Ιούνιος 1953 , η τάξη που αποφοίτησε το σχολικό έτος 1952 -53 , σε αναμνηστική φωτογραφία στη βορεινή πλευρά της πλατείας Αλωνάκι , μετά το τέλος των γραπτών διαγωνισμάτων του Β’ εξαμήνου της τελευταίας περίφημης τάξης Η’ του 8/ταξίου Γυμνασίου , σήμερα Γ’ Λυκείου , μία απ’ τις ολιγαριθμότερες συγκριτικά με άλλες ( πριν κι μετά ) τάξεις του Γυμνασίου μας της εποχής εκείνης .
Αναγνωρίστηκαν από αριστερά οι ακόλουθοι ; ΟΡΘΙΟΙ : 1. Κατράπας Ηλίας ( Μαλανδρίνο ), 2.Πάζας Βασίλειος ( Λάκης ), 3. Ευαγγελόπουλος Σπύρος ( Κερασιά – Σουρούστι ) , 4…άγνωστος , 5. Κοντογιάννης Θεοχάρης ( Σώταινα ) , 6. Κρίτσας Βασίλειος ( Κροκύλειο ) , 7. Κοτροζίνης – Φλώρος Θεμιστοκλής (..Κλάκης ) (Λιδορίκι ) , 8. Καραχάλιος Κώστας , ο « Αγάς » ( Μαλανδρίνο ), 9. Χρυσανθάκης Σπύρος , ( Αμυγδαλιά – Πλέσσια ) , 10. Κασίδης Μιλτιάδης ( Λιδορίκι ) 11. Παπανδρέου Κυριάκος (Καλλιθέα – Ξυλογαϊδαρα ),12.Μπούγαλης Χαράλαμπος ( Λεύκα – Μαυριγιάννη ) 13. Παπαδόπουλος Τάκης ( Λιδορίκι ). ΚΑΘΙΣΤΟΙ : 14. Χάϊδος Θόδωρος ( Μηλιά ) 15. Τσιμέκας Θανάσης ( Μαλανδρίνο ), 16.Τσόλκα Μαρία ( Λιδορίκι ) 17.Παπαγεωργίου Ελένη (Τολοφώνα – Βιτρινίτσα ), 18 . Νταλάκας Κώστας (Μηλιά ) 19.Ξανάλατος Δήμος ( Αλποχώρι ), 20.Νταλάκας Μήτσος ( Μηλιά ) , 21. Ράπτης Βασίλης ( Σκαλούλα ) και 22.Τηλιγάδας Αλέκος ( Καρούτες )
Με την ευκαιρία θα αναφέρουμε και τα υπόλοιπα παιδιά της Τάξης που απουσιάζουν απ’τη φωτογραφία .
ΚΟΡΙΤΣΙΑ :1. Ζαχαροπούλου Ελένη , ( Ερατεινή ) , 2. Κωνσταντέλλου Σοφία ( Λιδορίκι ) , 3. Σάτα Χρυσάνθη ( Τολοφώνα – Βιτρινίτσα )
ΑΓΟΡΙΑ : 4. Αναστασόπουλος Βασίλης ( Σώταινα ) .5 Αρβανίτης Μήτσος ( Δωρικό – Σεβεδίκος ) , 6.Γκίκας Θύμιος ( Μηλιά ) , 7.Γραββάνης Γιώργος ( Κροκύλειο ), 8.Πάζας Μήτσος ( Πάνορμος – Κίσελη ) , Πενταγιώτης Γιώργος ( Πενταγιού ).
Η φωτογραφία είναι βγαλμένη στο Αλωνάκι , με φόντο το καφενείο « Παπαδοπούλου », δίπλα είναι το Μποβιατσαίϊκο σπίτι και στην άκρη αριστερά υπάρχει ένα ξύλινο τραπεζάκι των Παπαδοπουλαίων και σε πρώτο πλάνο ένα μεταλλικό του Ζαχαροπλαστείου Ευθ.Καψάλη . Πολλοί μαθητές φοράνε ακόμα το θρυλικό πηλήκιο με την κουκουβαγια ενώ τα κοριτσια τη μακριά σχολική μπλε ποδιά με το κάτασπρο γιακαδάκι αλλά και τα μαλλιά κοντά με κορδέλα και πλεγμένα κοτσιδάκια , και φυσικά λευκά σοσόνια
H φωτογραφία όπως και χιλιάδες άλλες είναι " κατατεθειμένη " στην Τράπεζα Λιδορικιώτικης Φωτογραφίας
photolidoriki.blogspot.com
**********
Καλησπέρα Λιδορικιώτες και ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Καλησπέρα στους φίλους του χωριού μας
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ
Ανατολή Ήλιου: 06:55
Δύση Ήλιου: 18:19
Σελήνη 21 ημερών
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz41ZhdFfsB
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
π. Χ.
86
Ο Λούκιος Κορνήλιος Σύλλας, επικεφαλής των ρωμαϊκών λεγεώνων, εισέρχεται στην Αθήνα και ανατρέπει τον τύραννο Αριστίωνα, τον οποίο υποστήριζε ο βασιλιάς του Πόντου Μιθριδάτης ΣΤ΄.
μ. Χ.
1862
Ο κυβερνητικός στρατός καταστέλλει με αιματηρό τρόπο την εξέγερση που εκδηλώθηκε στο Ναύπλιο και σε άλλες περιοχές της Πελοποννήσου κατά τουΌθωνα (Ναυπλιακή Επανάσταση).
1935
Φιλοβενιζελικό στρατιωτικό κίνημα καταστέλλεται από τον Γεώργιο Κονδύλη. Ο Ελευθέριος Βενιζέλοςδιαφεύγει στην Ιταλία.
1988
Ο βιομήχανος Αλέξανδρος Αθανασιάδης - Μποδοσάκης δολοφονείται με πιστόλι στη Λεωφόρο Κηφισίας από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη».
2006
Ανοίγει ο δρόμος για την αποτέφρωση των νεκρών και στην Ελλάδα, μετά την ψήφιση από τη Βουλή της σχετικής διακομματικής τροπολογίας. Η ψηφισθείσα διάταξη προβλέπει κατ' αρχάς ότι μπορεί να γίνει αποτέφρωση νεκρών, ημεδαπών ή αλλοδαπών, των οποίων οι θρησκευτικές πεποιθήσεις την επιτρέπουν. Δεν αποκλείει όμως και τους χριστιανούς ορθοδόξους, κατά παρέκκλιση της εκκλησιαστικής παράδοσης, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα τελείται εξόδιος ακολουθία.
2007
Ξεσπά το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, με «θύματα» τα ασφαλιστικά ταμεία.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0103#ixzz41ZiInblJ
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1445
Σάντρο Μποτιτσέλι, ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης. (Θαν. 17/5/1510)
1810
Φρεντερίκ Σοπέν, γαλλοπολωνός συνθέτης και πιανίστας. (Θαν. 17/10/1849)
1842
Νικόλαος Γύζης, έλληνας ζωγράφος, που ανήκε στη λεγόμενη «Σχολή του Μονάχου». (Θαν. 4/1/1901)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0103#ixzz41ZidSAso
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1881
Αλέξανδρος Β', τσάρος της Ρωσίας, που δολοφονήθηκε από ρώσους νιχιλιστές (μηδενιστές).(Γεν. 17/4/1818)
2004
Κώστας Μόντης, διακεκριμένος κύπριος ποιητής.(Γεν. 18/2/1914)
Ανθολόγιο
2012
Λούτσιο Ντάλα, ιταλός τραγουδοποιός. (Γεν. 4/3/1943)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0103#ixzz41ZiwbnQu
Δίσεκτο Έτος
872
2
«Δίσεκτο» ονομάζουμε το έτος που αριθμεί 366 ημέρες, αντί των 365 που έχουν τα κοινά. Αυτό συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια, όταν προσθέτουμε ένα 24ωρο, προκειμένου να διορθωθούν οι ατέλειες του πολιτικού ημερολογίου σε σχέση με το αστρονομικό. Αν δεν συνέβαινε αυτή η διόρθωση, σε βάθος χρόνου θα είχαμε τον Ιανουάριο καλοκαίρι και τον Ιούλιο χειμώνα. Για να βρούμε ποιο έτος είναι δίσεκτο, δεν έχουμε παρά να το διαιρέσουμε με το 4. Αν διαιρείται ακριβώς, σημαίνει ότι είναι δίσεκτο και το έτος αυτό έχει 366 ημέρες.
Με το Ιουλιανό Ημερολόγιο, που θεσπίστηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα σύμφωνα τις προτάσεις του αλεξανδρινού αστρονόμου Σωσιγένη (46 π.Χ.), ο Φεβρουάριος μετατέθηκε από τελευταίος μήνας του έτους σε δεύτερος, αμέσως μετά τον Ιανουάριο και είχε 30 μέρες. Μεταξύ της 24ης και 25ης Φεβρουαρίου πρόσθεταν μία επιπλέον μέρα, δηλαδή η 24η Φεβρουαρίου υπολογιζόταν δύο φορές. Κι επειδή η μέρα αυτή ήταν η έκτη μέρα πριν από τις Καλένδες του Μαρτίου (1η Μαρτίου), η δεύτερη 24η Φεβρουαρίου που προστέθηκε ονομάστηκε δις έκτη μέρα, δηλαδή δεύτερη έκτη μέρα πριν από το Μάρτιο. Με τον καιρό, ο όρος δίσεκτο έμεινε για ολόκληρο το έτος που έχει μία μέρα περισσότερη από τα κοινά.
Αργότερα, από τον Φεβρουάριο αφαιρέθηκε μία μέρα και άλλη μία επί του Αυγούστου, που προστέθηκε προς τιμή του αυτοκράτορα στον μήνα Αύγουστο. Έτσι, ο Φεβρουάριος παρέμεινε με 28 μόνο ημέρες. Από τους μεταχριστιανικούς χρόνους, η επιπλέον μέρα προστίθεται στο τέλος του Φεβρουαρίου, ο οποίος στο δίσεκτο έτος έχει 29 μέρες αντί για 28.
Για το δίσεκτο ή βίσεκτο χρόνο επικρατούν πλήθος προλήψεων και δεισιδαιμονιών, απόρροια της ρωμαϊκής επιρροής. Η δις έκτη εμβόλιμη μέρα θεωρείτο αποφράς και κατ' επέκταση όλο το έτος. Σ' αυτό πρέπει να συνετέλεσε το γεγονός ότι οι Ρωμαίοι θεωρούσαν τον Φεβρουάριο ως μήνα των νεκρών και πίστευαν ότι άφηναν τον Άδη και κυκλοφορούσαν για λίγες μέρες ανάμεσα στους ζωντανούς. Έτσι, το δίσεκτο έτος δεν γινόταν η έναρξη εργασίας με μακροχρόνια διάρκεια, όπως φύτευση αμπέλων, θεμελίωση οικιών και σύναψη γάμου. Η πίστη για το δίσεκτο έτος μεταδόθηκε και στους Έλληνες, ύστερα από τη ρωμαϊκή κατάκτηση.
Γι' αυτό και το έτος κατά το οποίο συμβαίνουν μεγάλα δεινά (πόλεμοι, λιμοί, μεγάλες φυσικές καταστροφές κ.ά.) καλείται «χρόνος δίσεχτος». Η αντίληψη αυτή απηχείται και στα δημοτικά τραγούδια, όπως στην παραλογή «Του νεκρού αδελφού», με τους στίχους:
Κι εμπήκε χρόνος δίσεκτος και μήνες οργισμένοι
κι' έπεσε το θανατικό, κι οι εννιά αδερφοί πεθάναν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/420#ixzz41ZjGfPny
Γιώργος Σεφέρης
1900 – 1971
4692
1
Έλληνας ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής και διπλωμάτης. Από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1963. Γραμματολογικά ανήκει στη «Γενιά του '30».
Ο Γεώργιος Σεφεριάδης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου του 1900 στη Σμύρνη. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Στυλιανού Σεφεριάδη (1873-1951) - δικηγόρου, σημαντικού κοινωνικού παράγοντα της Σμύρνης και ανθρώπου με λογοτεχνικές ανησυχίες - και της Δέσποινας Τενεκίδη με καταγωγή από τη Νάξο. Το ζευγάρι είχε άλλα δυο παιδιά, τον Άγγελο (1905-1950) και την Ιωάννα (1902-2000), σύζυγο του φιλόσοφου και πολιτικού Κωνσταντίνου Τσάτσου.
Ο Σεφέρης ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του το 1906 στη Σμύρνη και τις ολοκλήρωσε το 1918 στην Αθήνα, όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένειά του από το 1914. Στη συνέχεια γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, από την οποία αποφοίτησε με διδακτορικό το 1924. Τα χρόνια παραμονής του στο Παρίσι ήταν καθοριστικά για τη διαμόρφωση της ποιητικής του φυσιογνωμίας. Ήταν η εποχή που το κίνημα του μοντερνισμού βρισκόταν στην ακμή του.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα διορίστηκε υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών (1926), αρχίζοντας έτσι μια λαμπρή καριέρα στο διπλωματικό σώμα, που κορυφώθηκε το 1957, με την τοποθέτησή του ως πρεσβευτή της Ελλάδας στη Μεγάλη Βρετανία. Παρέμεινε στο Λονδίνο έως το 1962, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Στις 10 Απριλίου του 1941, μία ημέρα μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς, είχε νυμφευτεί στην Πλάκα τη Μαρώ Ζάννου, με την οποία δεν απέκτησε παιδιά.
Ο Γ. Σεφέρης στο ραδιόφωνo του BBC
Στα ελληνικά γράμματα ο Γιώργος Σεφέρης εμφανίστηκε το 1931, με την ποιητική συλλογή Στροφή, η οποία από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας της προκάλεσε το ενδιαφέρον της λογοτεχνικής κοινότητας της Αθήνας, με θετικές και αρνητικές αντιδράσεις. Οι θαυμαστές του -Γιώργος Θεοτοκάς, Γιώργος Κατσίμπαλης και Ανδρέας Καραντώνης- υποστήριξαν ότι ηΣτροφή εγκαινιάζει μια καινούργια εποχή για την ελληνική ποίηση, ενώ οι επικριτές του, όπως ο Άλκης Θρύλος και ο Τάκης Παπατσώνης, ισχυρίστηκαν ότι η ποίηση του Σεφέρη είναι σκοτεινή και εγκεφαλική, χωρίς πραγματικό συναίσθημα. Με την πάροδο του χρόνου, η Στροφή απέκτησε τεράστιο συμβολικό βάρος, επειδή θεωρήθηκε από την κριτική ότι έστρεψε την ελληνική ποίηση από την παραδοσιακή στη μοντέρνα γραφή. Ο Μοντερνισμός του Σεφέρη, παρατηρεί ο Γιώργος Θεοτοκάς, υπήρξε «ένας μοντερνισμός τολμηρός, αλλά που κρατούσε το νήμα της παράδοσης, με αίσθημα ευθύνης και με σεβασμό για τη γλώσσα».
Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε, αλλά και το ειδικό βάρος των Κατσίμπαλη και Καραντώνη στα λογοτεχνικά πράγματα, τον βοήθησε να επιβληθεί ως ένας πολλά υποσχόμενος νέος ποιητής. Η καθιέρωση του Σεφέρη ως μείζονος ποιητή έγινε το 1935, με την ποιητική συλλογή Μυθιστόρημα. Σ’ αυτό το έργο βλέπουμε πλήρως διαμορφωμένα τα σύμβολα που συνθέτουν την ποιητική μυθολογία του Σεφέρη: το «ταξίδι», οι «πέτρες», τα «μάρμαρα», τα «αγάλματα», η «θάλασσα», ο «Οδυσσέας» κ.ά.
Εκτός από το πλούσιο ποιητικό έργο του, ο Σεφέρης διακρίθηκε και στον δοκιμιακό λόγο, με μία σειρά ρηξικέλευθων κριτικών δοκιμίων, στα οποία τόνισε τη σημασία της ελληνικής παράδοσης και ανέδειξε το έργο περιθωριακών μορφών της, όπως του Γιάννη Μακρυγιάννη και του Θεόφιλου. Το μεταφραστικό του έργο είναι μικρό σε ποσότητα, αλλά σημαντικό. Μετέφρασε δύο έργα του αμερικανού ποιητή Τ.Σ. Έλιοτ (Έρημη Χώρα και Φονικό στην Εκκλησιά), ενώ μετέφερε στη νέα ελληνική δύο έργα της Βίβλου (Άσμα Ασμάτων και Αποκάλυψη του Ιωάννη). Ο Τ.Σ. Έλιοτ, ηγετική φυσιογνωμία της μοντερνιστικής ποίησης του 20ου αιώνα, ήταν ο ποιητής που τον επηρέασε όσο κανένας άλλος.
Παραλαμβάνοντας το βραβείο Νόμπελ
Από τη δεκαετία του '50 το έργο του Σεφέρη μεταφράστηκε και εκτιμήθηκε στο εξωτερικό. Συνεπεία αυτού ήταν η βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας τον Δεκέμβριο του 1963, «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες», όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας.
Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, έσπασε τη σιωπή του στις 28 Μαρτίου του 1969 και στηλίτευσε τη χούντα με την περίφημη δήλωσή του στο ραδιόφωνο του BBC. «Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά» τόνισε μεταξύ άλλων.
Στις αρχές Αυγούστου του 1971 ο Γιώργος Σεφέρης εισάγεται στον Ευαγγελισμό και εγχειρίζεται στον δωδεκαδάκτυλο. Θα πεθάνει από μετεγχειρητικές επιπλοκές τα ξημερώματα της 20ης Σεπτεμβρίου του 1971. Η κηδεία του, δύο ημέρες αργότερα, θα είναι πάνδημη και θα λάβει αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Στη νεκρώσιμη πομπή προς το Α' Νεκροταφείο, μπροστά στην Πύλη του Αδριανού, το πλήθος σταματά την κυκλοφορία και αρχίζει να τραγουδά το απαγορευμένο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Σεφέρη Άρνηση (Στο περιγιάλι το κρυφό, όπως είναι πιο γνωστό). Στις 23 Σεπτεμβρίου, δημοσιεύεται στην εφημερίδα Το Βήμα, το τελευταίο ποίημα του Γιώργου Σεφέρη Επί Ασπαλάθων, που έγραψε στις 31 Μαρτίου 1971 και αποτελεί μία ακόμη καταγγελία κατά της δικτατορίας.
Αρκετοί συνθέτες έχουν ενσκήψει στο έργο του Σεφέρη και μελοποιήσει ποιήματά του, όπως οι Μίκης Θεοδωράκης, Νίκος Μαμαγκάκης, Μίλτος Πασχαλίδης, Αδελφοί Κατσιμίχα, Ηλίας Ανδριόπουλος, Δήμος Μούτσης, Αργύρης Μπακιρτζής, Δημήτρης Αγραφιώτης, Θεόδωρος Αντωνίου, Λεωνίδας Ζώρας, Θεόδωρος Καρυωτάκης, Περικλής Κούκος, Γιώργος Κουρουπός, Γεώργιος Πονηρίδης, Θάνος Μικρούτσικος και Τζον Τάβενερ.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/697#ixzz41ZjVG25E
Ο Διαιτητής με το κομμένο αυτί
640
0
Ένα χειμωνιάτικο κυριακάτικο απόγευμα της 29ης Φεβρουαρίου 1976 συναντήθηκαν στο Αγρίνιο ο Παναιτωλικός με τον ΠΑΟΚ για την 17η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής Κατηγορίας. Ένα παιχνίδι κρίσιμο και για τις δύο ομάδες, καθώς ο μεν γηπεδούχος πάλευε για την παραμονή του στη μεγάλη κατηγορία, ο δε «δικέφαλος» διεκδικούσε το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Διαιτητής της συνάντησης ήταν ο θεσσαλονικιός Στέφανος Ράμμος, από τον οποίο είχαν παράπονα οι αγρινιώτες για τον προ μηνός αγώνα τους με τον Παναθηναϊκό (2-3).
Το ματς κυλούσε ήρεμα μέχρι το 67ο λεπτό, με τις δύο ομάδες να είναι ισόπαλες χωρίς τέρματα στο «ξερό» γήπεδο του Αγρινίου. Στο λεπτό εκείνο άναψε η θρυαλλίδα, που θα τινάξει το παιxνίδι στον αέρα. Σε μία διεκδίκηση στη μεγάλη περιοχή του Παναιτωλικού, ο Μίχος σπρώχνει τον Σαράφη. Ο «Καίσαρας» δεν πέφτει, αλλά μετατοπίζεται δύο με τρία μέτρα. Η μπάλα δεν έχει φτάσει ακόμη στους δύο παίχτες, όταν ακούγεται το σφύριγμα του Ράμμου: Πέναλτι. Αμέσως μετά οι παίχτες του Παναιτωλικού τρέχουν να διαμαρτυρηθούν στον διαιτητή και κάποιοι από αυτούς συμπλέκονται με αντιπάλους τους. Η εξέδρα δονείται από οργή και τα κάγκελα τρίζουν συθέμελα. Μετά από πεντάλεπτη διακοπή, το πέναλτι εκτελείται από τον Σαράφη και ο ΠΑΟΚ ανοίγει το σκορ.
Το παιγνίδι συνεχίστηκε μετά κόπων και βασάνων. Τα κάγκελα που έτριζαν στο 67’ γκρεμίστηκαν και ισοπεδώθηκαν στο 85’, όταν ο ΠΑΟΚ πέτυχε και δεύτερο γκολ με κεφαλιά του Κερμανίδη. Όλο το προηγούμενο διάστημα «το μάρμαρο πλήρωσε» ο επόπτης Αμπατζής, ο οποίος είχε την ατυχία να επιτηρεί τη γραμμή προς την εξέδρα των κοινών εισιτηρίων, δεχόμενος πλήθος από φιάλες, πορτοκάλια και πέτρες, μαζί με βρισιές.
Αθλητική Φωνή, 1/3/1976
Η κατάσταση είναι έκρυθμη και μάταια η αστυνομία προσπαθεί να συγκρατήσει την εισβολή των φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο. Με τη λήξη του αγώνα στο 95’ χιλιάδες θεατές διασπούν τον αστυνομικό κλοιό και παίρνουν στο κυνήγι τον διαιτητή. Ο δυστυχής Ράμμος προσπαθεί να φθάσει δρομέως στην καταπακτή, η οποία για κακή του τύχη είναι κλειστή κι έτσι γίνεται έρμαιο των διαθέσεων του όχλου.
Οι κλωτσιές και οι μπουνιές πέφτουν σύννεφο. Το πρόσωπό του παραμορφώνεται. Το μαινόμενο πλήθος του ξεσχίζει τα ρούχα και κάποιος του αποσπά το μανίκι από τη στολή του, το οποίο περιφέρει δίκην λαφύρου στο κέντρο του Αγρινίου. Αιμόφυρτος σώζεται την τελευταία στιγμή από τον γιατρό του ΠΑΟΚ και μέσα στην παραζάλη του διαπιστώνει ότι του λείπει το ένα μέρος του αυτιού του. «Κάποιος με δάγκωσε και μου το έκοψε» λέει με αρκετή δυσκολία στο γιατρό. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο του Αγρινίου για τις πρώτες βοήθειες. Οι γιατροί εκτός από το κομμένο αυτί (το κομμάτι που λείπει δεν θα βρεθεί ποτέ) διαπιστώνουν εγκεφαλική διάσειση και μώλωπες σε όλο του το σώμα.
Το νέο κάνει τον γύρο, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και του κόσμου, μέσω των ειδησεογραφικών πρακτορείων. Η μεγαλούπολη της Αιτωλοαρκαρνανίας θα στιγματισθεί για πολλά χρόνια, ενώ αυτοσχέδια σκωπτικά συνθήματα θα ακούγονται στα γήπεδα της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια. Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής θα διατάξει έρευνα για το θλιβερό συμβάν.
Από την πρώτη στιγμή η διοίκηση του Παναιτωλικού δεν θα παραδεχθεί την αφήγηση του Ράμμου περί κομμένου αυτιού. Ο πρόεδρος της ομάδας, ο γιατρός Άγγελος Τριανταφύλλου κάνει λόγο για μικροεκδορές στο αυτί του διαιτητή, που προκλήθηκαν από ρίψη αντικειμένου και προκαλεί τον Ράμμο να δείξει το «κομμένο» του αυτί από τηλεοράσεως.
Σαν να μην έφτανε ο σοβαρός τραυματισμός του, ο διαιτητής Ράμμος βρέθηκε υπό κράτηση, κατηγορούμενος για περιύβριση αρχής, όταν κάποιος αστυνομικός τον άκουσε να βρίζει τη Χωροφυλακή. Τη δίωξη την άσκησε ο εισαγγελέας Αγρινίου, Ανδρέας Φάκος (ο γνωστός ποδοσφαιρικός εισαγγελέας της ΕΠΟ αργότερα). Από το νοσοκομείο βρέθηκε στο δικαστήριο στις 12 Μαρτίου 1976, από το οποίο «εισέπραξε» ποινή φυλάκισης 11 μηνών, σε αντίθεση με κάποιους από τους συλληφθέντες για την εναντίον του επίθεση, οι οποίοι τιμωρήθηκαν με ποινές φυλάκισης έως τέσσερεις μήνες.
Ο Παναιτωλικός τιμωρήθηκε από την ΕΠΟ με ποινή τριών αγωνιστικών μακριά από την έδρα του και τερμάτισε προτελευταίος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος. Σώθηκε από τον υποβιβασμό, λόγω των αναδιαρθρώσεων στα εθνικά πρωταθλήματα. Θα υποβιβασθεί την επόμενη χρονιά, για να επανέλθει στη μεγάλη κατηγορία το 2011. Ο ΠΑΟΚ, με την σπουδαία ομάδα εκείνης της εποχής, θα κατακτήσει τελικά το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Ο Στέφανος Ράμμος θα εγκαταλείψει οριστικά τη διαιτησία.
Η Ταυτότητα του Αγώνα
Παναιτωλικός - ΠΑΟΚ 0-2 (0-0)
Σκόρερ: 67’ Σαράφης, 85’ ΚερμανίδηςΔιαιτητής: Στέφανος Ράμμος
Εισιτήρια: 7.017
Εισπράξεις: 608.930 δρχ
Οι συνθέσεις:
- ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ (Μπόμπεκ): Εφρέμοφ, Χιλ ,Σερκίδης, Μίχος, Σιακούφης, Γούναρης (46’ Γιακουμής), Γκανιάτσας, Οικονόμου, Γαβαλάς, Παππάς, Τάκος.
- ΠΑΟΚ (Λόραντ): Φορτούλα, Γούναρης, Φουντουκίδης, Ιωσηφίδης, Πέλλιος, Τερζανίδης (46’ Κερμανίδης), Παρίδης (75’ Αναστασιάδης), Σαράφης, Αποστολίδης, Κούδας, Γκουερίνο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/496#ixzz41ZjrAm7n
Βασίλης Τσιβιλίκας
1942 – 2012
264
0
Σπουδαίος κωμικός ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου.
Ο Βασίλης Τσιβιλίκας γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη. Ήταν το μοναδικό αγόρι της οικογένειάς του και μεγαλύτερος από τις δύο αδελφές του. Ο πατέρας του ήταν καταστηματάρχης και εξασφάλιζε μία άνετη ζωή στην οικογένειά του.
Φοίτησε στο κολέγιο της Θεσσαλονίκης. Εκεί οι καθηγητές του τον παρότρυναν να ασχοληθεί με την υποκριτική, συμμετέχοντας αρχικά στη θεατρική ομάδα του σχολείου. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του πέρασε στην Αγγλική φιλολογία, την οποία όμως εγκατέλειψε για να κατεβεί στην Αθήνα και να ασχοληθεί επαγγελματικά πλέον με την ηθοποιία.
Μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια να εισαχθεί στο Θέατρο Τέχνης, σπούδασε τελικά στη σχολή υποκριτικής του Πέλου Κατσέλη.
Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο το 1965, στη Νέα Ιωνία. Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον καλεί στο Θέατρο Τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ξεκινά να ασχολείται με την επιθεώρηση και στα μέσα της με την πρόζα.
Τη δεκαετία του '70 πρωτοεμφανίστηκε και στον κινηματογράφο. Η πρώτη ταινία που συμμετείχε ήταν Η θεία μου η Χίπισσα του Αλέκου Σακελλάριου, δίπλα στη Ρένα Βλαχοπούλου. Ήταν η ταινία που τον καθιέρωσε. Ακολούθησαν δεκάδες άλλες, όλες τους επιτυχίες. Ξεχωρίζουν: Ο κατεργάρης (1971), Ζητείται επειγόντως γαμπρός (1971), Ο κύριος σταθμάρχης(1972), Ο μάγκας με το τρίκυκλο (1972), Η Ρένα είναι «οφ-σάιντ» (1972).
Σημαντική ήταν η παρουσία του και στην τηλεόραση. Μεταξύ άλλων, εμφανίστηκε στις σειρές Το θέατρο της Δευτέρας (1970), Αξιωματικός υπηρεσίας (1972), Εν τούτω Νίκα (1973), Βίβα Κατερίνα (1973), Ατσίδες (1976), 1000 χρόνια πριν (1977), Βράδυα επιθεώρησης (1984) και Μπέιμπι Στάιλ (2001).
Ο Βασίλης Τσιβιλίκας ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά. Πέθανε, σε ηλικία 70 ετών, στις 29 Φεβρουαρίου του 2012. Μέχρι την τελευταία στιγμή έπαιζε στο θέατρο, στην παράσταση Η Ζωή ποδήλατο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/441#ixzz41Zk6CNKn
ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ - ΛΥΚΕΙΟ
Αρχείο Αλέκου Λαλγιάννη
Καταθέστε φίλοι μας τις φωτογραφίες σα στη " Τράπεζα Λιδορικιώτικης Φωτογραφίας" photolidoriki.blogspot.com για να μείνουν.." αιώνιες " ...!!!
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τρίτη
1/3
02:00
12°C
87%
2 Μπφ Δ
9 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
08:00
9°C
51%
4 Μπφ ΒΔ
24 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
14:00
16°C
42%
5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
20:00
10°C
7°C
87%
4 Μπφ ΒΔ
24 Km/h
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
" ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ " ΓΚΙΩΝΑ " ..;;;
Μετά το...τελευταίο φύλλο του " Λιδωρικιώτη " , που ανήγγειλε το κλείσιμό του και την πρόθεση αλλαγής διοίκησης του Συλλόγου ( αν δεν είναι παραμύθι όπως τόσες άλλες φορές ) πιστεύουμε πως νέοι άνθρωποι , με γνώσεις , μεράκι και αγάπη για το χωριό μας και ΚΥΡΙΩΣ ΑΦΘΑΡΤΟΙ , να μην έχουν δηλαδή .." προκύψει " από εκείνες τις..περίεργες θλιβερές καταστάσεις , θα πρέπει να πάρουν τον Σύλλογο στα χέρια τους ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ , ΝΑ ΤΟΝ ΜΑΤΑΞΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΔΡΌΜΟ ..
Είναι μια όχι και τόσο ευχάριστη πραγματικότητα , πως από χρόνια τώρα ο σύνδεσμος είχε.." ξεστρατήσει " , κάποιες μάλιστα περιόδους κόντευε να γίνει , αν δεν είχε γινει , παραμάγαζο ..
Τέλος πάντων , το παρελθόν δεν θα πρέπει να .." εμποδίζει " το παρόν και το μέλλον , αλλά αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν κάποιοι που νοιώθουν " ιδιοκτλητες " του .
Υπάρχουν πολλά Λιδορικιώτικα παιδιά , μορφωμένα , επιστημονες καταξιωμένοι που θα μπορούσαν " ΑΝ ΟΜΩΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΝ " ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΠΑΡΑΤΡΕΧΑΜΕΝΟΙ , ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΑΣ ΓΝΩΜΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΝΑ..ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ , ΓΙΑΤΊ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΠΛΕΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ , για το καλό ,του Συλλόγου αλλά και του χωριού μας , που πολλά έχει..ανεχτεί μέχρι τώρα ..
ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΛΟΙΠΌΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΣΣΩΝ , ΜΕ ΕΝΑ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ , ΜΑΚΡΙΑ ΑΠ' ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ..ΧΡΩΜΑΤΑ , ΝΑ ΒΟΗΘΉΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΙ ΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΤΟΥ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ , ΑΡΚΕΤΑ ΖΉΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ " ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ " ΤΩΝ ΓΕΛΑΔΙΏΝ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΑΠΑΞΙΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΥΤΕΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ,
ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΡΓΑΡΗΣ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟΝ ..ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ ..
Όπως έχουμε καλά καταλάβει ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ , ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΩΡΙΟ ΑΝΑΔΕΛΦΟ , ΌΠΩς ΈΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο..ΑΛΗΣΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ κ. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ , ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΛΟΙΠΌΝ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ..
Το " Λιδωρίκι " φίλοι μου ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΈΝΟ ΝΑ ΒΟΗΘΉΣΕΙ ΟΣΟ , ΌΠΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ..ΜΠΟΡΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΧΩΡΙΟ , ΑΠ'Ο ΑΥΤΌ ΤΟΝ..ΠΕΡΊΕΡΓΟ ΚΛΟΙΟ ΤΗΣ ΑΠΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ..ΜΙΖΕΡΙΑΣ , ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΘΟΎΜΕ ΑΠ' ΤΙΣ ΓΝΩΣΤΕΣ .." ΣΕΙΡΗΝΕΣ " ΟΧΙ , ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΜΑΣ
ΣΤΗΝ....ΔΙΚΗ ΜΑΣ....ΙΘΑΚΗ ...
Καλό σα απόγευμα , να είστε όλοι καλά και μη ξεχνάτε , πως για μας το χρώμα και το ..κόμμα είναι ΕΝΑ ΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment