Ταχυδρόμος (περιοδικό)
Βικιπαίδεια,Σκίτσο περιστεριού, το λογότυπο του περιοδικού. Καθιερώθηκε το 1976.
Ο Ταχυδρόμος είναι εβδομαδιαίο ελληνικό περιοδικό ποικίλης ύλης, που εκδίδεται από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1954 και με μια εξάχρονη διακοπή συνεχίζει ως σήμερα την έκδοσή του, πλέον ως ένθετο της εφημερίδας Τα Νέα Σαββατοκύριακο. Με τον Ταχυδρόμο έχουν κατά καιρούς συνεργαστεί μεγάλα ονόματα της δημοσιογραφίας. Στις σελίδες του έχουν καταγραφεί κορυφαίες στιγμές της επικαιρότητας, ενώ έχουν φιλοξενηθεί πολλές προσωπικότητες από κάθε φάσμα της ελληνικής και διεθνούς ζωής και δράσης.
Με το περιοδικό “ Ταχυδρόμος “ όμως φίλοι μου , με συνδέει προσωπικά μια ιδιαίτερη σχέση , και φυσικά κάθε φορά που βρίσκω το όνομα του περιοδικού στο δρόμο μου , όλο και κάποιο άθλιο..σκουπιδάκι μπαίνει στο μάτι μου …
Διαβάστε το παλιότερο δημοσίευμά μας και θα καταλάβετε ….
10 - 6 – 2012
ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ( 55 ) ΧΡΟΝΙΑ..ΠΡΙΝ..
OΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
Το χωριό μας όπως ήταν το 1957 .
Πολλά και όμορφα , συνήθως , γεγονότα θυμόμαστε απ’ τα παιδικά μας χρόνια , χωρίς βέβαια να λείπουν και τα ..δυσάρεστα , θάνατοι , αρρώστιες και άσχημες συνθήκες που χαρακώνουν τις παιδικές ψυχές , με τα γνωστά οδυνηρά αποτελέσματα , που μας ακολουθούν στη ζωή μας ολόκληρη..
Βέβαια , ο οργανισμός μας , η ψυχή μας , αυτοαμυνόμενη , κρατάει , συνήθως τις ευχάριστες στιγμές σε πρώτη ζήτηση , ανασύροντάς τες όταν η καταστάσεις δυσκολεύουν , έτσι σαν…αντίβαρο , σαν παρηγοριά ..
Ο μπάρμπα Βασίλης ο Ρέλλος , σε μια αναμνηστική φωτογραφία με το περίφημο “ Φορτάκι “ όπως το ΄’λεγαν , στο Αλωνάκι , με φόντο το μαγαζί μας .
Τούτο τον καιρό λοιπόν , που η ψυχή μας είναι κατάμαυρη , με τα μύρια όσα που πάθαμε και που , κατά πως φαίνεται , θα …πάθουμε και στο μέλλον , ο νους μας μόνος του επισημαίνει τις , λιγοστές συνήθως , όμορφες στιγμές της ζωής μας , που είναι ..ταξινομημένες στο “ ντουλαπάκι “ των…αναμνήσεων ..
Παιδί δεκατετράχρονο , το 1957 , έχοντας χάσει τον πατέρα μας πριν δυο χρόνια , το 1955 , και έχοντας καθημερινή επαφή με το βιβλιοπωλείο , του αξέχαστου Βασίλη Καραμήτσου χάρη στην..πατρική σοφία , και θα σας εξηγήσω γιατί το λέω αυτό , εκτός απ’ τα περιοδικά και τα βιβλία που έπαιρνα και διάβαζα , έριχνα πάντα και μια ματιά στις εφημερίδες που κυκλοφορούσαν .
Και όλα αυτά γιατί υπήρχε η δυνατότητα να αγοράσω κάποιο περιοδικό ή κάποιο βιβλίο , αφού ο αγαπημένος μας πατέρας , μας είχε ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα , σχετικά με τη..οικονομική διαχείριση του μαγαζιού , και μάλιστα τις ώρες που ήμασταν μόνοι στο μαγαζί , ο Γιώργος ή εγώ .
Μας είχε πει λοιπόν ο πατέρας μας πως , αν θέλουμε να αγοράσουμε κάτι , οτιδήποτε , θα έπρεπε να τον ρωτήσουμε , ΜΟΝΟ ΑΝ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΒΙΒΛΙΑ , δεν χρειαζόταν..προέγκριση ..και έτσι μπορούσαμε να αγοράζουμε τα βιβλία ή τα κατάλληλα περιοδικά , κάτι που ο πατέρας μας πρόσεχε ιδιαίτερα αλλά και έλεγχε .
Εκείνο λοιπόν τον καιρό , είχε κυκλοφορήσει και ένα καινούργιο περιοδικό , “ ο ταχυδρόμος “, βέβαια δεν είχε καμιά σχέση με τον ταχυδρόμο των τελευταίων χρόνων , ήταν κάτι σαν περιοδικό με ποικιλία στην ύλη του , που απευθυνόταν και στα παιδιά .
Μια μέρα λοιπόν , διαβάζω στον “ Ταχυδρόμο “ πως κάνει ένα διαγωνισμό για παιδιά από 12 έως 17 χρόνων, με θέμα : Ποιά βιβλία μου αρέσει να διαβάζω και, φυσικά το γιατί . Αυτή λοιπόν μου η επιστολή – ανακοίνωση , μου κέντρισε το ενδιαφέρον , αφού ήδη είχα μια πρωτιά στο διαγωνισμό της εταιρείας “ Πιόκος “ , που είχε έδρα κάπου στις αρχές της Ερμού στο Σύνταγμα, και ήταν γενικός αντιπρόσωπος των περίφημων , τότε , ρολογιών Venus , με ..έπαθλο του νικητή , ένα πανέμορφο ρολόϊ , φυσικά ..Venus , που είχα για πάρα πολλά χρόνια .
( κάντε κλικ για μεγέθυνση )
Βέβαια , τώρα δεν υπήρχε , τουλάχιστον δεν αναφερόταν κάτι τέτοιο , έπαθλο και μάλιστα..υλικό , αλλά εμένα με ενδιέφερε και το πήρα ζεστά το πράγμα , σκοπεύοντας να πάρω μέρος . Έτσι και έγινε , έγραψα βέβαια για τα ιστορικά βιβλία και έστειλα το γράμμα μου εμπρόθεσμα , περιμένοντας τα αποτελέσματα .
Πέρασε καιρός , καθημερινά δε κοιτούσα στον Ταχυδρόμο , αν βγήκαν τα αποτελέσματα και είχα αρχίσει να…ξεχνάω πια τον διαγωνισμό , ώσπου ένα απόγευμα που ήμουν στο μαγαζί , ήρθε ένας φίλος μου και μου είπε πως τον έστειλε ο μπάρμπα Βασίλης Καραμήτσος , να πάω γρήγορα στο μαγαζί του γιατί με ήθελε επειγόντως , δεν πολυκατάλαβα , αλλά ειδοποίησα τη μάνα μου να έρθει στο μαγαζί και πήγα τρέχοντας , ενώ με έτρωγε η περιέργεια , για το τι με θέλει .
Όταν έφτασα στο μαγαζί , μου είπε άντε ρε Κώστα και σ’ ανώτερα , χωρίς βέβαια εγώ να καταλαβαίνω γιατί μου το λέει , οπότε βγάζει απ’ το συρτάρι ένα γράμμα και μου δίνει και ένα κατοστάρικο , αν θυμάμαι καλά , λέγοντάς μου , πως πρέπει να βγάλω αμέσως μια φωτογραφία και να την πάω να την στείλει με τις επιστρεφόμενες εφημερίδες , στον Ταχυδρόμο .
Άνοιξα το γράμμα που αφού μου έδινε συγχαρητήρια για την επιτυχία μου , μου ζητούσε να στείλω αμέσως μια φωτογραφία για να μπει στο επόμενο τεύχος , έτσι και έγινε και στο επόμενο τεύχος , στη τελευταία σελίδα , καμάρωσα την…αφεντιά μου μαζί με τα άλλα πέντε παιδιά που θεωρήθηκαν επιτυχόντες .
Περιττό να σας πω , πως έτσι για..ενθύμιο , αγόρασα , εκτός απ’ το τεύχος που μου χάρισαν οι εκδότες , και 3-4 ακόμα τεύχη , τα οποία όμως , όταν κάποτε τα αναζήτησα , διαπίστωσα πως με τα χρόνια χάθηκαν ..
Ρώτησα αν μπορώ να βρω το τεύχος αυτό , αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν γιατί δεν είχα συγκεκριμένα στοιχεία , χρονολογία , αριθ. τεύχους κλπ , έτσι έπαψα να ασχολούμαι , μέχρι που κάποια μέρα έπεσε στα χέρια μου ένα τεύχος του περιοδικού “ Διακοπές “ που κι’ αυτό ήταν του συγκροτήματος Λαμπράκη , όπως και ο Ταχυδρόμος ,
Διαβάζοντας λοιπόν για το χωριό μας ..καράφλιασα , μιλούσε για το ξενοδοχείο , μάλλον του Γαρδίκη , αναφέροντας , πως είναι 30 μέτρα απ’ τη θάλασσα , προφανώς εννοούσε ..χιλιόμετρα , παίρνω αμέσως τα γραφεία τους , κάπου στη πλατεία Καρύτση , και αφού τους εξήγησα το πρόβλημα , με παρακαλέσανε , αν μπορώ και θέλω , να συνεργαστώ μαζί τους γράφοντας σχετικά κομμάτια για την περιοχή μας . Πράγματι , στο επόμενο τεύχος , είχαν και τα δικά μου κείμενα , και φυσικά μου έστειλαν στο γραφείο μου στην ΑΤΕ , ένα τεύχος , ενώ με πήρε στο τηλέφωνο η διευθύντρια , που ήταν πολύ ευγενική και με κάλεσε στο γραφείο της για καφέ .
Πήγα λοιπόν ένα πρωί , με καλοδέχτηκαν , με κέρασαν καφέ , και συζητήσαμε για διάφορα θέματα , οπότε μου πέρασε απ’ το μυαλό η ιδέα , να την παρακαλέσω , να μου βρει , αν είναι φυσικά δυνατόν , ένα φύλλο του τεύχους με τα αποτελέσματα του διαγωνισμού . Έτσι και έγινε τη ρώτησα αν είναι εύκολο να βρούμε τα αποτελέσματα κάποιου διαγωνισμού , για το τι βιβλία διαβάζω και είδα πως ήταν ενήμερη στο θέμα αυτό , με ρώτησε μάλιστα γιατί ήθελα να βρω τα αποτελέσματα , και όταν της εξήγησα , που είπε αμέσως το πότε είχε γίνει ο διαγωνισμός , συμπληρώνοντας , πως τον είχε κάνει αυτή , νέα υπάλληλος τότε , με τον Διευθυντή και πως ήταν εύκολο , να βγάλουμε φωτοαντίγραφα απ’ όλα τα σχετικά με το διαγωνισμό και έδωσε κατασυγκινημένη , γιατί θυμήθηκε κι’ αυτή τα νιάτα της , εντολή να βρεθούν όλα τα σχετικά με το διαγωνισμό τεύχη και να μου βγάλουν φωτοαντίγραφα , κάτι που έγινε και έτσι μετά από μερικές δεκαετίες , απόχτησα ΄τα ενθύμια του διαγωνισμού εκείνου , σαν ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων ..
Πιο κάτω , δημοσιεύω τα απαραίτητα..” τεκμήρια “ που βέβαια τώρα τα έχω καλά φυλαγμένα και τα ..προσέχω ..
( Για μεγέθυνση κάντε κλικ )
Καλό Κυριακό..βραδο , να είστε καλά
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη …Κ.Κ.-
Δεν είναι και τόσο εύκολο αγαπημένοι μου φίλοι , σε μια στιγμή να γυρίσεις το χρόνο πίσω ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ..
Καλό σας μεσημέρι , να είστε όλοι καλά
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment