Με βρήκε πάλι απόψε άγρυπνο η αυγή ,
στου παραθύρου μου την κόχη ακουμπισμένο ,
πέρασε μια ολόκληρη ζωή , σε.. μια στιγμή ,
μπροστά στα μάτια μου , έργο παλιό..χιλιοπαιγμένο …
* * *
Ξέθωρες , σκόρπιες μνήμες ..ξεχασμένες ,
στων παιδικών μου ονείρων , τα κρυφά τα μονοπάτια ,
παλιές αγάπες , μέσα στη χρονό…σκονη θαμένες ,
κι’ ένας ορίζοντας απέραντος , δυό καστανά θλιμένα ..μάτια .
* * *
Και , σαν το πρώτο της αυγής το φως , αχνό , με βρήκε ,
καρτερικά , την περασμένη μου ζωή να..σεργιανίζω ,
κύλισε δάκρυ , λες και στα μάτια κάποιο σκουπιδάκι μπήκε ,
αχ..βρε καρδιά μου !! πως με κάνεις πάντα και..δακρύζω ..Κ.-
No comments:
Post a Comment