ΜΑΡΙΑ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΣΣΑ - Δ.’

 

 

 

Στο πανηγύρι έρχονταν

απ’ όλη τη Δωρίδα ,

να δουν εσέ να περπατάς ,

να λάμπεις στη Φωκίδα .

                 *

Έγινες ινδαλμα τρανό

στη χώρα τη δική σου ,

ήσουν καμάρι μοναχό

έννοιωθαν οι δικοί σου .

               *

Ήξερες γράμματα πολλά

σε σχέση με τις κόρες ,

άλλων σπιτιών των Πενταγιών ,

που δούλευαν τις ώρες .

                *

Με τη βαρέλα έτρεχες

στη βρύση να γεμίσεις ,

και κει συμβούλευες τις νιές

προσπάθαγες να πείσεις

                *

Πως έχουν δικαιώματα

τα ίδια των αντρών τους ,

πως πρέπει να διεκδικούν ,

αν θέλουν το καλό τους .

               *

Ήσουν καμάρι του σπιτιού ,

γεννήτρα της αλήθειας ,

γι’ αυτό και ο πατέρας σου

δεν είχε κάποια πίκρα .

                 *

Στα ξεφλουδίσια μάζευες

γυναίκες του χωριού σου ,

και κει τις εδασκάλευες

να γίνουν του χωριού σου .

                  *

Εκεί τραγούδια έλεγες

λαχταριστά του κόσμου ,

και όλοι σε εθαύμαζαν

ως αοιδό του πόνου .

                 *

Τραγούδια σου που θέριευε

των κοριτσιών ο πόνος ,

που άλλον είχαν στην καρδιά

και άλλονε ο φθόνος .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι ………