ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

 

Δεκαετία , μάλλον  , του  ΄60 , στο  πεζούλι  του  καφενείου  Παπαδόπουλου  στο  Αλωνάκι , οι  αείμνηστοι  πια , Βασίλης  Κασίδης , Ανδρέας  Ρέλλος και  ένας  φίλος  τους  από  κάποιο  χωριό

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  ..

Καλησπέρα  φίλοι  του  χωριού  μας και της  εφημερίδας  μας..

ΤΕΤΑΡΤΗ   ΣΗΜΕΡΑ  25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ    2015

Ανατολή Ήλιου: 07:00
Δύση Ήλιου: 18:15
Σελήνη 7 ημερών

Γιορτάζουν:  Ρηγίνος, Ρηγίνα, Ταράσιος, Ταρασία

ΣΑΝ   ΣΗΜΕΡΑ 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ. Χ.

1833

Με Βασιλικό Διάταγμα που εκδίδεται από την Αντιβασιλεία του Όθωνος, καταργείται ο Στρατός των ατάκτων και συγκροτείται Ελληνικός Τακτικός Στρατός, αποτελούμενος από Πεζικό, Ιππικό, Πυροβολικό και Μηχανικό.

1948

Το Κομουνιστικό Κόμμα αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση στην Τσεχοσλοβακία. Θα παραμείνει στην εξουσία έως το 1989.

1959

Η βρετανική κυβέρνηση ανακαλεί το διάταγμα εκτόπισης του αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ο οποίος είναι πλέον ελεύθερος να επιστρέψει στην Κύπρο. Με άλλο διάταγμα δίνεται αμνηστία στο στρατηγό Γρίβα και στους συναγωνιστές του.

1972

Ο Πολ Μακάρτνεϊ κυκλοφορεί το τραγούδι «Give Ireland Back to the Irish», το οποίο απαγορεύεται από το BBC.

1973

Μακελειό σε κέντρο διασκέδασης της Αθήνας από τους αδελφούς Κοεμτζή για μια παραγγελιά. Απολογισμός: Τρεις νεκροί αστυνομικοί και δύο τραυματίες. Λίγο αργότερα, ο Διονύσης Σαββόπουλος θα εμπνευστεί από το γεγονός στο τραγούδι του «Μακρύ Ζεϊμπέκικο για το Νίκο».

2000

Το σουηδικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (Ny Demokrati), κηρύσσει πτώχευση και διαλύεται.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 

 

μ. Χ.

1707

Κάρλο Γκολντόνι, ιταλός θεατρικός συγγραφέας, ίσως η σημαντικότερη φυσιογνωμία της Κομέντια ντελ Άρτε. (Θαν. 6/2/1793)

1890

Βιατσεσλάβ Μολότοφ, ηγετικό στέλεχος των μπολσεβίκων (Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ). Το όνομά του φέρουν οι αυτοσχέδιες βόμβες (βόμβες Μολότοφ). (Θαν. 8/11/1986)

1943

Τζορτζ Χάρισον, βρετανός κιθαρίστας και συνθέτης, ένας από τους τέσσερις Beatles. (Θαν. 29/11/2001)

ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1899

Πάουλ Γιούλιους Φον Ρόιτερ, (Ίσραελ Μπιρ Γιοσαφάτ το πραγματικό όνομά του), γερμανός βαρόνος, ιδρυτής του πρακτορείου ειδήσεων Reuters. (Γεν. 21/7/1816)

2005

Πίτερ Μπένενσον, βρετανός δικηγόρος. Το 1961 ίδρυσε τη Διεθνή Αμνηστία, τη διεθνή οργάνωση προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με περίπου 1,8 εκατομμύρια μέλη και υποστηρικτές σε περισσότερες από 150 χώρες. (Γεν. 31/7/1921)

2014

Πάκο Ντε Λουθία, ισπανός βιρτουόζος κιθαρίστας του φλαμένκο. (Γεν. 21/12/1947)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2502#ixzz3SlYr2qJD

Η Ποινική Ευθύνη των Υπουργών

10

Αρχίζει σήμερα (25 Φεβρουαρίου 2015) στο Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο), που συνεδριάζει στην αίθουσα της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η δίκη του Γεωργίου Παπακωνσταντίνου, υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης του Γεωργίου Α. Παπανδρέου και αρχιτέκτονα του πρώτου μνημονίου, για την υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ». Ο πρώην «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας βαρύνεται με τις κατηγορίες της νόθευσης δημοσίου εγγράφου και απόπειρας απιστίας σε βαθμό κακουργήματος σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608 περί καταχραστών του Δημοσίου. Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, ήταν εκείνος που αφαίρεσε τα ονόματα τριών συγγενικών του προσώπων από την επίμαχη λίστα, στην οποία αναγράφονταν τα ονόματα 2062 Ελλήνων μεγαλοκαταθετών στο υποκατάστημα της τράπεζας HSBC στη Γενεύη.

Είναι η πρώτη φορά μετά από είκοσι τέσσερα χρόνια που συγκροτείται Ειδικό Δικαστήριο για να δικάσει πρώην Υπουργό. Στην ίδια αίθουσα της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου το 1991 είχε διεξαχθεί η δίκη για το «σκάνδαλο Κοσκωτά» με βασικό κατηγορούμενο τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Η ελληνική νομοθεσία ρυθμίζει την ποινική ευθύνη των υπουργών και υφυπουργών για αδικήματα που υπέπεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο άρθρο 86 του Συντάγματος του 1975, όπως τροποποιήθηκε το 2001 και από τον εφαρμοστικό νόμο 3126/2003. Μόνη αρμόδια για την ποινική δίωξη ενός μέλους της κυβέρνησης είναι η Βουλή, που λαμβάνει τη σχετική απόφαση με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (151 βουλευτές).

Αρμόδιο για την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων σε πρώτο και τελευταίο βαθμό είναι το Ειδικό Δικαστήριο (γνωστό και ως Υπουργοδικείο), που συγκροτείται από 13 ανώτατους δικαστές (7 μέλη του Αρείου Πάγου και 6 του Συμβουλίου της Επικρατείας). Του δικαστηρίου προεδρεύει ο ανώτατος σε βαθμό από τα μέλη του Αρείου Πάγου και μεταξύ ομοιοβάθμων ο αρχαιότερος. Καθήκοντα εισαγγελέα ασκεί μέλος της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου.

Στο πλαίσιο του Ειδικού Δικαστηρίου λειτουργεί Δικαστικό Συμβούλιο που συγκροτείται για κάθε υπόθεση από 3 μέλη του Αρείου Πάγου και 2 του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έχει την εποπτεία της κυρίας ανάκρισης και εκδίδει παραπεμπτικό ή απαλλακτικό βούλευμα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/899#ixzz3SlZ2wa2T

Πάκο Δε Λουθία
1947 – 2014

13

Φημισμένος ισπανός κιθαριστής κι ένας από τους βασικούς ανανεωτές του φλαμένκο (Nuevo flamenco). Έχει χαρακτηριστεί από τους ειδικούς ως ένας από τους μεγαλύτερους κιθαριστές όλων των εποχών. Στη χώρα μας είναι γνωστός ως Πάκο Ντε Λουτσία, από την ιταλική προφορά του ονόματός του.

Ο Φρανθίσκο Σάντσεθ Γόμεθ (Francisco Sanchez Gomez), όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1947 στην πόλη Αλχεθίρας της Ανδαλουσίας, μία πόλη στη νοτιοανατολική πλευρά της Ισπανίας. Ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του κιθαριστή του φλαμένκο Αντόνιο Σάντσεθ και της πορτογαλίδας Λουσία Γκόμεζ. Προς τιμή της μητέρας του υιοθέτησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Πάκο δε Λουθία (Ο Άκης της Λουκίας, σε ελεύθερη μετάφραση). Δύο ακόμη αδέλφια του ακολούθησαν μουσική καριέρα, ο συνθέτης και τραγουδιστής Πέπε ντε Λουθία (1945-) και ο κιθαριστής και συνθέτης Ραμόν δε Αλχεθίρας (1938-2009).

Δάσκαλός του στην κιθάρα υπήρξε ο πατέρας του, ο οποίος άσκησε καθοριστική επιρροή στη μουσική του εξέλιξη. «Έμαθα κιθάρα, όπως ένα παιδί μαθαίνει να μιλάει» είπε σε μία συνέντευξή του. Σε ηλικία 11 ετών έδωσε την πρώτη του συναυλία και τρία χρόνια αργότερα δημιούργησε με τον αδελφό του Πέπε το συγκρότημα «Los Chiquitos de Algeciras» («Τα πιτσιρίκια του Αλχεθίρας») και πραγματοποίησε την πρώτη του ηχογράφηση.

Η φήμη του ως βιτουόζου κιθαρίστα γρήγορα ξεπέρασε τα ισπανικά σύνορα. Η απίστευτη δεξιοτεχνία και δύναμη στο δεξί του χέρι τον βοηθούσε να εκτελεί εξαιρετικά γρήγορα και "καθαρά" πικάδο (picado). Από τα μέσα της δεκαετίας του '60 άρχισε η διεθνής του καριέρα. Με το επιθετικό παίξιμο, τη ροπή του στον αυτοσχεδιασμό και την επαφή του με τηντζαζ και την κλασική μουσική, κατάφερε να εκμοντερνίσει το παραδοσιακό ισπανικό φλαμένκο και να το κάνει γνωστό σε όλο τον κόσμο.

Οι μουσικές συναντήσεις με κιθαριστές από άλλους χώρους, όπως ο Τζον Μακ Λάφλιν, ο Λάρι Κόριελ και ο Αλ Ντιμέολα άφησαν εποχή και εκτόξευσαν τη φήμη του. Στη χώρα μας έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συμμετοχή του στη μεγάλη συναυλία της 29ης Σεπτεμβρίου του 1986 στο Ολυμπιακό Στάδιο για τους σεισμοπαθείς της Καλαμάτας, όπου τραγούδησε μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα. Για πρώτη φορά εμφανίστηκε ενώπιον του ελληνικού κοινού στις 25 Νοεμβρίου του 1985 στον «Ορφέα» της Αθήνας και ακολούθησε δύο ημέρες αργότερα η συναυλία του στο «Αλεξάνδρειο Μέλαθρο» της Θεσσαλονίκης.

Στις κορυφαίες στιγμές του στη δισκογραφία συγκαταλέγονται το κομμάτι «Entre dos aguas» του 1973, που έμεινε επί 20 εβδομάδες στη λίστα με τα αγαπημένα τραγούδια της Ισπανίας και το άλμπουμ «Friday Night in San Francisco» (1981), που ηχογράφησε μαζί με τους Τζον ΜακΛάφλιν και Αλ Ντι Μέολο και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.

Ο Πάκο Ντε Λουθία πέθανε από έμφραγμα του μυοκαρδίου στις 25 Φεβρουαρίου του 2014 στο παραθαλάσσιο θέρετρο του Μεξικού Πλάγια ντελ Κάρμεν, κατά τη διάρκεια διακοπών του με τη δεύτερη σύζυγό του Γκαμπριέλα Καράσκο και τα δυο ανήλικα παιδιά τους. Από τον πρώτο γάμο του με την Καζίλντα Βαρέλα είχε αποκτήσει τρία παιδιά.

 

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/795#ixzz3SlZOvePI

Βιάτσεσλαβ Μολότοφ
1890 – 1986

17

Ρώσος κομμουνιστής ηγέτης, ευνοούμενος και «δεξί χέρι» του Στάλιν. Υπήρξε ο κύριος εκφραστής των θέσεων της Σοβιετικής Ένωσης στις διεθνείς διασκέψεις κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και αμέσως μετά από αυτόν. Έχει δανείσει το όνομά του σ’ ένα είδος αυτοσχέδιας βόμβας («Βόμβα Μολότοφ»).

Ο Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς Σκριάμπιν (καμία σχέση με τον συνεπώνυμό του σπουδαίο ρώσο συνθέτη), όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο χωριό Κουκάρκα της Περιφέρειας Κίροφ στις 25 Φεβρουαρίου 1890. Στα μικράτα του ήταν ένα ντροπαλό και ήσυχο παιδί, που βοηθούσε τον πατέρα του στις εμπορικές του ασχολίες. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων στο Καζάν, εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα και ακολούθησε τον Λένιν στην αριστερή του πτέρυγα («Μπολσεβίκοι»). Συνελήφθη δύο φορές για την επαναστατική του δράση (1909 και 1915) και κατά τη διάρκεια της παρανομίας του απέκτησε το ψευδώνυμο Μολότοφ (από τη λέξη «μόλοτ», σφυρί στα ρωσικά), που γρήγορα επισκίασε το πραγματικό του όνομα και τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή.

Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους του Λένιν το 1917 («Οκτωβριανή Επανάσταση»), εργάστηκε σε διάφορες επαρχιακές κομματικές οργανώσεις. Το 1921 έγινε μέλος και γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής, καθώς και αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου (Πολίτμπιρο) του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ). Τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε τη ρωσοεβραία Πολίνα Ζεμτσούζινα (1897-1970), με την οποία απέκτησε μία κόρη.

Υποστήριξε δυναμικά τον Ιωσήφ Στάλιν μετά τον θάνατο του Λένιν (1924) και τον Δεκέμβριο του 1926 προωθήθηκε σε τακτικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΣΕ. Στη συνέχεια απέκτησε τον έλεγχο της Κομματικής Επιτροπής της Μόσχας και απομάκρυνε με σειρά εκκαθαρίσεων όλα τα αντισταλινικά μέλη της (1928-1930). Για τις καλές του υπηρεσίες προς τον Στάλιν, διορίστηκε το 1930 πρόεδρος του Συμβουλίου των Κομισαρίων τού Λαού (δηλαδή πρωθυπουργός της Σοβιετικής Ένωσης), θέση την οποία διατήρησε έως το 1941.

Λίγο πριν από την έκρηξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, ο Μολότοφ ανέλαβε και τη θέση του κομισάριου (υπουργού) των Εξωτερικών (Μάιος του 1939) και διαπραγματεύθηκε με τη Ναζιστική Γερμανία το σύμφωνο μη επίθεσης, γνωστό ως «Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ», το οποίο υπέγραψε με τον γερμανό ομόλογό του Γιόακιμ φον Ρίμπεντροπ στις 23 Αυγούστου 1939 στη Μόσχα. Το σύμφωνο, που επικρίθηκε από τις δημοκρατικές χώρες της Δύσης και για ιδεολογικούς λόγους, περιλάμβανε κι ένα μυστικό πρωτόκολλο για τον διαμελισμό της Πολωνίας.

Κατά τη διάρκεια της εισβολής των Σοβιετικών στη Φιλανδία τον Νοέμβριο του 1939, ο Μόλοτοφ σε ραδιοφωνικό μήνυμα υποστήριξε ότι η Σοβιετική Ένωση δεν έριχνε βόμβες, αλλά τρόφιμα στους δοκιμαζόμενους Φιλανδούς, οι οποίοι απάντησαν με αυτοσχέδιες βόμβες, τις οποίες ονόμασαν περιπαικτικά «Κοκτέιλ Μολότοφ», για να αντιμετωπίσουν την ανωτερότητα του Κόκκινου Στρατού και να αναχαιτίσουν τα χιλιάδες σοβιετικά τεθωρακισμένα.

Τον Μάιο του 1941, όταν ο Στάλιν ανέλαβε προσωπικά την πρωθυπουργία της Σοβιετικής Ένωσης, ο Μολότοφ υποβιβάστηκε σε πρώτο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Μετά τηνεισβολή του γερμανικού στρατού στη Σοβιετική Ένωση (Ιούνιος 1941) υπηρέτησε στην Επιτροπή Κρατικής Άμυνας (ειδικό Πολεμικό Υπουργικό Συμβούλιο), διαπραγματεύθηκε τη συμμαχία της ΕΣΣΔ με τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες (1942) και παρέστη στις Συμμαχικές Διασκέψεις της Τεχεράνης (28 Νοεμβρίου - 1 Δεκεμβρίου 1943), της Γιάλτας (4 - 11 Φεβρουαρίου 1945), του Πότσνταμ (17 Ιουλίου - 2 Αυγούστου 1945), καθώς και στη Συνδιάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο (25 Απριλίου - 26 Ιουνίου 1945), κατά την οποία ιδρύθηκε ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).

Τον Μάρτιο 1949 ο Μόλοτοφ παραιτήθηκε από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, ύστερα όμως από τον θάνατο του Στάλιν (Μάρτιος 1953) ανέλαβε και πάλι τα καθήκοντα αυτά, τα οποία και διατήρησε μέχρι την απόλυσή του (Ιούνιος του 1956), εξαιτίας της πολιτικής διαφωνίας του με τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου, Νικήτα Χρουστσόφ. Τον Νοέμβριο του 1956 διορίστηκε υπουργός Κρατικού Ελέγχου. Όταν προσχώρησε στην «αντικομματική ομάδα», η οποία επιχείρησε ανεπιτυχώς να ανατρέψει τον Χρουστσόφ τον Ιούνιο του 1957, έχασε όλα τα κομματικά και κρατικά αξιώματά του. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως πρεσβευτής στη Μογγολία και ως μόνιμος Σοβιετικός αντιπρόσωπος στη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας στη Βιέννη (1960-1961). Το 1962 αποσύρθηκε από την πολιτική. Το 1964 αποκαλύφθηκε ότι είχε διαγραφεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αποκαταστάθηκε ως μέλος του ΚΚΣΕ το 1984 από τον τότε ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Κονσταντίν Τσερνιένκο.

Ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ πέθανε στις 8 Νοεμβρίου 1986 στη Μόσχα, σε ηλικία 96 ετών. Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, που είχε συναντηθεί αρκετές φορές μαζί του, τον χαρακτηρίζει στα «Απομνημονεύματά» του «άνδρα εξαιρετικής ευφυίας με κρύο αίμα και καρδιά, ο οποίος θα ήταν καλοδεχούμενος στην παρέα του Μαζαρίνου, του Ταϋλεράνδου και του Μέτερνιχ».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1060#ixzz3SlbFBL9M

 

Κάρλο Γκολντόνι
1707 – 1793

19

Διακεκριμένος ιταλός θεατρικός συγγραφέας, με περισσότερα από 120 έργα, πεζά ή έμμετρα στο ενεργητικό του. Μαζί με τον μεταγενέστερό του Λουίτζι Πιραντέλο είναι οι δύο ιταλοί δραματουργοί με τη μεγαλύτερη αναγνώριση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γεννήθηκε ως Κάρλο Οσβάλντο Γκολντόνι (Carlo Osvaldo Goldoni) στις 25 Φεβρουαρίου 1707 στη Βενετία. Ήταν γιος του Τζούλιο και της Μαργκερίτα Γκολντόνι. Στα «Απομνημονεύματά» του αναφέρει ότι ο πατέρας του ήταν γιατρός, αλλά οι πληροφορίες που έφθασαν από την εποχή εκείνη τον θέλουν ως αποθηκάριο με σχετική οικονομική άνεση.

Από μικρός ο Κάρλο Γκολντόνι ενδιαφέρθηκε για το θέατρο, παρά τις προσπάθειες του πατέρα του να του αλλάξει ενδιαφέροντα. Τα παιχνίδια του ήταν οι μαριονέτες και τα διαβάσματά του θεατρικά έργα. Το 1723 ο πατέρας του τον έστειλε σ' ένα αυστηρό σχολείο στην Παβία, αυτός όμως αντί να ασχολείται με τα μαθήματά του διάβαζε ελληνικές και λατινικές κωμωδίες.

Την ίδια εποχή εμφανίζεται στα γράμματα με το ποίημα - λίβελλο «Ο Κολοσσός», που λοιδορούσε τις κόρες των καλών οικογενειών της Παβίας. Προκλήθηκε σκάνδαλο και ο νεαρός Κάρλο αποβλήθηκε από το σχολείο κι εγκατέλειψε την πόλη το 1725 για να μετακομίσει στο Ούντινε και να εγγραφεί στη Νομική Σχολή. Αποφοίτησε έξι χρόνια αργότερα από τη Νομική της Μόντενα. Ενδιάμεσα δούλεψε ως δικαστικός υπάλληλος της Ενετικής Δημοκρατίας.

Η ζωή του αλλάζει το 1731 με το θάνατο του πατέρα του. Αποφασίζει να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στο θέατρο. Το 1732 μια ερωτική περιπέτεια και οι δανειστές τους τον αναγκάζουν να φύγει από τη Βενετία και να μετακομίσει στο Μιλάνο. Εκεί γράφει την τραγωδία «Αμαλασούνθα», που περνά απαρατήρητη. Συνέχισε το 1734 με τον «Βελισάριο», που σημείωσε σχετική επιτυχία. Στη Βερόνα, ο θεατρικός ιμπρεσάριος Τζουζέπε Ιμέρ του δείχνει το δρόμο για την κωμωδία και του γνωρίζει τη μελλοντική του σύζυγο Νικολέτα Κόνιο.

Ο Γκολντόνι ανακαλύπτει την κωμική του φλέβα και συνειδητοποιεί ότι η αυτοσχεδιαστική «Κομέντια Ντελ' Άρτε», που τότε κυριαρχούσε ως θεατρικό είδος, χρειαζόταν ανανέωση. Εμπνευσμένος από τους ζωντανούς χαρακτήρες του Μολιέρου, γράφει και παρουσιάζει το 1738 την πρώτη πραγματική κωμωδία του με τίτλο «Ο άνθρωπος του Κόσμου». Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην ιταλική χερσόνησο γνωρίζεται με τον κωμικό και ιμπρεσάριο Αγκοστίνο Μεντεμπάκ, ο οποίος τον πείθει να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο θέατρο.

Κουρασμένος από την έντονη διαμάχη του με τον θεατρικό συγγραφέα Κάρλο Γκότσι, που κυριαρχούσε τότε στο θεατρικό στερέωμα, ο Γκολντόνι εγκαταλείπει τη Βενετία το 1761 και εγκαθίστανται στο Παρίσι μέχρι το τέλος της ζωής του (6 Φεβρουαρίου 1793).

Στην αυλή του Λουδοβίκου του 16ου έγραψε πολλά έργα του στα γαλλικά και τα περίφημα απομνημονεύματά του με τον μακρόσυρτο τίτλο «Αναμνήσεις που θα χρησιμεύσουν στην ιστορία της ζωής μου και στην ιστορία του θεάτρου μου», από τα οποία αντλούμε πολλές πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του. Οι κωμωδίες του Γκολντόνι γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία και ο Λουδοβίκος του έδωσε μια τιμητική σύνταξη στα γεράματά του. Η Γαλλική Επανάσταση του την έκοψε, για να την επαναφέρει η Εθνοσυνέλευση μία μέρα μετά το θάνατό του, αναγνωρίζοντας την αξία του.

Ο Κάρλο Γκολντόνι αναμόρφωσε την κωμωδία κι έστρεψε το μυθογραφικό ενδιαφέρον στην καθημερινότητα της εποχής του. Από τους τυποποιημένους χαρακτήρες της «Κομέντια Ντελ' Άρτε» (Αρλεκίνος, Πανταλόνε, Ντοτόρος κ.ά.) και τις μάσκες πέρασε στα εξατομικευμένα πρόσωπα και από τον αυτοσχεδιασμό στην πλοκή και τους ολοκληρωμένους χαρακτήρες. Οι ήρωές του είναι ζωντανοί, απρόβλεπτοι και διασκεδαστικοί. Ιδιαίτερα επιτυχείς είναι οι γυναικείοι χαρακτήρες, που τους «δουλεύει» με λεπτότητα και ακρίβεια, όπως κάνει ο Μολιέρος για τους άνδρες. Όμως, τα έργα του έχουν μεγαλύτερες δόσεις αισιοδοξίας απ' ότι του μεγάλου του ινδάλματος.

Για τις καινοτομίες του επικρίθηκε από τους ομοτέχνους του και ιδιαίτερα από τον Κάρλο Γκότσι, διάσημο δραματουργό της εποχής του, που έμεινε προσκολλημένος στις συμβάσεις της «Κομέντια Ντελ Αρτε». Ο Γκολντόνι διασκεδάζει και σήμερα τους θεατρόφιλους, παρουσιάζοντας εικόνες του εαυτού τους, καθώς στα έργα του δραματοποιεί τη ζωή, τις αξίες και τις συγκρούσεις της μεσαίας τάξης.

Στον ελληνικό χώρο, ο Γκολντόνι ήταν γνωστός και προ της Επαναστάσεως του 1821, χάρις σε ερασιτεχνικές και πρόχειρες μεταφράσεις έργων του στα ελληνικά. Μετά τη σύσταση του ελληνικού κράτους, τα έργα του Γκολντόνι γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, χάρις στις μεταφράσεις του πρώην ηγεμόνα της Βλαχίας Ιωάννη Καρατζά. Τη δημοφιλία του Γκολντόνι διέκοψε η κυριαρχία του κωμειδυλλίου, αλλά πολλά έργα του («Ο Υπηρέτης των Δύο Αφεντάδων», «Λοκαντιέρα», «Καβγάδες στην Κιότζια», «Οι Αγροίκοι» κ.ά.) παίζονται και σήμερα με επιτυχία, κυρίως από τα ΔΗΠΕΘΕ.

Στα ελληνικά τα κυριότερα έργα του Γκολντόνι κυκλοφορούν από τη θεατρική σειρά των εκδόσεων «Δωδώνη».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/228#ixzz3Slbio2k6

 

Το Καρναβάλι των Ζώων

19

Η πιο γνωστή σύνθεση του σπουδαίου γάλλου συνθέτη Καμίγ Σεν Σανς (1835-1921). Ο πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά είναι Le Carnaval Des Animaux και ο υπότιτλος Grande fantaisie zoologique. Μαζί με το Πέτρο και τον Λύκο του Σεργκέι Προκόφιεφ και τον Οδηγό Ορχήστρας για Νέους του Μπέντζαμιν Μπρίτεν, είναι από τα δημοφιλέστερα έργα κλασσικής μουσικής για παιδιά. Η διάρκεια του ποικίλλει από 22 έως 25 λεπτά.
Το Καρναβάλι των Ζώων, που παραπέμπει σε ένα φανταστικό ζωολογικό μουσείο, είναι μία ορχηστρική σουίτα, που αποτελείται από 13 εικόνες πλαισιωμένες από εισαγωγή και φινάλε. Οι τίτλοι τους:

• Introduction (Εισαγωγή)
• Marche royale du lion (Βασιλικό εμβατήριο του λιονταριού)
• Poules et coqs (Όρνιθες και πετεινοί)
• Hémiones (Ημίονοι)
• Tortues (Χελώνες)
• L'éléphant (O Ελέφαντας)
• Kangourous (Τα Καγκουρό)
• Aquarium (Ενυδρείο)
• Personnages à longues oreilles (Πρόσωπα με μεγάλα αυτιά)
• Le coucou au fond des bois (Ο κούκος στο πυκνό δάσος)
• Volière (Περιστερώνας)
• Pianistes (Πιανίστες)
• Fossiles (Απολιθώματα)
• Le cygne (Ο Κύκνος)
• Finale (Φινάλε)

Το έργο γράφτηκε τον Φεβρουάριο του 1886 σ' ένα μικρό χωριό της Αυστρίας, στο οποίο ο Σεν Σανς περνούσε τις χειμερινές διακοπές του. Η παρτιτούρα είναι για ενδεκαμελές μουσικό σύνολο (δύο πιάνα, ξυλόφωνο, δύο βιολιά, τσέλο, κοντραμπάσο, πίκολο φλάουτο, κλαρινέτο, υδροκρυσταλλόφωνο), αλλά σήμερα το έργο ακούγεται και στην εκδοχή για ορχήστρα εγχόρδων.
Ανάλαφρο και χιουμοριστικό, το Καρναβάλι των Ζώων δεν έχαιρε της εκτίμησης του δημιουργού του, καθώς πίστευε ότι του θάμπωνε την εικόνα ως σοβαρού συνθέτη. Γι’ αυτό και απαίτησε να ακουστεί δημόσια μετά τον θάνατό του. Αυτό συνέβη στις 25 Φεβρουαρίου 1922, στο Παρίσι, δύο μήνες μετά τον θάνατο του Σεν Σανς.

Αποσπάσματα από το έργο έχουν χρησιμοποιηθεί ως μουσική επένδυση στις ταινίες και τηλεοπτικές σειρές:

• Μέρες Ευτυχίας του Τέρενς Μάλικ (1978)
• Φαντασία 2000 του Γουόλτ Ντίσνεϊ (2000)
• Το καλοκαίρι του έρωτά μου του Πάβελ Παβλικόφσκι (2004)
• Στο επεισόδιο The Perfect Storm της τηλεοπτικής σειράς The Simpsons (2007)
• Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον του Ντέιβιντ Φίντσερ (2008).

 

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/493#ixzz3Slc8Mpqk

Αλεσάντρο Στραντέλα
1639 – 1682

9

Ιταλός συνθέτης, από τις σημαντικές μουσικές προσωπικότητες του 17ου αιώνα, με άστατο, όμως, βίο, που τον οδήγησε στον θάνατο σε ηλικία 43 ετών.
Ο Αλεσάντρο Στραντέλα (Alessandro Stradella) γεννήθηκε στο Νέπι της επαρχίας Λάτσιο στις 3 Απριλίου 1639. Η οικογένειά του είχε αριστοκρατική καταγωγή από την Τοσκάνη. Προτού κλείσει τα είκοσί του χρόνια ήταν ήδη ένας καταξιωμένος συνθέτης εκκλησιαστικής μουσικής και φημισμένος εραστής.
Το 1667 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρώμη για πρώτη φορά, επειδή καταχράστηκε ένα μεγάλο ποσό από την Καθολική Εκκλησία. Επέστρεψε λίγα χρόνια μετά, αλλά οι διάφορες ερωτικές του περιπέτειες με κυρίες της καλής κοινωνίες της Αιώνιας Πόλης και οι απειλές που δεχόταν από τους συζύγους τους τον ανάγκασαν να την εγκαταλείψει οριστικά.
Το 1677 βρέθηκε στη Βενετία, όπου μίσθωσε τις υπηρεσίες του σ’ ένα ευγενή της περιοχής, τον Αλβίζε Κονταρίνι, προκειμένου να διδάξει μουσική την ερωμένη του Ανιέζε βαν Ούφελε. Ο Στραντέλα δεν άργησε να τα φτιάξει μαζί της και να την πάρει μαζί του στο Τορίνο, όπου αναζήτησε νέα στέγη. Όταν το έμαθε ο απατημένος εραστής έβαλε μία συμμορία να τον σκοτώσει. Για καλή του τύχη, ο Στραντέλα επέζησε και χρειάστηκαν μήνες για να γίνει καλά. Τελικά, συμφιλιώθηκε με τον Κονταρίνι, που, εν τω μεταξύ, είχε γοητευτεί από τη μουσική του.
Δεν συνέβη το ίδιο στις 25 Φεβρουαρίου 1682, όταν ένας επαγγελματίας δολοφόνος τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου στην Πιάτσα Μπάνκι της Γένοβας, κατ’ εντολήν ενός άλλου απατημένου συζύγου. Ανώνυμες επιστολές που ήλθαν στο φως της δημοσιότητας αναφέρουν ως ηθικό αυτουργό τον Τζιοβάνι Μπατίστα Λομελίνο και πέτρα του σκανδάλου μία ηθοποιό, την οποία είχε αφήσει έγκυο και η οποία τον εγκατέλειψε για τα μάτια του συνθέτη.
Η μυθιστορηματική ζωή του Αλεσάντρο Στραντέλα, που ήταν ένα ακατέργαστο λιμπρέτο από μόνη της, ενέπνευσε το 1844 τον γερμανό συνθέτη Φρίντριχ φον Φλότοβ στην όπερά του Αλεσάντρο Στραντέλα.
Όσον αφορά τη μουσική προσφορά του Αλεσάντρο Στραντέλα, αυτή ήταν σημαντική στην εξέλιξη του κοντσέρτου, αν και η συνεισφορά του γρήγορα ξεχάστηκε με την έλευση των Αρκάντζελο Κορέλι και Αντόνιο Βιβάλντι. Θεωρείται ότι δημιούργησε το κοντσέρτο γκρόσο, αν και τον όρο τον πρωτοχρησιμοποίησε ο Αρκάντζελο Κορέλι. Συνέθεσε πάνω από 200 έργα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/439#ixzz3SlcmUxpq

Τέλος  της  δεκαετίας  του  ‘60 , τα  έργα  για  το  φράγμα  του  Μόρνου  ξεκίνησαν , ήδη  οι  πρώτες  γεωτρήσεις  είναι  σε  εξέλιξη …

  Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ   ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Πέμπτη
26/2

02:00

5°C
2°C

85%

3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

08:00

4°C

82%

2 Μπφ B
9 Km/h

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

14:00

6°C
3°C

93%

3 Μπφ Α
16 Km/h

ΒΡΟΧΗ

20:00

8°C
5°C

98%

3 Μπφ Α
16 Km/h

ΒΡΟΧΗ

Λιδορίκι  έτος  1853 , αναμνηστική  φωτογραφία  μπροστά  στο καινούργιο Κοινοτικο  Μέγαρο . Κ.Πανάγος , Γ.Ταμβάκης , Θ. Σερεντέλος , Θαν. Παπαδόπουλος και  Κ.Μαργέλλος  -  Σαψαρής

Καλό  σας  απόγευμα , μα  είστε  όλοι  καλά

Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη …..Κ.Κ.-