό 45.

1967

Συμφωνία Πιπινέλη - Τσαγλαγιαγκίλ για την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο, μετά τα γεγονότα στη Κοφίνου. Την ίδια ώρα, πολεμικά αεροπλάνα της Τουρκίας υπερίπτανται πάνω από τη Λευκωσία και το Προεδρικό Μέγαρο, όπου συσκέπτονταν ο Σάιρους Βανς με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

1975

Ο Μπιλ Γκέιτς και ο Πολ Άλεν ονομάζουν τη νέα εταιρία που ίδρυσαν Microsoft(Microcomputer Software).

2009

Ο Αντώνης Σαμαράς εκλέγεται από τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, με ποσοστό 50,6% επικρατώντας της Ντόρας Μπακογιάννη που έλαβε 39,72% και του Παναγιώτη Ψωμιάδη που έλαβε 10,22%. Στις κάλπες προσήλθαν 782.136 ψηφοφόροι.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Χ.

1882

Ανρί Φαμπρ, γάλλος αεροπόρος, εφευρέτης του υδροπλάνου. (Θαν. 30/6/1984)

1915

Γιουτζίν Πόλεϊ, αμερικανός μηχανικός, εφευρέτης του ασύρματου τηλεχειριστηρίου της τηλεόρασης. (Θαν. 20/5/2012)

1925

Ερνστ Χάπελ, αυστριακός ποδοσφαιριστής και προπονητής ποδοσφαίρου. (Θαν. 14/11/1992)

ΘΑΝΑΤΟΙ

Τζιάκομο Πουτσίνι, ιταλός συνθέτης.(Τόσκα) (Γεν. 22/12/1858)

Αποφθέγματα

1986

Κάρι Γκραντ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Άρτζιμπαλντ Αλεξάντερ Λιτς, άγγλος ηθοποιός. (Γεν. 18/1/1904)

2001

Τζορτζ Χάρισον, βρετανός κιθαρίστας και συνθέτης, ένας από τους τέσσερις Beatles. (Γεν. 25/2/1943)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2911#ixzz3KSNvTK1z

Τραγωδία στο Γοργοπόταμο

Πλήθος κόσμου κάτω από την ιστορική γέφυρα, λίγο πριν το δυστύχημα...

Στις 29 Νοεμβρίου 1964 χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκε στον Γοργοπόταμο για να τιμήσουν την 22η επέτειο από την ανατίναξη της ομώνυμης γέφυρας, που αποτέλεσε μία από τις κορυφαίες αντιστασιακές πράξεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν η πρώτη φορά που εορτασμός διοργανώθηκε από το επίσημο ελληνικό κράτος.

Στην κυβέρνηση βρισκόταν η Ένωση Κέντρου με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Το πολιτικό κλίμα ήταν βαρύ από την παραίτηση του αναπληρωτή Υπουργού Συντονισμού Ανδρέα Παπανδρέου, λίγες μέρες νωρίτερα. Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Ελευθερία», προσκείμενη στον Υπουργό Οικονομικών Κώστα Μητσοτάκη, τον είχε κατηγορήσει για χαριστικές αναθέσεις μελετών και έργων σε φιλικά του πρόσωπα («Σκάνδαλο Σκιαδαρέση») και ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε υποβάλλει την παραίτησή του για «να υπερασπισθεί την αθωότητα και την πολιτική του εντιμότητα».

Η τελετή στον Γοργοπόταμο κυλούσε ομαλά, μέχρι του σημείου που πολλοί από τους παρευρισκόμενους άρχισαν να διαμαρτύρονται, επειδή δεν επετράπη στις αντιστασιακές οργανώσεις να καταθέσουν στεφάνια. Στη συνέχεια, το πλήθος, που προερχόταν κυρίως από την Αριστερά, αποδοκίμασε την κυβερνητική αντιπροσωπεία υπό τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Ακολούθησε πανδαιμόνιο, διακοπή της τελετής και αποχώρηση των επισήμων.

Ήταν 1:22 μετά το μεσημέρι, όταν ακούστηκε μια ισχυρότατη έκρηξη στο χώρο του συγκεντρωμένου πλήθους, που σκόρπισε το θάνατο και τον πανικό. Κάποιος είχε πατήσει μια νάρκη κατά προσωπικού, με αποτέλεσμα 13 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους (Γεώργιος Γιαννακούλης, Νικόλαος Δασόπουλος, Κωνσταντίνος Κανιούρας, Χρήστος Κεστίνης, Κωνσταντίνος Λεμπέσης, Κική Λιακοπούλου, Κωνσταντίνα Μπότη, Δημήτριος Μυλωνάς, Ηρωδιών Παπαζαχαρίου, Απόστολος Πολύμερος, Ασημούλα Ραχιώτη, Κωνσταντίνος Τσαρουχάς, Δήμος Τσιντικίδης) και πάνω από 45 να τραυματισθούν.

Στην αρχή δημιουργήθηκε σύγχυση και κάποιοι από το πλήθος νόμισαν ότι ακούστηκαν πυροβολισμοί. Στράφηκαν με άγριες διαθέσεις κατά των ανδρών της Χωροφυλακής, νομίζοντας ότι αυτοί πυροβόλησαν. Τελικά, επικράτησε σύνεση και αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Το τραγικό γεγονός αποδόθηκε αμέσως από την Αριστερά σε σαμποτάζ ακροδεξιών κύκλων ή επιχείρηση οργανωμένη από τις αμερικανικές υπηρεσίες. Τις επόμενες μέρες επικράτησε μεγάλη ένταση. Το επίσημο πόρισμα από τις έρευνες που ακολούθησαν υιοθέτησε την εκδοχή του ατυχήματος από παλιά νάρκη που είχε τοποθετηθεί εκεί το 1947 και δεν είχε περισυλεγεί κατά την εκκαθάριση της περιοχής δέκα χρόνια αργότερα. Το πόρισμα αμφισβητήθηκε από την Αριστερά, η οποία, όμως, προτίμησε να χαμηλώσει τους τόνους για να μην οξύνει περαιτέρω την κατάσταση.

Από τα επεισόδια κατά των αστυνομικών που ακολούθησαν την έκρηξη συνελήφθησαν 18 άτομα, ανάμεσά τους ο στρατηγός Αυγερόπουλος του ΕΛΑΣ και ο στρατηγός Κοσίντας του ΕΔΕΣ. Αρκετοί από τους κατηγορουμένους προφυλακίστηκαν μέχρι την έναρξη της δίκης, που άρχισε στη Λαμία στις 26 Μαΐου 1965. Το δικαστήριο εξέδωσε την ετυμηγορία τους στις 17 Ιουνίου και καταδίκασε τους 12 σε ποινές φυλακίσεως έως τρία χρόνια και αθώωσε τους έξι. Οι καταδικασθέντες άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/354#ixzz3KSOCKOZn

Η ιστορία της Μπαρτσελόνα

Αθλητικό σωματείο με έδρα τη Βαρκελώνη της Καταλωνίας, περιοχής της Ισπανίας. Προφέρεται Μπαρθελόνα στα ισπανικά, Μπαρσελόνα στα καταλανικά (Μπάρσα, χαϊδευτικά). Η Μπαρτσελόνα ή Μπάρτσα, όπως τη γνωρίζουμε στην Ελλάδα, είναι πασίγνωστη για το ποδοσφαιρικό της τμήμα και δευτερευόντως για την ομάδα του μπάσκετ. Διατηρεί, επίσης, τμήματα στίβου, ράγκμπι, μπέιζμπολ, χόκεϊ σάλας, χόκεϊ επί πάγου και επί χόρτου, χάντμπολ, παγοδρομιών, ποδηλασίας, βόλεϊμπολ και ποδοσφαίρου σάλας (φούτσαλ).

Είναι ο δεύτερος πλουσιότερος σύλλογος του κόσμου, με έσοδα που αγγίζουν τα 420 εκατομμύρια ευρώ (2006). Στη φανέλα της δεν διαφημίζει εμπορική φίρμα, αλλά την Unicef, την οποία ενισχύει με 1,2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Διαθέτει 156.366 εγγεγραμμένα μέλη, που εκλέγουν τον πρόεδρο του συλλόγου και 1.782 λέσχες φίλων της σε όλο τον κόσμο (2006).

Η Μπαρτσελόνα δεν είναι απλώς μια ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά μια ιδέα, ένα σύμβολο. Σύμβολο υπερηφάνειας των Καταλανών και του πόθου τους για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία από τη Μαδρίτη, σύμβολο κοινωνικών και αντιδικτατορικών αγώνων. Και φυσικά, η αιώνια αντίπαλός της Ρεάλ (Ελ Κλάσικο), που εκπροσωπεί την κεντρική εξουσία της Μαδρίτης και το Στέμμα, αλλά και της συμπολίτισσάς της Εσπανιόλ, που αντιπροσωπεύει τους βασιλόφρονες και τους κεντριστές της Καταλωνίας.

Η Μπαρτελόνα ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ελβετού επιχειρηματία Χανς Γκάμπερ. Στις 22 Οκτωβρίου 1899, ο Γκάμπερ δημοσίευσε μια αγγελία στις εφημερίδες της περιοχής, αναζητώντας ποδοσφαιριστές για τη δημιουργία ποδοσφαιρικής ομάδας. Στις 29 Νοεμβρίου 1899 οι ενδιαφερόμενοι συγκεντρώθηκαν στο Γυμνάσιο Σόλε και ίδρυσαν την ομάδα που πήρε το όνομα της πόλης. Στη συνάντηση εκείνη επελέγησαν και τα χρώματα της Μπαρτσελόνα, το μπλε και το γκρενά, που ήταν τα χρώματα της ελβετικής Βασιλείας (FC Basel), της ομάδας που υποστήριζε ο Γκάμπερ. Εξ ου και το προσωνύμιο μπλαουγκράνα, με το οποίο είναι γνωστή η Μπαρτσελόνα.

Χανς Γκάμπερ

Γρήγορα, η νέα ομάδα, υπό την καθοδήγηση του Γκάμπερ, ξεπέρασε τα σύνορα της Καταλωνίας κι έγινε μία από τις μεγάλες δυνάμεις του ισπανικού ποδοσφαίρου. Το 1902 αγωνίστηκε στον πρώτο μεγάλο τελικό της ιστορίας της, στο Κύπελλο του Βασιλιά (Copa del Rey), όπως ονομάζεται ο θεσμός του Κυπέλλου στην Ισπανία, αλλά έχασε από τη Βισκάγια με 2-1. Στις 14 Μαρτίου 1909 η Μπαρτσελόνα απέκτησε το πρώτο της γήπεδο χωρητικότητας 6.000 θέσεων, αλλά μέχρι το τέλος του χρόνου οι ανάγκες της είχαν μεγαλώσει, καθώς τα μέλη της είχαν ξεπεράσει τα 10.000.

Έτσι, μετακόμισε στο Λες Κορτς, χωρητικότητας 20.000 θέσεων, που με την πάροδο του χρόνου έφθασε τις 60.000 και τη φιλοξένησε ως τις αρχές της δεκαετίας του '50. Την εποχή αυτή στην ομάδα αγωνίστηκε ο Παουλίνο Αλκάνταρα, που με 356 γκολ στο ενεργητικό του παραμένει ο πρώτος σκόρερ της Μπαρτσελόνα. Ως το 1925 που ο Γκάμπερ παρέμεινε στην προεδρία της ομάδα, η Μπαρτσελόνα κατέκτησε 5 Κύπελλα Ισπανίας και άλλα μικρότερα έπαθλα, καθώς το πρωτάθλημα, η γνωστή μας Σέριε, άρχισε το 1928. Στην ομάδα αγωνίστηκαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Σαχίρμπαμπα, Σαμιτιέρ, Ζαμόρα, Πλάτκο και Σεσούμαγκα.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '20 η Μπαρτσελόνα οπισθοχωρεί και χάνει την αίγλη της για πολιτικούς λόγους. Στις 14 Ιουνίου 1925 οι οπαδοί της σε μια έκρηξη καταλανικού εθνικισμού γιουχάρουν τον ισπανικό εθνικό ύμνο και ο δικτάτορας Πρίμο Ντε Ριβέρα επιβάλλει εξάμηνη διακοπή των λειτουργιών της και την αποβολή του Γκάμπερ από την προεδρία της. Η ομάδα αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά προβλήματα και από τη μείωση των μελών της.

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1936 - 1939), η Μπαρτσελόνα, όπως και όλη η Καταλωνία, τάσσεται με το πλευρό των Δημοκρατικών. Ο πρόεδρός της Ζόζεπ Σουνιόλ εκτελείται από τους εθνικιστές του στρατηγού Φράνκο. Η ομάδα περιοδεύει στις ΗΠΑ και το Μεξικό, προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα για τον αγώνα. Συχνά, τα γραφεία των συνδέσμων της γίνονται στόχος βομβιστικών επιθέσεων από τους Φαλαγγίτες του Φράνκο.

Η ομάδα της Μπαρτσελόνα το 1903

Με την επικράτηση του Φράνκο το 1939 αρχίζουν τα μαύρα χρόνια για την Μπαρτσελόνα, καθώς ο δικτάτορας πριμοδοτούσε σκανδαλωδώς την αγαπημένη του Ρεάλ Μαδρίτης, που αποτελούσε το σύμβολο της ενωμένης Ισπανίας, σε αντίθεση με την Μπαρτσελόνα, που αντιπροσώπευε τις αποσχιστικές τάσεις της Καταλωνίας. Η Μπαρτσελόνα τότε εξαναγκάστηκε να αφαιρέσει την καταλανική σημαία από το σήμα της και να ισπανοποιήσει το όνομά της. Όμως, το γήπεδό της παρέμεινε ένα από τα λίγα μέρη, που μπορούσε ο κόσμος να μιλήσει ελεύθερα τα καταλανικά.

Χαρακτηριστικό είναι και το επεισόδιο του 1943. Στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Ισπανίας η Μπαρτσελόνα νίκησε 3-0 τη Ρεάλ. Στον επαναληπτικό της Μαδρίτης οι παίκτες της δέχθηκαν στα αποδυτήρια την επίσκεψη ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου του Φράνκο, ο οποίος τους υπενθύμισε ότι «παίζουν ποδόσφαιρο χάρις στη μεγαλοψυχία του καθεστώτος». Οι ποδοσφαιριστές της Μπάρτσα πανικοβλήθηκαν και έχασαν με κατεβασμένα τα χέρια 11-1.

Παρά τη δύσκολη πολιτική κατάσταση, η ομάδα σήκωσε κεφάλι και πέτυχε αξιόλογες διακρίσεις τη δεκαετία του '40 και του '50. Τη φανέλα της φόρεσαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Σέζαρ, Ράμαλετς, Βελάσκο, Τσίμπορ, Κότσιτς και Κουμπάλα, που από πολλούς θεωρείται ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που φόρεσε την κυανέρυθρη φανέλα. Το 1954 η ομάδα μετακόμισε στο αχανές Καμπ Νου και το 1958 είχε και την πρώτη της ευρωπαϊκή διάκριση με την κατάκτηση του Κυπέλλου Εκθέσεων (νυν Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ).

Η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ το 2006

Το 1978 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για την Μπαρτσελόνα. Στην προεδρία του συλλόγου εξελέγη ο 56χρονος εργολάβος οικοδομών Ζοζέπ Νούνιεζ, που υποσχέθηκε να κάνει την Μπάρτσα παγκόσμια δύναμη και οικονομικά αυτάρκη. Το 2000, όταν παρέδωσε την προεδρία στον Ζοάν Γκασπάρτ, είχε επιτύχει και τους δύο στόχους του. Η Μπαρτσελόνα με 7 πρωταθλήματα, 7 Κύπελλα, 5 σούπερ κύπελλα Ισπανίας, 1 Τσάμπιονς Λιγκ, 3 Κύπελλα Κυπελλούχων και 2 Ευρωπαϊκά Σουπερ - Καπ ήταν η ομάδα που ονειρεύονταν οι οπαδοί της.

Τη φανέλα της την περίοδο Νούνιεζ φόρεσαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Σούστερ, Θουμπιθαρέτα, Γκουαρντιόλα, Μπακέρο, Λίνεκερ, Μπεγκιριστάιν, Γκοϊγκοετσέα, Χάτζι, Κούμαν, Λάουντρουπ, Ρομάριο, Στόιτσκοφ, Μαραντόνα, Φίγκο, Κλάιφερτ, Τζιοβάνι (Ολυμπιακός, Εθνικός) και Ριβάλντο (Ολυμπιακός, ΑΕΚ). Πιο επιτυχημένος προπονητής ήταν ο παλιός της παίχτης Γιόχαν Κρόιφ με 11 τίτλους.

Μετά την παρένθεση Γκασπάρτ (2000 - 2003), η Μπαρτσελόνα ξαναβρέθηκε στο δρόμο των επιτυχιών, με πρόεδρο τον Ζοάν Λαπόρτα, προπονητή τον Φρανκ Ράικαρντ και παίκτες, όπως οι Ροναλντίνιο, Ανρί, Μέσι, Ντέκο, Ετό, Ζιουλί, Πουγιόλ Ινιέστα και Τσάβι.

Το 2008 ξεκίνησε η τετραετία των μεγάλων επιτυχιών και του «εξωπραγματικού» ποδοσφαίρου («ποδόσφαιρο playstation» ονομάστηκε) για την Μπαρτσελόνα, με προπονητή τον παλιό της παίχτη Πεπ Γκουαρντιόλα και μεγάλο αστέρι τον αργεντίνο Λιονέλ Μέσι. Έως τις 27 Απριλίου 2012, οπότε ολοκληρώθηκε η εποχή Γκουαρντιόλα στους «μπλαουγκράνα», η Μπαρτσελόνα κατέκτησε 14 από τους 19 τίτλους που διεκδίκησε.

Τίτλοι

• Πρωταθλήματα Ισπανίας (22): 1929, 1945, 1948, 1949, 1952, 1953, 1959, 1960, 1974, 1985, 1991, 1992, 1993, 1994, 1998, 1999, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013.
• Κύπελλα Ισπανίας (26): 1910, 1912, 1913, 1920, 1922, 1925, 1926, 1928, 1942, 1951, 1952, 1953, 1957, 1959, 1963, 1968, 1971, 1978, 1981, 1983, 1988, 1990, 1997, 1998, 2009, 2012.
• Σούπερ-Κύπελλα Ισπανίας (11): 1983, 1991, 1992, 1994, 1996, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013.
• Λιγκ-Καπ Ισπανίας (2): 1982, 1986.
• Τσάμπιονς Λιγκ (4): 1992, 2006, 2009, 2011.
• Κύπελλα Κυπελλούχων (4): 1979, 1982, 1989, 1997.
• Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (3): 1958, 1960, 1966.
• Ευρωπαϊκά Σούπερ-Καπ (4): 1992, 1997, 2009, 2011.
• Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων (2): 2009, 2011.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/355#ixzz3KSOybWIn

 

Η ιστορία της Lancia

Ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία, που από το 1969 ανήκει στον όμιλο της FIAT. Ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1906 από τον 25χρονο τότε Βιτσέντζο Λάντσια (1881 - 1937), ένα οραματιστή μηχανικό και δοκιμαστή αυτοκινήτων, που δούλευε για τη FIAT.

Χρειάστηκε λιγότερο από ένα χρόνο για να δημιουργήσει το πρώτο αυτοκίνητο, το οποίο ονόμασε «Άλφα». Από τότε όλα τα μοντέλα της Λάντσια (Lancia: Λάντσα η σωστή προφορά στα ιταλικά) χρησιμοποιούν ελληνικά γράμματα ή λέξεις (Ypsilon, Lambda, Hyena, Thema, Thesis κλπ).

Το 1937 ο Λάντσια δημιουργεί το πρώτο του αριστούργημα, την Aprilia, που σχεδόν εβδομήντα χρόνια μετά την κυκλοφορία της εντυπωσιάζει με τις καθαρές γραμμές και την προηγμένη τεχνολογία της. Όμως, δεν πρόλαβε να τη δει στους δρόμους, καθώς πέθανε στα 56 του από καρδιακή προσβολή, τον Φεβρουάριο του 1937.

Η Lancia από εκείνα τα χρόνια είναι γνωστή για τις πολλές της καινοτομίες στο τομέα της αυτοκίνησης. Ήταν η πρώτη που καθιέρωσε το κιβώτιο ταχυτήτων τεσσάρων σχέσεων, το δυναμό υψηλής τάσης και την περιστροφική αντλία νερού. Δημιούργησε και προχώρησε στην κατασκευή των κινητήρων V4 και V6. Μεταγενέστερα συνεισέφερε σημαντικά στη δημιουργία των κινητήρων V8 και V12.

Μετά τον θάνατο του Βιτσέντσο, η Lancia πέρασε στα χέρια της γυναίκας και του γιου του. Δεν μπόρεσε, όμως, να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό και έφθασε στα όρια της χρεωκοπίας το 1969. Η ένταξή της στο άρμα της FIAT ήταν μονόδρομος.

Η Lancia έχει γράψει ιστορία και στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού, καθώς παραμένει η πιο πολυνίκης ομάδα στην ιστορία των ραλί. Έχει κατακτήσει τα πρωταθλήματα κατασκευαστών με τα μοντέλα Fulvia (1974), Stratos (1974, 1975, 1976), 037 (1983) και Delta (1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992).

Από το 2003 η μητρική FIAT προσδιόρισε τον ρόλο της μέσα στον όμιλο. H Lancia θα διαθέτει μία γκάμα από μοντέλα, που το κύριο χαρακτηριστικό τους θα είναι η πολυτέλεια, η κομψότητα και η άνεση, ενώ δεν θα υστερούν σε επιδόσεις.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/193#ixzz3KSPJ8hHc

  Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Κυριακή
30/11

02:00

12°C

73%

1 Μπφ B
3 Km/h

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

08:00

13°C

66%

1 Μπφ B
3 Km/h

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

14:00

16°C

58%

2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

20:00

12°C

75%

3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h

ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

 

ΠΡΙΝ  ΠΕΝΤΕ  ΧΡΟΝΙΑ  ΤΕΤΟΙΑ  ΜΕΡΑ  ΓΡΑΦΑΜΕ …

29.11.09

XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΝΕ..ΧΟΙΡΙΝΟ ΚΑΙ..ΚΟΡΩΝΑ – ΓΡΑΜΜΑΤΑ !!!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

Όσο πλησιάζουν οι " γιορτάδες ", αυτός ο..έρμος ο νους , χαζο..σεργιανάει όλο και προς τα ..πίσω , βασανίζοντάς μας..γλυκά..γλυκά , κι' εκείνη η περίεργη ..ανατριχίλα ..βολτάρει , πάνω-κάτω , στη ραχοκοκκαλιά , κι' ο κόμπος στο λαιμό...άλλο βάσανο κι' αυτό , και όλα ..κολλημένα στον παλιό..καλό καιρό...

Ας δούμε όμως πως ..έννοιωθε , τέτοιες μέρες , ο αξέχαστος Λιδορικιώτης , και αγαπημένος φίλος , Αλέκος Κωστάκης , ο ...Καφτανιαλέκος μας ...το κομμάτι δημοσιεύτηκε στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " του Γιώργου Καψάλη , αριθ.φύλλου 12 , το Νοέμβριο 1982 .

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α Μ Ε Χ Ο Ι Ρ Ι Ν Ο Κ Α Ι ..

" Κ Ο Ρ Ω Ν Α - Γ Ρ Α Μ Μ Α Τ Α "...

" Δεν ξέρω αν εμείς οι παλιότεροι Λιδωρικιώτες είμαστε αθεράπευτα ρομαντικοί κι' όλα τα περασμένα , συγκρίνοντάς τα με τα σημερινά , τα βλέπουμε πάντα καλύτερα και ..ποιητικότερα .

Ίσως η " φευγάτη νιότη μας ' , ίσως τ' απόσκια της ζωής , που ήδη γέρνουν στην αυλή μας ( μ' όλα τα σύνδρομά τους , π' ανάθεμά τα ) να μας κάνουν να βλέπουμε με μάτι νοσταλγικό τα περασμένα και ιδιαίτερα ετούτες τις άγιες μέρες της χριστιανοσύνης .

Κι' η έρμη και χιλιοδαρμένη ψυχή βυθίζεται στο πέλαγος των αναμνήσεων και γεμίζει από μιά ανάλαφρη και γλυκόπικρη νοσταλγική θλίψη καθώς αναθυμάται : Τότε που όλοι - μικροί μεγάλοι - περίμεναν με πραγματική λαχτάρα κι' ένταση ψυχής τα Χριστούγεννα . Όχι τυπικά κι' από συνήθεια , όπως γίνεται σήμερα , που οι περισσότεροι τα βλέπουν σαν διακοπές και τίποτε περισσότερο . Δεν υπάρχει πλέον εκείνη η ..μυστηριακή οικογενειακή ατμόσφαιρα , που συγκέντρωνε στο τραπ'εζι της " φαμελιάς " - όπως λέει κι' ο Παλαμάς - όλους , ακόμα κι' εκείνους που βρίσκονταν στα πέρατα της γης , που πάσχιζαν κι' έκαναν τ' αδύνατα δυνατά να βρεθούν ο ένας κοντά στον άλλο , κάτω απ' το βλέμμα και τη σκιά των " εφέστιων " θεών .

Τώρα , όλοι σκορπάνε σαν του " λαγού τα παιδιά " , άλλοι ..ρεβεγιονάρουν στη ρόδο , άλλοι γιορτάζουν - αν υποθέσουμε πως γιορτάζουν - στας ..Ευρώπας η κάνοντας σκι στις όμορφες χώρες με οργανωμένα ταξίδια κι' έτσι το " μάγο της Βηθλεέμ αστέρι " με το μυστηριακό του φως , έχει αντικατασταθεί με τα εκτυφλωτικά φώτα των κοσμοπολίτικων κέντρων , εσωτερικού και εξωτερικού .

Από τ' Άη Φιλίππου και δώθε , άρχιζε η νηστεία , κι' όσο ζύγωναν οι μέρες ως τα Χριστούγεννα , τα πάντα βρόσκονταν σ' εγρήγορση , Οι ξενητεμένοι έστελναν τα τσέκια τους και τις επιταγές τους η όριζαν πότε θα 'ρχονταν στο χωριό . Οι νοικοκυράδες ασπρίζανε και συγυρίζανε τα σπίτια , οι άντρες έκαναν κουμάντο γιά τα " χρειαζούμενα " και τα παιδιά κλείνανε την παρέα τους γιά τα κάλαντα κι ετοίμαζαν τις χάλκινες " στριφτάρες " τους γιά το στριφτό . (Ήταν χάλκινα νομίσματα , Ελληνικά , του Όθωνα , του Γεωργίου του Α' , Ουγγαρέζικα , Ιταλικά ( ..μούσες , απ' το μούσι του Βίκτωρα Εμμανουήλ ) και.." αργεντινούσες " . Τις λιμάριζαν γιά να ..φέρνουν πάντα κορώνα , κι όχι " τσέλι " , δηλαδή γραμματσέλι , που έχανες αν έφερνες .

Χαράματα της παραμονής , τα παιδιά δυό-δυό , η και περισσότερα , ξεχύνονταν από πόρτα σε πόρτα , γιά τα΄κάλαντα . Τα 'λεγαν " καλήμερα " , από ένα βιβλιαράκι της δραχμής , που τ' αγόραζαν από τον Μπήλιο κι είχε μέσα τα κάλαντα απ' όλη την Ελλάδα . Δεν έλεγαν τα γνωστά " καλήν εσπέραν άρχοντες κλπ " , αλλά τα ποιμενικά , τα τσοπάνικα " Χριστούγεννα - πρωτούγεννα " .

Κι αυτά , βέβαια , φάλτσα , ξερά , χωρίς τη συνοδεία μουσικών οργάνων , καραβιών κλπ , και στα γρήγορα , γιά να προλάβουν όλα τα σπίτια , ιδίως τα " πλουσιόσπιτα ". Και τα πενηνταράκια έπεφταν και που και που και κάνα..φραγκοδίφραγκο .

Γιά την ιστορία , ο πρώτος που χρησιμοποίησε έγχρωμο καραβάκι ήταν ο Γ.Καραχάλιος ( Φιλόσοφος ) , κι' ένας ψαράς , ο μπάρμπα Γιάννης , ο ξυπόλυτος , που όταν φώναζε ακουγόταν ως την Πενταγιού , και που κανένας ποτέ δεν έμαθε την καταγωγή του , ούτε και ποιό ..καράβι τον άδειασε στο Λιδορίκι . Κι' όπως 'ηρθε , το ίδιο κι' έφυγε , " μονάτος " και μυστηριώδης ψαράς , ομπρελάς , καρεκλάς , κλουβάς , πολυτεχνίτης κι' ερμοσπίτης , που λένε .

Κάποτε δυό χωριανοί μας - πολύ παλιότεροι από μένα -ήταν φαίνεται κουμπούρες στα γράμματα και , θέλοντας να πρωτοτυπήσουν , αποφάσισαν να πουν τα συριανά απ' το βιβλιαράκι . Κι ενώ εμείς , σύμφωνα με τα δικά μας κάλαντα , ζητούσαμε γιά πληρωμή μας " ένα ζευγάρι κότες " , αυτοί -κατά το βιβλίο - ζητούσαν " ισπανικά και γαλλικά , βενέτικα ..φλωρία ! ". Αλλά αντί να διαβάζουν σωστά , διάβαζαν " σπανίκα λαι..γαλίκα ", μ' αποτέλεσμα να μείνει η γαλλίκα ( μεγάλο κοφίνι ) σαν παρατσούκλη του ενός .

Το προιόν των καλάντων , 5-10 δραχμές - θησαυρός γιά τα παιδιά εκείνης της εποχής - ξοδευόταν σε κοκοτάκια από το Ζήσιμο , σε καραμούζες , μπαλόνια , γλυκά , κόλλες αεροστάτου και στο στριφτό στ' αλώνια . Κι' άκουγες φωνές : " Τσέλι κι άλλοοοοο ", " ρίξτες φρούζες ρε , αλλοιώς κομμένες " , " κορόνα κι' άλλη ". Και τα πενηνταράκια άλλαζαν , ως το βράδυ , συνέχεια χέρια , και ο Ψαλάς , τ' Αρπάλη , του Κανδρή και του Ζώη τ' αλώνια γνώριζαν δόξες από το παιδομάνι .

Την παραμονή ακόμα , όλοι - όσοι είχαν - έσφαζαν το γουρούνι ( του...γρούν' τ'ς ) . Τα περισσότερα σπίτια έτρεφαν από ένα , που τ' αγόραζαν μικρά π' τους Πενταορίτες , το Μάρτη συνήθως . Ήταν τα λεγόμενα .." σγατζογούρουνα " , που δε σήκωναν βάρος , όπως τα μπουλντόγκ , και σπάνια ξεπερνούσαν τις 100 οκάδες , τα τάιζαν μ' ό,τι περίσσευε - αν υποτεθεί ότι περίσσευε - απ' το τραπέζι , με πίτουρα , λιοκόκι , σαπιοκαλάμποκο , βελάγκι , σαπιοκολόκυθα , κ.α .τέτοια , μα η καλύτερη τροφή τους ήταν το αίμα .

Τότες , όλοι οι χασάπηδες , είχαν το..σφαγείο τους έξω απ' το...μαγαζί τους . Δεν υπήρχε τουρισμός και ..τέτοια , σφάζανε το ζώο εκεί μπροστά , να βλέπει ο κόσμος , κι' είχαν μιά σκαφούλα να μαζεύει το αίμα . Το αίμα αυτό , πάγωνε , έπηζε κι΄' ήταν σα συκώτι . Πετούσαν μέσα σ' αυτό και τ' άχρηστο..κωλάντερο - λιχουδιά γιά το θρεφτάρι γουρούνι - κι οι διάφοροι .. " χοιροτρόφοι " το 'παιρναν με ντενεκέδες , ακι τάιζαν τα γουρούνια τους .

Κατά τις 9 με 10 το πρωί , άρχιζε η ομαδική σφαγή των χοίρων και γινόταν ..χαλασμός , απ' τα γουίσματά τους . Ειδικοί σφάχτες γύριζαν , από σπίτι σε σπίτι , γιά τη σφαγή , που δεν ήταν και εύκολη δουλειά . Γινόταν ως επί το πλείστον , με μακριά ξιφολόγχη - καλύτερη γι' αυτή τη δουλειά ήταν η Βουλγάρικη - γιατί , λόγω του λίπους το συνηθισμένο μαχαίρι , δεν έφτανε εύκολα ως την καρδιά του ζώου . Μετά τη σφαγή του ζώου , η νοικοκυρά έβαζε στο στόμα του σφαγμένου ζώου , ένα λεμόνι και δίπλα έκαιγαν , πάνω σ' ένα κεραμίδι με κάρβουνα λίγο λιβάνι . Αυτό , πιστεύω , ότι κρατάει κατευθείαν απ' την ειδολολατρική αρχαιότητα και δείχνει την αδιάσπαστη ενότητα της φυλής μας .

Προπολεμικό Λιδορίκι , φωτογραφία βγαλμένη κάπου απ' το νεκροταφείο ..

Απ' το γουρούνι δεν πετούσαν τίποτα . Το κρέας , γινόταν " σύγλινο " και λουκάνικα μυρωδάτα , το λίπος , ίσα με δυό τενεκέδες , τρωγόταν όλο το χρόνο ( ακόμα και τα κατάλοιπά του ) , οι " τσιγαρήθρες " τρώγονταν ωμές η έμπαιναν στον τραχανά , τα εντόσθιά του , γίνονταν πεντανόστιμες " ματιές " στη γάστρα , και το δέρμα του , " γουρνοτσάρουχα ". Ακόμα κι΄η " κατουρήθρα " του , γινόταν καπνοσακούλα η μπάλα γιά τα παιδιά ! Πόσα λοιπόν δεν έδινε το φουκαριάρικο το γουρούνι τότε στη φτώχεια ! Και πόσες τρύπες δεν βούλωνε...

Ανήμερα , όλοι , με την πρώτη καμπάνα , μέσα στα βαθιά μεσάνυχτα , τραβούσαν γιά την εκκλησία , άκουγαν μ' αληθινή κατάνυξη τη θεία λειτουργία , και γυρίζοντας στα σπίτια , στρώνονταν στο φαγοπότι , πλούσιοι και φτωχοί . Όσοι είχαν γουρούνι έδιναν λίγο κρέας και στους φτωχούς που δεν είχαν . Κι' αυτό το γράφω υπεύθυνα : ποτέ δεν άφησαν οι " έχοντες " Λιδορικιώτες τους φτωχούς του χωριού χωρίς κρέας . Ναι , υπήρχε αλληλεγγύη . Θυμάμαι , το 1940 , που η νεολαία του χωριού μας , μάζεψε 2 μεγάλα κοφίνια κρέας , χριστόψωμα , τυριά , αυγά και τσιγάρα γιά 100 Ιταλούς αιχμαλώτους , που τους είχαν φέρει στο σχολείο , να μη τους αφήσουμε - χρονιάρα μέρα - έστω κι' αν ήταν εχθροί μας .

Και το " Χριστουγεννιάτικο της φαμελιάς τραπέζι " στρωνόταν πλούσιο . Όλη η φαμελιά συγκεντρωμένη , περίμενε τον γεροντότερο να κάνει την αρχή . Έπαιρνε εκείνος το Χριστόψωμο , που 'χε πάνω του κεντημένο ένα σταυρό και γύρω-γύρω στρογγυλά εξογκώματα , τα λεγόμενα " αρνάκια " , γύριζε προς τα εικονίσματα , έκανε το σταυρό του , έβαζε το ψωμί πάνω στο κεφάλι του και το πίεζε να κοπεί στα δύο . Αν η δεξιά μεριά κοβόταν μεγαλύτερη , σήμαινε πως θα 'χουμε πολύ στάρι , αν η αριστερή , θα 'χαμε καλαμπόκι . Ύστερα μ' ευχές και..γλυκοκουβεντιάσματα το 'ριχναν όλοι στο φαγητό , αγαπημένοι , αδελφωμένοι και μονοιασμένοι ...

Τ' απόγευμα , βούιζαν όλα τα σπίτια κι' όλα τα σοκάκια από φωνές και τραγούδια . Τραγουδούσε τότε ο κόσμος . Στις 12 ταβέρνες του χωριού , με στιφτόκρασο , έστω , το.." γαργάριζαν " , ο Κλωσσοκώστας , ο Τάλτας , ο Διονονίκος , ο Θανάσος , ο Φουσκονίκος και χόρευε ο Κοντορός την ιτιά στα χοντρά και πήδαγαν ο Καναβούλας με τον Ελλάδα " κι' όξω...φτώχεια.." Κι' ο Λουτζιρούμης (...Μουτζουρούμ'ς ) Ιωάν. Κοκκαλιάς με το Λύτρα - λαούτο και κλαρίνο - τράβαγαν τις φάλτσες νότες τους στις ταβέρνες κι' αναγάλλιαζε το χωριό .

Ένοιωθες τη γιορτή , ένοιωθες χαρά , ένοιωθες ευφροσύνη..Έφευγαν , αποδιωγμένες μακρυά , οι σκοτούρες κι' η φτώχεια η μαγκούφα . Και τα παιδιά χαίρονταν , παρόλο που δεν ξέρανε τι θα πει δώρο , κι' ούτε ποτέ το 'χαν δει ποτέ στη ζωή τους . ( Ένα ζευγάρι κάλτσες , καινούργιες , ήταν το ..ετήσιο δώρο μου , απ' το μαγαζί μας , και το χαιρόμουνα , λες και μου χάριζαν τον ουρανό με τ' άστρα . Κι' εγώ ήμουν - ας πούμε - κάπως..πλουσιόπαιδο , αν συγκρινόμουν με πολλά άλλα παιδιά του χωριού ).

Διάχυτη και.." περιρρέουσα " ήταν η γιορταστική αίσθηση σ' όλο το χωριό , έστω και χωρίς Χριστουγεννιάτικα δέντρα , γκυ και ου , γαλλοπούλες , χαλκομανίες , και πολύχρωμες χάρτινες ευρωπαικο..αμερικάνικες ψευτοκουρελαρίες ..Και τ' απογεύματα , που συναντιόνταν οι ξενητεμένοι στα καφενεία και τα 'λεγαν όλοι μαζί , ένοιωθες να μεγαλώνουν το συγγενικό αίσθημα , η φιλία , η αγάπη , η αδελφότητα .

Ένοιωθες πως κάτι όμορφο , κάτι υψηλό και κάτι βαθύ έδενε τις μέρες αυτές όλους τους χωριανούς , και τους έκανε πιό ωραίους , πιό καλούς , πιό ήμερους . Η αίσθηση του θεσμού της " φαμελιάς " γινόταν πιό έντονη , έριχνε ρίζες βαθιές , μέσα στην ψυχή και την έδενε μυστηριακά , σφιχτά και άλυτα με την παράδοση , την παλιά Λιδορικιώτικη παράδοση , που , ευτυχώς , και παρ' όλες τις.." καινές δοξασίες " , κρατάει ακόμα , στο πείσμα του μοντερνισμού , τη δύναμή της και κάνει το χωριό μας να ξεχωρίζει ανάμεσα στ' άλλα...

Και τι δε..θα 'δινα να ξαναζούσα εκείνες τις στιγμές !

Αυτή ήταν η Χριστουγεννιάτικη ...ανάμνηση του αλησμόνητου χωριανού και φίλου Αλέκου Κωστάκη , που δημοσιεύτηκε στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " φύλλο 12 , Νοεμβρίου 1982 , πραγματική...αξονική τομογραφία , της παλιάς , ονειρεμένης και...νοσταλγικής Λιδορικιώτικης ζωής , της οποίας ο αξέχαστος ..Καφτανιαλέκος , ήταν..αρρωστημένα παθιασμένος..νοσταλγός...

Αρχές δεκαετίας του '50 , η φωτογραφία είναι παρμένη , απ' το Γυφτομαχαλά , το καινούριο Γυμνάσιό μας ακόμα δεν έχει γίνει...και τα σημάδια του..καψίματος , υπάρχουν ακόμα , πάνω δε , στην ταράτσα της παλιάς “ Αστυνομίας “ , στο Καψαλαίϊκο , άμα καλο..προσέξετε , υπάρχουν ακόμα τα..οχειρωματικά..έργα , προστατευτικός τοίχος και..πολυβολείο..

Καλή Κυριακή……Κ.-

 

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

Ανάληψη  στον Καλανάκη , στη στρούγκα του αξέχαστου μπάρμπα Χαράλαμπου Μαργέλλου- Αρπάλη , στην Μπελεσίτσα , κάτω απ’ τα πλατάνια , Μαργελαίοι , Βουλγαραίοι , Σουρμελαίοι , του δίνουν και..καταλαβαίνει..όμορφη δεκαετία του 1950 !

   Καλημέρα αδέρφια ..

Καλημέρα Λιδορίκι , καλημέρα  Greece , Cyprus , United States , Germany , Canada , Sweden , France , Switzerland ,Italy , καλημέρα σ’ όλους τους Ελληνολιδορικιώτες και τους φίλους του Λιδορικιού , κι’ ακόμα στους χθεσινούς μας επισκέπτες που με αγάπη , μας συντρόφεψαν και χθες ..από :Athens , Thessaloniki , Iraklion , Nicosia , Ioannina , Patrai ,Nea Smirni , Volos , Geislingen , Chalandri , Mokena , Sparti ,Padova , Stuttgart , Larisa , Goteborg , Duvernay , Kavala ,Larnax , Paris , Xanthi , Kerkira , Alsip , Kastoria , Zurich ,  να περάσετε όλοι μιά πανέμορφη Κυριακή..

Μιά παλιά μαθητική ..ανάμνηση , οι αγαπημένοι μας καθηγητές  , Λιναρδάκη , Θεολόγος και Μπούγαλης , Μαθηματικός , και τα Λιδορικιωτόπουλα , και όχι μόνον , Κ.Κρικέλας , Γ.Ζόγκζας , Γ.Μπίλιος , Γιαν.Πίτσιος ΄, Γ.Τσιάντας  κ.α ..

           ΚΥΡΙΑΚΗ  29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

     333η ΜΕΡΑ  ΤΟΥ  ΧΡΟΝΟΥ -   48η  ΒΔΟΜΑΔΑ

    ΑΝΑΤΟΛΗ  ΗΛΙΟΥ   07:20’  -  ΔΥΣΗ  17:06’

· Μνήμη μαρτύρων Παραμόνου και 370 μαζί μ'αυτόν στη Νικομήδεια (250) , Φιλουμένου από τη Λυκαονία (Γ' αι.), Διονυσίου επισκόπου Κορίνθου (β' αι.) Φαίδρου.

               ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ ..

1822 : Ο Στάικος Σταικόπουλος μπαίνει στο Παλαμήδι του Ναυπλίου και υψώνει την Ελληνική Σημαία. Οι Νικηταράς, Τσόρκης και Χατζηχρήστος νικούν τον Δελή Αχμέτ Μπέη στην Κορτέσα Κορινθίας.

1826 : Ο Φαβιέρος, επικεφαλής 480 φιλελλήνων, μετά από σκληρή μάχη κατά των αντρών του Κιουταχή, κατορθώνει να εφοδιάσει με πυρίτιδα για ένα ολόκληρο μήνα τους υπερασπιστές της Ακρόπολης.

1851 : Πεθαίνει στην Αθήνα ο Πάτμιος Εμμανουήλ Ξάνθος, ο οποίος υπήρξε και ιδρυτής της Φιλικής Εταιρείας.

1912 : Σκοτώνεται στο Δρίσκο (Ιωαννίνων), πολεμώντας ηρωικά εναντίον των Τούρκων, ο ποιητής Λοχαγός Λορέντζος Μαβίλης.

Μετά από σκληρό αγώνα, απόσπασμα Ευζώνων και το Σύνταγμα Κρητών απελευθερώνουν το χωριό Πεστά της Ηπείρου και λαμβάνουν την επαφή με την κύρια γραμμή αντίστασης των Τούρκων στο Μπιζάνι.

Η   ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ  ΤΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ..

Ετοιμάστε τα..μπαγκάζια σας αδέρφια , γιά τη Χριστουγεννιάτικη ..εξόρμηση στο χωριό μας , άϊντε να ..ζωντανέψει λίγο το ..Λιδορικάκι μας , που κάνει μαύρα..μάτια να δει..Λιδορικιώτη…άμποτε κι’ ο καιρός να είναι..ταιριασμένος με την περίσταση , να ρίξει και κανένα..χιονάκι , έτσι..γιά να δούμε και ..άσπρη μέρα , γιατί ..ξεχάσαμε πως είναι..

   Βέβαια , ουσουνούπου …θα χρειασθεί να..ματαξαναπάμε στο χωριό , γιατί ; Μα…γιά..εκλογές , όοοχι γιά ..Δημοτικές , όοοχι , αυτές…αργάνε ακόμα , γιά τις..άλλες , λέμε , τις ..Εθνικές ..μας ..βρίσκει δε..μας βρίσκει η…Λαμπρή…

   Αυτά από..έγκυρη πηγή , την ..εγκυρότερη , απ’ τον ..μπάρμπα Μήτσο , το…γιουργουποιμήν..ντε , μελέτ’σε τα..μηρουμήνια , κι’ όλα τα..συναφή , τ’ν..πλάτ’ απ’ τ’ αρνί , του ..πέταμα τουν..π’λιών , κι’απεφάνθη , πως έρχονται ..εκλογές , λες και εμείς είμαστε..χαζοί , και δεν το..καταλαβαίνουμε ..χουριό π’ φαίνιτι , κουλαούζου ..δεν ..θέλ’ …

   Βέβαια , οι άνθρωποι ..μιά χαρά τα πάνε , και μάλιστα εντελώς..τελείως..Χριστιανικά , θεοσεβούμενοι .. βλέπεις , δεν ξέρει η..αριστερά τ’ς , τι..ποιεί η…δεξιά τ’ς…εκεί που..δυσκολεύονται λιγουλάκι , είναιη..συνεννόηση , μεταξύ τ’ς , γι’ αυτό , αποφασίσθηκε , τελεσιδίκως…να ..μαζεύονται Σαββατοκύριακα , να συνεννοούνται , πρώτα , κι’ από..Δευτέρα , να βγαίνουν και να ..μιλάνε , γιατί τώρα…αλλα λέει , το πρωί , ο..ένας , άλλα στ’ς 10 , άλλατο μεσημέρι κι’ άλλα τ’ απόγιομα , ε..αυτού δα , χρειάζεται ..λιγουλάκι..συντονισμός , κατά τα..άλλα…και μη ..χειρότερα , το τραγουδ’  :  Κατακαϋμένη..Αράχωβα , το..ξέρετε ;..ε..λοιπόν , κάπως…έτσι…

   Πάντως , τι τα θες , τι τα..γυρεύεις , αυτή η..ρημάδα η..ζωή , όλα τα..βολεύει , όλα τα φκιάχνει όπως..πρέπει , σου λέει , αλλάζει η..Κυβέρνηση , εντάξει , όλα καλά κι’ όλα ..ωραία , αλλά ο κοσμάκης , που είχε μάθει να βλέπει καθημερινά τον..Αντώναρο ; Τι θα κάνει τώρα ; Δεν θα..μαραζώσει ; Δεν θα..πληγωθεί ; Ένεκα π’ δεν θα τον..βλέπει ; Κάτσανε , λοιπόν , το…ψάξανε το ..πράμα , έγινε , απ’ ότι ..εμπιστευτικά μας ..είπαν , και..ειδική..οντισιόν , ποιός θα πάρει το..ρόλο , και διαλέξαν τον..καινούριο εκπρόσωπο , δε λέω..του..φέρνει , και ..μπόλικο θα ‘λεγα , αλλά να..είναι σαν να βλέπεις τον ..παλιό , αλλά σε…ΑΡΓΗ..ΚΙΝΗΣΗ , SLOW..MOTION , π’ λένι και στα ..Ελληνικά , βέβαια το πρόβλημα ..λύνεται , και μάλιστα..εύκολα , το ..γυρνάς στο..γρήγορο , κι’ έχεις και..Κυβερνητικό ..εκπρόσωπο και..κινούμενα..σχέδια..τζάμπα..ΔΥΟ  Σ’ ΕΝΑ..π’λένι…τι..εκφραστικό..πρόσωπο αυτό το..παιδί  !!!

…και να το..δάκρυ..κορόμηλο , θυμάμαι , βλέπεις , τον αξέχαστο τον Ντίνο τον Ηλιόπουλο , με κείνο το..ανεπανάληπτο :…” Είμαστε μιά..ωραία ..ατμόσφαιρα "..ε..είναι να μην …κλαις !!

   Εμείς πάντως , θα κάνουμε ένα..γκαλοπάκι , γιά να..ψηφίσει ο..κόσμος , ποιόν απ’ τους δυό ..θέλει , κι’ ότι πει..Ο  ..ΛΑΟΣ…

    Καλή Κυριακή αδέρφια , καλό μεσημέρι , α..και μη ξεχάσετε να ..ψηφίσετε ..

                 Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με..αγάπη…….Κ.-

 

EΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ..ΕΣΒΥΣΑΝ “ ΧΑΝΙΑ – ΧΑΝΙΤΖΗΔΕΣ “ - Ε .’

Στο προηγούμενο σημείωμά μας , ακολουθώντας το δρόμο από Λιδορίκι προς Ναύπακτο , είχαμε αναφερθεί στο πρώτο χάνι , που συναντούσαμε στον οικισμο “ χάνια Στενού “ , το χάνι του Νάκου η ..Κ΄τσάκου , αναφέροντας μάλιστα και κάποιες όμορφες ιστοριούλες της εποχής εκείνης ..

   Προχωρώντας λοιπόν και περνώντας το παλιό πέτρινο θολωτό γεφυράκι ,και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου ,  ανταμώνουμε ,  στην απέναντι του Μόρνου , πλευρά , σε μικρή απόσταση απ’ το γεφύρι , ένα άλλο Στενιώτικο χάνι , το Χάνι  Κωνσταντέλου η..Κωσταντελάκη , όπως όπως όλοι ήξεραν τον μπάρμπα Μήτσο Κωσταντέλο , τον ..ιδρυτή του χανιού..

   Το χάνι , ένα μικρό ισόγειο σπιτάκι , με υπόγειο , λειτούργησε απ’ τις αρχές του 20ου αιώνα , 1900 περίπου , μέχρι και τη δεκαετία του ‘50 , βέβαια στα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του , ο μπάρμπα Κωσταντελάκης κουράστηκε , γέρασε , και το χάνι το νοίκιασε  σε κάποιον Πασαγγέλη , απ’ την Πενταγιού , ο οποίος εγκαταστάθηκε εκεί ,  και το κουτσοδούλευε ..

   Σιγά-σιγά όμως , οι συνθήκες άρχισαν να αλλάζουν , η δουλειά άρχισε να ..κόβει , έγινε και ο δρόμος , άρχισε η συγκοινωνία στα περισσότερα χωριά , κι’ έτσι αυτό το χάνι , δεν είχε πιά δουλειά . Ο Πασαγγέλης λοιπόν , αφού είδε κι’ απόειδε , χωρίς να ειδοποιήσει τον Κωσταντέλο , έκατσε κι’ έγραψε το παρακάτω γράμμα :

                          Να ‘στε μάρτυρες πλατάνια ,

                          ο Πασαγγέλης φεύγει νύχτα απ’ τα χάνια ,

                          κι’ εσύ μ’κρούτσ’κο κουνισματάκι

                          χαιρέτα μ’ τον Κωσταντελάκη ,

                          κι..πεστ’ ..άμα ανταμωθούμε

                          τότες θα..λογαριστούμε…

   Άφησε , λοιπόν , το σημείωμα πάνω στον πάγκο , και μη τον..είδατε , έφυγε γιά την Πενταγιού . Το εικονισματάκι δε , που αναφέρεται στο γράμμα , ήταν το περίφημο ..κουνισματάκ’ , που αναφέραμε στο προηγούμενο σημείωμά μας , και που βρισκόταν στην πέρα πλευρά του πέτρινου γεφυριού , προς τα χάνια , και ήταν βαλμένο σε ένα βαθούλωμα του βράχου , στην άλλη άκρη του γεφυριού , σαν..εικονοστάσι .

   Ο Κωσταντελάκης όμως , εκτός απ’ τις υπηρεσίες ..χανιτζή , πρόσφερε και πολλές άλλες στην περιοχή , τελείως..διαφορετικές απ’ άυτές του χανιτζή , “ διάλεγε και ..ξόρκαγε “ ζώα κι’ ανθρώπους , είχε τον τρόπο του για το…μάτι , και ήταν γνωστός σε όλη την περιοχή για τις ιδιότητές του αυτές , και φυσικά έκανε και ..χρυσές δουλειές . Γεννήθηκε το 1842 ,  στο Κλήμα Υαίας , ένα χωριό στη βορειοδυτική πλευρά του Βαρδουσιού , που ήταν τα χρόνια εκείνα σε ακμή , και μάλιστα ήταν το μητροπολιτικό χωριό , όλων σχεδόν , των Βελουχοβιωτών .

   Έφκιαξε λοιπόν το χάνι , αλλά από πολύ νωρίς , είχε καταλάβει και την αξία των αρχαιοτήτων του Καλλίου , και από χωράφια που είχε στην περιοχή αυτή , όλο και έφερνε και κάποια “ λιθάρια “ με αρχαία γράμματα , επιγραφές κλπ , αφού οι διάφοροι αρχαιολόγοι που έρχονταν για να μελετήσουν το κάστρο του Βελούχοβου , και τις αρχαιότητές του φυσικά , έμεναν στο χάνι του .

   Ακόμα , όλοι οι Δωριείς , κυρίως των ορεινών χωριών , πηγαίνοντας στο Λιδορίκι για προμήθειες , αλλά και όσοι ταξείδευαν γιά την Άμφισσα , η την Αθήνα , διανυκτέρευαν εκεί , αφού μάλιστα είχαν και την ευκαιρία , να τους..ξορκίσει ο μπάρμπα Κωσταντελάκης , όλους , γυναίκες , άντρες , παιδιά αλλά και ζωντανά , για ..ίσκιωμα , μάτι , αλλά και πυρετούς παιδιών που έπασχαν από ελονοσία και πέθαιναν , ο ..εξορκιστής ήταν εκεί για να τα..” σταυρώσει “ , και να τους δώσει χαϊμαλιά και φυλαχτά , που κρεμούσαν στο λαιμό .

   Μετά την..αποχώρηση όμως του Πασαγγέλη , το χάνι ερήμωσε , αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 1950 , ο Ε.Ο.Τ , λίγο πιο κάτω , διακόσια περίπου μέτρα , απ’ τη γέφυρα του στενού , έφκιαξε ένα τουριστικό περίπτερο , κάτι σαν..Μοτέλ , που χτίστηκε σε χωράφι του  Κωσταντελάκη , με λίγο..περιπετειώδη όμως..τρόπο .

   Ο Κωσταντελάκης , είχε φαίνεται τον …τρόπο του , είχε..άκρες δηλαδή , όπως λέμε , και έτσι το περίπτερο αποφασίστηκε να γίνει στο σημείο αυτό , και μάλιστα σε ..συγκεκριμένο χωράφι , που κατά..σύμπτωση , ήταν δικό του..

   Ο Ε.Ο.Τ , λοιπόν με έγγραφό του , ζήτησε απ’ την αρμόδια επιτροπή Εκτιμήσεων , του Λιδορικιού , που αποτελούνταν απ’ τον έφορο , και κάποιους άλλους Δημ.Υπαλλήλους , να προχωρήσουν στην εκτίμηση του ..ακινήτου , που , φυσικά , δεν είχε καμιά…αξία , για να καθοριστεί το..τίμημα της εξαγοράς .

   Πράγματι , η Επιτροπή , συνεδριάσασα , όπως..προβλεπόταν , αποφάσισε πως η αξία του ακινήτου , ήταν ..π.χ. 1.000 δρχ . ποσό χαμηλό μεν , αλλά γιά χωράφι στην ερημιά του..Αδάμ , τρωγόταν , έστειλαν λοιπόν το πρακτικό της εκτίμησης , αλλά μετά από λίγες μέρες , τους επεστράφη , με την παράκληση να γίνει ..προσεκτική και..αντικειμενική ..επανεκτίμηση .

   Όταν το είδαν οι άνθρωποι της Επιτροπής , έφορος ήταν τότε ο αείμνηστος Δημοσθένης Παπαθανασόπουλος , ο..Ρεββέκος , όπως τον λέγαμε , λόγω του ονόματος της συζύγου του , τα..χάσανε , πιστεύοντας πως η τιμή που είχαν ορίσει ήταν..υπερβολική , κάθισαν λοιπόν και ..επανεκτίμησαν την αξία του..οικοπέδου (!!) στη ..μισή , περίπου , αξία , π.χ, 500 δρχ , πιστεύοντας ότι , ε…είναι πιό λογική η τιμή ..και θα..ησυχάσουν πια απ’ το θέμα Κωσταντελάκη..

   Έλα όμως που το πράγμα δεν τελείωσε εκεί , γιατί ματαξαναεπιστράφηκε η..επανεκτίμηση , γιά ματαξαναεπανεκτίμηση , μόνο που τώρα , απ’ την αρμόδια υπηρεσία του Ε.Ο.Τ , τους παρακαλούσαν να επανεκτιμήσουν μεν το..ακίνητο , αλλά στην τιμή …αναφέροντας ένα συγκεκριμένο ποσό..πολλαπλάσιο της ..αρχικής τιμής , καθ’ όσον ο Κωσταντελάκης , ως ..φαίνεται , την είχε..φκιάξει καλά..τη ..δουλειά …’οχι..χαζός ήταν…

Και εγένετο , το εικονιζόμενο τουριστικό περίπτερο , του Ε.Ο.Τ , που λειτούργησε , προς το τέλος της δεκαετίας του 1950 , γιά δυό , περίπου δεκαετίες , και είχε …βίο..πολυτάραχο και..πολύπαθο..

     Λεπτομέρειες όμως στο..επόμενο ..

                Καλό σας Σαββατόβραδο…..Κ.-

 

Το  χωριό  μας  χιονισμένο , Φεβρουάριο  2012

Οι  φωτογραφίες  με το  χιόνι  είναι  της  Μαρίας Χρ.Φωτοπούλου

Καλό  σας  μεσημέρι  και  καλό  Σαββατοκύριακο

Απ’ το  “ Λιδωρίκι  με  αγάπη ….Κ.Κ.-