4.6.15

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

 

ΚΑΜΕΝΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Ερείπια ..ερείπια ...ερείπια   παντού , το  πανέμορφο  χωριό  μας  έγινε  ένας  σωρός  από ...ερείπια ..

***************

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  ..

Καλησπέρα  στους φίλους του χωριού  μας  σε όλα  τα  μήκη και  τα  πλάτη  της  γης..

ΠΕΜΠΤΗ  ΣΗΜΕΡΑ  4  ΙΟΥΝΙΟΥ  2015

Ανατολή Ήλιου: 06:01

Aνατολή


Δύση Ήλιου: 20:45


DSC07098(4)   12 - 7- 11

17 ημερών

NEO!Γιορτάζουν:  Μάρθα, Μητροφάνης, Μητροφάνα.

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ι

μ. Χ.

1456

Οι Οθωμανοί Τούρκοι κυριεύουν την Αθήνα.

1827

Αποτυχημένη ναυτική εκστρατεία του Κόχραν στην Αίγυπτο. Ο Κωνσταντίνος Κανάρης καίει μέσα στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας την προφυλακίδα του αιγυπτιακού στόλου.

1878

Υπογράφεται η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, με την οποία η Κύπρος περιέρχεται από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Αγγλία.

1936

Το Λαϊκό Μέτωπο (συμμαχία σοσιαλιστών - κομμουνιστών) σχηματίζει την πρώτη κυβέρνηση στη Γαλλία, με πρωθυπουργό τον Λεόν Μπλουμ.

1942

Αρχίζει η Ναυμαχία του Μίντγεουεϊ μεταξύ Ιαπώνων και Αμερικανών, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

1989

Το καθεστώς της Κίνας γράφει μία από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του, με τη σφαγή των φοιτητών στην πλατεία Τιεν Αν Μεν.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 

μ. Χ.

1694

Φρανσουά Κενέ, γάλλος οικονομολόγος και γιατρός, θεμελιωτής της Πολιτικής Οικονομίας και ιδρυτής της σχολής των φυσιοκρατών. (Θαν. 16/12/1774)

1939

Πάουλ Κάιπερς, ολλανδός γεωπόνος, πρωτοπόρος των θερμοκηπίων στην Ελλάδα. Ήταν ευρύτερα γνωστός στην Ιεράπετρα της Κρήτης ως ο «Ολλανδός». (Θαν. 9/9/1971)

1975

Ατζελίνα Τζολί, αμερικανίδα ηθοποιός.

ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1798

Τζιάκομο Καζανόβα, ιταλός συγγραφέας και μέγας καρδιοκατακτητής. (Γεν. 2/4/1725)

Αποφθέγματα

1899

Εουτζένιο Μπελτράμι, ιταλός μαθηματικός. Διερεύνησε τις θεωρίες περί επιφανειών και χώρων σταθερής καμπυλότητας. Θεωρείται πρόδρομος της μη Ευκλείδιας γεωμετρίας. (Γεν. 16/11/1835)

2007

Σωτήρης Μουστάκας, ηθοποιός. (Γεν. 17/9/1940

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0406#ixzz3c63vplR5


Η Άλωση της Αθήνας από τους Οθωμανούς Τούρκους

 

Η Άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς Τούρκους (29 Μαΐου 1453), βρήκε την Αθήνα υπό την κυριαρχία των Φράγκων και φόρου υποτελή στον Σουλτάνο. Η άλλοτε κραταιά πόλη ήταν πρωτεύουσα του Δουκάτου των Αθηνών, με επικεφαλής των νεαρό Φλωρεντίνο Φράγκο Ατζαγιώλη (Francesco Acciaiuoli), τον οποίο επιτρόπευε η φιλόδοξη μητέρα του Κιάρα Τζώρτζη (Chiara Zorzi).

Η Τζώρτζη με σουλτανική έγκριση σφετερίστηκε την εξουσία έως το 1455, οπότε ο Μωάμεθ Β' διέταξε την απομάκρυνσή της από την Αθήνα μαζί με τον βενετσιάνο σύζυγό της Βαρθολομαίο Κονταρίνη (Bartolomeo Contarini). Ο Φράγκος επανήλθε στην εξουσία, φυλάκισε τη μητέρα του στα Μέγαρα και αργότερα τη φόνευσε.

Η αποτρόπαια πράξη του έδωσε το πρόσχημα στον Μωάμεθ να καταλύσει το Δουκάτο των Αθηνών, που περιλάμβανε χοντρικά τη σημερινή Αττική. Ο Τουραχάνογλου Ομέρ Μπέης με διαταγή του Πορθητή κινήθηκε εναντίον της Αθήνας και στις 4 Ιουνίου του 1456 την κατέλαβε, εκτός από την Ακρόπολη, την οποία υπεράσπισε απεγνωσμένα ο νεαρός Ατζαγιώλης. Όμως, τον Ιούλιο του 1458 αναγκάστηκε να παραδοθεί και να καταφύγει στη Θήβα.

Οι κάτοικοι της Αθήνας, που είχαν δεινοπαθήσει επί δύο αιώνες από την πολιτική, οικονομική και θρησκευτική καταπίεση των Φράγκων, δέχθηκαν με ανακούφιση στην αρχή τον νέο δυνάστη, που υποσχόταν παροχή πολιτικών και εκκλησιαστικών προνομίων στον ελληνορθόδοξο πληθυσμό της πόλης.

Τον Αύγουστο του 1458, επιστρέφοντας από την Πελοπόννησο, ο Μωάμεθ επισκέφθηκε για τέσσερις μέρες την Αθήνα. Αρχικά παρέλαβε τα κλειδιά της πόλης από τον ηγούμενο της Μονής Καισαριανής και στη συνέχεια ο αρχαιολάτρης σουλτάνος, σύμφωνα με τον ιστορικό Κριτόβουλο, ανέβηκε στην Ακρόπολη, όπου θαύμασε τα αρχαία μνημεία και έδωσε εντολή να γίνει τζαμί.

Ο Μωάμεθ, επηρεασμένος από το παλαιό μεγαλείο της Αθήνας, φέρθηκε με ευμένεια προς τους κατοίκους της, τους παραχώρησε πολλά προνόμια κι έκανε δεκτά πολλά αιτήματά τους. Ένα από τα πρώτα μέτρα που έλαβε η οθωμανική διοίκηση ήταν η απομάκρυνση του λατίνου αρχιεπισκόπου Νικολάου Πρόθυμου και η προοδευτική εκδίωξη των φράγκικων οικογενειών της Αθήνας.

Με την άλωση της Ακρόπολης τον Ιούλιο του 1458, η Αθήνα πέρασε στη σκοτεινή εποχή της Τουρκοκρατίας. Απελευθερώθηκε στις 31 Μαΐου του 1833 και στις 18 Σεπτεμβρίου του 1834 ανακηρύχτηκε πρωτεύουσα της ελεύθερης Ελλάδας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/778#ixzz3c644aLcQ

Η Δεύτερη Ναυτική Εκστρατεία στην Αίγυπτο

210

0

Δεύτερη αποτυχημένη ναυτική εκστρατεία των επαναστατημένων Ελλήνων στην Αλεξάνδρεια για την καταστροφή του αιγυπτιακού στόλου του Μοχάμετ Άλι (25 Μαΐου - 5 Ιουνίου 1827). Είχε προηγηθεί η  αποτυχημένη απόπειρα του Κωνσταντίνου Κανάρη στις 10 Αυγούστου 1825.

Τον Μάιο του 1827 η Ελληνική Επανάσταση βρισκόταν σε κρίσιμη καμπή. «Η Ρούμελη ήταν όλη προσκυνημένη, η Αθήνα πεσμένη, τα ρουμελιώτικα στρατεύματα διαλυμένα, μόνο η Πελοπόννησος ήταν μενεμένη, με τα δύο νησιά, Ύδρα και Σπέτσες» γράφει στα «Απομνημονεύματά» του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Στις 29 Μαρτίου 1827 τις τύχες του ελληνικού στόλου αναλαμβάνει ο άγγλος ναύαρχος Τόμας Κόχραν, ένας ακριβοπληρωμένος διεθνής μισθοφόρος, ο διορισμός του οποίου χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τις επαναστατημένους Έλληνες.

Στις 12 Απριλίου 1827 ο Κόχραν εξέδωσε προκήρυξη, με την οποία καλούσε τους Έλληνες «να αποκλείσωσι τον Ελλήσποντον και ούτω να κατορθώσωσι να απολεσθή ο Σουλτάνος υπ’ αυτών των Τούρκων, να καταστραφή αφ’ εαυτής η Οθωμανική δύναμις και τότε θα κυματίζει… πάλιν επάνω εις τον Ναόν της Αγιασοφιάς η ιερά σημαία του Σταυρού». Ένας μαξιμαλιστικός στόχος που δεν ταίριαζε με τις περιστάσεις.

Μία από τις πρώτες του ενέργειες μετά την ανάληψη της αρχηγίας του ελληνικού στόλου ήταν να συγκροτήσει εκστρατεία στην Αίγυπτο, για να καταστρέψει τον στόλο του Μοχάμετ Άλι. Πίστευε ότι αν το επιτύγχανε θα δημιουργούσε δυσεπίλυτα προβλήματα στον Ιμπραήμ, που είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων στην Πελοπόννησο και θα στερούσε από τον σουλτάνο ένα πολύτιμο σύμμαχο, όπως ήταν ο πατέρας του Ιμπραήμ, Μοχάμετ Άλι.

Η αφορμή δόθηκε από μια ανώνυμη επιστολή, γραμμένη στα ιταλικά, που έφθασε στην Ύδρα από την Αλεξάνδρεια και προειδοποιούσε ότι στα τέλη Μαΐου τουρκικά και αιγυπτιακά πλοία θα ένωναν τις δυνάμεις τους για να καταλάβουν την Ύδρα. Ο ανώνυμος επιστολογράφος καλούσε τους Έλληνες να μην πτοηθούν, αλλά να δράσουν άμεσα, γιατί ο αιγυπτιακός στόλος παρουσίαζε σοβαρά προβλήματα, κυρίως στην ποιότητα του έμψυχου υλικού. Ήταν η ευκαιρία που ζητούσε ο παρορμητικός Κόχραν για μια εντυπωσιακή επιχείρηση, που θα αναστήλωνε το γόητρό του μετά τις καταστροφικές για τους Έλληνες μάχες του Φαλήρου (23 Απριλίου 1827) και Αναλάτου (24 Απριλίου 1827), στις οποίες είχε το γενικό πρόσταγμα, μαζί με τον συμπατριώτη του στρατηγό Τζορζ (Τσερτς).

Στις 25 Μαΐου 1827 ο ελληνικός στόλος με διαταγή του Κόχραν συγκεντρώθηκε στα Κύθηρα. Αποτελείτο από τη φρεγάτα Ελλάς, το ατμοκίνητο Καρτερία, το μπρίκι Σωτήρ, δέκα σπετσιώτικα πλοία (με κυβερνήτες τους Γεώργιο Ανδρούτσο, Θεοδόσιο Μπόταση, Αναγνώστη Κυριακό, Νικόλαο Ράπτη, Εμμανουήλ Λαζάρου, Γεώργιο Πάνου, Ιωάννη Τσούπα, Ανδρέα Σάντο, Ιωάννη Παντελή και Νικόλαο Τζοχαντάρη), ισάριθμα υδραίικα πλοία (με κυβερνήτες τους Ανδρέα Μιαούλη, Γεώργιο Σαχτούρη, Ιωάννη Λαλεχό, Αντώνιο Ραφαλιά, Αντώνιο Κριεζή, Γεώργιο Σαχίνη, Λάζαρο Πινότση, Λ. Παναγιώτου, Θεόδωρο Γκιώνη και Γεώργιο Λαλεχό) και οκτώ πυρπολικά με κυβερνήτες τους Κωνσταντίνο Κανάρη, Γεώργιο Βουδούρη, Μ. Αναστασίου, Ανδρέα Παπαπάνο, Γ. Καμίνη, Δημήτριο Ποριώτη, Παντελή Σπύρου και Ανδρέα Μπούτη. Όπως βλέπουμε, στον στόλο του Κόχραν συμμετείχε η αφρόκρεμα των ελλήνων ναυτικών (η «dream team» θα λέγαμε σήμερα), εκτός του στόλαρχου των Ψαριανών Νικολή Αποστόλη, που είχε πεθάνει προ διμήνου.

Η ελληνική μοίρα κατά τον πλουν της προς την Αλεξάνδρεια δεν συνάντησε κανένα εχθρικό πλοίο. Ογδόντα μίλια έξω από την Αλεξάνδρεια ο Κόχραν συγκάλεσε πολεμικό συμβούλιο για τον καθορισμό της δράσης. Αποφασίστηκε να εισέλθουν στο λιμάνι τα πυρπολικά και να επιπέσουν επί των αιγυπτιακών πλοίων, ο δε στόλος να παραμείνει εκτός του λιμανιού για την παραλαβή των πληρωμάτων των πυρπολικών.

Στις 4 Ιουνίου 1827 η ελληνική μοίρα υπό τον Κόχραν βρισκόταν έξω από το λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Για να παραπλανηθεί ο εχθρός είχε μετασχηματισθεί σε εμπορική νηοπομπή, με τη φρεγάτα «Ελλάς» να έχει υψώσει τη σημαία της Σαρδικής (Σαρδηνίας), δήθεν για να παρέχει προστασία στα εμπορικά πλοία. Όμως, το έμπειρο μάτι του καπετάνιου ενός αιγυπτιακού μπρικίου, που εκτελούσε περιπολία έξω από το λιμάνι της Αλεξάνδρειας, αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για ελληνικά πλοία και αμέσως προσπάθησε να εισέλθει στο λιμάνι για να σημάνει συναγερμό στα ελλιμενισμένα αιγυπτιακά πλοία.

Για κακή του τύχη εξώκειλε στα αβαθή της εισόδου του λιμανιού και δύο από τα ελληνικά πυρπολικά διατάχθηκε να το κάψουν, αντί να επιχειρήσουν κατά των αιγυπτιακών πλοίων. Πέτυχαν τον σκοπό τους, αλλά κάηκαν και τα ίδια. Το περιστατικό έγινε αμέσως αντιληπτό στην ξηρά και σήμανε συναγερμός στα αιγυπτιακά πλοία. Λέγεται ότι ο ίδιος ο Μοχάμετ Άλι κατηύθυνε τα μέτρα αμύνης.

Κι ενώ τα ελληνικά πυρπολικά  βρίσκονταν στο στόμιο του λιμένος έτοιμα να επιτεθούν, ο βοηθητικός άνεμος άλλαξε σε απόγειο και μετά από λίγο επικράτησε νηνεμία. Η επερχόμενη δύση του ηλίου κατέστησε δύσκολη την επιχείρηση κι έτσι αποφασίστηκε η ματαίωσή της, αφού είχε χαθεί και το στοιχείο του αιφνιδιασμού.

Λόγω της νηνεμίας, η ναυτική μοίρα παρέμεινε όλο το βράδυ αγκυροβολημένη έξω από το λιμάνι της Αλεξάνδρειας και το πρωί της 5ης Ιουνίου πήρε τον δρόμο της επιστροφής με κατεύθυνση τη Ρόδο. Όμως, το πυρπολικό του Δημήτρη Ποριώτη παρέμεινε ακίνητο στη θέση του, λόγω βλάβης. Τότε τριάντα αιγυπτιακά λαντζόνια (βάρκες χωρίς καρίνα) κινήθηκαν απειλητικά εναντίον, αλλά πρόλαβαν να το ρυμουλκήσουν τα πυρπολικά του Κανάρη και του Κυριακού και να το επανεντάξουν στον ελληνικό ναυτικό σχηματισμό.

Έτσι, μια ακόμα επιχείρηση του Κόχραν στέφθηκε από παταγώδη αποτυχία. Ήταν και μάταιη η εκστρατεία στην Αίγυπτο, γιατί, σύμφωνα με τους ειδικούς, το πολύ να κατέστρεφε 4 με 5 αιγυπτιακά πλοία, βάσει του σχεδιασμού της επιχείρησης και των διαθέσιμων μέσων, και δεν θα μείωνε σημαντικά την ισχύ του αιγυπτιακού ναυτικού. Απεναντίας, θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπανόρθωτη καταστροφή στον ελληνική ναυτική μοίρα, που αποτελείτο από τα καλύτερα πλοία και τους ικανότερους ναυτικούς, που δεν ήταν όμως συνηθισμένοι να μάχονται σε ανοιχτή θάλασσα.

Πάλι καλά που οι αρχηγοί του τουρκοαιγυπτιακού στόλου, που βρίσκονταν στο Νεόκαστρο (Πύλο) δεν πληροφορήθηκαν έγκαιρα την απουσία όλων σχεδόν των μάχιμων ελληνικών πλοίων στην Αίγυπτο, γιατί κάλλιστα θα μπορούσαν να εκστρατεύσουν και να καταλάβουν την Ύδρα και τις Σπέτσες, που ήταν η ψυχή του Αγώνα εκείνη την περίοδο.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/527#ixzz3c64jDM84

 

Σωτήρης Μουστάκας
1940 – 2007

Στιγμιότυπο από την ταινία «Ένας νομοταγής πολίτης»

Στιγμιότυπο από την ταινία «Ένας νομοταγής πολίτης»

35

0

Κύπριος ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, με σπουδαία κωμική φλέβα και μεγάλες δυνατότητες στο δράμα.

Ο Σωτήρης Μουστάκας γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1940 στο χωριό Κάτω Πλάτρες Λεμεσού και ήταν το τελευταίο παιδί πολυμελούς οικογένειας. Έκανε μουσικές σπουδές (βιολί), αλλά το όνειρό του ήταν να γίνει ηθοποιός. Από το Δημοτικό κιόλας ήταν πρωταγωνιστής στα έργα που ανέβαζε με τους συμμαθητές του. Του άρεσε ο Σέξπιρ, αλλά και οΤσάρλι Τσάπλιν, που τον είχε δει στο σινεμά.

Το άτυπο ντεμπούτο του στο θεατρικό σανίδι το έκανε στη Λεμεσό. Είχε πάει να δει τον θίασο του Νίκου Σταυρίδη και κάποια στιγμή βρήκε την ευκαιρία να τρυπώσει στα καμαρίνια. Εκεί ζήτησε τη βοήθεια του σπουδαίου κωμικού, όταν θα ερχόταν στην Αθήνα να σπουδάσει θέατρο. Στο διάλειμμα από σκηνής ο Σταυρίδης έλεγε ανέκδοτα στον κόσμο. «Κάποια στιγμή σταμάτησε κι άρχισε να φωνάζει το όνομά μου. Με κάλεσε στη σκηνή. Αυτό ήταν το ντεμπούτο μου» είχε πει. 

Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), ως αγγελιοφόρος διαταγών του αρχηγού της, Διγενή Γρίβα, προς τις διάφορες αντιστασιακές ομάδες. Μοίραζε φυλλάδια κι έγραφε συνθήματα στους τοίχους. Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για εφτά μήνες. Με πλαστό διαβατήριο ταξίδεψε στην Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιός, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.

Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά σ' ένα εστιατόριο ως σερβιτόρος και παράλληλα έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Κόπηκε, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Ξαναπροσπάθησε και πέρασε. Εκεί γνώρισε και την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου, την οποία παντρεύτηκε το 1973 κι έκαναν μία κόρη, την Αλεξία. Την περίοδο που σπούδαζε στο Εθνικό, πέρασε στο πανεπιστήμιο και συγκεκριμένα στην ΑΣΟΕΕ.

Ως σπουδαστής εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι κρατώντας ένα μικρό ρόλο στο έργο «Χαραυγή» του Δημήτρη Μπόγρη (1961) κι ένα χρόνο αργότερα έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση με τον θίασο της Κάκιας Αναλυτή και του Κώστα Ρηγόπουλου στο έργο των Βαγγέλη Γκούφα και Βασίλη Ανδρεόπουλου «Μια πόρτα δραχμές πεντακόσιες». Με τον ίδιο θίασο συνεργάστηκε και τον επόμενο χρόνο, ενώ ακολούθησαν συνεργασίες με τους θιάσους Μάρως Κοντού - Γιώργου Πάντζα και Λάμπρου Κωνσταντάρα - Μάρως Κοντού.

Στα μέσα της δεκαετίας του '60 έπαιξε στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν, ενώ σημαντική θεωρήθηκε η ερμηνεία του στον «Ασυλλόγιστο» του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Μιχάλη Μπούχλη. Τη θεατρική σεζόν 1969-1970 συνεργάστηκε με τον θίασο Αλέξη Μινωτή - Κατίνας Παξινού στο θεατρικό του Σον Ο’ Κέιζι «Η Ήρα και το παγόνι». Το 1976 συγκρότησε τον δικό του θίασο και ανέβασε τα έργα «Το κλουβί με τις τρελλές», «Βιολιστής στη στέγη», «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» και «Ο σιγανοπαπαδιάς».

Ηθοποιός με άνεση στον αυτοσχεδιασμό, διακρίθηκε ιδιαίτερα στην επιθεώρηση. Το 1994 τιμήθηκε με το βραβείο επιθεώρησης «Παναθήναια» για την ερμηνεία του στο νούμερο «Άμλετ» και δύο χρόνια η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων τού απένειμε το βραβείο «Παπαδούκα» για το νούμερο «Οι δύο δουλειές» στην επιθεώρηση «Και Μί-μη χειρότερα».

Στον κινηματογράφο, η καριέρα του ξεκίνησε το 1964 με τον «Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη, όπου υποδύθηκε τον τρελό του χωριού και ολοκληρώθηκε με τον ρόλο του Τιτσιάνο στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή «Ελ Γκρέκο» το 2007. Σταθμός θεωρήθηκε η ερμηνεία του στην ταινία «Ο Νομοταγής Πολίτης», σε σκηνοθεσία Ερρίκου Θαλασσινού και σενάριο Κώστα Μουρσελά. Τη δεκαετία του '80 πρωταγωνίστησε σε δεκάδες βιντεοταινίες. Το 2002 βραβεύτηκε για το ρόλο τού 98χρονου χάκερ στην τηλεοπτική σειρά του Γιάννη Σμαραγδή «Τα χαϊδεμένα παιδιά», που μεταδόθηκε από την ΕΤ1.

Ο Σωτήρης Μουστάκας πέθανε στις 4 Ιουνίου 2007 σε νοσοκομείο της Αθήνας, σε ηλικία 66 ετών. Λίγες ώρες πριν από το μοιραίο είχε αισθανθεί αδιαθεσία, κατά τη διάρκεια πρόβας του «Πλούτου» του Αριστοφάνη, που θα παρουσίαζε με τους Θύμιο Καρακατσάνη, Γιώργο Κωνσταντίνου και Βάσια Τριφύλλη. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από καρκίνο.

Φιλμογραφία

  • Zorba the Greek (1964)
  • Το πρόσωπο της ημέρας (1965)
  • Μπετόβεν και μπουζούκι (1965)
  • Μιά σφαίρα στην καρδιά (Une balle au coeur, 1966)
  • Φίφης ο ακτύπητος (1966)
  • Να ζει κανείς ή να μη ζει (1966)
  • Φως νερό τηλέφωνο...οικόπεδα με δόσεις (1966)
  • Ο κόσμος τρελάθηκε (1967)
  • Ο μόδιστρος (1967)
  • Ο χαζομπαμπάς  (1967)
  • Τα ψίχουλα του κόσμου (1967)
  • Martha (1967)
  • Για την καρδιά της ωραίας Ελένης (1967)
  • Άδικη κατάρα (1967)
  • Έρωτες στη Λέσβο (1967)
  • Καλώς ήλθε το δολλάριο (1967)
  • Κολωνάκι διαγωγή μηδέν (1967)
  • Η κόρη της Πενταγιώτισσας (1967)
  • Αθήνα, η κλοπή της οδού Σταδίου (1968)
  • Θα τα κάψω τα λεφτά μου (1968)
  • Ο μπούφος (1968)
  • Ο τσαχπίνης (1968)
  • Οι μνηστήρες της Πηνελόπης (1968)
  • Ο πεθερόπληκτος (1968)
  • Η ωραία του κουρέα (1969)
  • Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα (1969)
  • Φοβάται ο Γιάννης το θεριό… (1969)
  • Ξύπνα κορόιδο... (1969)
  • Ένα αστείο κορίτσι (1970)
  • Η τύχη μου τρελάθηκε (1970)
  • Ο αχαϊρευτος (1970)
  • Το παιδί της μαμάς (1970)
  • Για μια χούφτα τουρίστριες (1971)
  • Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971)
  • Ο αρχιψεύταρος (1971)
  • Οι άντρες ξέρουν να αγαπούν (1971)
  • Ένας νομοταγής πολίτης (1974)
  • Αναστενάζουν οι πενιές (1970)
  • Γυναίκες στα όπλα (1979)
  • Γεύση από Ελλάδα (1980)
  • Καθένας με την τρέλλα του... (1980)
  • Ο παρθενοκυνηγός (1980)
  • Η "Νονά" (1981)
  • Το μεγάλο ρουθούνι (1981)
  • Πάτερ Γκομένιος (1982)
  • Εγώ και το πουλί μου (1982)
  • Καμικάζι τσαντάκιας (1982)
  • Μήτσος... ο ρεζίλης (1983)
  • Το ψώνιο (1983)
  • Το παίζω και πολύ άντρας (1983)
  • Αν ήταν το βιολί πουλί (1984)
  • Ο Δυναστείας (1985)
  • Τα τούβλα (1985)
  • Ο ροζ γάτος (1985)
  • Μερικοί το προτιμούν ηλεκτρονικό (1986)
  • Ο Τσιτσιολίνος (1987)
  • Καβάφης (1996)
  • Ο χάρος βγήκε παγανιά (2003)
  • El Greco (2007)

Βιντεοταινίες

  • Ο υπηρέτης (1985)
  • Ο σεξοβόμβος (1986)
  • Ο θυρωρός της νύστας (1986)
  • Ο... σαλταδόρος (1986)
  • Έλα Μιμή στον τόπο σου (1987)
  • Σωτήρης ο κροκοδειλάκιας (1987)
  • Τρελλά κανάλια (1987)
  • Σέξι μπάτσος και σκληρός (1987)
  • Ο ανοιχτομάτης (1987)
  • Ολέ ολέ γειά σου Ελλάδα κουρελέ (1987)
  • Ο πεθερόπληκτος (1987)
  • Ο κύριος Λιμενάρχης (1987)
  • Ο τρελλογιατρός (1987)
  • Εραστής από το ψυγείο (1987)
  • Κουρείον Περικλής ο Τρίχας (1987)
  • Ένας τρελός θα μας σώσει (1988)
  • Εραστής για 11 νύχτες (1988)
  • Εραστής για κλάματα (1988)
  • Ανδρέα προχώρα (1988)
  • Κοριοί και ΑΤΑ και δυο αυγά μελάτα (1988)
  • Απιστίες με... συνταγή γιατρού (1988)
  • Βαρύς γλυκός και... μερακλής! (1988)
  • Διαρρήκτης με το ζόρι (1988)
  • Ληστές και ασφαλιστές (1988)
  • Μην το παίζεις υπουργέ (1988)
  • Ο χασοδίκης (1988)
  • Παντρεύουν τον Ανδρέα! (1988)
  • Τι είδε η Φιλιππινέζα (1988)
  • Το συνδικάτο των μπατήριδων (1988)
  • Το τίμημα της αγάπης (1988)
  • Τόλμη και αφασία (1988)
  • Εγκέφαλος με βίδα... και βαλβίδα!!! (1988)
  • Ο ερωτοχτυπημένος (1988)
  • Ο μάγος του σεξ (1988)
  • Ένας μπάτσος στον... Παράδεισο (1989)
  • Θα το πάρεις το κορίτσι; (1989)
  • Καπετάν Φουρτούνας (1989)
  • Μια τρελή τρελή νύχτα (1989)
  • Πινασμένος και τζέντλεμαν (1989)
  • Σκοτώστε... τις γυναίκες μου παρακαλώ (1989)
  • Ο τζογαδόρος (1989)
  • Ο εραστής της γυναίκας μου (1989)
  • Μπορώ και με την.... γιαγιά μου (1989)
  • Ο Αλεπούς (1990)

Τηλεοπτικές σειρές

  • Ο κύριος συνήγορος (1970, ΥΕΝΕΔ)
  • Χαρούμενη Κυριακή (1972, ΕΙΡΤ)
  • Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα: Το κανονάκι (1980, ΕΡΤ)
  • Ορκιστείτε παρακαλώ (1982, ΥΕΝΕΔ)
  • Οι απαράδεκτοι (1991, Mega)
  • Δέκα μικροί Μήτσοι (1992, Mega)
  • Το δις εξαμαρτείν (1993, Mega)
  • Τα χαϊδεμένα παιδιά (2001, ΕΤ1)
  • Το κόκκινο δωμάτιο: Κώδικας Ελ Γκρέκο (2006, Mega)


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/987#ixzz3c657ZMm4

 

Η ιστορία του Ροκφόρ

197

0

Γαλλικό ημίσκληρο τυρί ονομασίας προελεύσεως, για πολλούς το καμάρι της γαλλικής τυροκομίας. Το λευκωπό εσωτερικό του είναι διάστικτο από την κυανωπού χρώματος μούχλα, που παράγεται από τον μύκητα του γένους Πενικίλλιο.

Το ροκφόρ (roquefort) παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα και ωριμάζει αποκλειστικά σε φυσικά σπήλαια στο χωριό Ροκφόρ-σιρ-Σουλζόν της νοτιοδυτικής Γαλλίας, από το οποίο έλαβε το όνομά του. Η σταθερά ψυχρή και υγρή ατμόσφαιρα των σπηλαίων (γύρω στους 7 βαθμούς Κελσίου) ευνοεί την ανάπτυξη του μύκητα του γένους Πενικίλλιο («Penicillium roqueforti»), που προσδίδει στο τυρί αυτό τη χαρακτηριστική όψη του.

Η ονομασία «Ροκφόρ» προστατεύεται από τη γαλλική νομοθεσία από το 1925 και μόνο το τυρί, που υφίσταται την τελική επεξεργασία (ωρίμαση) στο χωριό Ροκφόρ, μπορεί να κυκλοφορεί στο εμπόριο με την ονομασία «τυρί ροκφόρ». Στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλές απομιμήσεις, που προέρχονται από διάφορες χώρες και έχουν τη γενική ονομασία «μπλε τυριά». Το γνήσιο ροκφόρ χαρακτηρίζεται από έντονη, αλμυρή γεύση και από πλούσια κρεμώδη υφή.

Ο μύθος λέει ότι το ροκφόρ ανακαλύφτηκε τυχαία, όταν ένας νεαρός, ενώ έτρωγε ψωμί και πρόβειο τυρί, είδε από απόσταση μια όμορφη κοπέλα. Εγκατέλειψε αμέσως το γεύμα του και έσπευσε να την προϋπαντήσει. Όταν μετά από μήνες επέστρεψε στο σημείο αυτό, ο μύκητας Penicillium Roqueforti είχε μετατρέψει το απλό πρόβειο τυρί σε «ροκφόρ».

Ένα ανάλογο με το ροκφόρ τυρί μνημονεύεται για την πλούσια γεύση του από τον Ρωμαίο φιλόσοφο και ιστορικό Πλίνιο τον Πρεσβύτερο το 79 μ.Χ. Η πρώτη ιστορική καταγραφή του ροκφόρ γίνεται σε έγγραφο ενός μοναστηριού στις 4 Ιουνίου 1070. Το 1411 ο βασιλιάς της Γαλλίας Κάρολος ο 6ος χορήγησε το μονοπώλιο της ωρίμανσης του τυριού αυτού στους κατοίκους του χωριού Ροκφόρ-σιρ-Σουλζόν, που τη διατηρούν μέχρι σήμερα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/627#ixzz3c65byClL

 

Κάρολος Παπούλιας
1929 –
        

 

Κάρολος Παπούλιας

232

2

Σοσιαλιστής πολιτικός, που διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας από το 2005 έως το 2015.

Ο Κάρολος Παπούλιας γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1929 στα Γιάννινα και ήταν γιος του υποστράτηγου Γρηγόρη Παπούλια, που πέθανε το 1936 από τις κακουχίες της Μικρασιατικής εκστρατείας. Το όνομά του Κάρολος το οφείλει στον αυστριακό σοσιαλιστή Καρλ Κάουτσκι. Ο νονός του, στρατηγός Βλάχος, επιστήθιος φίλος του πατέρα του, ήταν οπαδός του Κάουτσκι και αποφάσισε να δώσει το μικρό όνομά του στον βαφτισιμιό του.

Ο Κάρολος Παπούλιας τελείωσε το δημοτικό σχολείο Πωγωνιανής και φοίτησε στα γυμνάσια Πωγωνιανής, Ζωσιμαίας Ιωαννίνων, Παλαιού Φαλήρου και 7ο Παγκρατίου Αθηνών. Η ναζιστική κατοχή τον βρήκε μαθητή του γυμνασίου Πωγωνιανής. Εντάχθηκε από τους πρώτους στην ένοπλη αντίσταση εναντίον των εισβολέων. Σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μιλάνου και Κολωνίας, όπου και αναγορεύθηκε σε διδάκτορα Νομικής.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967 τον βρήκε στη Δυτική Γερμανία. Εκεί πρωτοστάτησε στην οργάνωση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Ένωσης Εξωτερικού, η οποία κινητοποίησε τους έλληνες εργαζομένους, φοιτητές και επιστήμονες της Δυτικής Ευρώπης εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών. Υπήρξε, επίσης, ιδρυτικό μέλος της πρώτης συνδικαλιστικής αντιστασιακής οργάνωσης και ήταν ένας από τους τακτικότερους συνεργάτες της «Ντόιτσε Βέλλε».

Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Το 1977 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ιωαννίνων και επανεκλεγόταν συνεχώς μέχρι τις εκλογές του 2004. Στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου διετέλεσε Υφυπουργός και Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (1981-1985), και Υπουργός Εξωτερικών (1985-1989 και 1993-1996). Επί Οικουμενικής Κυβέρνησης ανέλαβε Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Άμυνας (1989-1990), ενώ επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη ήταν Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής (1998-2004).

Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης θητείας του στο Υπουργείο Εξωτερικών διακρίθηκε για την πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική που άσκησε στο πλαίσιο των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου. Τη δεκαετία του ογδόντα πρωταγωνίστησε σε όλες τις προσπάθειες επίλυσης του μεσανατολικού ζητήματος, με κορυφαίο γεγονός την επιτυχή διαμεσολάβηση του για την ασφαλή αποχώρηση των εγκλωβισμένων μαχητών της παλαιστινιακής αντίστασης και του ίδιου του Αραφάτ με ελληνικά πλοία από την Τρίπολη του Λιβάνου (1983).

Απέδωσε ιδιαίτερη σημασία στη δημιουργία στέρεων σχέσεων με τον αραβικό κόσμο και ήταν σταθερά προσανατολισμένος στη διαρκή και επίπονη προσπάθεια εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων (Μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ το 1988). Την τριετία 1993-1996 υπήρξε σημαντική η συμβολή του στην έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών της Κυπριακής Δημοκρατίας, ιδιαίτερα στον καθοριστικό για την ένταξή της συμβούλιο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Έσσεν (10 Δεκεμβρίου 1994).

Διατήρησε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με όλους τους Βαλκάνιους ηγέτες και λειτούργησε κατ' επανάληψη ως μεσολαβητής της Ε.Ε. Με δική του πρωτοβουλία πραγματοποιήθηκε η πρώτη διαβαλκανική διάσκεψη Υπουργών Εξωτερικών στο Βελιγράδι (1988), όπου πέτυχε την έναρξη συνομιλιών με τη Βουλγαρία και την τότε ΕΣΣΔ για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Αποκατέστησε σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας με την Αλβανία, αίροντας την εμπόλεμο κατάσταση που μέχρι τότε επικρατούσε στις ελληνοαλβανικές σχέσεις (28 Αυγούστου 1987).

Ο Κάρολος Παπούλιας υποστήριξε με αμείωτο ενδιαφέρον κάθε θετικό βήμα προς την κατεύθυνση της ύφεσης της ειρήνης και του αφοπλισμού. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η «Πρωτοβουλία των Έξι ηγετών για την ειρήνη και τον αφοπλισμό» (Αλφονσίν, Ντε Λα Μαδρίδ, Νιερέρε, Πάλμε, Γκάντι, Α. Παπανδρέου) του 1985.

Στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 εξετέθη για μια ακόμη φορά υποψήφιος βουλευτής στο Νομό Ιωαννίνων, αλλά δεν εξελέγη. Στις 12 Δεκεμβρίου 2004 ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής τον πρότεινε για το ύψιστο αξίωμα της Πολιτείας. Την υποψηφιότητά του υποστήριξε και το ΠΑΣΟΚ. Στις 8 Φεβρουαρίου 2005, με 279 ψήφους επί συνόλου 300, εξελέγη Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έως το 2010, διαδεχθείς τον Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο. Ορκίστηκε και ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 12 Μαρτίου 2005. Επανεξελέγη στις 3 Φεβρουαρίου 2010 με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ και του ΛΑΟΣ (266 επί συνόλου 300). Στις 13 Μαρτίου 2015 έληξε η θητεία του στο ύπατο αξίωμα της χώρας με την ορκωμοσία του Προκόπη Παυλόπουλου ως νέου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ο Κάρολος Παπούλιας υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στο άλμα επί κοντώ, παίκτης της εθνικής ομάδος του βόλεϊμπολ και πρόεδρος για 25 χρόνια του ιστορικού Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου (ΕΓΣ). Είναι παντρεμένος με την ψυχολόγο Μαρία Πάνου και έχει τρεις κόρες.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/232#ixzz3c65vDKhA

ΚΑΜΕΝΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ

28η  Οκτωβρίου  1948 , στην  ερειπωμένη εκκλησία  μας , με  ένα  τραπεζάκι πρόχειρο  για  Αγία  Τράπεζα , γίνεται  η  δοξολογία  της  Εθνικής  μας  Γιορτής . Αριστερά ο  φιλόλογος καθηγητής Κ.Καραχάλιος εκφωνεί  τον  πανηγυρικό  της  ημέρας και  στην  άκρη  δεξιά  ο γυμναστής  για  πολλές  δεκαετίες , του  Γυμνασίου μας  Κ.Παπανδρέου .

      ΤΟ   ΣΧΟΛΙΟ  ΜΑΣ

   Η  ΕΠΕΤΕΙΟΣ  ΤΟΥ  ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

image_thumb[6]

Το  ηρώο  μας  όπως  ήταν  παλιότερα ..

Πλησιάζει  φίλοι μου    η  επέτειος του  καψίματος  του  χωριού  μας  και  ελπίζουμε  να  κρατήσει  το  λόγο της η  Δ.Α και  να κάνει μια  σεμνή  επετειακή εκδήλωση  στις  29 Αυγούστου , η  δεύτερη  στη  σειρά  μετά  την  περσινή .  

Πιστεύουμε  όμως  , πως  θα  πρέπει  παράλληλα  και  οι  Λιδορικιώτες , να  δώσουν  το  “ παρών “ τη  μέρα  αυτή , που  είναι  και  Σάββατο , και  όχι  μόλις  περάσει  ο δεκαπενταύγουστος να..” εξαφανιστούν “ ως συνήθως , και  όχι  βέβαια  κάνοντας  αγγαρεία , αλλά για να τιμήσουν  τους  αδικοχαμένους  χωριανούς  μας  αλλά  και  αυτό  το  ίδιο  το  χωριό  μας , και την  ιστορία  του .

   Παρεμπιπτόντως , θα  προτείναμε , αν  και  το  έχουμε  πει  πάρα πολλές  φορές , αν  είναι  δυνατόν , και  υπάρχουν  και  λίγα  λεφτά , να  “ συμμαζέψουν “ το  ηρώο μας , διορθώνοντας  τα  λάθη  που υπάρχουν από   χρόνια , αποκαθιστώντας  έτσι την…” ιστορία “ ..τώρα  αν  μπορέσουν  και  βάλουν και δυο καλαίσθητα κολωνάκια και  κιγκλιδώματα και  φυτέψουν και  κάποια  λουλούδια , τότε  θα  αλλάξει  όψη  το  Αλωνάκι …

DSCN3698

Τα  ονόματα  των  πεσόντων  1940 – 1941 είναι  λανθασμένα ,  επίσης  επειδή  στην  περσινή  εκδήλωση  ο κ. Δήμαρχος , εκ  παραδρομής  ίσως  , ανέφερε λανθασμένα πως  στο  ηρώο δεν αναφέρονται  τα  ονόματα  των αδικοχαμένων  χωριανών  μας , καλό  θα  ήταν τα  ονόματα  αυτά ,που  υπάρχουν..σκόρπια , να  γραφτούν  σε  συγκεκριμένο  σημείο με  σχετική  αναφορά

        Καλό  σας απόγευμα , να  είστε  όλοι  καλά

      Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη ….Κ.Κ.-

No comments: