Συνήθως στο εξοχικό Γαλάτσι πηγαίναμε για Καθαρή Δευτέρα στην παράγκα του θείου με υπέροχη θέα.
Μας άρεσε δεν λέω αλλά κάτω από την Ακρόπολη στους οικογενειακούς φίλους στο σπιτάκι τους στην Πλάκα ήταν διαφορετικά.
Είχε μια μικρή ταρατσούλα όπου μπορούσες να πετάξεις τον αετό αλλά πάντα με την επίβλεψη των μεγάλων.
Δεν ξέρω αλλά δεν μας έκανε εντύπωση η θέα του Παρθενώνα ...ήταν συνηθισμένη εικόνα που την είχες και από το δικό σου σπίτι αλλά από μεγαλύτερη απόσταση.
Η κίνηση στα στενά της συνοικίας των Θεών έκανε την διαφορά...
Στα ταβερνάκια μπαινόβγαιναν πελάτες με νταμιτζάνες και μπουκάλια με ρετσίνα...
Τα παιδιά με σαϊτες και χαρταετούς ανηφόριζαν για τα ξέφωτα ....
Εκεί οι κουρελούδες σε πρώτη χρήση η μια στρωμένη δίπλα στην άλλη .....
Υπήρχαν και τσίγκινα πιάτα όπως και κύπελα για τις δύσκολες καταστάσεις όπως και οι καστάνιες τα σιδερένια τάπερ εκείνων των χρόνων που έπαιρνε και μαζί της η εργατειά με φαγητό στην οικοδομή στο εργοστάσιο και αλλού.
Όλοι οι καλοί κοπιάστε....ήταν το σύνθημα και φυσικά δεν υπήρχαν ακατάδεχτοι...
Ντολμαδάκια ορφανά ή γιαλατζί χωρίς κυμά δηλαδή...ταραμοσαλάτα....μαρούλια και κρεμμυδάκια από τον κηπάκι της αυλής...καλαμάρια κονσέρβας...
Σκόρδο....ελιές...ταραμάς σκέτος τον έτρωγαν τότε σαν χαβιάρι ...δηλαδή λίγο στην λαγάνα γιατί τα είχε τα λεφτά του....ελιές ...
Τα παιδιά λαγάνα και χαλβάς και τρεχάλα....
Η νταμιτζάνα δεν αργούσε να τελειώσει με τα κεράσματα....
"....πάρτε κάτι πιέτε και ένα ποτήρι για το καλό..."
Οι μικροί θα την έπαιρναν και θα πήγαιναν στο ταβερνάκι να την γεμίσουν πάλι....
Ο ουρανός γέμιζε από τους χαρταετούς.....
Άλλοι έκαναν σβούρες και έπεφταν παρασύροντας και διπλανούς....
"...τα ζύγια σου να κοιτάξεις...θέλει ουρά ..."
Υπήρχαν και αυτοί που έβαζαν ξυραφάκι στην ουρά και πλησίαζαν τον διπλανό και τον έκοβαν.
Οργανοπαίχτες θα έκαναν εμφάνιση και ο χορός θα στηνότανε στο άψε σβήσε...
Πέφτοντας ο ήλιος αφήναμε την Ακρόπολη...την Συνοικία των Θεών όπου ήταν το σπίτι των φίλων και παίρναμε τον δρόμο για το σπίτι.
πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment