Μαθητικές κατασκηνώσεις στο Γαλαξίδι το 1954 . Από αριστερά Γιάννης Μανέτας , Π.Γεροδήμος , προτελευταίος Γ.Παλαιολόγου και τελευταίος Θυμ. Ξυλάγγουρας
Αρχείο Π.Γεροδήμου
*******
Καλημέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου ..
Καλημέρα στους φίλους του χωριού και της εφημερίδας μας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ..γης ..
ΤΡΙΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:01
Δύση Ήλιου: 20:52
Σελήνη 6 ημερών
!Γιορτάζουν: Αριστοκλής, Αριστόκλεια.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1775
Η πρώτη κωπηλατοδρομία μεταξύ των πανεπιστημίων Οξφόρδης και Κέιμπριτζ διεξάγεται στον Τάμεση. Την παρακολουθούν 200.000 άτομα και σημειώνονται επτά πνιγμοί μεταξύ των θεατών.
1894
Ιδρύεται στο Παρίσι από τον βαρόνο Πιερ Ντε Κουμπερτέν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή. Πρώτος της πρόεδρος αναλαμβάνει ο έλληναςΔημήτρης Βικέλας.
1902
Το όνομα «Mercedes» υιοθετείται για πρώτη φορά ως εμπορική επωνυμία από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Daimler. Μερσέντες ονομαζόταν η κόρη του πάμπλουτου αυστριακού επιχειρηματία Εμίλ Γιέλινεκ, ο οποίος ζήτησε από τους υπευθύνους της εταιρείας να του κατασκευάσουν «ένα αυτοκίνητο για μετά το αύριο», στο οποίο έδωσε το όνομα της κόρης του. Σχεδόν ταυτόχρονα θα εισέλθει και στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας.
1942
Οι πρώτοι κρατούμενοι για τα κρεματόρια του Άουσβιτς επιλέγονται μεταξύ των Εβραίων των Παρισίων.
1964
Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέουσυναντάται στο Λευκό Οίκο με τον αμερικανό πρόεδρο Λίντον Τζόνσον και ανθίσταται σθεναρά στις πιέσεις του τελευταίου να δεχτεί υποχωρήσεις στο Κυπριακό.
1997
Ο διάσημος ηθοποιός Μάρλον Μπράντο, που επισκέπτεται την Ελλάδα, καλεσμένος του Ομίλου Λάτση, μιλά σε εκδήλωση στο μέγαρο «Παλλάς Αθηνά» για την προστασία του περιβάλλοντος.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1908
Μ. Καραγάτσης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Ροδόπουλου, συγγραφέας. («Γιούγκερμαν», «Συνταγματάρχης Λιάπκιν») (Θαν. 14/9/1960)
1912
Άλαν Τιούρινγκ, βρετανός μαθηματικός και κρυπτογράφος, από τους πρωτοπόρους της πληροφορικής, με σημαντικό έργο στους αλγόριθμους. (Θαν. 7/6/1954)
1936
Κώστας Σημίτης, πολιτικός, που διετέλεσε πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
ΘΑΝΑΤΟΙ
. Χ.
1901
Ανδρέας Λασκαράτος, ποιητής και σατιρικός συγγραφέας. (Γεν. 1/5/1811)
Αποφθέγματα Ιστορικά Ανέκδοτα Ανθολόγιο
1996
Ανδρέας Παπανδρέου, ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός (1981-1989, 1993-1996). (Γεν. 5/2/1919)
2005
Μανόλης Αναγνωστάκης, έλληνας ποιητής. (Γεν. 9/3/1925)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2306#ixzz3dqptTlga
Μανόλης Αναγνωστάκης
1925 – 2005
3653
Ένας από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ποιητής με πολιτική συνείδηση, φυλακίστηκε και καταδικάσθηκε σε θάνατο για τις ιδέες του και χαρακτηρίστηκε ως ο «ποιητής της ήττας», καθώς με τους στίχους του εξέφρασε τη διάψευση των οραμάτων της Αριστεράς. Το ποιητικό του έργο καθόρισε την ομάδα των στρατευμένων ποιητών της μεταπολεμικής ποίησης.
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαρτίου του 1925. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη (1955-1956). Άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου στη Θεσσαλονίκη και το 1978 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Πήρε μέρος στην Αντίσταση ως στέλεχος της ΕΠΟΝ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Για την πολιτική του δράση στο φοιτητικό κίνημα φυλακίστηκε στο διάστημα 1948-1951, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο.
Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1942 από το περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα». Εκτελώντας χρέη και αρχισυντάκτη, το 1944 συνεργάστηκε με το φοιτητικό περιοδικό «Ξεκίνημα» (1944), πόλο συσπείρωσης των προοδευτικών νέων λογοτεχνών της πόλης, και το 1945 εξέδωσε με δικά του έξοδα την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εποχές». Αν και προχώρησε στην έκδοση μιας σειράς ποιητικών συλλογών τις επόμενες δεκαετίες, θα έπρεπε να περιμένει ως το 1979, σχεδόν 35 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου του, ώστε να δει να τυπώνεται η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του χωρίς δικά του έξοδα.
Δημοσίευσε ποιήματα και κριτικά σημειώματα σε πολλά περιοδικά, ενώ είχε και πυκνή παρουσία στην εφημερίδα «Αυγή», με κείμενα για θέματα λογοτεχνικά και πολιτικά. Εξέδωσε το περιοδικό «Κριτική» (Θεσσαλονίκη, 1959-1961), υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των «Δεκαοκτώ κειμένων» (1970), των «Νέων Κειμένων» και του περιοδικού «Η Συνέχεια» (1973).
Τα ποιήματα που ο Μανόλης Αναγνωστάκης άφησε πίσω του δημοσιευμένα είναι 88 και γράφτηκαν από το 1941 έως το 1971. Από το 1979 που κυκλοφόρησε ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του, και από το 1983 που κυκλοφόρησε ιδιωτικά το αυτοβιογραφικό σχόλιο «Y.Γ.» δεν υπήρξε καμία δημόσια παρέμβασή του.
«Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δεν θα ξαναγράψω», είχε ξεκαθαρίσει, γιατί «το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή». Ίσως επειδή, όπως είχε πει σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, «η ποίηση είναι έργο της νεότητας. Χρειάζεται ενθουσιασμό, αυταπάτες, ψευδαισθήσεις. Αυτά τα έχουν οι νέοι. Όσο μεγαλώνεις, κατέχεις καλύτερα τα μέσα σου. Γίνεσαι τεχνίτης, αλλά ένα ποίημα δεν χρειάζεται να είναι τέλειο για να είναι καλό».
Ο Αναγνωστάκης είχε προαναγγείλει τη σιωπή του με τους στίχους:
Το θέμα είναι τώρα τι λες.
Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ.
Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.
Το θέμα είναι τώρα τι λες. (Στόχος, 1970)
Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ενώ μελοποιήθηκαν από συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μιχάλης Γρηγορίου, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1986) και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας (2002), ενώ αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το πιο γνωστό του ποίημα ήταν το Μιλώ, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Η ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη δεν είναι απαισιόδοξη. Όσο κι αν οι στίχοι του φτάνουν κάποτε στην απελπισία, στο βάθος του ορίζοντα διακρίνεται ένα φως που μοιάζει περισσότερο με την αναλαμπή της αυγής και λιγότερο με το λυκόφως. Η δύναμη του ποιητικού του έργου, υπερβαίνοντα τις κομματικές ταμπέλες, κατάφερε να εκφράσει την αβεβαιότητα, την αποξένωση, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης εποχής.
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 23ης Ιουνίου 2005, καταβεβλημένος από χρόνια αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα.
Διαβάστε
- «Ποιήματα 1941-1971» (Εκδόσεις Νεφέλη)
- Αλέξανδρου Αργυρίου: «Μανόλης Αναγνωστάκης: Νοούμενα και υπονοούμενα της ποίησής του» (Εκδόσεις Γαβριηλίδης)
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ
- Άγιαξ, για πάντα Άγιαξ
- Άρχισε μια σιγανή βροχή…
- Επιτύμβιον
- Θεσσαλονίκη, μέρες του 1969 μ.Χ.
- Μιλώ
- Νέοι της Σιδώνος, 1970
- Προσχέδιο δοκιμίου πολιτικής αγωγής*
- Φοβάμαι
- Χάρης 1944
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/174#ixzz3dqqJVGuJ
Την παραμονή τ’ Αϊ-Γιαννιού
1132
Η παραμονή του γενεθλίου του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (24 Ιουνίου) χαρακτηρίζεται από πυρολατρικά και μαντικά έθιμα. Στα πυρολατρικά έθιμα ανάγονται οι φωτιές του Αϊ Γιαννιού του Φανιστή, ή Ριζικάρη ή Ριγανά, όπως ονομάζεται για την περίσταση ο Άγιος σε διάφορα μέρη της χώρας, ενώ στα μαντικά ξεχωρίζει ο Κλήδονας, η μολυβδομαντεία, η ονειρομαντεία κ.ά.
Οι φωτιές του Αϊγιαννιού, που μας είναι πιο οικείο ως έθιμο, ανάβονται συνήθως σε σταυροδρόμια κατά γειτονιές, με ανταγωνιστική διάθεση, καθώς κάθε γειτονιά θέλει να παρουσιάσει τη μεγαλύτερη φωτιά. Σε αυτή ρίχνονται εύφλεκτα άχρηστα αντικείμενα του σπιτιού και απαραιτήτως το μαγιάτικο στεφάνι. Μικροί και μεγάλοι πηδούν πάνω από τη φωτιά, κάνοντας μια ευχή για καλή υγεία και απαλλαγή από το κακό. Ο Κλήδονας (κληδών=οιωνός) είναι μία μαντική πράξη, που τελείται με σκοπό να φανερωθεί, ιδιαίτερα στις κοπέλες, το ριζικό ή η τύχη τους. Απαραίτητα συστατικά, μια στάμνα με «αμίλητο» νερό, ένα φρούτο ή κάποιο προσωπικό μικροαντικείμενο μιας κοπέλας.
Τα έθιμα αυτά της υπαίθρου είναι παγανιστικής προελεύσεως, που καταδικάζονται από την Εκκλησία (65ος Κανόνας της Πενθέκτης Συνόδου του 691) και τείνουν να εκλείψουν, αν δεν έχουν εκλείψει, σε μια εποχή έντονης αστικοποίησης. Ένας απόηχός τους ακούγεται ακόμη στο νοσταλγικό τραγούδι των Σπανού/Παπαδόπουλου «Στην Αριστοτέλους»:
...Και φωτιές ανάβανε στους μεγάλους δρόμους
τ’ Αϊ Γιάννη θα ’τανε θαρρώ...
Την ανάμνηση διασώζει και ο Γιώργος Σεφέρης στο ποίημά του «Φωτιές του Αϊ Γιάννη» από τη συλλογή «Τετράδιο Γυμνασμάτων» (1940).
Ανάλογα έθιμα υπάρχουν και στους λαούς της Βόρειας Ευρώπης, που ανάγονται στην έλευση του καλοκαιριού (Θερινό Ηλιοστάσιο). Ο σπουδαίος ρώσος συνθέτης Μόδεστος Μουσόργκσκι έγραψε ένα συμφωνικό ποίημα, εμπνευσμένο από τους θρύλους και τις παραδόσεις της ημέρας, το οποίο ολοκλήρωσε στις 23 Ιουνίου 1867. Τίτλος του «Η Νύχτα του Αγίου Ιωάννη στο Φαλακρό Βουνό» και βασίστηκε σε διήγημα του Νικολάι Γκόγκολ, με ήρωα σ' ένα χωρικό, που είναι αυτόπτης μάρτυς ενός χορού δαιμόνων την παραμονή της γιορτής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο «Φαλακρό Βουνό» του Κιέβου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/634#ixzz3dqqkaaIk
Η Μάχη της Δοϊράνης
100
Ένοπλη σύγκρουση μεταξύ ελληνικού και βουλγαρικού στρατού στις 23 Ιουνίου 1913, κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Αποτελεί συνέχεια της μάχης του Κιλκίς-Λαχανά και έληξε με περιφανή ελληνική νίκη.
Μετά την καθοριστικής σημασίας ήττα στο Κιλκίς-Λαχανά (19 - 21 Ιουνίου), οι βουλγαρικές δυνάμεις συμπτύχθηκαν και οργάνωσαν την άμυνά τους στα υψώματα νότια της λίμνης Δοϊράνης πάνω στο χωριό Βλαντάγια (σήμερα Ακρίτας Κιλκίς). Τις αποτελούσαν 19 τάγματα πεζικού της 2ας, 3ης και 6ης Μεραρχίας, καθώς και το ανάλογο πυροβολικό. Το ελληνικό Στρατηγείο έθεσε ως άμεση προτεραιότητα την όσο το δυνατόν ταχύτερη εκκαθάριση όλης της περιοχής δυτικά του Στρυμόνα και νότια του Μπέλες από τις εχθρικές δυνάμεις και την απώθησή τους προς τα βορειοανατολικά, ώστε να επιτευχθεί επαφή με τους Σέρβους.
Την επιχείρηση για την εκπόρθηση της Δοϊράνης ανέλαβαν η 3η Μεραρχία υπό τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Δαμιανό και η 10η Μεραρχία υπό τον συνταγματάρχη Λεωνίδα Παρασκευόπουλο. Λίγο μετά το μεσημέρι της 22ας Ιουνίου 1913, το 4ο Σύνταγμα Ευζώνων της 10ης Μεραρχίας επιτέθηκε και με εφ’ όπλου λόγχη κατέλαβε θέσεις των εχθρικών προφυλακών στο χωριό Βλαντάγια, ενώ το ελληνικό πυροβολικό απαντούσε στα βουλγαρικά πυρά. Η 3η Μεραρχία δεν ανέλαβε δράση εκείνη την ημέρα.
Η κύρια επίθεση των δύο ελληνικών μεραρχιών άρχισε νωρίς το πρωί της 23ης Ιουνίου. Την κύρια επίθεση εναντίον των οχυρωμένων θέσεων των Βουλγάρων ανέλαβαν μονάδες της 10ης Μεραρχίας. Όταν οι εύζωνοι του 5ου Συντάγματος κατέλαβαν με τη λόγχη τον σιδηροδρομικό σταθμό της Δοϊράνης, οι Βούλγαροι αντιλήφθηκαν ότι υπερφαλαγγίζονται και εγκατέλειψαν τις θέσεις πάνω στα υψώματα, υποχωρώντας προς τα βόρεια. Νωρίτερα είχε σιγήσει το πυροβολικό τους, κατόπιν των πυκνών και εύστοχων βολών του πυροβολικού της 3ης Μεραρχίας, το οποίο διοικούσε ο ταγματάρχης Κωνσταντίνος Γουβέλης. Πολλοί από τους Βούλγαρους στρατιώτες έπεσαν στη λίμνη για να σωθούν και πνίγηκαν.
Οι απώλειες της 10ης Μεραρχίας ανήλθαν σε 106 νεκρούς και 755 τραυματίες, ενώ της 3ης Μεραρχίας σε 146 νεκρούς και τραυματίες. Οι απώλειες του βουλγαρικού στρατού υπήρξαν ανυπολόγιστες, ενώ στο πεδίο της μάχης εγκατέλειψαν σημαντικό πολεμικό οπλισμό, ο οποίος περιήλθε στα χέρια των Ελλήνων.
Επόμενη αναμέτρηση Ελλήνων και Βουλγάρων, στη Βέτρινα (σημερινό Νέο Πετρίτσι Σερρών) στις 26 Ιουνίου 1913.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/635#ixzz3dqqzEMQh
Τζον Σέφερντ – Μπάρον
1925 – 2010
165
Σκωτσέζος ιστορικός και οικονομολόγος, στον οποίο πιστώνεται η ανακάλυψη της Αυτόματης Ταμειολογιστικής Μηχανής (ΑΤΜ).
Ο Τζον Άντριαν Σέφερντ - Μπάρον (John Adrian Shepherd - Barron) γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου του 1925 στο Σίλονγκ της Ινδίας, που τότε ανήκε στη Βρετανική Αυτοκρατορία. Σπούδασε οικονομία και ιστορία στα Πανεπιστήμια Εδιμβούργου και Κέμπριτζ και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως αλεξιπτωτιστής.
Δουλεύοντας στην τυπογραφική εταιρεία «De La Rue» τη δεκαετία του '60, του κατέβηκε η ιδέα να κατασκευάσει ένα μηχάνημα αυτόματης ανάληψης χρημάτων. Η έμπνευση του ήρθε στο μπάνιο του σπιτιού του: «Σκέφτηκα ότι πρέπει να υπάρχει τρόπος να μπορώ να κάνω ανάληψη χρημάτων οπουδήποτε κι αν βρίσκομαι, στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στον κόσμο. Είχα την ιδέα του αυτόματου πωλητή σοκολάτας, με τη μόνη διαφορά ότι θα άλλαζα τη σοκολάτα με μετρητά» είπε σε μία συνέντευξή του.
Η Barclays ήταν η πρώτη τράπεζα που πείστηκε για την εφεύρεση του κυρίου Σέφερντ-Μπάρον. Μετά από ένα ποτήρι τζιν, ο τότε διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας υπέγραψε συμβόλαιο μαζί του για την εξέλιξη της ανακάλυψής του. Το πρώτο ΑΤΜ τοποθετήθηκε στο υποκατάστημα της Barclays στο Ένφιλντ του Βόρειου Λονδίνου, στις 27 Ιουνίου του 1967. Οι πλαστικές κάρτες δεν είχαν εφευρεθεί ακόμα και το ΑΤΜ χρησιμοποιούσε ειδικές επιταγές, εμποτισμένες με άνθρακα 14, μία ουσία με ήπια ραδιενεργή ακτινοβολία. Το μηχάνημα την ανίχνευε και στη συνέχεια την ταίριαζε μ’ έναν αριθμό ασφαλείας.
Ένα παράπλευρο προϊόν της εφεύρεσης της αυτόματης μηχανής ανάληψης χρημάτων ήταν ο κωδικός ασφαλείας, ο γνωστός μας PIN. Αρχικά, ο Σέφερντ-Μπάρον ήθελε το ΡΙΝ να αποτελείται από έξι ψηφία, αλλά η γυναίκα του, σε μία κουβέντα που είχαν στο τραπέζι της κουζίνας, τον συμβούλεψε να μην ξεπερνά τα τέσσερα, γιατί αλλιώς η ίδια δεν θα μπορούσε να θυμάται τον κωδικό.
Ο Τζον Σέφερντ - Μπάρον πέθανε στο Ίνβερνες της Σκωτίας στις 15 Μαΐου του 2010, σε ηλικία 85 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/829#ixzz3dqrEoSvU
Άλαν Τούρινγκ
1912 – 1954
1769
Διαπρεπής άγγλος μαθηματικός, θεωρητικός της Λογικής, κρυπτογράφος και πρωτοπόρος στην ανάπτυξη της θεωρίας των υπολογιστών. Ο Τούρινγκ έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης πληροφορικής, καθόρισε τα κριτήρια της τεχνητής νοημοσύνης, αποκωδικοποίησε τους μυστικούς κώδικες του γερμανικού στρατού (γεγονός που έσωσε εκατομμύρια ζωές και συνέβαλε να λήξει ταχύτερα ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος) και σχεδόν έλυσε ένα βιολογικό αίνιγμα στη μορφογένεση, το οποίο ακόμη παραμένει ανεξιχνίαστο για τους ερευνητές.
Ο Άλαν Μάθισον Τούρινγκ (Alan Mathison Turing, ορθότερη προφορά: Τιούρινγκ) γεννήθηκε στη συνοικία Πάντιγκτον του Λονδίνου στις 23 Ιουνίου 1912. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στη βρετανική αποικιοκρατική διοίκηση στην Ινδία κι επέστρεψε με τη σύζυγό του Έθελ στο Λονδίνο, επειδή ήθελαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στη Μεγάλη Βρετανία. Όμως, η δουλειά του πατέρα του απαιτούσε να βρίσκεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Ινδία κι έτσι τα δύο παιδιά του ζεύγους Τούρινγκ μεγάλωσαν με φίλους της οικογένειας στην Αγγλία, προκειμένου να μην διακινδυνεύσει η υγεία τους στις αποικίες.
Στα 13 του αποκαλύφθηκε το ταλέντο του Άλαν Τούρινγκ στα μαθηματικά, αν και τα γραπτά του χαρακτηρίζονταν από τους καθηγητές του «ακατάστατα και πρόχειρα». Το 1928, σε ηλικία 16 ετών, μελέτησε την εργασία του Άλμπερτ Αϊνστάιν και όχι μόνο την κατάλαβε, αλλά προεξέτεινε τα ερωτήματα του Αϊνστάιν για τους νόμους του Νεύτωνα για την κίνηση, σ' ένα κείμενο το οποίο δεν δημοσιεύθηκε. Τα χρόνια εκείνα ανακαλύπτει την ομοφυλοφιλία του και ερωτεύεται ένα συμμαθητή του, ονόματι Κρίστοφερ Μόρκομ, ο οποίος όμως λίγους μήνες αργότερα πεθαίνει από βοοειδή φυματίωση, μετά από κατανάλωση μολυσμένου γάλακτος αγελάδας. Η απώλεια αυτή κλονίζει την πίστη του. Τον οδηγεί στον αθεϊσμό και στην πεποίθηση ότι όλα τα φαινόμενα έχουν υλιστική βάση.
Μετά το σχολείο γίνεται δεκτός στο Βασιλικό Κολλέγιο (King's College) του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, όπου σπουδάζει μαθηματικά, με καθηγητές, μεταξύ άλλων, τον μαθηματικό και οικονομολόγο Τζον Μέιναρντ Κέινς και τον συγγραφέα Ε. Μ. Φόρστερ. Το 1936 δημοσιεύει την πραγματεία «On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem», που αναγνωρίζεται ως το λαμπρότερο έργο του. Στο άρθρο αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν ορισμένα μαθηματικά προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν δια μιας σταθεράς, καθορισμένης διεργασίας, την οποία χαρακτήριζε ως διεργασία που μπορεί να εκτελεστεί από αυτόματη μηχανή. Αποδείκνυε, ακόμη, τη δυνατότητα κατασκευής μιας μηχανής γενικής χρήσης («Μηχανή Τούρινγκ»), η οποία, καταλλήλως προγραμματιζόμενη, θα μπορούσε να εκτελέσει το έργο οποιασδήποτε κατασκευασμένης για την επίλυση ειδικών προβλημάτων μηχανής. Αυτή ιδέα μια μηχανής γενικής χρήσης αποτέλεσε τη θεωρητική βάση για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που εμφανίστηκαν τη δεκαετία του '40.
Ο Τούρινγκ συνέχισε τις σπουδές του στα Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ και το 1938 αναγορεύτηκε διδάκτορας μαθηματικών, με τη διατριβή «Systems of Logic Based on Ordinals», υπό την επίβλεψη του καθηγητή Αλόνζο Τσερτς. Με την αποφοίτησή του δέχτηκε τη θέση του καθηγητή μαθηματικής λογικής που του προσφέρθηκε στο King's College, όπου και θα μπορούσε να είχε παραμείνει, αν δεν μεσολαβούσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η εφεύρεση της «μηχανής Τούρινγκ».
Την άνοιξη του 1940 προσέφερε τις υπηρεσίες του στη Σχολή Κωδίκων και Κρυπτογραφίας της βρετανικής κυβέρνησης, σε μια περίοδο που ο πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ βρισκόταν στα πρόθυρα απελπισίας. Οι Γερμανοί είχαν σπάσει τον αγγλικό κώδικα μετάδοσης σημάτων και με τις πληροφορίες που αποσπούσαν βύθιζαν τα πλοία του βρετανικού ναυτικού το ένα μετά το άλλο. Ο Τούρινγκ ενσωματώθηκε γρήγορα στην ομάδα και με την καθοριστική συνεισφορά του αποκρυπτογραφήθηκε ο κώδικας Enigma της Λουφτβάφε. Έτσι, εξουδετερώθηκε ο ραδιοφάρος Knickebein, που κατηύθυνε τα γερμανικά βομβαρδιστικά στην Αγγλία.
Κάθε φορά που οι Γερμανοί τροποποιούσαν τους κωδικούς επικοινωνίας, ο Τούρινγκ τους αποκρυπτογραφούσε ολοένα και με μεγαλύτερη ευχέρεια. Έτσι, ο Τσόρτσιλ μάθαινε τα πάντα για τις επικείμενες κινήσεις των αντιπάλων του, για τα σχέδια εναντίον της Ελλάδας, ακόμη και για την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Ο ρόλος του Τούρινγκ, όμως, ο οποίος για λόγους εθνικής ασφάλειας αναγνωρίστηκε πολύ μετά τον θάνατό του, υπήρξε καθοριστικός, τόσο για το σπάσιμο του κώδικα «Enigma», όσο και για τον σχεδιασμό ενός πρωτόγονου (για τα σημερινά δεδομένα) ηλεκτρονικού υπολογιστή, που αποκωδικοποιούσε με μεγάλη ταχύτητα τις επικοινωνίες των ναζιστών στον Ατλαντικό.
Το 1945, μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προσελήφθη στο νεοϊδρυθέν Τμήμα Μαθηματικών του Βρετανικού Εργαστηρίου Φυσικής στο Λονδίνο, όπου του δόθηκε η δυνατότητα να κατασκευάσει την πρώτη αληθινή «μηχανή Τούρινγκ», την ονομαζόμενη ACE (Automatic Computing Engine). Γρήγορα, όμως, ανακάλυψε, προς μεγάλη δυστυχία του, ότι η γραφειοκρατία και οι αλλεπάλληλες αναβολές θα στέκονταν εμπόδιο στην πραγματοποίηση των ιδεών του και αποφάσισε να αποχωρήσει και να επιστρέψει στο Κέιμπριτζ.
Το 1948 εγκαταστάθηκε στο Μάντσεστερ, δεχόμενος πρόταση του τοπικού πανεπιστημίου για την κατασκευή ενός υπολογιστή, όπως τον περιέγραφε ο ίδιος σ' ένα δημοσίευμά του το 1939. Ήταν ο MADAM, όπως τον αποκάλεσε ο Τύπος (Manchester Automatic Digital Machine), ο υπολογιστής με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα μνήμης εκείνη την εποχή. Οι προσπάθειές του για την κατασκευή των πρώτων υπολογιστών και την ανάπτυξη των πρώτων μεθόδων προγραμματισμού υπήρξαν κεφαλαιώδους σημασίας. Υποστήριξε, επίσης, σθεναρά τη θεωρία ότι μπορούσαν να κατασκευαστούν υπολογιστές με ικανότητα σκέψης. Οι δημοσιεύσεις του έτυχαν ευρείας αναγνώρισης και αποτέλεσαν το θεμέλιο της έρευνας για την τεχνητή νοημοσύνη.
Λάτρης της βιολογίας, ο Τούρινγκ θα εφαρμόσει το μαθηματικό του ταλέντο στη μορφογένεση, δηλαδή πώς τα ζώα και τα φυτά αναπτύσσουν ορισμένα μοντέλα μορφών, όπως οι ρίγες της ζέβρας ή οι κηλίδες της αγελάδας, θεωρίες οι οποίες ακόμη απασχολούν τους βιολόγους. Το 1952 ο Τούρινγκ θα δημοσιεύσει το πρώτο μέρος της εργασίας του για τη μορφογένεση, η οποία θα παραμείνει ημιτελής.
Η ζωή του Τούρινγκ θα πάρει τραγική τροπή τον Ιανουάριο του 1952. Στο Μάντσεστερ, ύστερα από ληστεία στο σπίτι όπου κατοικούσε, ομολόγησε στην αστυνομία ότι διατηρούσε ερωτική σχέση με έναν από τους υπόπτους του εγκλήματος, ονόματι Άρνολντ Μάρεϊ. Οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις την εποχή εκείνη θεωρούνταν έγκλημα στη Μεγάλη Βρετανία και ο Τούρινγκ δικάστηκε και βρέθηκε ένοχος. Γλίτωσε τη φυλακή, αλλά υποβλήθηκε σε σειρά εμβολιασμών με ορμόνες οιστρογόνων, που σκόπευαν να «καταστείλουν» τις επιθυμίες του, με αποτέλεσμα να αναπτύξει γυναικομαστία και να παρουσιάσει συμπτώματα κατάθλιψης. «Μεγαλώνει το στήθος μου» έλεγε τρομαγμένος σ' έναν φίλο του.
Στις 7 Ιουνίου 1954, ο Άλαν Τούρινγκ βρέθηκε νεκρός στο κρεβάτι του. Στο κομοδίνο υπήρχε ακουμπισμένο ένα μισοφαγωμένο μήλο, επαλειμμένο με κυάνιο. Ήταν μόλις 41 ετών. Φημολογείται ότι η γνωστή εταιρεία πληροφορικής Apple διάλεξε ως λογότυπό της ένα μισοφαγωμένο μήλο για να αποτίσει φόρο τιμής σε αυτή τη διάνοια της πρώιμης επιστήμης της Πληροφορικής.
Ο Τούρινγκ υπήρξε μια εκκεντρική προσωπικότητα στη συντηρητική αγγλική κοινωνία των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Ήταν εσωστρεφής, άθεος, δεινός μαραθωνοδρόμος (ένας τραυματισμός στο ισχίο τον απέκλεισε από τη βρετανική Ολυμπιακή ομάδα του 1948), εργαζόταν εκ θεμελίων (αγνοώντας την εργασία των προκατόχων του), δεν έκρυβε την ομοφυλοφιλία του και ούτε σεβόταν τα αυστηρά επιστημονικά «σύνορα» της εποχής του (όντας ένας «καθαρός» μαθηματικός, που εισέβαλε στα πεδία της μηχανικής και της ηλεκτρονικής).
Η αυξανόμενη απομόνωσή του, το δικαστικό σκάνδαλο, η αυτοκτονία του και το γεγονός ότι δεν κατάφερε ποτέ να επιβραβευθεί για το έργο του, το οποίο στο πλαίσιο του «Ψυχρού Πολέμου» ήταν σε μεγάλο μέρος του χαρακτηρισμένο ως απόρρητο, άφησαν τον ίδιο και το έργο του στη σκιά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/489#ixzz3dqrYu0uu
Μια Νύχτα στο Φαλακρό Βουνό
Μόδεστος Μουσόργκσκι
52
Συμφωνικό ποίημα του Μόδεστου Μουσόργκσκι, από τα δημοφιλέστερα έργα της ρωσικής λόγιας μουσικής. Είναι εμπνευσμένο από ένα διήγημα του συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ και βασίζεται σ' ένα ρωσικό θρύλο. Το έργο είχε μία μακρόχρονη συνθετική περιπέτεια.
Ο Μόδεστος Μουσόργκσκι (1839-1881) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ρώσους συνθέτες, μέλος της Ομάδας των Πέντε, που έθεσε τις βάσεις της ρωσικής εθνικής σχολής στη μουσική. Οι πρώτες ιδέες για τη σύνθεση του έργου κατέβηκαν στο μυαλό του Μουσόργκσκι το 1860, σε ηλικία 21 ετών. Ήθελε να γράψει μια όπερα με βάση το διήγημα του Γκόγκολ «Την παραμονή του Ιβάν Κούπαλα». Το διήγημα αναφέρεται σ' ένα χωρικό, που είναι αυτόπτης μάρτυς ενός χορού δαιμόνων την παραμονή της γιορτής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (23 Ιουνίου) στο Φαλακρό Βουνό (Λίσα Χόρα), κοντά στο Κίεβο. Οι ιδέες του αυτές δεν υλοποιήθηκαν ποτέ.
Στις αρχές Ιουνίου 1867 ο Μουσόργκσκι άρχισε να γράφει το έργο υπό τη μορφή συμφωνικού ποιήματος (σύνθεση για ορχήστρα, που προσπαθεί να αποδώσει με μουσικά μέσα εξωμουσικό περιεχόμενο, για παράδειγμα εντυπώσεις από ανθρώπους, τοπία, ζωγραφικούς πίνακες ή λογοτεχνικά έργα), το οποίο τελείωσε μέσα σε 12 ημέρες, στις 23 Ιουνίου. Του έδωσε τον τίτλο Η Νύχτα του Αγίου Ιωάννη στο Φαλακρό Βουνό. Γεμάτος χαρά για τη δημιουργία του διακήρυξε: «είναι ένα αυθεντικά ρωσικό επίτευγμα, πλήρως απελευθερωμένο από τις γερμανικές επιρροές… γεννημένο στο ρωσικό χώμα και μεγαλωμένο, όπως το ρώσικο καλαμπόκι».
Όμως, γρήγορα προσγειώθηκε στην πραγματικότητα, όταν ο μέντοράς Μίλι Μπαλακίρεφ (μέλος της Ομάδας των Πέντε) στάθηκε ιδιαίτερα επικριτικός για το έργο. Η πρώτη εκδοχή έμεινε στο συρτάρι και δεν εμφανίσθηκε παρά μόνο το 1868.
Το 1872 ο Μουσόργκσκι αναθεώρησε το έργο. Του προσέθεσε χορωδιακά μέρη και το ενσωμάτωσε στη συλλογική όπερα - μπαλέτο Μλάντα, που ολοκληρώθηκε πολύ αργότερα. Το 1880 επεχείρησε την τρίτη αναθεώρηση του Φαλακρού Βουνού και το ενσωμάτωσε στην ανολοκλήρωτη όπερά του Το Παζάρι του Σοροσνίτζι.
Η προγραμματική βάση του έργου από τον Μουσόργκσκι είναι: Θορυβώδεις υπερφυσικές φωνές. Εμφάνιση των Πνευμάτων του Σκότους και του Θεού Τσέρνομπογκ. Δοξαστικό του Μαύρου Θεού. Μαύρη Λειτουργία. Γιορτή των Μαγισσών, που διακόπτεται από τους ήχους μιας μακρινής καμπάνας της εκκλησίας του χωριού. Τα Πνεύματα εξαφανίζονται. Αυγή.
Το 1881 ο αλκοολικός Μουσόργκσι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 42 ετών και οι φίλοι του προσπάθησαν να βάλουν σε τάξη το αδημοσίευτο και ανολοκλήρωτο έργο του. Ο φίλος του συνθέτης Ρίμσκι - Κόρσακοφ (μέλος της Ομάδας των Πέντε) ανέλαβε να ενορχηστρώσει το έργο, το οποίο έκανε πρεμιέρα στις 27 Οκτωβρίου 1886 στην Αγία Πετρούπολη. Η εκδοχή του Ρίμσκι - Κόρσακοφ είναι αυτή που ακούγεται σήμερα στις αίθουσες συναυλιών και τις ηχογραφήσεις.
Το έργο του Μουσόργκσκι απασχόλησε πολλούς σύγχρονους μουσικούς.Ο διάσημος μαέστρος Λέοπολντ Στοκόφσκι παρουσίασε τη δική του εκδοχή το 1940 για τις ανάγκες της ταινίας κινουμένων σχεδίων του Ντίσνεϊ Φαντασία. Ο ιάπωνας συνθέτης ηλεκτρονικής μουσικής Ισάο Τομίτα γοητεύτηκε από το έργο και ο Ντάγκλας Γκάμλι το χρησιμοποίησε στο σάουντρακ της ταινίας Asylum (1972).
Η ντίσκο εκδοχή του Φαλακρού Βουνού ακούστηκε στο σάουντρακ της ταινίας «Πυρετός το Σαββατόβραδο» (1977), ενώ το γερμανικό progressive/ death metal συγκρότημα Mekong Delta μας έδωσε τη χεβιμεταλάδικη άποψη για το έργο, στο άλμπουμ Dances of Death (1990).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/183#ixzz3dqrr0beR
ΠΑΡΕΕΣ - ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΕΣ
Κώστας Ευσταθίου καθιστός , Απόστολος Μίχος και Νίκος
Τις σημερινές μας φωτογραφίες θα τις βρείτε στην “ Τράπεζα Λιδορικιώτικης Φωτογραφίας “ photolidoriki.blogspot.com
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τετάρτη
24/6
03:00
18°C
51%
3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h 
ΚΑΘΑΡΟΣ
09:00
21°C
51%
1 Μπφ ΒΔ
3 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
15:00
27°C
39%
4 Μπφ Δ
24 Km/h 
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
21:00
22°C
58%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ..ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΚΑΘΕ ΠΕΡΥΣΙ ΚΑΙ..ΚΑΛΎΤΕΡΑ …”
Ψάχνοντας στο αρχείο μας αγαπημένοι μου φίλοι , διαπιστώνουμε πως απ’ την πρώτη μέρα που το “ Λιδωρίκι “ βγήκε στον αέρα , στο τέλος περίπου του 2006 , τα Λιδορικιώτικα προβλήματα όχι μόνο δεν λύνονται , αλλά κάθε μέρα προστίθενται και ..νέα , η “ λειψή “ λειτουργία του Κέντρου Υγείας , η απλόλυτη έλλειψη αστυνόμευση , η ..έλλειψη καθαριότητας , η..παράνομη στάθμευση , οι θεόκλειστες ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ , βιβλιοθήκη , Αρχαιολογική συλλογή , Λαογραφικό μουσείο , οι ελλείψεις καθηγητών , σχεδίου , καλλιτεχνικών , μουσικής και άλλων ειδικοτήτων , η συνέχιση της σφαγής των ζώων , στις ..αγκορτσιές και τις ..πουρνάρες , ακόμα και τώρα που υπάρχουν πρότυπα σφαγεία , η παντελής έλλειψη υγειονομικο..αγορανομικών ελέγχων , ποιος να ξέρει πόσες δεκαετίες έχουν να γίνουν , η..α-λειτουργία Δημοσίων υπηρεσιών και ένα σωρό άλλα προβλήμτα , δείχνουν πως κάτι εξακολουθεί να μην ΠΗΓΑΊΝΕΙ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ , γιατί έστω και ένα πρόβλημα να λυνόταν ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ , ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΉΜΑΣΤΑΝ Σ’ ΑΥΤΌ ΤΟ ΧΑΛΙ …
Είναι απαράδεκτο φίλοι μου , το περίφημο..ΓΕΛΑΔΟΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣκ.κ. ΑΡΜΟΔΙΟΫΠΕΎΘΥΝΟΥΣ , ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ 2015 , ΝΑ ΒΛΈΠΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ , ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΗΡΩΟ ΜΑΣ , ΓΕΜΑΤΑ ΜΕ ΓΕΛΑΔΟΣΒΟΥΝΙΕΣ ;
ΚΑΤΙ ΤΕΛΙΚΆ ΔΕΝ ΠΆΕΙ ΚΑΛΆ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ , ΚΑΙ ΟΣΟ ΝΩΡΊΤΕΡΑ ΤΟ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ..ΔΙΟΡΘΏΣΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ , ΠΑΝΤΩΣ Η..ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ , ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ …ΑΛΛΑΓΕΣ …
Καλή σα μέρα , να περνάτε καλά
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη …..Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment