17.10.08

ΠΑΛΙΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ...

Περνώντας προχθές αδέρφια , απ' το Βελούχι ..καταποντίστηκα , στάθηκα από απέναντι , απ' το δρόμο και μισοβουρκωμένος λες και..σιγοπερπάταγα τα Βελουχοβιώτικα δρομάκια , γιά να πάω στη θειά Ζαφείρα την Καραμίντζαινα , θεός σχωρέστην , πολύ την αγαπούσα , μα κι΄αυτή μας αγάπαγε όλους , ακόμα περισσότερο...

Κρανίου τόπος τώρα πιά το παλιό Βελούχι , έτσι όπως κοί ταγα το δρομάκι απ΄το μύλο που πέρναγε απέναντι , κι' αναθυμιόμουνα ένα-ένα τα σπίτια , το..Σεπεντζαίικο κι' από πάνω του ΛαζοΘανάση το μαγαζί και παράκάτω τα άλλα μαγαζιά , του Σίδεη , του Φάκου , και ξαφνικά ο νους , από μόνος του , μουφερε ολόμπροστα στα ..μάτια τους Βελουχοβιώτες μανάβηδες , που κάθε πρωί μας έφερναν στο Λιδορίκι τα λαχταριστά κι' ολόφρεσκα φρούτα και λαχανικά , με τα..μπλάρια και τα..γμάρια..
Εποχές κι' εκείνες....

Γυρνώντας , πήγα στη λαική μας , Τρίτη βλέπεις , να πάρω κάνα..ζαρζαβατικό , κι' εκεί όμως τα...ίδια , κάτι δεν πήγαινε φαίνεται καλά..γιατί αντικρύζοντας το φίλο τον Φώτη το Μαργώνη αυτός ο..άθλιος..ο..ζαβατάρης νους , με το..έτσι το θέλω με ..γύρισε πενήντα , σχεδόν χρόνια πίσω , κάπου εκεί στην αρχή της δεκαετίας του 60 !!
Παιδάκι ο Φώτης τότε , θά'ταν δε θα 'ταν δέκα χρόνων , ΄βοηθός..μανάβη , με τον αδερφό του , ίσως , δεν θυμάμαι και καλά..καλά , κι' εγώ μαθητής Γυμνασίου , με 'στελνε η μάνα μου και ψώνιζα , στο ..μανάβικο που είχε ..στάση , μπροστά του ξαδερφού μου του Γατάκη το μαγαζί , λοξά απέναντι απ' του Καντζιού .

Πέρασαν τα χρόνια , κατεβήκαμε στην Αθήνα , και το 1965 , 21 Φεβρουαρίου , το θυμάμαι σαν σήμερα , ορκίστηκα , μετά πό πολλέ-πολλές..περιπέτειες , θα μιλήσουμε κάποτε γι' αυτές , υπάλληλος της ΑΤΕ , και ξεκίνησα τη σταδιοδρομία μου απ' το χωριό μας , μετά λοιπόν από πέντε περίπου χρόνια ξανασυνάντησα το παλιόφιλο το... Φώτη...

Κάποιο πρωί λοιπόν , πηγαίνοντας στο γραφείο , πήγα πρώτα απ' το μανάβη , πάντα μπροστά στο...Γατακαίικο , και συναντηθήκαμε μετά από χρόνια , και μάλιστα η μέρα ήταν..δύσκολη , γιά το φίλο μου το Φώτη , το γιατί..καλύτερα να μη το..συζητήσουμε , μεγαλωμένος , φυσικά κι' αυτός , τα είπαμε κι' από τότε ..43 χρόνια , τον..τρώω και με..τρώει στη μούρη , όπως λένε , κάθε ..βδομάδα...Τρίτη και..Παρασκευή ..παρακαλώ..

Έτσι λοιπόν προχθές την Τρίτη , πηγαίνοντας στη λαική , και βλέποντας ένα νεαρούλη σκαρφαλωμένο στο φορτηγό , θυμήθηκα το μικρό παιδάκι της δεκαετίας του 60 , που εξακολουθεί βέβαια να είναι ένας..νεαρός...μεσήλικας , και δεν κρατήθηκα , στη αρχή χωρίς να με ..καταλάβουν έβγαλα κάποιες φωτογραφίες και μετά με τη...συναίνεσή τους κι' άλλες και φυσικά ένα..βιντεάκι...δείτε τα..




...'Όχι αδέρφια , δεν είναι ο άρχοντας των..δαχτυλιδιών , ο..άρχοντας των..ζαρζαβατικών είναι..





Πενήντα , περίπου , χρόνια φίλοι μου , είναι ο καλός μας φίλος Φώτης ..ριζωμένος γερά στη Λιδορικιώτικη ζωή , πιό..Λιδορικιώτης κι' απ' τους...Λιδορικιώτες , τι να κάνουμε , θα τον...υποστούμε καμιά..πενηνταριά χρόνια ακόμα...

Καλό σας βράδυ , κι' υπομονή την ..Τρίτη θα τον..ξαναδούμε το φίλο το Φώτη...

Απ' το Λιδορίκι με αγάπη......Κ.-

No comments: