ΕΝ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩ…..” Ο ΜΑΡΚΑΛΟΣ “…

.ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ..” ΜΑΡΚΑΛΟΪΣΤΟΡΙΕΣ “…

 

Ο  τράγος  και  οι  γίδες  που  περιμένουν  υπομονετικά τη  σειρά τους…..

 

Πριν προχωρήσουμε στην  αφήγηση  των..” μαρκαλοϊστοριών “ , πιστεύουμε πως  είναι  απαραίτητο , να  εξηγήσουμε τι  ακριβώς  είναι  ο ..” μαρκάλος “ , φυσικά για  τους  μη..γνωρίζοντες , αν βέβαια  υπάρχουν .

   Μαρκάλος  λοιπόν , είναι η  πράξη και  η  όλη  διαδικασία της  αναπαραγωγής  των  ζώων …

 

  ΜΑΡΚΑΛΟΣ   Νο  1

   ‘Όσοι  έμειναν στο  χωριό  μας στις δεκαετίας  ‘50 , ‘60 , ‘70 και  ίσως  και  μετέπειτα , θα  θυμούνται τον  αείμνηστο  Θόθωρο  Ταλιούρη ,  Κρατικό  γεωπόνο  ,  που  ήταν η  ψυχή  του  Γραφείου Γεωργικής  Ανάπτυξης  στο  χωριό  μας , εξυπηρετώντας  βέβαια  και  όλα  τα  γύρω  Δωρικά χωριά . Ο αείμνηστος τηςΘόδωρος είχε  προσφέρει  πάρα  πολλά στην περιοχή  μας  και  ιδιαίτερα  στον τομέα  της  βελτίωσης  της  ράτσας  των  ζωντανών , φρόντισε και  έφερε  τραγιά  και  κριάρια  κπήγαιναν  τις  γίδες  τους για να..” συνεβρεθούν “ με  τον  τράγο , δίμοντας  για  αντάλλαγμα δύο  οκάδες  ρόβη , κάτι  σαν ,και  είκοσι  δραχμές . Πολλή  δουλειά  καθημερινά , ουρά  οι..γίδες  και  οι..αφεντικίνες  τους και  φυσικά  ο ιδιοκτήτης  του  τράγου  έκοβε..μονέδα ..

   Κίνησε  λοιπόν  κι’ η κυρά  Γαρέφω με  τη  γίδα  της , περίμενε  στην  ουρά  μέχρι  να’ρθει  η  σειρά  τους  , ήρθε  κάποια  στιγμή  η..ώρα , και  όλα  πήγαν  καλά , ευχαριστημένοι όλοι ,  γίδα  και  μοιλοκυρά , και ήρθε και  η  ώρα  της  πλερωμής , τι σ’χρουστάου κυρ  Παναγιωτ’ ; Ρωτάει  η  Γαρέφω , δυο  οκάδες  ρόβη  κι’ ένα  εικοσάρ’κου , της  απαντάει , οπότε  η  κυρά  Γαρέφω εξομολογείται ότι τη  ρόβη  την  έχει αλλά  δυστυχώς  δεν  έχει  το..εικοσάρικο , ο Παναγιώτης δυσανασχέτησε και  επέμεινε :  Α…δεν  ξέρω , αλλά  πρέπει  να  βρεις  και το  οικοσάρ’ικου ,΄..

   Δεν  έχου , τι  να  σ’ κάνου , απάνταγε  η κυρά  Γαρέφω , ανένδοτος  ο Πααναγιώτης , είχε.μουλαρώσει , τα  πράγματα  άρχιζαν  να..αγριεύουν , οπότε  σε  μια  στιγμή , μη  αντέχοντας  άλλο  την  πίεση  η  Γαρέφω , ξαναμμένη  και ..νευριασμένη , ακούγοντας τον  Παναγιώτη να  επιμένει φωνάζοντας ,και   ρωτώντας  : και  τι  θα γίνει τώρα ;

   Γυρνάει  η  Γαρέφω , έτσι..μπαρουτιασμένη  όπως  ήταν  και  λέει  στο  Παναγιώτη : Δεν  ξέρου  κυρ’ Πααγιώτη  μ’ , τι  να  σ’ που ,…ΞΙΜΑΡΚΑΛΑ  ΤΗΝ…

    Το τι  επακολούθησε  δεν  περιγράφεται , το  φαντάζεστε  πιστεύω ….

 

           ΜΑΡΚΑΛΟΣ    Νο  2

   Η δεύτερη  ..μαρκαλοϊστορία  μας έχει σαν  πρωταγωνιστή τον  αείμνηστο μπάρμπα Πανουργιά , Πανουργιά Κολοκύθα  , που  ήταν  “ μάστορας “ , όπως  λέμε  εμείς , δηλαδή για  όλα  τα  μερεμέτια , σοβάδες , ψευτοβαψίματα  κα ιό.τι  άλλο  χρειάζεται  μια  οικοδομή , έμοενε  δε στο τελευταίο  σπίτι  του  χωριού  μας  στις  Λάκκες ..

  Ο μπάρμπα  Πανουργιάς , ήταν  χιουμορίστας και  υπάρχουν  πολλές Λιδορικιώτες  ιστοριούλες που  πρωταγωνιστεί , θέλοντας , φαίνεται , να  τονώσει  τις  επιδόσεις στο  τραγάκι  που  είχε , πήγε  στον  Ταλιούρη , του  εξήγησε  την  κατάσταση , κι’ ο Ταλιούρης του  έδωσε  ένα  σακουλάκι με  μια  άσπρη  σκόνη , και  του  είπε να  τη  ρίξει  μέσα  στα  πλύματα ,  νερό  μα  αλεύρι δηλαδή , που  δίνει  για τροφή  στον  τράγο..

   Πήρε  το  σακουλάκι ο  Πανουργιάς το  πήγε  στο  σπίτι και  το  έβαλε  πάνω  στο  τζάκι , φάγανε  κοιμηθήκανε και  αργά  το  απογευματάκι , η  Πανουργιού , έφτιαξε  τα  καφεδάκια  τους τα  ήπιαν  ωραία – ωραία , αλλά π’ ό,τι , μολογούσε  μετά  ο  Πανυουργιάς , περνώντας  λίγο  η  ώρα και  σουρουπώνοντας τα  ..πράγματα ..αγρίεψαν κι’ όλη  τη  νύχτα..” πάλευαν “ με  τη  γριά   του  , “ κοντέψαμε να..πεθάνουμε , έλεγε  ο  ίδιος …τώρα  στα  γεροντάματα …

    Αιτία ;   Απλούστατη…η  θειά  η  Πανουργιού , αντί  για  ζάχαρη  είχε  ρίξει  στον  καφέ  ΤΗ  ΣΚΌΝΗ   ΓΙΑ  ΤΟ …ΜΑΡΚΑΛΟ ..!!

    ΑΛΛΕΣ …ΜΑΡΚΑΛΟΪΣΤΟΡΙΕΣ

  

Ο ΜΠΑΡΜΠΑ ΜΗΤΣΟΣ Ο ΤΣΙΑΝΤΑΣ ΚΙ’ Ο…” ΜΑΡΚΑΛΟΣ “ …

   Ποιός δεν  θυμάται τον  αείμνηστο  τον  μπάρμπα Μήτσο τον  Τσιάντα  , τον Τσιαντομήτρο όπως  τον  λέγαμε , που  τον  παλιό  καλό  καιρό ,  μαζί  με  τον  Αποστόλη  Κωστοαπαναγιώτου , μάζευαν  και..απασχολούσαν , τις  γίδες – μανάρες ,  του  χωριού , που  ήταν και  πάρα πολλές τα χρόνια  εκείνα .
   Γραφική  φιγούρα ο  μπάρμπα  Μήτσος , με  σγουρό  μαύρο  μαλλί , όλο  δαχτυλιδάκια που  έπεφταν.." άτακτα " στο  μέτωπό  του , και  δυο  κομμάτια  καταγάλανου.. ουρανού για  μάτια , που  πάντα  όμως  ήταν  κατακόκκινα , ποιός  ξέρει άραγε .. γιατί .
   Κάθε  πρωί  λοιπόν , πέρναγε  απ’ τον  κεντρικό  δρόμο και  με  την  καραμούζα  του , μια  μπρούτζινη παλιά  ταχυδρομική  καραμούζα , έδινε  το  σινιάλο στις  νοικοκυράδες , να ..” αμολύσουν “ τη  μανάρα τους , να  την  λύσουν  δηλαδή , κι’ εκείνη  ήξερε το  δρόμο , έφευγε  τρέχοντας  και  χωνόταν  μέσα  στο  κοπάδι , που πήγαινε ο  μπάρμπα  Μήτσος για  βοσκή .
   Μέσα  στο  κοπάδι των  ξένων  γιδιών , ο  μπάρμπα Μήτσος είχε  και  ένα  τράγο ο οποίος φρόντιζε  για τη..διαδικασία αναπαραγωγής της  κάθε  γίδας . Η αμοιβή ήταν 25  δραχμές , πολλοί όμως  απ’ τους  ..πελάτες , με  την  πρόφαση  πως  δεν  θέλουν να “ γκαστρωθεί “ η  γίδα  τους , αρνιόνταν να  πληρώσουν  το..”εισιτήριο “ , ενώ απ’ την  άλλη μεριά  ο  μπάρμπα Μήτσος ..” καιγόταν “ για  τα  25άρικα .
   Θέλοντας  λοιπόν να πάρει τα  25άρικα , καθιέρωσε την  περίπτωση του “ πρώιμου μαρκάλου “ και  μάλιστα  για  ενημέρωση των  χωριανών , έβαλε και  του  γράψανε  μια  ανακοίνωση – πρόσκληση , την οποία  κόλλησε στον  πλάτανο  της  Βαθειάς , και  η  οποία  έγραφε :
   “ Όποιος  θέλει πρώιμο  μαρκάλο , να  πάει  στον ΄Κώστα το  Σφέτσο , ταβερνιάρη αλλά και  χασάπη  της  εποχής , 25  δραχμές ή 10 οκάδες  καλαμπόκι . Να  ξέρουν  όμως  όλοι ότι  θα  πάνε  όλοι  με τη…σειρά “ .
   Όταν είδαν  την  ανακοίνωση οι “ γνωστοί – άγνωστοι “ της  Βαθειάς , Διαμαντής , Σερεντέλος , Σαψαρής και..ΣΙΑ , καταλαβαίνετε  τι  έγινε . ..

  O  “ μαρκάλος “ όμως  φίλοι  μου  , δεν  ήταν τοπικό  Λιδορικιώτικο ..άθλημα , όοοχι  βέβαια , και  διατί  να  το..κρύψωμεν  άλλωστε , ήτο και  είναι “ Πανελλαδικής ..εμβέλειας “ σπορ , και δια  των γραφομένων  μας  το  αληθές διαβάστε …

              Σ Π Ε Υ Σ Α Τ Ε ….

Καλό  σας  απόγευμα , να  περνάτε  καλά ….Κ.Κ.-