Το Αλωνάκι θα μοιάζει έρημο χωρίς τον αγαπημένο μας φίλο
Καλημέρα Λιδορικιώτες …
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015
ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
Ανατολή Ήλιου: 07:03
Δύση Ήλιου: 18:13
Σελήνη 5 ημερών
Γιορτάζει: Πολύκαρπος, Πολυκαρπία.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
532
Θεμελιώνεται ο ναός της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, έργο των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου και Ισιδώρου.
1455
Ο εφευρέτης της τυπογραφίας, Ιωάννης Γουτεμβέργιος, τυπώνει το πρώτο βιβλίο, τη Βίβλο.
1917
Ξεσπά στην Αγία Πετρούπολη η Φεβρουαριανή Επανάσταση, που θα οδηγήσει στις 2 Μαρτίου του 1917 στην πτώση του Τσάρου και τον τερματισμό της χιλιόχρονης βασιλείας στη Ρωσία.
1942
Οι πρώτες βόμβες του Άξονα πέφτουν σε έδαφος των ΗΠΑ, σε πετρελαιοπηγή στην Καλιφόρνια.
1943
Οι γερμανοί κατακτητές ανακοινώνουν την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων, προκειμένου να τους χρησιμοποιήσουν σε καταναγκαστικά έργα.
1966
1.500 τηλεοπτικοί δέκτες λαμβάνουν το πρώτο κανονικό πρόγραμμα του ΕΙΡ, της σημερινής ΝΕΡΙΤ. Πρώτη εκφωνήτρια, η Ελένη Κυπραίου.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
. Χ.
1685
Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ, γερμανός συνθέτης του μπαρόκ. (Θαν. 14/4/1759)
1744
Μάγερ Άμσελ Ρότσιλντ, γερμανοεβραίος τραπεζίτης, γενάρχης της δυναστείας των Ρότσιλντ. (Θαν. 19/9/1812)
1924
Άλαν Μακλίοντ Κόρμακ, νοτιοαφρικανός φυσικός, τιμημένος με Νόμπελ Ιατρικής το 1979 για την ανάπτυξη του αξονικού τομογράφου με χρήση υπολογιστή. (Θαν. 7/5/1998)
ΘΑΝΑΤΟΙ
. Χ.
1957
Μαρίκα Νίνου, ρεμπέτισσα. (Γεν. 1/1/1918)
1965
Σταν Λόρελ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Άρθουρ Στάνλεϊ Τζέφερσον, άγγλος κωμικός. (Χοντρός και Λιγνός) (Γεν. 16/6/1890)
1992
Μάρκος Βαφειάδης, αρχηγός του ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και βουλευτής το
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2302#ixzz3SYiU2lOT
Καθαρά Δευτέρα - Κούλουμα
Η Καθαρά Δευτέρα είναι η πρώτη ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της νηστείας του Πάσχα. Από τους λαογράφους θεωρείται ο επίλογος των βακχικών εορτών της Αποκριάς, οι οποίες ουσιαστικά αρχίζουν την Τσικνοπέμπτη και τελειώνουν την Καθαρά Δευτέρα.
Σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδος την Καθαρά Δευτέρα «καθαρίζουν» ό,τι απόμεινε από τα μη νηστίσιμα φαγητά της αποκριάς, Σε άλλα μέρη της Ελλάδας, όπως π.χ. στην Ήπειρο, οι νοικοκυρές καθαρίζουν τις κατσαρόλες και όλα τα χάλκινα σκεύη από τα λίπη της αποκριάς με ζεστό σταχτόνερο μέχρι ν’ αστράψουν και βάφουν άσπρα τα πεζοδρόμια.
Το πιάτο της ημέρας περιλαμβάνει νηστίσιμα, ως αποτοξίνωση από το πλούσιο φαγοπότι της Αποκριάς. Χαλβάς, ταραμάς, ελιές, πίκλες, θαλασσινά, φασολάδα, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Τα νηστίσιμα συνοδεύονται από τη λαγάνα, ένα είδος άρτου χωρίς προζύμι, με ελλειπτικό σχήμα και πεπλατυσμένος για να ψήνεται εύκολα. Σχετικός και ο δημοτικός σατυρικός θρήνος:
Τ' ακούτε τι παράγγειλε η Καθαρή Δευτέρα;
Πεθαίν΄ ο Κρέος, πέθανε, ψυχομαχάει ο Τύρος
σηκώνει ο Πράσος την ουρά κι ο Κρέμμυδος τα γένεια
Μπαλώστε τα σακούλια σας, τροχίστε τα λεπίδια
και στον τρανό τον πλάτανο, να μάσουμε στεκούλια.
Ο εορτασμός της Καθαράς Δευτέρας στις εξοχές λέγεται Κούλουμα. Η ετυμολογία της λέξης έχει λατινική (κολούμνα=κολώνα ή κούμουλους=σωρός, κορυφή) ή αλβανική προέλευση (κόλουμ=καθαρός). Στον Δήμο Αθηναίων τα Κούλουμα γιορτάζονται στον Λόφο του Φιλοππάπου, όπως και σε πολλούς Δήμους της χώρας, με προσφορά φασολάδας και νηστίσιμων στους δημότες.
Απαραίτητο συμπλήρωμα της Καθαράς Δευτέρας αποτελεί το πέταγμα του χαρταετού, με τα ποικίλα χρώματα και σχέδια, από μικρούς και μεγάλους, πιθανόν για να πετάξουν μακριά κάθε έγνοια του χειμώνα, μια και μπαίνει η άνοιξη και όλα, τουλάχιστον στη φύση, είναι πιο χαρούμενα λόγω της ανθοφορίας και της βελτίωσης του καιρού.
Η έντονη αθυροστομία και η καυστική σάτιρα είναι από τα χαρακτηριστικά της Καθαράς Δευτέρας σε πολλούς εορτασμούς της ανά την επικράτεια:
- Ο Αλευροπόλεμος στο Γαλαξίδι, είναι ένα έθιμο που διατηρείται από το 1801. Εκείνα τα χρόνια, παρόλο που το Γαλαξίδι τελούσε υπό την τουρκική κατοχή, όλοι οι κάτοικοι περίμεναν τις Αποκριές για να διασκεδάσουν και να χορέψουν σε κύκλους. Ένας κύκλος για τις γυναίκες, ένας για τους άντρες. Φορούσαν μάσκες ή απλώς έβαφαν τα πρόσωπά τους με κάρβουνο. Στη συνέχεια προστέθηκε το αλεύρι, το λουλάκι, το βερνίκι των παπουτσιών και η ώχρα.
- Βλάχικος Γάμος στη Θήβα. Είναι ένα έθιμο που φθάνει στις μέρες μας περίπου από το 1830, μετά την απελευθέρωση των ορεινών περιοχών. Οι Βλάχοι, δηλαδή οι τσοπάνηδες από τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και τη Ρούμελη, εγκατέλειψαν τότε την άγονη γη τους και βρήκαν γόνιμο έδαφος νοτιότερα. Το θέαμα είναι έξοχο, η γαμήλια πομπή πολύχρωμη, η μουσική που τη συνοδεύει (πίπιζες, νταούλια κ.ά.) εξαιρετικά ζωντανή.
- Του Κουτρούλη ο Γάμος στη Μεθώνη Μεσσηνίας. Καρναβαλίστικος γάμος, που κρατάει από τον 14ο αιώνα. Στις μέρες μας, το ζευγάρι των νεονύμφων είναι δύο άντρες, που μαζί με τους συγγενείς πηγαίνουν στην πλατεία, όπου γίνεται ο γάμος με παπά και με κουμπάρο. Διαβάζεται το προικοσύμφωνο και ακολουθεί τρικούβερτο γλέντι.
- Στη Μεσσήνη Μεσσηνίας γίνεται η αναπαράσταση της εκτέλεσης μιας γερόντισσας, της γριάς Συκούς, που κατά την παράδοση, κρεμάστηκε στη θέση Κρεμάλα της πόλης, με εντολή του Ιμπραήμ Πασά, επειδή είχε το θάρρος, εξηγώντας του ένα όνειρο που είχε δει, να του πει ότι η εκστρατεία του και ο ίδιος θα είχαν οικτρό τέλος από την αντίδραση και το σθένος των επαναστατημένων Ελλήνων. Μετά την αναπαράσταση, μπορεί κάθε επισκέπτης να "κρεμαστεί" από τους ψευτοδήμιους της κρεμάλας. Το απόγευμα της Καθαράς Δευτέρας γίνεται η παρέλαση με μαζορέτες, άρματα, μεταμφιεσμένους μικρούς και μεγάλους και χορευτικά συγκροτήματα.
- Μπουρανί στον Τύρναβο. Μπουρανί είναι μία χορτόσουπα δίχως λάδι, γύρω από την προετοιμασία της οποίας στήνεται ολόκληρο το σκηνικό του παιχνιδιού με φαλλικά σύμβολα και τολμηρά πειράγματα από τους μπουρανίδες.
- Στην Κάρπαθο λειτουργεί το Λαϊκό Δικαστήριο Ανήθικων Πράξεων. Κάποιοι κάνουν άσχημες χειρονομίες σε κάποιους άλλους και συλλαμβάνονται από τους Τζαφιέδες (χωροφύλακες) για να οδηγηθούν στο Δικαστήριο, που το αποτελούν οι σεβάσμιοι του νησιού. Τα αυτοσχέδια αστεία και τα γέλια ακολουθεί τρικούβερτο γλέντι.
- Στις κοινότητες Ποταμιά, Καλόξιδο και Λιβάδια της Νάξου οι κάτοικοι ντύνονται Κορδελάτοι ή Λεβέντες. Οι Κορδελάτοι είναι φουστανελοφόροι και η δεύτερη ονομασία τους Λεβέντες αποδίδεται στους πειρατές. Από κοντά τους ακολουθούν και οι ληστές, οι Σπαραρατόροι, που αρπάζουν τις κοπέλες για να τις βάλουν με το ζόρι στο χορό και στο γλέντι, που κρατάει ως το πρωί.
- Στα χωριά Μέρωνα και Μελιδόνια του Ρεθύμνου αναβιώνουν έθιμα όπως το κλέψιμο της νύφης, ο Καντής, το μουντζούρωμα, τα οποία, σε συνδυασμό με το καλό κρασί και τους ήχους της λύρας, αποτελούν μια μοναδική εμπειρία.
- Στη Σκύρο, σχεδόν όλοι οι κάτοικοι με παραδοσιακές ενδυμασίες κατεβαίνουν στην πλατεία του νησιού, όπου χορεύουν και τραγουδούν τοπικούς σκοπούς.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/494#ixzz3SYihjb2r
Η Πολιτική Επιστράτευση του 1943
Διαδήλωση κατά της πολιτικής επιστράτευσης
Με την είσοδο του 1943, οι Έλληνες, εκτός από την πείνα και την καταπίεση, αντιμετώπιζαν και τον κίνδυνο της πολιτικής επιστράτευσης, παρά τις διαψεύσεις από τις γερμανικές αρχές κατοχής. Το μέτρο δεν αφορούσε τους έλληνες εβραίους, οι οποίοι σταδιακά άρχισαν να στέλνονται στην Πολωνία «για να εργασθούν».
Στις 23 Φεβρουαρίου δημοσιεύεται τελικά στην εφημερίδα «Γερμανικά Νέα» η διαταγή του στρατηγού Σπάιντελ για την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Οι κατοχικές δυνάμει σκόπευαν να στείλουν κόσμο στη Γερμανία και ανά τη Μεσόγειο για να δουλέψει σε καταναγκαστικά έργα. Το ίδιο βράδυ ο κατοχικός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος (από τους πρωτοπόρους της γυναικολογίας - μαιευτικής στην Ελλάδα) και ο υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας (παλιός συνδικαλιστής και σοσιαλιστής, που εκτελέστηκε στις αρχές του 1944 από την ΟΠΛΑ), έσπευσαν να δημοσιεύσουν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σχετικό διάταγμα με τίτλο «Περί υποχρεωτικής εργασίας του αστικού πληθυσμού της Ελλάδος».
Η αντίδραση των δοκιμαζόμενων Ελλήνων υπήρξε ακαριαία. Την επόμενη μέρα (24 Φεβρουαρίου) χιλιάδες άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας για να βροντοφωνάξουν «Κάτω η επιστράτευση» και να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο. Μία ομάδα διασπά τον αστυνομικό κλοιό και καταστρέφει το γραφείο του κατοχικού πρωθυπουργού Λογοθετόπουλου στη Βουλή. Μία άλλη, αφού υπερφαλαγγίζει τους ιταλούς καραμπινιέρους, πυρπολεί το Υπουργείο Εργασίας (Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα γωνία), όπου είχε γίνει ο προπαρασκευαστικός σχεδιασμός για την επιστράτευση. Κατά τις συγκρούσεις, τρεις διαδηλωτές σκοτώνονται και τριάντα τραυματίζονται σοβαρά.
Διαδηλωτές διασπούν τον αστυνομικό κλοιό
Τις επόμενες μέρες το αυθόρμητο δίνει τη θέση του στο οργανωμένο. Τηλεφωνητές, δημόσιοι υπάλληλοι και μαθητές κατεβαίνουν στους δρόμους. Η αντίδραση κατά της επιστράτευσης φουντώνει. Η κηδεία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά στις 28 Φεβρουαρίου μετατρέπεται σε αντικατοχική διαδήλωση.
Στις 5 Μαρτίου συγκροτείται μεγάλη διαδήλωση κατά της πολιτικής επιστράτευσης. Από την παράνομη εφημερίδα «Το Ελληνικόν Αίμα» (φ. 15/3/1943) διαβάζουμε:
…Την πρωΐαν της ημέρας εκείνης (5/3/1947) εσημειώθησαν μεγάλαι συγκεντρώσεις εις τα κεντρικώτερα σημεία της πόλεως. Αι συγκεντρώσεις μετετρέποντο εις διαδηλώσεις, αίτινες διά της συνεχούς ενώσεως των διαφόρων ομάδων απετέλουν έναν αφαντάστως ορμητικόν χείμαρρον, έτοιμον εν κυριολεξία να παρασύρη κάθε ίχνος των βαρβάρων… Μία των μεγαλυτέρων διαδηλώσεων διήλθε προ του Δημαρχειακού Μεγάρου, όπου ο παριστάνων τον δήμαρχον κύναιδος ετόλμησε να εξέλθη εις τον εξώστην διά να... καθησυχάση τα πλήθη. Από τα στόματα των χιλιάδων διαδηλωτών διατηρούντων όλον το αθηναϊκόν χιούμορ των ηκούσθη η σύστασις: Μέσα αδελφή! Και η Αγγέλα έσπευσεν να εισέλθη....
Σημειώνεται ότι διορισμένος Δήμαρχος εκείνη την περίοδο ήταν ο συνδικαλιστής βιοτέχνης Άγγελος Γεωργάτος.
Προ της ογκούμενης λαϊκής αντίδρασης, οι κατακτητές αναγκάζονται να ακυρώσουν την πολιτική επιστράτευση στις 10 Μαρτίου 1943. Πρόκειται για μεγαλειώδη στιγμή της Εθνικής Αντίστασης, ένα ανεπανάληπτο γεγονός σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Η ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης ήταν και η τελευταία πολιτική πράξη της δεύτερης κατοχικής κυβέρνησης. Ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος αντικαταστάθηκε ως ανεπαρκής από τους Γερμανούς με τον Ιωάννη Ράλλη τον Απρίλιο του 1943.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/220#ixzz3SYk2P2kx
Ο «Άξων» στο έδαφος των ΗΠΑ
Ιαπωνικό υδροπλάνο Yokosuka E14Y
Οι επιθέσεις των δυνάμεων του Άξονα κατά του ηπειρωτικού εδάφους των ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμος ήταν σπάνιες και με μηδαμινά αποτελέσματα, εξαιτίας της γεωγραφικής τους απόστασης από τα θέατρα των επιχειρήσεων σε Ασία και Ευρώπη. Η πολύνεκρη επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (7 Δεκεμβρίου 1941), δεν θα μας απασχολήσει εδώ, επειδή σημειώθηκε στη νήσο Χαβάη, που εκείνη την εποχή δεν είχε το καθεστώς της Πολιτείας και βρισκόταν πλησιέστερα προς τις ιαπωνικές ακτές.
Οι Γιαπωνέζοι υπήρξαν πιο δραστήριοι από τους Γερμανούς στον τομέα αυτό και επιχείρησαν με διάφορους τρόπους να πλήξουν το ηπειρωτικό έδαφος των ΗΠΑ. Στις 23 Φεβρουαρίου 1942, το υποβρύχιο Ι-17 έβαλε κατά ενός πετροχημικού εργοστασίου στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνιας. Αν και οι ζημιές ήταν ελάχιστες, ο καπετάνιος του υποβρυχίου Νισίνο Κόζο ανέφερε στους προϊσταμένους του ότι η Σάντα Μπάρμπαρα φλέγεται. Οι ζημιές στο εργοστάσιο εκτιμήθηκαν σε μόλις 500 δολάρια.
Στις 21 Ιουνίου 1942, το ιαπωνικό υποβρύχιο Ι-26 υπό τον πλωτάρχη Ταγκάμι Μέιτζι αναδύθηκε στο δέλτα του ποταμού Κολούμπια και βομβάρδισε με οβίδες το στρατόπεδο Φορτ Στίβενς στο Όρεγκον, προκαλώντας ασήμαντες ζημιές στο γήπεδο μπέιζμπολ του στρατοπέδου. Κοντά στην περιοχή αυτή δύο μήνες αργότερα (9 Σεπτεμβρίου 1942) σημειώθηκε η πρώτη αεροπορική επίθεση σε αμερικανικό έδαφος. Ιαπωνικό υδροπλάνο τύπου Γιοκοσούκα Ε14Υ, με κυβερνήτη τον Νομπούο Φουτζίτα, έριξε 80 κιλά εμπρηστικών βομβών σε δασική έκταση στο βουνό Μάουντ Έμιλι, προκαλώντας ασήμαντες ζημιές. Η επίθεση επαναλήφθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1942, με πενιχρά και πάλι αποτελέσματα.
Ιαπωνικό εμπρηστικό αερόστατο
Πιο σοβαρή ήταν η επίθεση με εμπρηστικά αερόστατα από το Νοέμβριο του 1944 έως τον Απρίλιο του 1945. Οι Γιαπωνέζοι εξαπέλυσαν 9.000 εμπρηστικά αερόστατα, επωφελούμενοι ενός αεροστρόβιλου του Ειρηνικού. Πίστευαν ότι αυτά θα εκραγούν στην αμερικάνικη ενδοχώρα και θα προκαλέσουν σημαντικές ζημιές κυρίως σε δάση και οικίες. Μόνο 300 κατόρθωσαν να φθάσουν στον προορισμό τους. Οι ζημιές ήταν μικρές, αλλά έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, πέντε παιδιά, επειδή τα εξέλαβαν ως παιγνίδια και μία γυναίκα από την περιέργειά της.
Οι Γερμανικές επιθέσεις έμειναν σχεδόν όλες στο στάδιο της απόπειρας. Επρόκειτο για περιπτώσεις σαμποτάζ. Μία ομάδα κατασκόπων, που δρούσε πριν από την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο, συνελήφθη από πράκτορες του FBI στις 29 Ιουνίου 1942 στη Νέα Υόρκη. Τα 33 μέλη της μοιράσθηκαν 300 χρόνια φυλακής.
Η δεύτερη προσπάθεια για σαμποτάζ στο έδαφος των ΗΠΑ έγινε το ίδιο διάστημα από άνδρες της Abwehr (Γερμανική Κατασκοπεία και Αντικατασκοπεία) του Φον Κανάρις, υπό την κωδική ονομασία Επιχείρηση Παστόριους. Στις 12 Ιουνίου 1942, το γερμανικό υποβρύχιο U-202 αποβίβασε στη Νέα Υόρκη μία τετραμελή ομάδα σαμποτέρ υπό τον Γκέοργκ Ντας, με διαταγή να ανατινάξει το υδροηλεκτρικό φράγμα του Νιαγάρα και άλλα εργοστάσια κοινής ωφελείας. Πέντε μέρες αργότερα, το υποβρύχιο U-584 αποβίβασε μια άλλη τετραμελή ομάδα σε ακτή της Φλώριδας, με σκοπό το σαμποτάζ σε δίκτυα υποδομών. Και οι 8 άνδρες της Abwehr έγιναν αντιληπτοί από την Ακτοφυλακή και συνελήφθησαν, δίνοντας πολύτιμα στοιχεία στους Αμερικανούς για τα σχέδια εισβολής του Χίτλερ στις ΗΠΑ.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/282#ixzz3SYkMBj00
Μαρίκα Νίνου
1918 – 1957
Η ρεμπέτισσα Μαρίκα Νίνου γεννήθηκε το 1918 στον Καύκασο. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ευαγγελία Νικολαΐδου. Σε ηλικία 10 ετών ήρθε στη Θεσσαλονίκη, και το 1945 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εμφανίστηκε σε διάφορα νυχτερινά κέντρα, κάνοντας ακροβατικά νούμερα, μαζί με τον άντρα και το παιδί της.
Τον Οκτώβριο του 1948, ο Στελλάκης Περπινιάδης την πήρε κοντά του για τραγουδίστρια στο κέντρο «Φλόριντα» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου και της έμαθε τα μυστικά του τραγουδιού. Η συνεργασία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη το 1949 στο κέντρο «Τζίμης ο Χοντρός» υπήρξε καθοριστική στη ζωή και των δύο. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε στο πάλκο και στη δισκογραφία με πλήθος σημαντικών λαϊκών συνθετών, όπως ο Μανώλης Χιώτης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Απόστολος Καλδάρας κ.α.
Η μακροβιότερη, όμως, και πιο παραγωγική συνεργασία της ήταν αυτή με τον Τσιτσάνη. Υπήρξε η μούσα, που τον ενέπνευσε όσο καμιά άλλη. Τον Οκτώβριο του 1951 πήγαν μαζί στην Κωνσταντινούπολη. Μετά το ταξίδι αυτό χώρισαν ξαφνικά και η Μαρίκα πήγε στην Αμερική, όπου τραγούδησε δίπλα στον Κώστα Καπλάνη επί δύο χρόνια.
Πριν πάει στην Αμερική είχε κάνει στην Αθήνα εγχείρηση καρκίνου, αλλά στην Αμερική παρουσίασε ραγδαία μετάσταση. Επέστρεψε αμέσως στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε για λίγο με φοβερούς πόνους. Πέθανε, σε ηλικία μόλις 39 ετών, στις 23 Φεβρουαρίου του 1957.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/89#ixzz3SYkhWC3n
Μικρή Λουλού
Ηρωίδα των κόμικς, που γεννήθηκε από το πενάκι της Αμερικανίδας σκιτσογράφου Μάρτζορι Χέντερσον Μπιούελ (1904-1993), γνωστής με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Marge. Πρωτοεμφανίσθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1935, μέσα από τις σελίδες του εβδομαδιαίου περιοδικού The Saturday Evening Post, που εκδίδεται στην Ινδιανάπολη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η Μικρή Λουλού (Little Lulu), όπως είναι το παρατσούκλι της Λούλου Μόπετ, είναι ένα χαριτωμένο και πανέξυπνο κοριτσάκι, με κατσαρές μπούκλες, που ηγείται μιας παρέας κοριτσιών της γειτονιάς της. Μπλέκει συχνά σε απίθανες γκάφες και ξέφρενες παρεξηγήσεις, που όμως έχουν πάντα αίσιο τέλος. O πιο στενός φίλος της είναι ο Τάμπι Τόμπκινς, που συχνά της κάνει το βίο αβίωτο, αλλά βρίσκεται πάντα στο πλευρό της, όταν χρειαστεί τη βοήθειά του.
Η Μικρή Λουλού έκανε την εμφάνισή της για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στις 24 Δεκεμβρίου 1943 στην ταινία κινουμένων σχεδίων Eggs Don't Bounce και άρχισε να γίνεται γνωστή σε παναμερικανικό επίπεδο. Αλλά η μεγάλη επιτυχία, που την καθιέρωσε ως μία από τις κλασικές φιγούρες στο χώρο των κόμικς και των κινουμένων σχεδίων, ήλθε από το 1945 και μετά, όταν οι περιπέτειές της άρχισαν να κυκλοφορούν σε βιβλία.
Στην Ελλάδα η Μικρή Λουλού έγινε γνωστή αρχικά μέσα από τις σελίδες των εφημερίδων και στη συνέχεια από την τηλεόραση, όπου προβάλλονται ακόμη και σήμερα οι ταινίες κινουμένων σχεδίων της.
Η «Μικρή Λουλού» στις άλλες γλώσσες
Αραβικά: لولو الصغيرة - Lulu al-Saghyrah
Βουλγαρικά: Малката Лулу - Malkata Lulu
Καταλανικά: La petita Lulú
Κινεζικά: 小露露 - Xiǎo Lùlù
Δανικά: Lille Lullu
Ολλανδικά: Lieve Lulu
Φιλανδικά: Pikku Lulu
Γαλλικά: Petite Lulu
Γερμανικά: Kleine Lulu
Εβραϊκά: לולו הקטנה
Ουγγρικά: Kicsi Lulu
Iσλανδικά: Litla Lulu
Ιταλικά: La piccola Lulú
Ινδονησιακά: Lulu Kecil
Ιαπωνικά: リトル ルル - Ritoru Ruru
Kορεάτικα: 리틀 루루 - Liteul Lulu
Nορβηγικά: Lille Lulu
Polish - Mała Lulu
Πορτογαλικά: Luluzinha
Ρωσικά: Малышка Лулу - Malish'ka Lulu
Σουηδικά: Lilla Lotta
Ισπανικά: La pequeña Lulú
Tαϋλανδέζικα: ลิตเติ้ล ลูลู่ - Litteîl Lūlū
Tουρκικά: Küçük Lulu
Ουκρανικά: Маленька Лулу - Malenʹkа Lulu
Βιετναμικά: Chút Lulu
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/602#ixzz3SYlwl3en
Τίτος Βανδής
1917 – 2003
Σημαντικός ηθοποιός, με θητεία στο Μπρόντγουεϊ και το Χόλιγουντ. Από τους λιγοστούς Έλληνες ηθοποιούς με διεθνή καριέρα.
Ο Τίτος Βανδής γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1917 στο Νέο Φάληρο. Γόνος ευκατάστατης οικογένειας της Καβάλας (ο πατέρας του ήταν καπνέμπορος), επέστρεψε σε μικρή ηλικία στον τόπο καταγωγής των γονέων του. Σε ηλικία πέντε ετών έπαθε ελονοσία και γι' αυτό το λόγο έφυγε με τη μητέρα και τα αδέλφια του για την Ελβετία. Πήγε σχολείο στη Λωζάνη και τέσσερα χρόνια αργότερα επέστρεψε με την οικογένειά του στην Ελλάδα κι εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Στη Θεσσαλονίκη φοίτησε στο Γαλλικό Λύκειο της πόλης, μυήθηκε στις κομμουνιστικές ιδέες από τον Κυρ-Κώστα τον τσαγκάρη και πήρε τα πρώτα μαθήματα υποκριτικής στο Ωδείο Θεσσαλονίκης. Ο διακαής του πόθος να γίνει ηθοποιός τον ώθησε να παρατήσει το σχολείο και να κατηφορίσει στην Αθήνα, όπου γράφτηκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου σε ηλικία 16 ετών.
Στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε το 1934 ως φοιτητής, με το έργο «Ιούδας» του Σπύρου Μελά στο Εθνικό Θέατρο. Στη σχολή του Εθνικού συνδέθηκε με τη συμμαθήτριά του Μαρία Αλκαίου, η οποία θα γίνει η πρώτη σύζυγός του για μικρό διάστημα. Μεγάλοι σταθμοί στη θεατρική διαδρομή του υπήρξαν οι συνεργασίες με τον Μιχάλη Κουνελάκη, τον Βασίλη Αργυρόπουλο, τη Μαρίκα Κοτοπούλη το 1940 και με την Κατερίνα Ανδρεάδη την περίοδο 1941-1943.
Το 1938 στρατεύτηκε και το 1940 βρέθηκε στο μέτωπο, κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου. Στην Κατοχή οργανώθηκε στο ΚΚΕ και μυήθηκε στο ΕΑΜ από τον Δήμο Σταρένιο. Το 1943 νυμφεύθηκε τη συνάδελφό του Καίτη Ασπρέα, με την οποία απέκτησε μία κόρη. Το ζευγάρι θα χωρίσει λίγο αργότερα. Το 1945 συμμετείχε σε δύο Εαμικούς θιάσους με διαλεχτούς ηθοποιούς και το 1946 δημιούργησε τον πρώτο δικό του θίασο με τον Δήμο Σταρένιο και την Αλέκα Παΐζη, η οποία θα γίνει η τρίτη του σύζυγος το 1950. Παράλληλα, ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση στο χώρο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών κι έδωσε όλες τις δυνάμεις του για τη βελτίωση συνθηκών εργασίας και πρόνοιας για νέους και απόμαχους ηθοποιούς.
Την περίοδο 1951-1956 ξαναπάτησε στο σανίδι του Θεάτρου Κοτοπούλη. Ακολούθησαν συνεργασίες του με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας (ΚΘΒΕ) και την Αθηναϊκή Σκηνή. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες του Ζιλ Ντασέν «Ποτέ την Κυριακή» (1960) και «Τοπ Καπί» (1964), ενώ η πρώτη του διάκριση στη μεγάλη οθόνη ήλθε το 1962 με το πρώτο βραβείο ερμηνείας που απέσπασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ελληνογαλλική ταινία «Πολιορκία» του Κλοντ Μπερνάρ-Ομπέρ. Το 1964 σχημάτισε εκ νέου δικό του θίασο και παρουσίασε το έργο του Μπρένταν Μπίαν «Ένας Όμηρος», σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Παράλληλα, ίδρυσε μαζί με το Γιώργο Θεοδοσιάδη τη Δραματική Σχολή Αθηνών, όπου και δίδαξε.
Τον Ιούνιο του 1965 αναζήτησε μία καλύτερη τύχη στις Ηνωμένες Πολιτείες, για να ξελασπώσει από τα θιασαρχικά του χρέη κι εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. Τα επόμενα χρόνια έκανε μία αξιοπρόσεκτη καριέρα στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Μεγάλες επιτυχίες του υπήρξαν οι συμμετοχές του στο θεατρικό του Μπρόντγουεϊ «Ίλια Ντάρλινγκ» (διασκευή του κινηματογραφικού «Ποτέ την Κυριακή»), σε κινηματογραφικές ταινίες («Youngs Doctors in love», «The Betsy», «Τα πάντα γύρω από το σεξ» του Γούντι Άλεν, «Εξορκιστής») και σε τηλεοπτικά σήριαλ («Χαβάη 5-0», «Κότζακ», «Επικίνδυνες Αποστολές» κ.ά.). Ασχολήθηκε, επίσης, με τις μεταφράσεις θεατρικών έργων και δίδασκε ως καθηγητής στο κολέγιο της Σάντα Μόνικα στα τέλη της δεκαετίας του ‘70.
Ενδιάμεσα, ήρθε στην Ελλάδα για κάποιες εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο, με αξιοπρόσεκτη την παρουσία του στο έργο «Λυσσασμένη Γάτα» του Τενεσί Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους. Το 1982 γνώρισε τη συνάδελφό του Μπέτυ Βαλάση, την οποία νυμφεύτηκε το 1984. Έκτοτε, έζησε μόνιμα στην Ελλάδα. Το 1983 τιμήθηκε με το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία του Γιώργου Σταμπουλόπουλου «Προσοχή, Κίνδυνος!». Έγραψε ένα και μοναδικό βιβλίο, το αυτοεξολογητικό «Κουβέντα με τους φίλους μου».
Ο Τίτος Βανδής πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου 2003.
Εργραφία
Φιλμογραφία
- Το κλειδί της ευτυχίας (1953)
- Γυναίκες δίχως άντρες (1954)
- Το παιδί του δρόμου (1957)
- Μηδέν πέντε (1958)
- Οι παράνομοι (1958)
- Αστέρω (1959)
- Ποτέ την Κυριακή (1960)
- Έγκλημα στα παρασκήνια (1960)
- Αγνές ψυχές (1960)
- Πόθοι στα στάχυα (1960)
- Το ποτάμι (1960)
- Το ραντεβού της Κυριακής (1960)
- Η κατάρα της μάνας (1961)
- Συνέβη στην Αθήνα (1962)
- Πολιορκία (1963)
- Τοπκαπί (1964)
- Απαγωγή (1964)
- Η Κύπρος στις φλόγες (1964)
- Ο τελευταίος πειρασμός (1964)
- Όχι κύριε Τζόνσον (1965)
- What's So Bad About Feeling Good? (1968)
- Stiletto (1969)
- Everything You Always Wanted to Know About Sex , But Were Afraid to Ask (1972)
- The Exorcist (1973)
- Harrad Summer (1974)
- Newman's Law (1974)
- Zandy's Bride (1974)
- Once Upon a Scoundrel (1974)
- Black Samson (1974)
- Smile (1975)
- Alex & the Gypsy (1976)
- Gus (1976)
- Oh, God! (1977)
- The Other Side of Midnight (1977)
- A Piece of the Action (1977)
- The Betsy (1978)
- Ο φαλακρός μαθητής (1979)
- A Perfect Couple (1979)
- National Lampoon's Movie Madness (1982)
- Προσοχή, κίνδυνος! (1983)
- Τα χρόνια της θύελλας (1984)
- Young Doctors in Love (1984)
- Το αθώο σώμα (1997)
- Merry Kitschmas (2000)
Τηλεοπτικές Εμφανίσεις
- Mission: Impossible (Επικίνδυνες Αποστολές, 1969)
- Hawaii Five-O (Χαβάη 5-0, 1969)
- Ironside (Σιδερένιος Άνθρωπος, 1972)
- M*A*S*H (1974)
- Kojak (1975)
- Charlie's Angels ( Οι Άγγελοι του Τσάρλι,1979)
- Barney Miller (1975-1981)
- Hart to Hart(1981)
- Love Boat ( «Το Πλοίο της Αγάπης», 1983)
- The First Olympics: Athens 1896 (1984)
- Night Court (1984)
- Ξενοδοχείο Αμόρε (1990, Mega)
- Στη σκιά του χρήματος (1990, ΑΝΤ1)
- Το τραστ (1990, ΑΝΤ1)
- Παράλληλοι δρόμοι (1992, Mega)
- Χάι Ροκ (1992, Mega)
- Τμήμα ηθών (1993, ΑΝΤ1)
- Οι αγνοημένοι (1994, ΑΝΤ1)
- Τμήμα ηθών (1994, ΑΝΤ1)
- Σκορπιός (1995, Mega)
- Δρόμοι της πόλης (1995, ΑΝΤ1)
- Βίος ανθόσπαρτος (1998, Mega)
- Παππούδες εν δράσει (2000, ΕΤ1)
Εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο
- Ιούδας (1934) | Αχιά
- Ιβάν ο τρομερός (1935) | Β' Αστυνομικός | Εκατόνταρχος
- Ηλέκτρα (1936) | Πυλάδης
- Ρωμαίος και Ιουλιέτα (1936) | Γρηγόρης
- Πόθοι κάτω απ' τις λεύκες (1937) | Ένας γέρος κτηματίας
- Ηλέκτρα (1937) | Πυλάδης
- Λυσσασμένη γάτα (1984) | Παππούς
- Χορεύοντας στη Λουνάσα (1994) | Τζακ
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/91#ixzz3SYmUXn00
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τρίτη
24/2
02:00
5°C
86%
3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
08:00
4°C 
81%
2 Μπφ B
9 Km/h 
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
14:00
12°C
54%
2 Μπφ NA
9 Km/h 
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
20:00
7°C
84%
2 Μπφ Δ
9 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
Δύσκολη η χθεσινή μέρα για το χωριό μας φίλοι μου , ένας αγαπημένος χωριανός και φίλος , ο Δημήτρης Νάκος , έφυγε ξαφνικά απ’ τη ζωή , γι’ αυτό και οι προαναγγελθείσες εκδηλώσεις το τριήμερο της αποκριάς, με νια γενναία και απέραντα ανθρώπινη απόφαση του Πολιτιστικού μας Συλλόγου , που θα διοργάνωνε τις εκδηλώσεις , ακυρώθηκαν αφού ο αείμνηστος ήταν απ’ τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου και Πρόεδρός του για κάποια διαστήματα .
Αξιέπαινη πραγματικά η απόφαση του Δ.Σ του Πολιτιστικού , και μάλλον μας θύμισε κάποιες ανθρώπινες πλευρές μας που κοντεύουν να ξεχαστούν…
Εξ ίσου δύσκολη , και ίσως και πολύ περισσότερο , ήταν δύσκολή η χθεσινή μέρα και για τους φίλους του αείμνηστου Δημήτρη , και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε και για την ταπεινότητά μου , αφού τα τελευταία 10 περίπου χρόνια είχαμε αναπτύξει μια πολύ περίεργη και δυνατή φιλική σχέση , και λέω περίεργη , γιατί ..” μαζί δεν κάναμε και χώρια δεν ..μπορούσαμε “ , πάντως μου είναι αδιανόητο το χωριό μας και η γειτονιά μας χωρίς την ύπαρξη του αγαπημένου μου φίλου , και το χειρότερο είναι , πως είναι τέτοιες οι συνθήκες , που δεν μπορούσα ούτε να τον αποχαιρετήσω στο στερνό του ταξίδι , όσο κι’ αν το ΄θελα ..
Καλοτάξιδος , αγαπημένε μου φίλε ..
Καλοτάξιδος και αναπαυμένος , και να ‘σαι βέβαιος πως οι φίλοι σου θα σε θυμούνται πάντα
Στην οικογένειά του , την αγαπητή Μαρία και την κόρη του Χριστίνα , τι θα μπορούσε άραγε να πει κάποιος για να τις παρηγορήσει , μάταιος κόπος πιστεύω πως θα ήταν , το μόνο όμως που θα μπορούσα να πω είναι μα βρουν το κουράγιο να το αντιμετωπίσουν και κυρίως να τον θυμούνται , γιατί έτσι ο Δημήτρης θα είναι πάντα παρών …
Για την ημερομηνία αλλά και τον τόπο τέλεσης του μνημόσυνου θα σας ενημερώσουμε απ’ τη σελίδα μας εγκαίρως ..
Καλό σας μεσημέρι
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment