Πολλές , πάμπολλες φορές , έχουμε αναφερθεί στο ..ορθάνοιχτον των..θυρών , του πατρικούς μας , εξ..απανέκαθεν , αλλά θα πρέπει να τονίσουμε , πως μετά το κλείσιμο του Ζαχαροπλαστείου μας , και την επάνοδό μας στο χωριό , μετά από τετραετή , περίπου , παραμονή στην Αθήνα , εργαζόμενοι και οι δυό μας , ο Γιώργος και η ταπεινότητά μου , στην ΑΤΕ , η μάνα μας , ασχολιόταν αποκλειστικά και μόνο με τις δουλειές του σπιτιού , τον κήπο της , και φυσικά και με τα κοινωνικά της..καθήκοντα ..
Δεν πέρασε ..καλόγρια , δεν πέρασε απ' το χωριό μας , παλιά ..φιλενάδα , απ' τα γύρω χωριά , η..συγγενής , στενός η...φαρδύς , που να μη φιλοξενήθηκε σπίτι μας , ήταν κάτι , που το 'χε κι' ο πατέρας μας , και φυσικά..συνεχίστηκε ..
Βέβαια , θα πρέπει να πούμε εδώ , πως η..όλη συντροφιά ήταν απολύτως..νόμιμα ..συγκροτημένη , δηλαδή , υπήρχαν τα ..μόνιμα η τακτικά , μέλη , τα..έκτακτα και φυσικά , τα..αντεπιστέλλοντα..
Πρώτο και..καλύτερο τακτικό μέλος , η σχωρεμένη η Γκομοζοκατερίνη , βέβαια , αυτή , συνήθως , ..κανόνιζε και τη θα ..φάμε κάθε μέρα , και κάθε μεσημέρι , πηγαίνοντας σπίτι , μετά τη δουλειά , έτρωγα σε ένα τρυφερό..τετ-α-τετ , με την αξέχαστη..Κάθριν , και φυσικά μιλάμε γιά ..κάθε μεσημέρι , καθημερινές..Κυριακές και..σχόλες , κάθε μέρα δηλαδή , αλλά σιγά-σιγά , το..συνήθισα..
Κάποια μέρα λοιπόν , στο γραφείο , έγινε κουβέντα γιά...ατζέμ πιλάφι , δεν ξέρω πως , αλλά μου..κόλλησε , βέβαια ήταν και φαγητό που μου άρεσε , και πολύ-πολύ μάλιστα , και το βράδυ , έτσι στα καλά καθούμενα , λέω της μάνας μου , φκιάξε μωρέ αύριο . αρνάκι ατζ'εμ πιλάφι , εκείνη φυσικά ..τα 'χασε , παραξενεύτηκε που ..έδωσα παραγγελιά γιά..φαγητό , και βέβαια δεν μου χάλασε το..χατήρι..
Το..επαναεπιβεβαιώσαμε το πρωί , φεύγοντας , κι' όλα καλώς ..καμωμένα , πήγα στη δουλειά , κι' ο ..διάολος , έβαλε την ουρά του , κι' όλη τη μέρα , στο γραφείο , σκεφτόμουνα , τι ..άλλο ; Το..αρνάκι ατζέμ..πιλάφι..Πέρασε η ώρα , σχολάσαμε , και ενώ τις άλλες μέρες όλο και ...χαζολόγαγα , στο δρόμο , παλιό μου..χούι βλέπεις , εκείνο το μεσημέρι λόγω..ειδικών ..συνθηκών , περίμενε βλέπεις το..αρνάκι , π΄γηα σπίτι ακτ' ευθείαν , που να 'ξερα όμως τι με ..περίμενε εκεί...
Κατέβηκα λοιπόν , το..σοκάκι τρέχοντας , σαν..ξελιγωμένος , ανοίγω την πόρτα και...πάγωσα , μέσα ήταν ..στρωμένες και ..τρώγανε του καλού καιρού οι..καλόγριες τις Βαρνάκωβας , παλιές ..φιλενάδες της μάνας μου , που είχε χρόνια να τις δει , τις πέτυχε τυχαία στο δρόμο και ..φυσικά τις κάλεσε γιά..φαγητό , σαν..αντεπιστέλλοντα , βλέπεις..μέλη , παρούσα , φυσικά και το..μόνιμον και ..τακτικόν μέλος , η Κατερίνη ..
Μπήκα , χαιρέτισα , έκανε βέβαια και τις ..σχετικές ..συστάσεις η μάνα μου , και με..κάλεσε και μένα γιά..φαί , έκατσα , σε μιά γωνιούλα στο τραπέζι , και με ρώτησε τότε η μάνα μου πεινάς , να σου βάλω ; Τι ρωτάς ρε μάνα της είπα , εδώ το περιμένω πως και...πως , και μπήκε στο βάθος , που ήταν η κουζίνα να μου..σερβίρει....
Και εκεί έγινε το..απίθανο , μου φέρνει ένα..ρηχό μικρό πιατάκι , με δυό..πηρουνιές πιλάφι , αλλά κρέας , αρνάκι , πουθενά , και φυσικό ήταν , αφού η..ομήγυρις αριθμούσε 6-7 άτομα , το 'βαλε μπροστά μου και έκατσε δίπλα μου , λέγοντας ήρεμα..ήρεμα και..φυσικότατα, " ..κρεατάκ' δε σου 'βαλα , αφού δεν το τρως τ' αρνάκι.." και μούμπηξε και μιά ...τσιμπιά , στο πόδι μου , κάτω α[' το τραπέζι , γιά να προλάβει , προφανώς , τα..παραπέρα..
Τι λες , ρε μάνα , που δεν το..τρώω εγώ τ' αρνί ...και ετοιμαζόμουνα να ..θυμίσω , πως έκανα ειδική..παραγγελία , γι' αυτό το..φαί...αλλά ακολούθησε και δεύτερη..τσιμπιά , κι' όπως γύρισα και την κοίταξα..αναψοκοκκινισμένος , είδα στα μάτια της , την..απόγνωση με..μπόλικη..παράκληση , τι να πω και τι να...κάνω λοιπόν , βολεύτηκα με τις τρεις πηρουνιές ..ορφανό..ατζέμ πιλάφι και , φυσικά , χόρτασα την πείνα μου με..λίγο..ψωμάκι και τυράκι , ακολουθώντας τις συμβουλές της κυρά Κικούλας , που μετά την ..απεγνωσμένη της..ματιά , μού 'λεγε και μου..ξανά 'λεγε , φάε και ..ψωμάκι , φάε και λίγο ..τυράκι , να σε πιάσει , σκέτο ρυζάκι θα φας....λες και με..δούλευε κι' από πάνω...
Βέβαια , γιά να πούμε και τα πράγματα με τ' όνομά τους , δεν ήταν η πρώτη και η..μοναδική φορά , που έμενα σχεδόν..νηστικός , το πάθαινα αυτό τακτικά , αλλά τις άλλες φορές ήταν...αλλοιώς , ήταν ..διαφορετικά , εντάξει ..αλλά να παραγγείλω ..εξαιρετικά , αρνάκι ..ατζέμ πιλάφι , να ..ξερο..γλύφομαι ολημερίς στο γραφείο περιμένοντας να περάσει η..ώρα , και να τη..βγάλω με..ψωμοτύρι ..αυτό κι' αν ήτανε...
Προχθές λοιπόν το βράδυ , που μας είχαν καλέσει οι φίλοι μας στο " Κουκπυτσέλι " και μας έφεραν διάφορους καταπληκτικούς μεζέδες , αλλά και κάποια ..μαγειρευτά , με τις ..σαλτσούλες τους και τα..μυρωδικά τους , δεν ξέρω γιατί , αλλά εμένα συνέχεια στο μυαλό μου..γυρόφερνε εκείνο το ..άθλιο το αρνάκι..ατζέμ πιλάφι ...
Καλό σας βράδυ αδέρφια , καλό..ξημερωμα , α..κι'αν καμιά μέρα φκιάξετε..αρνάκι ατζέμ..πιλάφι , το τηλέφωνό μου το...ξέρετε .......Κ.-
No comments:
Post a Comment