Δεκαετία του '60 , αντρική καθημερινότητα , ο Λάμπρος Φωτόπουλος ασχολείται στην αυλή του σπιτιού του , στο Βαρούσι , με αντρικές..σπιτικές δουλειές , " πελεκάει " το σταβάρι του αλετριού . Στο βάθος ο παλιός φούρνος και όλα τα χρειαζούμενα σε ένα χωριάτικο ...σπίτι ..
Καλησπέρα αδέρφια Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα στους φίλους του χωριού μας που καθημερινά είναι μαζί μας ..
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΗΜΕΡΑ 31 ΜΑΪΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:03
Δύση Ήλιου: 20:42
Σελήνη 13 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1859
Αρχίζει να λειτουργεί το περίφημο ρολόι Μπιγκ Μπεν, σύμβολο της πόλης του Λονδίνου.
1905
Ο πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννηςδολοφονείται κατά την προσέλευσή του στη Βουλή, από τον χαρτοπαίκτη και λεσχειάρχη Αντώνη Κωσταγερακάρη. Αιτία, η απόφαση του Δηλιγιάννη να κλείσει τις χαρτοπαικτικές λέσχες.
1916
Διεξάγεται η Ναυμαχία της Γιουτλάνδης, η μεγαλύτερη πολεμική εμπλοκή στη θάλασσα κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. 151 βρετανικά πλοία συγκρούονται με 91 γερμανικά. Οι Άγγλοι χάνουν στο πεδίο της μάχης, αλλά κερδίζουν σε στρατηγικό επίπεδο.
1953
O Νίκος Παπαμιχαήλ με συνοδηγό τον Σπύρο Δημητράκο σε Jaguar XK 120 είναι ο νικητής του Α' Ράλι Ακρόπολις. Την καρό σημαία του τερματισμού θα πάρουν μόνο έξι αυτοκίνητα.
1975
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συναντά τον Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Οι δυο πρωθυπουργοί συμφωνούν για παραπομπή του θέματος της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
1995
Αντιδράσεις και στο χώρο της Εκκλησίας προκαλεί η περιφορά της Τιμίας Ζώνης της Παναγίας σε σπίτια πολιτικών, επιχειρηματιών και εφοπλιστών, τηλεοπτικούς σταθμούς, τράπεζες και νοσοκομεία, με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1930
Κλιντ Ίστγουντ, αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
1945
Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, γερμανός σκηνοθέτης.(Θαν. 10/6/1982)
1955
Γιάννης Κούτρας, έλληνας τραγουδιστής.
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1809
Γιόζεφ Χάιντν, αυστριακός συνθέτης, που συνόψισε στο έργο του την Κλασσική Περίοδο της Δυτικής Μουσικής και ανέδειξε τη μουσική φόρμα της σονάτας. («Η Δημιουργία», «Συμφωνία αρ. 94») (Γεν. 31/3/1732)
1869
Γεώργιος Σταύρος, πρώτος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. (Γεν. 2/1/1788)
1954
Αντώνης Μπενάκης, εθνικός ευεργέτης. (Γεν. 1873)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3105#ixzz3bj4TEj7M
Πεντηκοστή
Πίνακας του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου
633
0
Μεγάλη δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, σε ανάμνηση της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους. Γιορτάζεται πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα, πάντα Κυριακή.
Η χριστιανική Πεντηκοστή έλκει την καταγωγή της από την Εβραϊκή Πεντηκοστή (Shavuot στα Εβραϊκά), η οποία γιορτάζεται από τους Ισραηλίτες πενήντα ημέρα μετά το Εβραϊκό Πάσχα, σε ανάμνηση της ημέρας που ο Μωυσής έλαβε τις 10 εντολές από τον Θεό στο όρος Σινά. Την ημέρα αυτή πρόσφεραν στο Ναό τα πρωτογεννήματα (πρώτους καρπούς) από τον θερισμό των δημητριακών (Έξοδος λδ΄, 22 και Λευϊτικόν κγ΄, 15-25).
Στο Χριστιανισμό, η Πεντηκοστή θεωρείται η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας. Την ημέρα αυτή έγινε η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, που επικάθησε με τη μορφή πύρινων γλωσσών πάνω από τα κεφάλια των Αποστόλων και τους φώτισε. Με το κήρυγμα του Πέτρου πίστεψαν και βαπτίστηκαν 3.000 άνθρωποι στο Χριστό. Έτσι, ιδρύθηκε η πρώτη χριστιανική εκκλησία στα Ιεροσόλυμα. (Πράξεις Αποστόλων β΄, 1-41)
Η Πεντηκοστή γιορταζόταν από τα πρώτα χρόνια της Χριστιανοσύνης και την ημέρα αυτή τελούνταν οι βαπτίσεις των κατηχουμένων. Στις μέρες μας, αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία, τελείται στις εκκλησίες ο λεγόμενος «Εσπερινός της Γονυκλισίας», κατά τον οποίο ψάλλονται ύμνοι αφιερωμένοι στο Άγιο Πνεύμα, το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, ενώ την ίδια ώρα οι πιστοί προσεύχονται γονατιστοί.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/780#ixzz3bj4euEVV
Θεόδωρος Δηλιγιάννης
1824 – 1905
640
0
Πολιτικός από τη Γορτυνία, απόγονος της ιστορικής και αρχοντικής οικογενείας των Δεληγιανναίων. Γεννήθηκε στα Λαγκάδια στις 19 Μαΐου 1824 και σε ηλικία 13 ετών έμεινε ορφανός. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως ανώτερος υπάλληλος του Υπουργείου Εσωτερικών.
Στην πολιτική αναμίχθηκε το 1862 και από τότε εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής, ως τη δολοφονία του το 1905. Το 1867 απεστάλη από την κυβέρνηση στο Παρίσι για την επίλυση του κρητικού ζητήματος, όπου απέκτησε υψηλές γνωριμίες. Όταν επανήλθε στην Ελλάδα, κατέλαβε διάφορες υπουργικές θέσεις (τρεις φορές υπουργός Εξωτερικών, υπουργός Οικονομικών και Στρατιωτικών). Έλαβε μέρος στο Συνέδριο του Βερολίνου και ανέπτυξε τις ελληνικές θέσεις, αξιώνοντας την προσάρτηση της Ηπείρου, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Κρήτης, ενώ διαπραγματεύτηκε την πλήρωση του κενού ελληνικού θρόνου, μετά την έξωση του Όθωνα.
Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης διετέλεσε 5 φορές πρωθυπουργός (1885-1886, 1890-1892, 1895-1897, 1902-1903 και 1904-1905) και υπήρξε ο μεγάλος αντίπαλος του Χαρίλαου Τρικούπη. Οι δύο πολιτικοί κυριάρχησαν στην ελληνική πολιτική σκηνή το τελευταίο τέτάρτο του 19ου αιώνα. Ο Χαρίλαος Τρικούπης ήταν ο εκσυγχρονιστής των καθυστερημένων δομών της ελληνικής κοινωνίας, ο Θόδωρος Δηλιγιάννης ο συντηρητικός πολιτικός, που εξέφραζε τη λαϊκή δυσαρέσκεια και τα κρατικοδίαιτα στρώματα που πλήττονταν από τα μέτρα του μεσολογγίτη πολιτικού.
Επί πρωθυπουργίας του έγιναν οι Πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης ιστορίας (1896), ενώ την ίδια ώρα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονταν στο χειρότερο δυνατό σημείο, λόγω του Κρητικού και Μακεδονικού ζητήματος. Ο Δηλιγιάννης, παρασυρμένος από διάφορους ανεύθυνους παράγοντες, ωθήθηκε στον ατυχή πόλεμο με την Τουρκία το 1897, με αποτέλεσμα να εξαναγκασθεί σε παραίτηση. Επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο πέντε χρόνια αργότερα και πρόλαβε να γίνει δύο φορές πρωθυπουργός πριν από το μοιραίο.
Το απόγευμα της 31ης Μαΐου 1905 ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, ως πρωθυπουργός, πήρε το δρόμο για τη Βουλή, προκειμένου να παραστεί σε μία συνεδρίαση ρουτίνας. Στις 5:05 μ.μ. έφθασε με την άμαξά του στην είσοδο του Βουλευτηρίου, στην οδό Σταδίου, συνοδευόμενος από τον σωματοφύλακά του Γιάννη Πάνο.
Ένας άνδρας 35 περίπου ετών προθυμοποιήθηκε να του ανοίξει την πόρτα της άμαξας. Ήταν ψηλού αναστήματος, μαυριδερός, με ρούχα κόκκινα σχεδόν ξεβαμμένα. Ο ανύποπτος Δεληγιάννης τον ευχαρίστησε και κατευθύνθηκε προς τη μαρμάρινη κλίμακα της Βουλής. Τότε, ο άγνωστος με μια αστραπιαία κίνηση έβγαλε ένα μαχαίρι και το βύθισε στην κοιλιά του άτυχου πολιτικού.
Η φρουρά της Βουλής αιφνιδιάστηκε πλήρως, όπως και ο σωματοφύλακάς του, και μόνο ορισμένοι από τους παριστάμενους πολίτες αντελήφθησαν αμέσως τη σκηνή της δολοφονικής απόπειρας. Αμέσως κινήθηκαν εναντίον του, καταφέροντάς του χτυπήματα με τις γροθιές και τα μπαστούνια τους. Από την οργή του κόσμου τον έσωσε ένας λοχίας της Φρουράς, που τον μετέφερε βαριά πληγωμένο στο υπόγειο της Βουλής.
Εκεί, ο επικεφαλής της Φρουράς πληροφορήθηκε το όνομα του δράστη: Αντώνιος Κωσταγερακάρης. Ιδιότητα: Λεσχειάρχης - Χαρτοπαίκτης.
– «Τι έκανες μωρέ», του είπε.
– «Έκλεισε τα χαρτοπαίγνια και εψόφησα από την πείνα» ψέλλισε και μετ' ολίγον ξεψύχησε.
Η κατάσταση του Δηλιγιάννη συνεχώς χειροτέρευε. Υπεβλήθη αμέσως σε επέμβαση λαπαροτομίας από τρεις καθηγητές της Ιατρικής, αλλά κατά τη διάρκεια της εγχείρισης παρέδωσε το πνεύμα. Αν και χωρίς πολιτικά κίνητρα, υπήρξε η δεύτερη δολοφονία σημαίνοντος πολιτικού προσώπου στη νεώτερη ελληνική ιστορία, μετά τη δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.
Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης κηδεύτηκε την επομένη με μεγάλες τιμές. Η καρδιά του φυλάσσεται στο ναό των Αγίων Ταξιαρχών στη γενέτειρά του, Λαγκάδια, ενώ ανδριάντας του έχει στηθεί στην είσοδο του Παλαιά Βουλής. Ο Γορτύνιος πολιτικός υπήρξε προσηλωμένος στον κοινοβουλευτισμό, ήταν δεινός ρήτωρ, ενώ δεν δίστασε να συγκρουστεί με το Παλάτι, όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν. Διακρινόταν, όμως, για την έλλειψη αρχών και τις δημαγωγικές του τάσεις.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/165#ixzz3bj50Z32S
Ο θρύλος της Λαίδης
Γκοντάιβα
Πίνακας του Τζον Κόλιερ
535
0
Σύμφωνα με την παράδοση, η Λαίδη Γκοντάιβα (Lady Godiva, 980 - 1067) ήταν η όμορφη σύζυγος του Κόμη Λίοφρικ Γ' του Κόβεντρι. Επί των ημερών του, οι κάτοικοι της περιοχής υπέφεραν από τη δυσβάσταχτη φορολογία. Επανειλημμένως, η Γκοντάιβα είχε ζητήσει από τον σύζυγό της να μειώσει τους φόρους, αλλά εκείνος ήταν αδιάλλακτος. Στο τέλος, αφού κουράστηκε από την επιμονής της, υποσχέθηκε ότι θα ικανοποιούσε το αίτημά της, αν θα ίππευε γυμνή στους δρόμους της πόλης.
Η Γκοντάιβα πήρε τα λόγια του τοις μετρητοίς κι αφού έβγαλε ένα διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι κάτοικοι έπρεπε να παραμείνουν μέσα στα σπίτια τους με τις πόρτες και τα παράθυρα κλειστά, διέσχισε την πόλη με το άλογό της, σκεπάζοντας το σώμα της μόνο με τα μακριά μαλλιά της. Σύμφωνα πάντα με το θρύλο, ένας ράφτης αγνόησε το διάταγμα και άνοιξε μια τρύπα στο παραθυρόφυλλό του, για να δει τη λαίδη γυμνή. Λέγεται ότι η τιμωρία του ήταν να τυφλωθεί. Η Γκοντάιβα, πάντως, πέτυχε το σκοπό της, αφού ο κόμης κράτησε το λόγο του και κατάργησε την εξαντλητική φορολογία.
Αιώνες αργότερα, το 1678, και στο πλαίσιο μιας έκθεσης στο Κόβεντρι, καθιερώθηκε ένας εορτασμός σε ανάμνηση της πορείας της θρυλικής Λαίδης Γκοντάιβα. Οι εκδηλώσεις διοργανώνονταν κάθε χρόνο στις 31 Μαΐου έως το 1826 και από το 1848 έως το 1887, ενώ αναβίωσαν και πάλι από τις αρχές του 21ου αιώνα.
Για τη Λαίδη Γκοντάιβα γράφτηκαν και πολλά δημοφιλή τραγούδια, όπως το Lady Godiva's Operation (1968) των Velvet Underground και το Lady Godiva (1967) των Peter and Gordon, ενώ αναφορά σ' αυτήν υπάρχει και στο τραγούδι Don't Stop Me Now (1978) των Queen.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/96#ixzz3bj5PIkP0
Γεώργιος Σταύρος
1788 – 1869
155
0
Ηπειρώτης έμπορος, τραπεζίτης, Φιλικός και πολιτικός. Υπήρξε ο πρώτος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας κι ένας από τους θεμελιωτές της οικονομικής συγκρότησης του ελληνικού κράτους.
Ο Γεώργιος Σταύρος ή Σταύρου γεννήθηκε στα Ιωάννινα την 1η Ιανουαρίου του 1788. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του εμπόρου και πρόκριτου των Ιωαννίνων Ιωάννη Σταύρου ή Τσιαπαλάμου και της Μπαλάσως Κερασάρη, κόρης προκρίτου των Ιωαννίνων. Φοίτησε αρχικά στην Μπαλάνειο και στη συνέχεια στην Καπλάνειο σχολή των Ιωαννίνων και ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του σε Λύκειο της Βιέννης. Στην πρωτεύουσα των Αψβούργων απέκτησε τις πρώτες εμπορικές γνώσεις, έμαθε να μιλά με ευχέρεια τρεις γλώσσες (Γερμανικά, Γαλλικά και Ιταλικά) και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
Σημαντικός έμπορος της Βιέννης όταν ξέσπασε η επανάσταση του '21 βοήθησε ποικιλοτρόπως τους αγωνιζόμενους Έλληνες, με όπλα, πολεμοφόδια και τρόφιμα. Τον Σεπτέμβριο του 1824 έφθασε στην επαναστατημένη Ελλάδα και λίγους μήνες αργότερα διορίστηκε ταμίας του Εκτελεστικού (κάτι σαν Υπουργός Οικονομικών) από τον πρόεδρο του Σώματος Γεώργιο Κουντουριώτη.
Έλαβε μέρος ως πληρεξούσιος της Ηπείρου στη Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης και Τροιζήνας (1827) και στην Ε' Εθνοσυνέλευση Άργους και Ναυπλίου (1831- 1832). Με την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια στην Ελλάδα διορίστηκε σύμβουλός του επί οικονομικών θεμάτων και στη συνέχεια μέλος του τμήματος οικονομικών του Πανελληνίου (συμβουλευτικού οργάνου του Κυβερνήτη) και μέλος της Τριμελούς Επιτροπής της Οικονομίας (οργάνου που υποκαθιστούσε το υπουργείο Οικονομικών). Ταυτόχρονα, υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Χρηματιστηριακής Τράπεζας, του πρώτου κρατικού τραπεζικού ιδρύματος στην Ελλάδα.
Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και την επικράτηση των αντικαποδιστριακών, ο Σταύρος αποσύρθηκε από τα κοινά. Επανήλθε στο προσκήνιο το 1835, όταν ο βασιλιάς Όθωνας τον διόρισε σύμβουλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Το 1839 ο γαλλοελβετός φιλέλληνας τραπεζίτης Γαβριήλ Εϋνάρδος, με τον οποίο διατηρούσε φιλικές σχέσεις, του απέστειλε το ποσό των 500.000 φράγκων για τη διενέργεια κολλυβιστικών (χρηματιστηριακών) και τραπεζιτικών εργασιών, αλλά και για να διερευνήσει τη δυνατότητα ίδρυσης τράπεζας, καθώς η Εθνική Χρηματιστηριακή είχε διαλυθεί.
Ο Σταύρου άνοιξε ένα μικρό γραφείο στην Αθήνα, στην Πλατεία Δημοπρατηρίου (στη συμβολή των σημερινών οδών Μητροπόλεως και Αιόλου) και διενεργούσε με μεγάλη επιτυχία κολλυβιστικές και τραπεζιτικές εργασίες. Η επιτυχία του αυτή κίνησε το ενδιαφέρον του βασιλιά Όθωνα και με τον νόμο της 30ης Μαρτίου 1841 ιδρύθηκε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας. Ο Σταύρος διορίσθηκε μέλος της διοικούσας επιτροπής, αλλά πολύ γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητές του και με απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων της 13ης Νοεμβρίου του 1841 ανέλαβε το τιμόνι της νεοσύστατης τράπεζας, το οποίο διατήρησε μέχρι τον θάνατό του.
Στα 27 χρόνια που διηύθυνε την Εθνική Τράπεζα, ο Σταύρος αύξησε το μετοχικό της κεφάλαιο θεαματικά, μερίμνησε για την αγορά οικοπέδου για την οικοδόμηση ιδιόκτητου κτιρίου στην οδό Αιόλου, την ίδρυση υποκαταστημάτων και Ταμιευτηρίου. Με δική του πρωτοβουλία το 1867 ιδρύθηκε το Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού Εθνικής Τραπέζης, ο πρώτος ασφαλιστικός οργανισμός εργαζομένων στη χώρα μας.
Ο Γεώργιος Σταύρος πέθανε στις 31 Μαΐου του 1869 από καρδιακή ανακοπή μέσα στο κτίριο του κεντρικού καταστήματος της Εθνικής Τράπεζας, όπου διέμενε. Η Αθήνα τον τίμησε, δίνοντας το όνομά του σε μικρή οδό στη μία πλευρά του κεντρικού κτηρίου της Εθνικής Τράπεζας, μεταξύ των οδών Σταδίου και Αιόλου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/839#ixzz3bj5i4pDG
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου (Μουντιάλ)
-
9o ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ (ΜΕΞΙΚΟ, 1970)
Το 9ο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Βραζιλία
95
0
Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε με τη συνάντηση Μεξικού - Σοβιετικής Ένωσης 0-0, που διεξήχθη στις 31 Μαΐου 1970 στο μεγαλόπρεπο στάδιο Αζτέκα στην Πόλη του Μεξικού. Στο ίδιο γήπεδο έπεσε η αυλαία του Μουντιάλ στις 21 Ιουνίου με τον μεγάλο τελικό Βραζιλίας - Ιταλίας 4-1.
Το 9ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου ήταν το πρώτο που μεταδόθηκε τηλεοπτικά στη χώρα μας από την Κρατική Τηλεόραση. Κύριο χαρακτηριστικό του, η επιστροφή του τεχνικού και φανταιζί ποδοσφαίρου, που τόσο έλειψε στα Μουντιάλ της Χιλής και της Αγγλίας, όπου κυριάρχησε η δύναμη. Από την πλειονότητα των ειδικών θεωρείται ως το καλύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο όλων των εποχών, ενώ η Βραζιλία των Πελέ, Τοστάο, Ζαϊρζίνιο και Ριβελίνο, η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών.
71 ομάδες πήραν μέρος στον προκριματικό γύρο, που σημαδεύτηκε από την ποδοσφαιρική κόντρα της Ονδούρας με το Ελ Σαλβαδόρ, η οποία οδήγησε σε πολεμική αναμέτρηση τις δύο χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Η Ελλάδα έφθασε για πρώτη φορά στην ιστορία τόσο κοντά στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιε για μόλις ένα βαθμό. Συμμετείχε στον πρώτο προκριματικό όμιλο με αντιπάλους τη Ρουμανία, την Ελβετία και την Πορτογαλία. Με 2 νίκες, 3 ισοπαλίες και 1 ήττα και τέρματα 13-9 τερμάτισε δεύτερη, ένα βαθμό πίσω από τη Ρουμανία, που πήρε τελικά την πρόκριση. Η διαμάχη του προπονητή Νταν Γεωργιάδη με τον Δομάζο ίσως να έπαιξε ρόλο στον αποκλεισμό της Εθνικής, που είχε σπουδαίους παίκτες στη σύνθεσή της, όπως τους Καμάρα, Παπαϊωάνου, Κούδα, Σιδέρη, Δέδε, Μποτίνο και φυσικά τον Μίμη Δομάζο.
Τα αποτελέσματα της Εθνικής μας
- Βασιλεία (22 Οκτωβρίου 1968): Ελβετία - Ελλάδα 1-0 (22' Κοντέν)
- Πειραιάς (Στάδιο Καραϊσκάκη, 11 Δεκεμβρίου 1968): Ελλάδα -
Πορτογαλία 4-2
(18' Αουγκούστο, 32' Παπαϊωάννου, 40' Δέδες, 48' Τόρες αυτογκόλ, 61' Σιδέρης και 64' Εουσέμπιο) - Πειραιάς (Στάδιο Καραϊσκάκη, 16 Απριλίου 1969): Ελλάδα -
Ρουμανία 2-2
(52' Σιδέρης, 55' Ντουμιτράκε, 60' Δέδες, 67' Ντουμιτράκε) - Πόρτο (4 Μαΐου 1969):
Πορτογαλία - Ελλάδα 2-2
(69' Μποτίνος, 73' Ελευθεράκης, 80' Εουσέμπιο, 85' Περέζ) - Θεσσαλονίκη (Καυταντζόγλειο, 15 Οκτωβρίου 1969): Ελλάδα -
Ελβετία 4-1
(32' Κούδας, 39' και 49' Μποτίνος, 42' Σιδέρης, 77' Κούντελι) - Βουκουρέστι (16 Νοεμβρίου
1969): Ρουμανία - Ελλάδα 1-1
(37' Ντερμπόσκι, 50' Δομάζος)
Η βαθμολογία του 1ου ομίλου
1.
Ρουμανία 7-6
8
2.
Ελλάδα
13-9
7
3.
Ελβετία 5-8
5
4.
Πορτογαλία 8-10
4
Στην τελική φάση του Μουντιάλ συμμετείχαν 16 ομάδες: 9 από την Ευρώπη, 5 από την Κεντρική και Νότια Αμερική, το Μαρόκο, που εκπροσώπησε την Αφρική και το Ισραήλ από τη ζώνη Ασίας / Ωκεανίας. Χωρίστηκαν σε 4 ομίλους των τεσσάρων ομάδων έκαστος. Δύο ομάδες θα περνούσαν από κάθε όμιλο στον προημιτελικό γύρο. Από εκεί και ως τον τελικό, οι αγώνες θα ήσαν νοκ-άουτ.
Από τον 1ο Όμιλο προκρίθηκαν η Σοβιετική Ένωση και το Μεξικό, από τον 2ο η Ιταλία και η Ουρουγουάη και από το 4ο η Δυτική Γερμανία και το Περού. Ο 3ος Όμιλος με τη συμμετοχή της Βραζιλίας και της κατόχου του τίτλου Αγγλίας, οι οποίες πήραν τελικά την πρόκριση, προσέφερε τις πρώτες αξιομνημόνευτες στιγμές του Μουντιάλ. Στον αγώνα Βραζιλίας - Τσεχοσλοβακίας 4-1 η προσποίηση χωρίς τη μπάλα του Πελέ επί του τερματοφύλακα Βίκτορ έμεινε στην ιστορία. Αν έμπαινε και το γκολ θα ήταν το καλύτερο του αιώνα. Είχαμε, όμως, την απόκρουση του αιώνα από τον άγγλο τερματοφύλακα Γκόρντον Μπανκς σε εξ επαφής κεφαλιά του Πελέ στον αγώνα Αγγλίας - Βραζιλίας 0-1.
Η αφίσα της διοργάνωσης
Στο προημιτελικό γύρο, η Ουρουγουάη νίκησε 1-0 τη Σοβιετική Ένωση, η Βραζιλία συνέχισε τις σπουδαίες εμφανίσεις της με νίκη 4-2 επί του Περού, ενώ η Ιταλία συνέτριψε 4-1 το Μεξικό. Στο πιο σπουδαίο παιγνίδι των προημιτελικών, η Γερμανία των Μπεκενμπάουερ και Μίλερ νίκησε 3-2 και απέκλεισε την κάτοχο του τίτλου Αγγλία, παίρνοντας τη ρεβάνς για την ήττα της στον τελικό του 1966.
Στα ημιτελικά, η Βραζιλία νίκησε 3-1 την Ουρουγουάη και η Ιταλία 4-3 τη Δυτική Γερμανία, σ' ένα συγκλονιστικό αγώνα, με απίστευτη διακύμανση, που έκοβε την ανάσα. Κρίθηκε στην παράταση, καθώς στην κανονική του διάρκεια έληξε ισόπαλος 1-1 με τους Γερμανούς να ισοφαρίζουν στο 90ο λεπτό.
Και φθάσαμε στις 21 Ιουνίου του 1970, όταν στο στάδιο Αζτέκα της Πόλης του Μεξικού έγινε ο μεγάλος τελικός, με αντιπάλους τη Βραζιλία και την Ιταλία, που διεκδικούσαν τον τρίτο τίτλο τους. 108.000 θεατές παρακολούθησαν τον αγώνα, με διαιτητή τον ανατολικογερμανό Γκλέκνερ. Η σελεσάο του Μάριο Ζαγκάλο δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στηΣκουάντρα Ατζούρα του Φερούτσιο Βαλκαρέτζι. Τη συνέτριψε με 4-1 και ήταν αυτή που σήκωσε το τρίτο Κύπελλο της ιστορίας της. Τα τέρματα σημείωσαν οι: Πελέ (18'), Ζέρσον (65'), Ζαϊρζίνιο (70'), Κάρλος Αλμπέρτο (86'), ενώ για τους Ιταλούς είχε ισοφαρίσει ο Μπονισένια (37').
Οι συνθέσεις των δύο φιναλίστ:
ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Φέλιξ, Κάρλος Αλμπέρτο, Μπρίτο, Πιάζα, Εβεράλντο, Κλοντοάλντο, Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο, Τοστάο, Πέλέ, Ριβελίνο.
ΙΤΑΛΙΑ: Αλμπερτόζι, Τσέρα, Μπούρνιτς, Μπερτίνι, Ροζάτο, Φακέτι, Ντομεγκίνι, Ματσόλα, Ντε Σίστι, Μπονινσένια, Ρίβα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/157/195#ixzz3bj6AoXay
Άντολφ Άιχμαν
1906 – 1962
245
0
Μεσαίο στέλεχος των SS, που ήταν επιφορτισμένο με τη μεταφορά των Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Καταδιώχθηκε, συνελήφθη, δικάστηκε και εκτελέστηκε από τους Ισραηλινούς.
Γεννήθηκε ως Καρλ Άντολφ Άιχμαν (Karl Adolf Eichmann) στο Ζόλινγκεν της Γερμανίας στις 19 Μαρτίου 1906 και ήταν γιος επιχειρηματία. Μετά το θάνατο της μητέρας του, η οικογένεια Άιχμαν μετακόμισε στην Αυστρία. Ο πατέρας του πολέμησε με τον στρατό της Αυστροουγγαρίας κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και μετά συνέχισε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην Αυστρία.
Ο νεαρός Άντολφ εγκατέλειψε νωρίς τις σπουδές του στο Λύκειο και αφού έκανε διάφορες δουλειές, γράφτηκε στη νεολαία του παραρτήματος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην Αυστρία (1 Απριλίου 1932). Μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, το 1933, ο Άιχμαν επέστρεψε στη Γερμανία και υπέβαλε αίτηση για να ενταχθεί στα SS. Έγινε δεκτός και το Νοέμβριο του 1933 ανέλαβε υπηρεσία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Το 1935 παντρεύτηκε τη Βέρα Λιμπλ, από την οποία απέκτησε 4 παιδιά.
Το 1937 εστάλη στη βρετανοκρατούμενη Παλαιστίνη, με την εντολή να διερευνήσει τις πιθανότητες για μαζική μετανάστευση των Εβραίων της Γερμανίας στην περιοχή. Δεν του επετράπη η είσοδος και συνέχισε την αποστολή του στο Κάιρο, όπου ήρθε σε επαφή με διάφορους σιωνιστές για το σκοπό αυτό. Μετά την προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία, ο Άιχμαν βρίσκεται στη Βιέννη με το βαθμό του υπολοχαγού, προκειμένου να οργανώσει τις τοπικές υπηρεσίες των SS. Ένα από τα καθήκοντα που αναλαμβάνει είναι η απέλαση των Εβραίων από την Αυστρία.
Με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου προάγεται σε λοχαγό και υπηρετεί στο Βερολίνο στις υπηρεσίες ασφαλείας του Τρίτου Ράιχ. Τον Αύγουστο του 1940 δίδει στη δημοσιότητα το «Σχέδιο Μαδαγασκάρη», που προβλέπει μαζική μεταφορά όλων των Εβραίων στη Μαδαγασκάρη και τη δημιουργία εκεί του εβραϊκού κράτους. Το σχέδιο αυτό ποτέ δεν υλοποιήθηκε.
Το 1942 ο Άιχμαν μετέχει ως γραμματέας στη Διάσκεψη της Βάνζεε, όπου αποφασίζεται η «Τελική Λύση» του Εβραϊκού Ζητήματος, με την εξολόθρευση όλων των Εβραίων της Ευρώπης. Με διαταγή της ηγεσίας των SS αναλαμβάνει υπεύθυνος για τη μεταφορά των Εβραίων στα στρατόπεδα θανάτου της κατεχόμενης Πολωνίας (Άουσβιτς, Μπιρκενάου κλπ). Με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη, ο Άντολφ Άιχμαν γίνεται γνωστός και μπαίνει στο στόχαστρο των Συμμάχων.
Μετά το τέλος του Πολέμου συνελήφθη τυχαία από τους Αμερικανούς, με το όνομα Ότο Έκμαν, χωρίς να γνωρίζουν την αληθινή του ταυτότητα. Ο Άιχμαν δραπέτευσε στις αρχές του 1946 και παρέμεινε στη Γερμανία έως το 1950, οπότε μετανάστευσε στην Αργεντινή με το όνομα Ρικάρντο Κλέμεντ, με τη βοήθεια ενός φραγκισκανού μοναχού. Για τα επόμενα δέκα χρόνια θα ζήσει με την οικογένειά του στο Μπουένος Άιρες και θα κάνει διάφορες δουλειές (επιστάτης, μηχανικός και εκτροφέας κουνελιών).
Από τις αρχές του 1954 οι ισραηλινοί και οι εβραίοι κυνηγοί των Ναζί γνώριζαν ότι Άιχμαν ζούσε στην Αργεντινή με ψευδώνυμο. Τρία χρόνια αργότερα, η «Μοσάντ» άρχισε να καταστρώνει το σχέδιο για τη σύλληψή του. Στις 11 Μαΐου 1960, ύστερα από μια μυστική επιχείρηση που δεν ήταν σε γνώση των αρχών της Αργεντινής, ο Άιχμαν συνελήφθη από άνδρες της «Μοσάντ» και της «Σαμπάκ». Δέκα ημέρες αργότερα βρισκόταν στο Ισραήλ. Η Αργεντινή προσέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας επειδή παραβιάστηκε η εθνική της κυριαρχία και κέρδισε μια καταδικαστική απόφαση κατά του Ισραήλ. Οι σχέσεις των δύο χωρών διαταράχτηκαν, αλλά σύντομα αποκαταστάθηκαν, όταν το Ισραήλ ζήτησε δημοσίως συγγνώμη.
Η Δίκη του Άντολφ Άιχμαν άρχισε στις 11 Απριλίου 1961 στο Τελ Αβίβ κι έλαβε μεγάλη δημοσιότητα σε όλο τον κόσμο. Κατηγορήθηκε για εγκλήματα κατά του εβραϊκού λαού και της ανθρωπότητας. Ο ίδιος υποστήριξε ότι εκτελούσε εντολές ανωτέρων του. Έπειτα από 14 εβδομάδες ακροαματικής διαδικασίας, η δίκη ολοκληρώθηκε στις 14 Αυγούστου. Οι τρεις δικαστές διασκέφθηκαν και στις 15 Δεκεμβρίου 1961 εξέδωσαν την ετυμηγορία τους, επιβάλλοντας στον κατηγορούμενο τη θανατική ποινή. Ο Άιχμαν δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, το οποίο διατήρησε την ποινή του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (29 Μαΐου 1962). Η αίτηση για απονομή χάριτος απερρίφθη από τον πρόεδρο του Ισραήλ, Ιτζάκ Μπεν Ζβι, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις για επιείκεια.
Η ποινή εκτελέστηκε δια απαγχονισμού λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαΐου 1962 στη φυλακή Ράμλα. Πριν από την εκτέλεσή του, ο Άιχμαν αρνήθηκε το τελευταίο γεύμα και αντί αυτού προτίμησε να πιει μισό μπουκάλι από ένα τοπικό κόκκινο κρασί. Τα τελευταία λόγια του ήταν: «Ζήτω η Γερμανία, Ζήτω η Αυστρία, Ζήτω η Αργεντινή. Είναι οι τρεις χώρες που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Υπάκουσα στους κανόνες του πολέμου και της σημαίας μου. Είμαι έτοιμος». Είναι η μοναδική εκτέλεση θανατικής ποινής που έχει γίνει μέχρι σήμερα στο κράτος του Ισραήλ, καθώς η εσχάτη των ποινών δεν επιβάλλεται στα κοινά εγκλήματα. Αμέσως μετά τον απαγχονισμό, η σορός του Άιχμαν αποτεφρώθηκε και η στάχτη του διασκορπίστηκε στα ανοιχτά της Μεσογείου, προκειμένου να σβήσει η όποια ανάμνηση γι' αυτόν και να μην ηρωποιηθεί.
Τα χρόνια που ακολούθησαν η δράση και η προσωπικότητα του Άιχμαν απασχόλησαν πολύ τους ιστορικούς. Στο ερώτημα κατά πόσο ήταν υπεύθυνος για το Ολοκαύτωμα, κάποιοι απάντησαν καταφατικά, υποστηρίζοντας ότι γνώριζε τι έπραττε. Οι υπερασπιστές του, ανάμεσά τους και οι γιοι του, αντέτειναν ότι δεν έπρεπε να δικασθεί και να καταδικασθεί σε θάνατο, γιατί εκτελούσε απλώς το καθήκον του ως στρατιώτης.
Η διάσημη γερμανοεβραία πολιτική φιλόσοφος Χάνα Αρεντ, που παρακολούθησε τη δίκη, είδε μια άλλη εικόνα του Άιχμαν. Στο πρόσωπό του δεν διέκρινε έναν φανατικό διψασμένο για αίμα, αλλά έναν γραφειοκράτη που ήθελε να ευχαριστήσει τους ανωτέρους του. Απαριθμούσε τρένα που οδηγούσαν ανθρώπους στο θάνατο, λες και μιλούσε για φορτία με πορτοκάλια, Ήταν ασφαλώς ένας άνθρωπος που είχε στείλει εκατομμύρια Εβραίους στους θαλάμους αερίων, αλλά το κίνητρό του δεν ήταν ο αντισημιτισμός. Έγινε Ναζί επειδή του άρεσε να πηγαίνει με το πλήθος. Τα εγκλήματά του ήταν η απόδειξη της «κοινοτοπίας του κακού» (Χάνα Αρεντ: «Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ: Η κοινοτοπία του κακού», εκδόσεις ΘΥΜΕΛΗ).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/241#ixzz3bj6amrmM
Ρενιέ ΙΙΙ (Πρίγκιπας του
Μονακό)
1923 –
2005
71
0
Η Αυτού Γαληνοτάτη Υψηλότης Ρενιέ ο 3ος (Rainier III) γεννήθηκε με το όνομα Ρενιέ Λουί Ανρί Μαξάνς Μπερτράν Γκριμαλντί στις 31 Μαΐου του 1923. Ανέλαβε τα υψηλά του καθήκοντα στις 9 Μαΐου του 1949, όταν διαδέχθηκε στο θρόνο τον θείο του Λουδοβίκο ΙΙ.
Σπούδασε καλές τέχνες και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων. Υπηρέτησε με το βαθμό του υπολοχαγού στο γαλλικό στρατό, κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πολέμησε ηρωικά κατά τη γερμανική επίθεση στην Αλσατία και τιμήθηκε με το ανώτατο πολεμικό παράσημο της Γαλλίας.
Στις 19 Απριλίου 1956, σε ηλικία 33 ετών, παντρεύτηκε τη σταρ του Χόλιγουντ Γκρέις Κέλι, σ' ένα γάμο που άφησε εποχή. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά: Τον Αλβέρτο Αλέξανδρο Λουδοβίκο Πέτρο, μαρκήσιο του Μπο και διάδοχο του θρόνου (14 Μαρτίου 1958) και τις πριγκίπισσες Καρολίνα Λουίζα Μαργαρίτα (23 Ιανουαρίου 1957) και Στεφανία Μαρία Ελισάβετ (1 Φεβρουαρίου 1965). Η Γκρέις Κέλι σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα στις 14 Σεπτεμβρίου 1982 κι έκτοτε ο Ρενιέ δεν προχώρησε σε δεύτερο γάμο, παρότι κατά καιρούς συνδέθηκε με γοητευτικές εκπροσώπους της διεθνούς αριστοκρατίας.
Ο Ρενιέ έδωσε νέο Σύνταγμα στους υπηκόους του το 1962, με το οποίο περιορίσθηκαν σημαντικά οι εξουσίες του, προς όφελος του Εθνικού Συμβουλίου ενός εκλεγμένου οργάνου, αποτελούμενο από 18 μέλη. Όλα αυτά τα χρόνια προώθησε τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις στο πριγκιπάτο, καθιστώντας το Μονακό φορολογικό παράδεισο και τόπο διαμονής του διεθνούς τζετ-σετ.
Φίλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού και του ποδοσφαίρου, αναβάθμισε το γκραν-πρι της Φόρμουλα 1 και χρηματοδότησε αφειδώς την ποδοσφαιρική ομάδα της Μονακό, την οποία είδε να αγωνίζεται το 2004 στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο πρίγκιπας αρρώστησε σοβαρά στις αρχές Μαρτίου του 2005 και στις 31 Μαρτίου μεταβίβασε τις εξουσίες του στο γιο και διάδοχό του Αλβέρτο. Πέθανε στις 6 Απριλίου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/108#ixzz3bj6qgsB1
Η ιστορία του Οδηγισμού
124
0
Ο Οδηγισμός είναι μία παγκόσμια οργάνωση νεότητας, με 10.000.000 μέλη σε 140 χώρες σ' όλο τον κόσμο. Σκοπός του είναι να αξιοποιήσει τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών και των νέων, με παιδαγωγικά, σύγχρονα και ευχάριστα προγράμματα, που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, έτσι ώστε να εξελιχθούν σε άτομα ελεύθερα, υπεύθυνα, ευτυχισμένα και ικανά να γίνουν φορείς ανάπτυξης και δημιουργίας ενός καλύτερου κόσμου.
Ιδρύθηκε στις 31 Μαΐου του 1910 στην Αγγλία από τον Λόρδο Ρόμπερτ Μπέιντεν Πάουελ, ως η θηλυκή εκδοχή του προσκοπισμού, τον οποίο είχε ιδρύσει ο ίδιος τρία χρόνια νωρίτερα. Στη νέα αυτή προσπάθειά του είχε και την καθοριστική βοήθεια της αδερφής του, Ανιές.
Στην Ελλάδα, η πρώτη αντίστοιχη προσπάθεια έγινε στις 10 Ιουνίου του 1915, με την ίδρυση του Σώματος Ελληνίδων Προσκόπων, που ιδρύθηκε από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, στο οποίο και υπαγόταν αρχικά. Διαλύθηκε, όμως, τον επόμενο χρόνο, για να ανασυσταθεί ως ανεξάρτητη κίνηση το 1932 από την Ειρήνη Καλλιγά.
Σήμερα, το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών έχει περισσότερα από 20.000 μέλη σε 160 πόλεις και χωριά.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/102#ixzz3bj78xOHV
ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ - ΠΑΡΕΕΣ
Λιδορίκι 1955, με την ευκαιρία Εθνικής γιορτής , όλη η γειτονιά γύρω απ' την εκκλησία , τη Ζωοδόχο Πηγή , έβγαλε αυτή την υπέροχη αναμνηστική φωτογραφία . Πίσω σειρά . όρθιοι , από αριστερά : Καπέλλας Βασ, Κροκύλειο , Χρυσανθάκης Χ , Αμυγδαλιά , Γιανναράς Γ, Αμυγδαλιά , Κουτσούκος Τάκης , Κροκύλειο , μεσαία σειρά από αριστερά : Κάγκαλος Τάκης , Καγκάλου Αφροδίτη , Καγκάλου Τέτα , Καμουτσή Ευαγγελία , Αμυγδαλιά , Καπέλλα Βούλα , Κροκύλειο , Αποστολοπούλου Μαρία , Παπαϊωάννου Μαρία , Αμυγδαλιά , Γεωργία Κωστοπαναγιώτου , καθιστοί : Καμουτσή Ελένη , Αμυγδαλιά , Αποστολόπουλος Κων. Καθηγητής φιλόλογος , Αποστολόπουλος Κων. ( Κωλοτούμης ) , Μπύγαλης Δημ. Καθηγητής μαθηματικός , Κωστοπαναγιώτου Κων , τα παιδιά του Ηλίας και Δημήτρης και ο μικρός Τεμπέλης Κων.
Αρχείο Δημ. Παπαϊωάννου
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ
Δευτέρα
1/6
03:00
13°C
78%
3 Μπφ B
16 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
09:00
16°C
53%
2 Μπφ B
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
15:00
24°C
31%
3 Μπφ NA
16 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
21:00
20°C
49%
1 Μπφ N
3 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
ΤΟ..ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ
ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΙ’ ΕΜΕΊΣ…..
Τελευταία μέρα της άνοιξης η σημερινή φίλοι μου , από αύριο μπαίνουμε στο καλοκαίρι , τυπικά τουλάχιστον , και δυστυχώς μας βρίσκει τελείως απροετοίμαστους .
Και το λέω αυτό , γιατί απ’όλα τα προβλήματά μας που επηρεάζουν την εικόνα του χωριού μας ΚΑΝΕΝΑ , ΔΥΣΤΥΧΩΣ , ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΥΘΕΙ , με πρώτο και..χειρότερο , το θέμα των ΑΝΕΠΙΤΗΡΗΤΩΝ ΖΩΩΝ , που κυκλοφορούν τελείως ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΑ ΣΤΟΥς ΔΡΌΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΟΚΆΚΙΑ ΜΑΣ , με τις “ ευλογίες “ όλων των Υπηρεσιών και των αρμοδιοϋπευθύνων , Δήμου , Αστυνομίας , Δασαρχείου , Αγροφυλακής και κυρίως μιας μερίδας χωριανών μας , που όλα τα άλλα προβλήματά μας τα..” βλέπουν “ εκτός φυσικά απ’ τα περιφερόμενα ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΟΚΑΚΙΑ ΜΑΣ , ΖΏΑ , μικρά και ..μεγάλα .
ΌΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΑΥΤΑ , ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΟΙ..” ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΕΣ ΑΙΡΕΤΟΙ ΜΑΣ , τα έχουν χαρακτηρίσει , ΑΔΕΣΠΟΤΑ , λες και θέλουν να δώσουν “ σχωροχάρτι “ στους παραβατικούς κτηνοτρόφους , ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΄, βέβαια αυτή η..” περίεργη εμμονή και..επιμονή “ των αιρετών μας , το μόνο που έχει καταφέρει είναι ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΜΠΟΛΙΚΟ ΓΕΛΙΟ , ΓΙΑΤΊ , ΔΥΣΤΥΧΏΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ : ΟΛΟΙ ΟΙ..ΥΠΗΚΟΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙ ΚΑΙ..ΕΜΠΕΔΏΣΕΙ , ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ……..θηρικούς λόγους που τους αναγκάζουν να κάνουν τα ..” στραβά “ μάτια , και για να τελειώνουμε μ’ αυτό το..” ΠΑΡΑΜΥΘΙ “ , ΜΠΟΡΟΎΝ ΟΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΏΣΟΥΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΌΣΤΙΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΒΛΗΘΕΊ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ ΥΠΟΤΡΟΠΟΥΣ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΆ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΩΘΕΙ , ΚΙ’ ΑΝ ΟΧΙ ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ ΤΕΛΙΚΑ ;
Πάντως , όσο κι’ αν προσπαθούν να..μας κοροϊδεύουν , θα ‘ ρθει η στιγμή ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ …
Καλό καλοκαίρι λοιπόν φίλοι μου , κι’ας ελπίσουμε πως κάτι θα αλλάξει στην Λιδορικιώτικη καθημερινότητα ..πρότασή μας : μια και ο Δήμαρχός μας , που είναι και..” λιμνάρχης “ ( κατά το..” πλανητάρχης ¨… ) και έχει κάνει και ..κολλεγιά με τον κ. Ψινάκη , μήπως θα έπρεπε να τον καλέσει να ανέβει στο χωριό μας , ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΌ ΜΑΣ “ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΓΕΩΝΑΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ( και των..περιχώρων ) και με την ευκαιρία , να δείξει και πέντε ..πράγματα στους δικούς μας ; Γιατί δεν πάμε καλά ;….
Καλό σα απόγευμα φίλοι μου να περνάτε καλά..
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment