ΠΕΡΣΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ..ΓΡΑΦΑΜΕ...

3.10.07

ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

Καλή μέρα αδέρφια Λιδορικιώτες , όοολου του κόσμου...
Τετάρτη , σήμερα , 3 Οκτωβρίου 2007 , 276η μέρα του χρονου , Διονυσίου Αρεοπαγίτου , Θεαγένους , χρόνια πολλά , χαρούμενα κι' ευτυχισμένα σε όσους και όσες γιορτάζουν...
Ο...καταγισμός επισκέψεων , αδέρφια , συνεχίζεται...
Αθήνα , Λιδορίκι , Θεσσαλονίκη ,Πάτρα , Ιωάννινα , Νίκαια , Ηράκλειο , Καρδίτσα , London !! παρακαλώ , και φυσικά τ' αγαπημένα παιδιά απ' το Norman , παρ' ότι η χθεσινή μας επικοινωνία δεν ήταν και ..ιδιαίτερα..πλούσια...
Από σήμερα όμως θα μπούμε σε...σειρά ,και θα..οργανωθούμε περισσότερο , θα τακτοποιήσουμε και κάποιες...εκκρεμότητες κι' όλα θα πάνε..καλύτερα , υπεράνω όλων η..αισιοδοξία....έστω κι'αν περιμένουμε το...χειμώνα , πέρυσι τέτοια εποχή , περίπου , αρκετά όμως πιό πρωί , βρέθηκα στο Λουτσοβιότικο , στην άλλη μεριά του φράγματος , το χώμα ήταν ακόμα νοτισμένο απ' την πρωινή δροσιά , και κει , ανάμεσα στις κουμαριές , έβλεπα τις τελευταίες σταγόνες της δροσιάς να στάζουν μοιάζοντας , στις λιγοστές ηλιαχτίδες που πέρναγαν μέσα απ' τα κλαδιά , με...διαμάντια , αξέχαστο πρωινό , που..αποτυπώθηκε..κάπως..έτσι...

" ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ...ΧΕΙΜΩΝΑ... "

Γέρνει η ζωή στην αγκαλιά του Οκτώβρη αποσταμένη , φθινοπωριάζει...
τα φύλλα , κίτρινα , σωριάζονται νεκρά , κάτω στων δέντρων τα ριζά ,
τ' όνειρο του καλοκαιριού , έωλο , μακρυνό..μέρα τη μέρα ..ξεθωριάζει,
κι' όλα προσμένουν , φοβισμένα , τα σημάδια του χειμώνα , σιωπηλά...

Πέρα στο δάσος με τις κουμαριές , δάκρυα κρυσταλλένια , της δροσιάς
της πρωινής ,πολύτιμα πετράδια , παίζουνε με τις πρώτες ηλιαχτίδες ,
αστραφτερά διαμάντια , σκορπισμένα στη νοτισμένη αγκαλιά της καταχνιάς ,
που απλώνεται , σκεπάζοντας της γερασμένης λίμνης τις βαθειές ..ρυτίδες..

Τα ξωτικά του Βαρδουσιού , αποκαμωμένα , σέρνουνε το στερνό χορό
στου.. Βασιλιά χειμώνα το γκριζόχρωμο παλάτι , θλιβερά , λαβατωμένα...
καθώς σκορπάει το φως της μέρας , πυρωμένο , του ήλιου το σπαθί το λαμπερό,
σκίζοντας , λες , θριαμβευτικά , τα μαύρα μαύρα σύννεφα πουν' μαζεμένα...

Πέρα ..μακριά..που σμίγει η γη κι' ο ουρανός , στον τελειωμό της λίμνης ,
ο ποιητής , τυφλός προφήτης , του κόσμου τα μελλούμενα..αγναντεύει...
στο σκουριασμένο ..θρόνο της ζωής , απομεινάρια θλιβερά , μιάς..μνήμης ,
που..ξεθωριάζει διαρκώς ..καθώς του Σείριου το φως...θεριεύει....

Λιδορίκι ( Κουμαρόδασος ) Φθινόπωρο 2006 . Κ.-

Κάπως..έτσι ήταν το περσινό φθινόπωρο αδέρφια , γιά να ...δούμε πως θάναι και το φετεινό , τι τάχα θα μας φέρει ;το μόνο σίγουρο είναι..ο χειμώνας , ας τον περιμένουμε λοιπόν...
Α...χθες βράδυ παίζοντας γιά λίγο με την τηλεόραση , έπεσα πάνω στη " Λούφα και..παραλλαγή " όμορφο έργο , και στο λίγο που είδα , σε μιά σκηνή από σταθμό λεωφορείων νάσου ο Γιώργος Νικολέτος , πάνω στο όχημα να κατεβάζει τις αποσκευές των επιβατών , τι μου θύμισε αυτή η σκηνή...τα..ατέλειωτα ..ημερήσια ταξείδια Λιδορίκι-Αθήνα , φεύγαμε πρωί και φτάναμε στην Αθήνα...βραδάκι , παλιός ...λεωφορειάνθρωπος ο Γιώργος , τον θυμάμαι , παιδί ακόμα , στη 10ετία του 50 , βοηθό , έτσι λέγαμε τότε τον εισπράκτορα , μετά ..οδηγό και αργότερα..ιδιοκτήτη λεωφορείου....πως πέρασαν τα χρόνια.....νάσαι καλά φίλε Γιώργο ....
Αγαπημένοι μου φίλοι , σας εύχομαι απ' την καρδιά μου καλό μεσημέρι και σας...υπόσχομαι πως από σήμερα θάμαι...καλό παιδί , συνεπής...κλπ .

Με πολλη αγάπη , απ' το Λιδορίκι.........Κ.-