Είναι αδύνατον να αναπαρασταθούν διά λόγων αι μακριναί φωναί των γυναικών , αι οποίαι εργάζονται εις τους αγρούς και αι υψηλαί κορυφαί αι οποίαι κατά την δύσιν του ηλίου αποκτούν χρυσούν φωτοστέφανον , τα μικρά και επισφαλή μονοπάτια , τα δάση των πυκνών δρυών με τα λαμπερά φύλλα και τας ακτίνας του ηλίου αι οποίαι φθάνουν ως την γην ως σταγόνες φωτός ;
Οι ξένοιοι οποίοι διέκριναν από την κουπστήν των ατμοπλοίων τας ακτάς της Πελοποννήσου και των αγόνων Κυθήρων και έκαμαν μικράν εκδρομήν είς την Αττικήν σημειώνουν συνήθως εις τα ημερολόγιά των : " Η Ελλάς είναι η χώρα η οποία στερείται υδάτων και δένδρων ".
Με κίνδυνον να θεωρηθώ παραδοξολόγος , τολμώ να ισχυρισθώ ότι εύρον εις τας κοιλάδας της Δωρίδος το μουρμούρισμα των πηγών και την δροσιάν του πλατάνου . Τα ύδατα εκεί κυλούν ζωηρώς εις μικρά ρυάκια τα οποία διαγράφουν αργυράς ταινίας μεταξύ των αμπέλων και των ανθισμένων θάμνων .
Αναπαύεται ο ταξειδιώτης , μετά τον καύσωνα της ημέρας , πλησίον των μικρών ποταμών οι οποίοι κυλούν γάργαροι επί κοίτης εκ λίθων . Ο ήχος των είναι μουσικός και φέρει γαλήνην και ανάπαυσιν μετά την κούρασιν εκ των καθέτων ακτίνων του ηλίου . Οι κάτοικοι έχουν θέσει τα ύδατα εις υδραγωγεία , η μάλλον ανοικτούς ξυλίνους αγωγούς υδρεύσεως . Εις την Ανατολήν οι άνθρωποι γεύονται το ύδωρ ως ημείς γευόμεθα τον οίνον . Ο χωρικός ο οποίος ξεδιψά εις κρυσταλλίνην πηγήν είναι ο ευτυχέστερος άνθρωπός του κόσμου . Ένα παλληκάρι μου έλεγε : " Με αυτό το νερό , κύριε , δεν χρειάζεται ούτε ψωμί ! ".
Διά να θαυμάσει κανείς εν τω συνόλω της την επαρχίαν Δωρίδος και την κοιλάδα του Μόρνου , ποταμού αγνώστου και ωραιοτάτου , πρέπει να ανέλθει μέχρι του χωρίου Μαύρο Λιθάρι , εις υψόμετρον 1176 μέτρων . Η τύχη ηθέλησε να ευρίσκονται εις το σημείον εκείνο διακόσιαι κεραμοσκεπείς οικίαι .
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .......
No comments:
Post a Comment