Εν Μυτιλήνη 1-1-1937 , Στάθης Ζόγκζας και Παναγιώτης Αποστολόπουλος – Σκράπας σε αναμνηστική φωτογραφία
*************
Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της Λιδορικιώτικης εφημερίδας ..
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΗΜΕΡΑ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:00
Δύση Ήλιου: 20:51
Ονειρεμένο Λιδορικιωτικο ηλιοβασίλεμα , με το φακό του φίλου Θάνου Κολοκυθά
Σελήνη 3 ημερών
- Παγκόσμια Ημέρα Δρεπανοκυττάρωσης
- NEO!Γιορτάζουν: Ζώσιμος, Ζωσιμία, Ιούδας, Ιουδήθ, Παΐσιος, Παϊσία.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
π. Χ.
240
Ο Ερατοσθένης υπολογίζει την περίμετρο της Γης.
μ. Χ.
1827
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απειλεί όσους Έλληνες προσκυνούν τον Ιμπραήμ με θάνατο. («Περίπτωση Νενέκου»)
1843
Ο Καρλ Μαρξ έρχεται εις γάμου κοινωνία με την αριστοκρατικής καταγωγής Τζένι φον Βεστπάλεν. Ο γερμανός φιλόσοφος είναι 25 ετών και η σύζυγός του 29.
1863
Ένοπλη ρήξη «Ορεινών» και «Πεδινών» στην Αθήνα (Κανάρης, Βούλγαρης), η κορύφωση των γνωστών και ως «Ιουνιανών».
1963
Η Βαλεντίνα Τερέσκοβα, η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης, επιστρέφει στη Γη μετά το παρθενικό ταξίδι της στο διάστημα.
2003
Με τη Σύνοδο Κορυφής των ευρωπαίων ηγετών στη Χαλκιδική, ολοκληρώνεται η ελληνική προεδρία τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης για το πρώτο εξάμηνο του 2003.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1623
Μπλεζ Πασκάλ, γάλλος μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος. (Θαν. 19/8/1662)
1894
Φωκίων Δημητριάδης, έλληνας σκιτσογράφος, που διακρίθηκε κυρίως στην πολιτική γελοιογραφία.(Θαν. 19/6/1977)
1896
Απόστολος Νικολαΐδης, πρώην πρόεδρος τουΠαναθηναϊκού. Προς τιμήν του, το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας φέρει το όνομά του. Ήταν αθλητής του δεκάθλου και είχε λάβει μέρος στουςΟλυμπιακούς Αγώνες του 1920 στην Αμβέρσα. (Θαν. 15/10/1980)
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1865
Ευαγγέλης Ζάππας, έμπορος και εθνικός ευεργέτης. Με τη διαθήκη του όρισε να κτισθεί το Ζάππειο και χρηματοδότησε τη θεσμοθέτηση των Ολυμπιακών Αγώνων ανά τετραετία, παράλληλα με εκθέσεις βιομηχανικών και εμπορικών προϊόντων (4 συνολικά μεταξύ 1859 και 1888). Οι αγώνες αυτοί έμειναν γνωστοί στην ιστορία σαν Ζάππειες Ολυμπιάδες και αποτέλεσαν τον πρόδρομο των Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. (Γεν. 1800)
1876
Μιχαήλ Μπακούνιν, ρώσος θεωρητικός του αναρχισμού. (Γεν. 18/5/1814)
1951
Άγγελος Σικελιανός, από τους μείζονες Έλληνες ποιητές.Το έργο του διακρίνεται από έντονο λυρισμό και ιδιαίτερο γλωσσικό πλούτο. (Γεν. 15/3/1884)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1906#ixzz3dWPXswWU
Η Μάχη του Κιλκίς - Λαχανά
Η Μάχη του Κιλκίς, λιθογραφία του Σωτήρη Χρηστίδη (1858-1940)
1044
Ελληνοβουλγαρική ένοπλη σύγκρουση σε τρεις τομείς, κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Η έκβασή της υπέρ των ελληνικών όπλων, άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση της Ανατολικής Μακεδονίας και σηματοδότησε την κατάρρευση των βουλγαρικών φιλοδοξιών για την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης. Η μάχη του Καλινόβου - Κιλκίς - Λαχανά είναι περισσότερο γνωστή ως Μάχη του Κιλκίς - Λαχανά.
Κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο, οι Βούλγαροι κατέλαβαν το Κιλκίς (Κουκούς, όπως το ονόμαζαν) στις 26 Οκτωβρίου 1912, την ημέρα που ο ελληνικός στρατός έμπαινε νικηφόρα στη Θεσσαλονίκη. Σκόπευαν να το χρησιμοποιήσουν ως ορμητήριο των επιχειρήσεών τους στη Μακεδονία και ειδικότερα για την πραγματοποίηση του μεγάλου τους ονείρου, την κατάληψη της Θεσσαλονίκης. Το Κιλκίς κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα ήταν άντρο κομιτατζήδων, ενώ στην πόλη είχαν απομείνει μόνο 30 ελληνικές οικογένειες.
Από την ημέρα της κατάληψή του, οι Βούλγαροι πραγματοποίησαν ένα εκτεταμένο δίκτυο οχυρωματικών έργων και δημιούργησαν μία αμυντική γραμμή που εκτεινόταν από το Καλίνοβο (σήμερα Σουτογιαννέικα Κιλκίς) μέχρι το χωριό Λαχανάς στα βόρεια του σημερινού Νομού Θεσσαλονίκης. Ειδικά τα οχυρωματικά έργα στην περιοχή του Κιλκίς είχαν ανάπτυγμα γύρω στα 10 χιλιόμετρα και βάθος έξι χιλιόμετρα.
Το ελληνικό επιτελείο, μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό της 16ης Ιουνίου, αποφάσισε να επικεντρώσει την κύρια επιθετική του ενέργεια στη γραμμή Καλινόβου - Κιλκίς - Λαχανά. Αν κατόρθωνε να εκπορθήσει τη βουλγαρική αμυντική γραμμή, ο δρόμος προς την κοιλάδα του Στρυμώνα και τις Σέρρες ήταν ανοιχτός. Διαφορετικά διακυβευόταν η τύχη της Θεσσαλονίκης και των ελληνικών κατακτήσεων στη Μακεδονία.
Μάχη στο Λαχανά
Η ελληνική επίθεση εκδηλώθηκε το πρωί της 19ης Ιουνίου 1913, σύμφωνα με το επιτελικό σχέδιο. Η 1η Μεραρχία με διοικητή τον αντιστράτηγο Μανουσογιαννάκη και η 6η Μεραρχία με διοικητή τον συνταγματάρχη Δελαγραμάτικα ενήργησαν επίθεση στον ορεινό τομέα του Λαχανά, οι Μεραρχίες 2η (διοικητής υποστράτηγος Καλάρης), 3η (διοικητής Υποστράτηγος Δαμιανός), 4η (υποστράτηγος Μοσχόπουλος), 5η (Συνταγματάρχης Γεννάδης) διατέθηκαν για τη βασική επιθετική ενέργεια στο Κιλκίς. Η 10η Μεραρχία υπό τον συνταγματάρχη Παρασκευόπουλο επιτέθηκε κατά των υψωμάτων του Καλίνοβου. Η ταξιαρχία του Ιππικού υπό τον συνταγματάρχη Ζαχαρακόπουλο συνέδεε τις τέσσερεις μεραρχίες του «κέντρου» με την 10η. Η συνολική δύναμη των ελληνικών δυνάμεων ανερχόταν σε 117.861 άνδρες και 176 κανόνια. Την αμυντική γραμμή των Βουλγάρων υπερασπιζόταν η 2η Στρατιά υπό τον στρατηγό Ιβανώφ, με δύναμη άνω των 40.000 ανδρών.
Οι μάχες από την πρώτη στιγμή ήταν πεισματώδεις και πολλές φορές εκ του συστάδην: σώμα με σώμα και εφ’ όπλου λόγχη. Οι ελληνικές απώλειες υπήρξαν μεγάλες. Λόγω του λοφώδους και γυμνού εδάφους της περιοχής, οι Έλληνες στρατιώτες ήταν διαρκώς εκτεθειμένοι στα εχθρικά πυρά. Μετά από σφοδρές, κατά κύματα, επιθέσεις, ο ελληνικός στρατός το βράδυ της 20ης Ιουνίου βρέθηκε σε απόσταση ολίγων εκατοντάδων μέτρων από τις πρώτες οχυρωματικές θέσεις των υπερασπιστών του Κιλκίς.
Οι Βούλγαροι είχαν δημιουργήσει ένα εκτεταμένο δίκτυο ορυγμάτων, τα οποία ήταν ενισχυμένα με πρόχειρα, αλλά καλοφτιαγμένα πυροβολεία. Ήταν βέβαιο ότι μία κατά μέτωπο επίθεση θα στοίχιζε στους επιτιθέμενους σημαντικές απώλειες και θα τους καθήλωνε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Γι’ αυτό, το επιτελείο διέταξε την 2α Μεραρχία να εκτελέσει πλευρικό νυχτερινό αιφνιδιασμό, που ήταν απολύτως επιτυχημένος. Μόλις ξημέρωσε η 21η Ιουνίου επιτέθηκαν και οι υπόλοιπες τρεις μεραρχίες του κεντρικού τομέα. Στις 11 το πρωί οι Βούλγαροι άρχισαν να υποχωρούν σε όλο το μήκος του μετώπου με κατεύθυνση τη Δοϊράνη και τον Στρυμώνα. Ο αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος διέταξε την 4η και 5η Μεραρχία να τους καταδιώξουν. Το ισοπεδωμένο Κιλκίς ήταν υπό ελληνικό έλεγχο.
Αμέσως σχεδόν ξέσπασε οξεία αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας για τις εκτεταμένες καταστροφές, που προκλήθηκαν στο Κιλκίς. Η βουλγαρική πλευρά κατηγόρησε τον ελληνικό στρατό ότι πυρπόλησε την πόλη, ενώ το ελληνικό στρατηγείο υποστήριξε ότι την πόλη πυρπόλησαν οι υποχωρούσες βουλγαρικές μονάδες. Ο ανταποκριτής των Τάιμς του Λονδίνου Κρόφορντ Πράις θα γράψει:
Το κατεστραμμένο Κιλκίς
Η πόλις του Κιλκίς εκαίετο ήδη όταν είχον εισέλθει εις αυτήν οι Έλληνες, συνεπεία του πυρός του πυροβολικού - γεγονός άξιον ιδιαιτέρας προσοχής, αφού ακολούθως υπεστηρίχθη ότι δήθεν επυρπολήθη υπό του νικηφόρου στρατού.
Στο δεξιό της ελληνικής παρατάξεως, η 1η και η 6η Μεραρχία έδωσαν πείσμονες μάχες για να καταλάβουν τα υψώματα του Λαχανά. Η 1η Μεραρχία είχε πιο εύκολο έργο, καθώς προχώρησε χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση. Αντίθετα, η 6η Μεραρχία αντιμετώπισε ισχυρότερη αντίσταση από τους Βούλγαρους και χρειάστηκε η εφ’ όπλου λόγχη για να καταληφθούν τα στρατηγικής σημασίας υψώματα 605 και 544 το βράδυ της 19ης Ιουνίου. Την επομένη, οι δύο μεραρχίες συνέκλιναν για να αντιμετωπίσουν τον βουλγαρικό στρατό στα χαρακώματα του Λαχανά. Στις 3 το απόγευμα της 21ης Ιουνίου οι δύο μεραρχίες επιτέθηκαν κατά των βουλγαρικών θέσεων και σε μία ώρα τους κατέβαλαν, αφού οι Βούλγαροι έχοντας πληροφορηθεί την κατάρρευση του μετώπου στο Κιλκίς, άρχισαν να υποχωρούν άτακτα προς τα βορειοανατολικά. Κύριο μέλημα της ηγεσίας τους ήταν να προλάβουν να διατηρήσουν υπό την κατοχή τους τις γέφυρες του Στρυμώνα, προτού φθάσουν εκεί οι ελληνικές δυνάμεις.
Στον τομέα του Καλίνοβου, η 10η Μεραρχία είχε απέναντί της την 3η Ταξιαρχία της 3ης Μεραρχίας του Βουλγαρικού στρατού, η οποία ήταν οχυρωμένη στα δύσβατα υψώματα της περιοχής. Στις 8 το πρωί της 19ης Ιουνίου επιχείρησε επίθεση εναντίον των εχθρικών θέσεων, αλλά αποκρούστηκε. Την επομένη απόσπασμα της 10ης Μεραρχίας κατέλαβε τη Γευγελή, που είχε εγκαταλειφθεί από τους Βουλγάρους και βρήκε άθικτη τη γέφυρα του Αξιού. Το απόγευμα της ίδιας ημέρα η ίδια μονάδα κατέλαβε τους Ευζώνους και στη συνέχεια διατάχθηκε να μεταβεί στο Κιλκίς, όπως και η υπόλοιπη μεραρχία. Όμως, η αντίσταση των Βουλγάρων συνεχιζόταν στα υψώματα του Καλίνοβου, μέχρι το απόγευμα της 21ης Ιουνίου, οπότε υποχώρησαν μετά τη διάσπαση του μετώπου στο Κιλκίς.
Μετά την επικράτηση των ελληνικών όπλων, ο Έλληνας επιτελάρχης αντιστράτηγος Βίκτωρ Δούσμανης τηλεγράφησε στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο:
Μετά χαράς αναγγέλλω την κατάληψιν του Κιλκίς, μετά τριήμερον σφοδρόν αγώνα. Ο εχθρός καταδιώκεται κατά πόδας. Ηθικόν στρατού μας έκτακτον.
Η ελληνική νίκη ήταν σπουδαία, από κάθε άποψη, αλλά το κόστος σε αίμα βαρύ. Οι νεκροί και οι τραυματίες ανήλθαν σε 8.828 άνδρες. Ιδιαίτερα υψηλές ήταν και οι απώλειες σε αξιωματικούς, καθώς ηγούνταν των μονάδων τους για να εμψυχώσουν τους άνδρες τους, πολλοί από τους οποίους ήταν νεοσύλλεκτοι. Μία άλλη εξήγηση μας δίνει ο στρατηγός Στέφανος Σαράφης στα απομνημονεύματά του:
Οι Βούλγαροι είχαν ορίσει καλούς σκοπευτές για να χτυπούν ειδικά τους αξιωματικούς που φαίνονταν γιατί γυάλιζαν τα χρυσά γαλόνια στο καπέλο και τις επωμίδες. Ύστερα από αυτό διατάχτηκε όλοι οι βαθμοφόροι να βγάλουν τα διακριτικά τους για να μην γνωρίζονται από μακριά». Οι απώλειες από τη βουλγαρική πλευρά ήταν 6.971 άνδρες νεκροί και τραυματίες, καθώς και 2.500 αιχμάλωτοι.
Η επόμενη πολεμική αναμέτρηση Ελλήνων και Βουλγάρων θα γίνει στις 23 Ιουνίου 1913 στη Δοϊράνη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/632#ixzz3dWPmPKJz
Άγγελος Σικελιανός
1884 – 1952
530
Κορυφαίος έλληνας ποιητής. Το έργο του διακρίνεται από έντονο λυρισμό και ιδιαίτερο γλωσσικό πλούτο.
Ο Άγγελος Σικελιανός γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου 1884 στη Λευκάδα. Ήταν το τελευταίο από τα πέντε παιδιά του Ιωάννη Σικελιανού, καθηγητή της ιταλικής και γαλλικής γλώσσας στο τοπικό γυμνάσιο και Χαρίκλειας Σικελιανού, καλλιεργημένης και αρχοντικής γυναίκας.
Το 1900 ήλθε στην Αθήνα για να σπουδάσει νομικά, αλλά τα εγκατέλειψε πολύ νωρίς για να αφιερωθεί ολόψυχα στην ποιητική δημιουργία, ύστερα από ένα μικρό πέρασμα στο θεατρικό σανίδι ως ηθοποιός. Τον Αύγουστο του 1906 θα γνωρίσει την εύπορη αμερικανίδα Εύα Πάλμερ (1874-1952), την οποία θα νυμφευτεί τον επόμενο χρόνο.
Το 1907 ταξιδεύει στην Αίγυπτο, όπου εργαζόταν ο μεγαλύτερος του αδελφός και σε μία εκδρομή του στη Λιβυκή Έρημο θα γράψει την ποιητική σύνθεση «Αλαφροϊσκιωτος», η κυκλοφορία του οποίου το 1909 θα αποτελέσει εκδοτικό γεγονός. Το πρώτο του αυτό έργο είναι ένας αληθινός ύμνος προς την ελληνική φύση, γραμμένος με θαυμαστή δύναμη και με αδρούς πρωτότυπους στίχους.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913), στους οποίους πήρε μέρος, έγραψε πατριωτικά ποιήματα, που δημοσιεύθηκαν σ’ εφημερίδες, περιοδικά και στη ποιητική συλλογή «Στίχοι» (1921). Έγραψε επίσης και δημοσίευσε από το 1915 έως το 1918 τον «Πρόλογο στη ζωή», αποσπάσματα από το «Πάσχα των Ελλήνων», το «Δελφικό Λόγο» και μελέτες. Είχε άφθονα οικονομικά μέσα και βρήκε τη ευκαιρία να μελετά διαρκώς, να γράφει απερίσπαστα και να ταξιδεύει.
Μαζί με την αμερικανίδα σύζυγό του, ο Σικελιανός συνέλαβε το σχέδιο ν’ αναστήσει τη Δελφική Αμφικτυονία. Οργάνωσαν το 1927 και το 1930 με δικά τους έξοδα τις «Δελφικές Εορτές», με παραστάσεις αρχαίων τραγωδιών, με αγώνες και λαϊκές εκθέσεις, που τράβηξαν την προσοχή του κόσμου.
Η ποιητική έμπνευση του Σικελιανού αυτή την εποχή και αρκετά χρόνια αργότερα αντλεί τα θέματά της από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, από τη μυθολογία και το μυστικισμό (ορφισμός κλπ.), από τη θρησκεία και την ιστορία. Τέτοιες είναι οι τραγωδίες του: «Διθύραμβος του Ρόδου» (1933) και «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη», καθώς και πολλά ποιήματα.
Ιδιαίτερη αξία έχει η ποιητική δημιουργία του Σικελιανού, από την εποχή που στον ορίζοντα άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε η ποίησή του πήρε κοινωνικό περιεχόμενο, μέσα από τις τραγωδίες «Η Σίβυλλα» (1940), «Ο Χριστός στη Ρώμη» (1946), «Ο θάνατος τον Διγενή» (1948) και «Ο Ασκληπιός».
Τον Μάρτιο του 1938 γνωρίζει την Άννα Καραμάνη (1904-2006), σύζυγο του φυματιολόγου Γεωργίου Καραμάνη. Η γνωριμία τους εξελίσσεται σε βαθύ έρωτα και ο Σικελιανός ζητάει από την Εύα να χωρίσουν. Αυτή συναινεί, όπως και ο γιατρός Καραμάνης. Ο γάμος τους θα γίνει στις 17 Ιουνίου του 1940.
Την περίοδο της Κατοχής έγραψε και κυκλοφόρησε κρυφά τα «Ακριτικά» (1941-1942), που ήταν μία κραυγή πόνου του σκλαβωμένου Ελληνισμού. Στις 28 Φεβρουαρίου 1943 απήγγειλε στην κηδεία του Κωστή Παλαμά το περίφημο ποίημά του, που αρχίζει με τους στίχους «Ηχήστε οι σάλπιγγες», που είχε γράψει λίγες ώρες νωρίτερα.
Το 1945 θα είναι υποψήφιος με τον Καζαντζάκη για την Ακαδημία Αθηνών. Αντ’ αυτών θα εκλεγεί ο Σωτήρης Σκίπης. Το 1946 θα προταθεί για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, όπως και ο Καζαντζάκης, με πρωτοβουλία σημαντικών προσωπικοτήτων των γραμμάτων (Πολ Ελιάρ, Αντρέ Ζιντ, Χένρι Μίλερ, Ευγένιος Ο’ Νηλ κ.ά.). Η υποψηφιότητά τους θα τορπιλιστεί από την κυβέρνηση Τσαλδάρη, με το πρόσχημα ότι έτσι θα βραβευόταν η Αριστερά στην Ελλάδα. Το 1947 θα εκδοθεί συγκεντρωμένο σε τρεις τόμους το ποιητικό του έργο, το ποιητικό του έργο υπό τον τίτλο «Λυρικός Βίος».
Ο αποκαρδιωμένος Σικελιανός έχει να παλαίψει τώρα με τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του και με τη φτώχεια. Στις 4 Ιουνίου 1951 από λάθος της οικιακής βοηθού του αντί για το φάρμακό του λαμβάνει απολυμαντικό, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά εγκαύματα στα αναπνευστικά του όργανα. Στις 19 Ιουνίου 1951 θα αφήσει την τελευταία του πνοή στην κλινική «Η Παμμακάριστος» της Αθήνας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1252#ixzz3dWQEFJBu
Ευγένιος Βούλγαρης
1716 – 1806
34
Από τις επιφανέστερες φυσιογνωμίες του νεώτερου Ελληνισμού, φωτισμένος δάσκαλος και κληρικός. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Αυγούστου 1716. Φοίτησε αρχικά στις σχολές της Άρτας και των Ιωαννίνων και στη συνέχεια στην Πατάβιο παρακολούθησε μαθήματα θεολογίας και φιλοσοφίας, αρχαία ελληνική, λατινική και εβραϊκή φιλολογία, αλλά και φυσική και μαθηματικά. Μελέτησε ιδιαίτερα τα έργα των Λοκ και Λάιμπνιτς.
Με την επιστροφή του στα Γιάννενα ανέλαβε τη διεύθυνση της Ματουτσαίας Σχολής. Ορισμένα απ’ όσα δίδασκε παρεξηγήθηκαν από επιτήδειους που τον φθονούσαν και προκάλεσαν σε βάρος του αντίδραση συντηρητικών κύκλων της πόλης. Η κατάσταση τον έκανε να φύγει και να πάει στην Κοζάνη, όπου ανέλαβε την ευθύνη της εκεί Σχολής.
Στη συνέχεια, ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης Κύριλλος του ανέθεσε της διεύθυνση της Αθωνιάδας Σχολής του Αγίου Όρους. Στο σιγίλιο του διορισμού, ο Πατριάρχης χαρακτηρίζει τον Ευγένιο Βούλγαρη «άνδρα πεπαιδευμένο, λόγιο και παντοδαπαίς επιστήμαις κεκοσμημένο και γεγυμνασμένο και δυνάμενο παιδεύσαι τους μαθητάς ου μόνον την γραμματικήν και λογικήν τέχνην, αλλά και την φιλοσοφίαν και τας μαθηματικάς επιστήμας και όσα εις την ηθικήν φιλοσοφίαν ανήκουσι, ως εν πάσι τούτοις αποχρώντως μεμυημένον».
Ο μέγας διδάχος του Γένους δια της διδασκαλίας του στην Αθωνιάδα ανέδειξε άλλους μεγάλους δασκάλους του Γένους και Αγίους της Εκκλησίας, όπως ο Αθανάσιος ο Πάριος και ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Ο φθόνος που προκαλούσε τον υποχρέωσε να φύγει από την Ελλάδα και να μεταβεί στη Λειψία, όπου γνώρισε τον Ορλώφ και αυτός τον οδήγησε στην πετρούπολη και στην αυλή της Αυτοκράτειρας μεγάλης Αικατερίνης. Εκεί παρέμεινε για τρία χρόνια και χειροτονήθηκε ιερέας και στη συνέχεια Αρχιεπίσκοπος Σλαβηνίου και Χερσώνος.
Το 1802 και σε ηλικία 86 ετών αποσύρθηκε στη Μονή Αγίου Αλεξάνδρου Νέφκι, όπου πέθανε στις 19 Ιουνίου 1806. Έως το τέλος της ζωής του διατηρούσε τη διαύγεια του πνεύματος και τη δυνατότητα να μελετά και να προσεύχεται.
Έγραψε πολλά και αξιόλογα έργα, θεολογικά, φιλοσοφικά, φυσικής, μαθηματικών, αστρονομίας, μουσικής. Μερικά από αυτά είναι: «Στοιχεία γεωμετρίας Τακουετίου», «Περί εκπορεύσεων του Αγίου Πνεύματος», Στοιχεία Μαθηματικών», «Αι καθ’ Όμηρον αρχαιότητες», «Εισαγωγή εις την φιλοσοφίαν του Γραβεζάνδου», «Λογική», Μεταφυσικά» κ.α. Επιπλέον, προέβη και σε πολλές μεταφράσεις αξιόλογων φιλολογικών έργων, όπως είναι η «Αινειάδα» του Βιργίλιου, την οποία εξέδωσε με αξιόλογα σχόλια και υποσημειώσεις.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/160#ixzz3dWQVkgRO
Πώς είδαν οι Αθηναίοι την ολική
έκλειψη Ηλίου του 1936
237
Την Παρασκευή 19 Ιουνίου 1936 έγινε η μοναδική ολική έκλειψη ηλίου του 20ου αιώνα, που ήταν ορατή στην Ελλάδα. Ο «Ριζοσπάστης» της επομένης, έχοντας ένα εκτενέστατο αφιέρωμα στον προσφάτως αποβιώσαντα ρώσο συγγραφέα Μαξίμ Γκόργκι, τον «αητό της μπολσεβίκικης επανάστασης» όπως τον αποκαλεί, βρίσκει τον χώρο για να περιγράψει το αστρονομικό φαινόμενο και τον αντίκτυπό του στην πρωτεύουσα...
Η ολική έκλειψη τού ήλιου
Αθηναίοι ξενύχτηδες «αστρονόμοι»
Ανάστατη η Αθήνα χθες τα χαράματα. Ακόμα από τη νύχτα ο κόσμος ξεχύθηκε στα βουνά και στις ταράτσες, για να «απολαύσει» την έκλειψη του ήλιου. Ο Λυκαβηττός, τα Τουρκοβούνια και τα κοντινά υψώματα είχαν την πολυπληθέστερη λαϊκή πελατεία, ενώ εκείνοι που διαθέτανε πορτοφόλι ή αυτοκίνητο κατέβηκαν στο Σούνιο και στις ακρογιαλιές του Σαρωνικού. Με την έκτακτη καλοκαιρία και ο ύπνος ακόμα στο ύπαιθρο ήταν εξαιρετικά ευχάριστος.
Έτσι όταν «ήλθε η στιγμή», ο ήλιος για πρώτη ίσως φορά βρήκε τους περισσότερους Αθηναίους «αστρονόμους και παρατηρητές».
Οι Έλληνες παρατηρητές του Αστεροσκοπείου Αθηνών είχαν εγκατασταθεί στην έπαυλη του Ζαρίφη στο Σούνιο. Η ιταλική και αυστριακή αποστολή στο ξενοδοχείο «Μον Ρεπό» του Σουνίου και η πολωνική στην Κερατέα.
Στις 5.15 φάνηκαν οι πρώτες ακτίνες του δίσκου. Τηλεσκόπια, μαυρισμένα γυαλιά, κοινά κιάλια μπαίνουν σε ενέργεια. Ο ήλιος όσο πάει και μαυρίζει, μια υποβλητική σκοτεινιά απλώνεται παντού, Στις 5.51 η ολική έκλειψη είνε στη μεγαλύτερη φάση. Η σκοτεινιά πιο βαθειά, Άστρα φαίνονται στον ουρανό.
Ανάλογα με το μέρος που βρέθηκε ο καθένας και την απόσταση που ήταν από τη γραμμή της Άνδρου και το Σούνιο, βαστά και η διάρκεια της ολικής έκλειψης. Στην Αθήνα ήταν σχεδόν στιγμιαία. Και έπειτα άρχισε να απλώνεται κάθε λίγο και περισσότερο το φως του ήλιου και να φεύγει από πάνω του ό ίσκιος του φεγγαριού. Το φαινόμενο τελείωσε στις 6.49.
Με την ξεχωριστή διαύγεια της ατμόσφαιρας, πού επικρατούσε χθες το πρωί στην Αττική, οι επιστήμονες κατόρθωσαν να κάνουν σοβαρές παρατηρήσεις. Λέγεται μάλιστα πως το Αστεροσκοπείο της Αθήνας έκανε κάτι ξεχωριστές παρατηρήσεις, πού ακόμα είνε ακαθόριστες.
Γενικά τα πορίσματα των παρατηρήσεων έχουν τεράστια σημασία για την επιστήμη. Μα οι καλύτερες παρατηρήσεις έγιναν στον Σοβιετικό Καύκασο και τη Σιβηρία, όπου είχαν συγκεντρωθεί εκτός απ’ τούς Σοβιετικούς σοφούς και πλήθος άλλοι από όλο τον κόσμο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/912#ixzz3dWQnvnE1
Φωκίων Δημητριάδης
1894 – 1977
274
Σπουδαίος σκιτσογράφος και γελοιογράφος, που διακρίθηκε κυρίως στην πολιτική γελοιογραφία. Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1894 στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Από νεαρής ηλικίας δημοσίευσε σκίτσα του στα έντυπα της Σχολής Γλωσσών και Εμπορίου της Κωνσταντινούπολης, στην οποία επίσης φοίτησε.
Το 1915 ήλθε στην Ελλάδα και δούλεψε επί πενταετία στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Θεσσαλονίκη. Από το 1922 αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη γελοιογραφία, δουλεύοντας στην εφημερίδες του Δημήτριου Λαμπράκη «Ελεύθερο Βήμα» (μετέπειτα «Το Βήμα») και «Αθηναϊκά Νέα» (μετέπειτα «Τα Νέα»). Μεγάλη του αγάπη υπήρξε και η ΑΕΚ, της οποίας αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος.
Από το 1945 έως το 1960 ήταν η περίοδος της μεγάλης του ακμής, όταν τα σκίτσα του ασκούσαν μεγάλη επιρροή και λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τους πολιτικούς. Στο διάστημα αυτό, αλλά και αργότερα, εξέδωσε πολλές γελοιογραφικές σειρές, ανάμεσά τους και τη διασκευή της ομηρικής «Οδύσσειας». Το 1961 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Πολιτικής Γελοιογραφίας στο Λος Άντζελες και το 1969 με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Φωκίων Δημητριάδης, Φώκος για τους φίλους του, συνέχισε τη χιουμοριστική παράδοση του Θέμου Άννινου. Το σκίτσο του διακρίνεται για την εικονογραφική του πληρότητα, τη σημασία στη λεπτομέρεια και τον υψηλό τόνο της σάτιρας. Οι φιγούρες του δεν είναι στατικές, αλλά έχουν παλμό, ζωντάνια και κίνηση, απεικονίζοντας ταυτόχρονα ψυχικές καταστάσεις.
Μοναδική ήταν η ικανότητά του να φιλοτεχνεί γελοιογραφίες πολιτικών ανδρών, υπογραμμίζοντας ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, το οποίο τους ακολουθούσε ως σημείο αναφοράς. Κάποτε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ως Υπουργός Προεδρίας τη δεκαετία του '50, κατέβασε από το Ηρώδειο μια παράσταση των «Ορνίθων» του Αριστοφάνη, επειδή λόγω της αθυροστομίας της ενόχλησε τους θρησκόληπτους και τον κλήρο.
Μετά απ' αυτό το περιστατικό, ο Δημητριάδης στις γελοιογραφίες του ζωγράφιζε διαρκώς δίπλα στον Τσάτσο και μια κότα. Κάποια στιγμή, οι δύο άνδρες βρέθηκαν σε μία εκδήλωση, οπότε ο αείμνηστος Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρώτησε τον δημοσιογράφο: «Καλά κ. Δημητριάδη, γιατί με ζωγραφίζετε πάντα με μια κότα;» και ο Δημητριάδης του απάντησε: «Ένα μυστήριο πράγμα υπουργέ μου, το ίδιο ακριβώς με ρωτά και η κότα».
Υψηλό αίσθημα χιούμορ, από ένα μεγάλο τεχνίτη του σκίτσου, που έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουνίου 1977.
Συλλογές γελοιογραφιών του
- «Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας με την πένα του γελοιογράφου» (Έκδοση Ιδρύματος Τοσίτσα - Αβέρωφ)
- «Με το μάτι του γελοιογράφου 1950 - 1959» (Εκδόσεις «Modern Times»)
- «Σκιά πάνω από την Αθήνα» (Εκδόσεις «Modern Times»)
- «Το παρδαλό και η εποχή του» (Εκδόσεις «Modern Times»)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/264#ixzz3dWR8E7Zb
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Σάββατο
20/6
03:00
17°C
83%
3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h 
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
09:00
19°C
65%
3 Μπφ Δ
16 Km/h 
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
15:00
26°C
50%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΒΡΟΧΗ
21:00
21°C
69%
3 Μπφ Δ
16 Km/h
ΒΡΟΧΗ
Τρεις χωριανοί και φίλοι Κωστάδες , η ταπεινότητά μου , ο Κώστας Αποστολόπουλος - Ματέρος και Κώστας Παπαδόπουλος - Τσίφτης , στο..μέσα μέρος του καφενείου Γεροδήμου , το χειμώνα του 2009 …!!
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ …
“ Η ΠΛΗΓΗ ΤΩΝ ΑΝΕΠΙΤΗΡΗΤΩΝ..ΓΕΛΑΔΙΩΝ…”
Πρώτα – πρώτα φίλοι μου , θα πρέπει να κάνουμε μια..συμπλήρωση στο χθεσινό μας γελαδολόγιο , γιατί απ’ο,τι μάθαμε η χθεσινή ημέρα , ή μάλλον η νύχτα ήταν κυριολεκτικά..απερίγραπτη ..
Σε ολόκληρο το χωριό μας ,διάφορες “ αγέλες “ γελαδιών δίναν ..συναυλίες σε όλες τις γειτονιές μας δημιουργώντας μια ..” ονειρική “ ατμόσφαιρα ..
Δεν θα ασχοληθούμε περισσότερο μα το πρόβλημα αυτό που έχει καταντήσει…βραχνάς και..μάστιγα για το χωριό μας αλλά απλά επειδή μάθαμε πως ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ !!! ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΤΉΣΟΥΝ ΑΠ’ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΝΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΘΕΊ , ΔΙΟΡΓΑΑΝΏΝΟΝΤΑΣ ΠΑΝΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ , ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΜΕΣΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΝΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΟΎΝ ΌΛΕΣ ΟΙ..ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΑΞΙΩΣΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ , ΚΑΤΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ..” ΒΟΎΤΥΡΟ “ ΣΤΟ ΨΩΜΙ..ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ..ΦΙΛΩΝ ΜΑΣ
Η σελίδα μας , ήταν , είναι και θα..είναι ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΑΝΩΝ ΜΑΣ , ΦΥΣΙΚΆ ΌΧΙ ΤΩΝ…” ΚΑΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΑΒΑΤΩΝ “ ΑΛΛΆ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΝΑΝΕ ΤΟ ΛΙΔΟΡΊΚΙ ..
Δυστυχώς όμως , απ’ ό,τι υποψιαζόμαστε η λύση θα δοθεί μάλλον στα δικαστήρια , αλλά για να γίνει αυτό ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΝΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΘΕΊ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΓΑΛΑΔΟ..ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΙΑ ΤΑ ΟΝΌΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΒΑΤΏΝ , ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΆ ΕΝΑΣ , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΌΛΩΝ ΑΥΤΏΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΑ , ΦΟΡΕΙΣ , ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΛΠ..
Κάποτε πρέπει το παραμύθι αυτό και το..κρυφτούλι να ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΑΥΣΤΗΡΑ..
Καλό σας απόγευμα
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment