EN AΘΗΝΑΙΣ …ΜΙΑ Η ΑΝΟΙΞΗ

 

Επιτέλους ερχότανε η άνοιξη στην γειτονιά της Αθήνας...
Μπουμπουκιασμένα τα δέντρα...καλύτερη η διάθεση και επιτέλους λίγο να ζεσταθεί
το κόκαλο και να στεγνώσουν οι τοίχοι από την υγρασία.
Η γνώριμη μυρουδιά της μούχλας εξασθενούσε και η γκαζιέρα που έκανε και χρέη
σόμπας ...ξεκουραζότανε.
Όταν θα προχωρούσαν οι ημέρες ο ασπριτζής με την βούρτσα και τον γκουβά
θα έκανε εμφάνιση στον δρόμο...
"...ο ασπριτζήηηηης ...."
Ασβέστης με ώχρα και σκοτωνόντουσαν τα μικρόβια όπως έλεγε ...
Έπαιρνε μια καλύτερη όψη η κάμαρα και το κυριότερο έφευγε η  άσχημη μυρουδιά....
Δίπλα στην αλάνα οι τσουκνίδες ...οι μαργαρίτες....οι μολόχες....οι παπαρούνες
θεριεύανε και κρύβανε τις σαρκοφάγους και το κυριότερο το....γήπεδο.
Η παρέα εν δράσει...το καθαρίζανε και έστηναν τα...γκολπόστ τις δύο πέτρες δηλαδή
δανεικές από τον μεγάλο μας πρόγονο τον Πλάτωνα.
Υπήρχαν τόσες δεξιά αριστερά....
Τα απογεύματα οι γειτόνισες έπιαναν τα πόστα έξω από τις αυλόπορτες
και έστηναν εκεί το γραφείο τύπου.
Άντε με τέτοιο καιρό να κρατήσουν οι μανάδες στο σπίτι για διάβασμα τα παιδιά...
καυγάδες και τιμωρίες.
Οι αυλικοί θα ασβέστωναν ρεφενέ  την μάντρα και τα παρτέρια της αυλής
για να είναι έτοιμα για το Πάσχα που ερχότανε.
Κάτω από την ελιά ήταν το μεγάλο κοινόχρηστο τραπέζι σκεπασμένο με μουσαμά
τον χειμώνα.
Με τον ερχομό της άνοιξης έμπαινε σε χρήση....
Κυριακή μεσημέρι όλοι οι καλοί της αυλής χωρούσαν μαζί με τα φαγητά τους
αλλά και με γειτόνους που θα έφερναν και τις καρέκλες τους.
Έξτρα τάβλες για επέκταση υπήρχαν στο πλυσταριό.

Πίσω στα παλιά !