Τον αποκάλεσαν ο «Έλληνας Σαρλώ» και υπήρξε από τους ξεχωριστούς ανθρώπους των κινηματογραφικών στούντιο και των θεατρικών παρασκηνίων, καθώς και μοναδικός στην τέχνη του καλλιτεχνικού μακιγιάζ. Ο Κίμων Σπαθόπουλος, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1904 μετανάστευσε στην Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Όπως έγραψε ο Θ. Εξαρχος, ήταν προικισμένος με το ταλέντο της μίμησης, οπότε άρχισε τις εμφανίσεις του έξω από διάσημο κινηματογράφο του Παρισιού διαφημίζοντας την ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν «Τα Φώτα της Πόλης». Εργάστηκε ως κομπάρσος σε διάφορες ταινίες για να εγκατασταθεί στην Ελλάδα το 1928.
Ήρθε σε επαφή με τους κινηματογραφικούς κύκλους επαναλαμβάνοντας τις μιμήσεις του Σαρλώ έξω από τον κινηματογράφο «Πάνθεον» της οδού Πανεπιστημίου, διαφημίζοντας ταινίες του Τσάπλιν. Από τότε γίνεται γνωστός ως «Έλληνας Σαρλώ» και κάνει την πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση στη βουβή ταινία «Το όνειρο ενός παλιάτσου» με συμπρωταγωνίστρια την Ρόζα Ρεζάν και σκηνοθέτη τον Ορέστη Λάσκο (1930). Υποδυόμενος τον παλιάτσο ερωτεύεται μια φυματική κοπέλα (Καίτη Παπανικολάου) και την οδηγεί για θεραπεία σε μοναστήρι, όπου την αναλαμβάνει η ηγουμένη (Μπέλλα Μιχαλιώτου). Ο παλιάτσος επιστρέφει στις παραστάσεις του δρόμου και ονειρεύεται να ξαναβρεθεί με την κοπέλα.
Από τότε συμμετείχε σε πλήθος παραγωγών και συνεργάστηκε με όλες τις εταιρείες και τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές. Η θεατρική του δραστηριότητα ήταν περιορισμένη. Η ικανότητά του ωστόσο να μεταμορφώνει το πρόσωπό τους σε άπειρες μάσκες του χάρισε ακόμη τον χαρακτηρισμό «ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα» και τον βοήθησε να εξελιχθεί στον πρώτο Έλληνα σημαντικό μακιγιέρ και να αναπτύξει πολυετή σταδιοδρομία. Από τις πιο επιτυχημένες «μάσκες» που πραγματοποίησε ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών το 1990.
No comments:
Post a Comment