Στην φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου βλέπουμε σπίτια-παράγκες στην Καισαριανή κάπου στα χρόνια του εμφυλίου.
Φτώχεια...πείνα αλλά είχαν μια τρύπα να χωθούν....
Η μπουγάδα στον δρόμο ...το μικρό κοτέτσι για να παίρνουν κανένα αυγό για τα παιδιά ...
Το σωματικό βάρος για το 92% από αυτά ήταν 5-10 οκάδες κάτω από το κανονικό.
Ξεκινούσαν ποδαράτο πατέρας και παιδιά για το Κέντρο της Αθήνας μήπως και βρούν τίποτα να φέρουν πίσω στο σπίτι για να βάλει η μάνα στην κατσαρόλα.
Έφευγε η οικογένεια από τον Βούθουλα και πήγαινε κάποιες φορές στην Καισαριανή να δει συγγενείς.
Φαγώσιμα κουβαλούσαν να τους πάνε... ότι μπορούσαν ...
"... για τα παιδιά να τους φτιάξεις καμιά σουπίτσα..."
Στην Βαρβάκειο ο γνωστός χασάπης θα τύλιγε κανένα κόκαλο με ίχνη κρέατος και θα το έβαζε δώρο μαζί με τον κατεψυγμένο κυμά που αγόραζες.
Ότι μπορούσε ο καθένας έκανε χωρίς παρεξήγηση.....
Ο συγγενής πατέρας έπαιρνε μπάλα τα χοντρεμπορικά μαγαζιά για κανένα ξεφόρτωμα...κουβάλημα και ότι άλλο.
Μου έχει μείνει στην μνήμη το θέμα του ψυγείου...
Φυσικά του πάγου τότε...
Σε εκείνη την γειτονιά δεν είχαν όλοι ...κάποιος γείτονας που είχε θα τουςεξυπηρετούσε .
Εμείς αισθανόμαστε προνομιούχοι τότε με την κάμαρα στην αυλή...την κοινόχρηστη τουαλέτα....το ψυγείο του πάγου όπου πάντα κάτι θα υπήρχε.
Μπορούσαμε οι μικροί να πάμε στον ΕΒΓΑΤΖΗ...στον ψιλικατζή να αγοράσουμε κάτι....
Βλέπαμε τα χειρότερα ...
Στα σπιτάκια της Καισαριανής προσπαθούσαν για πάστρα...καθαριότητα όσο μπορούσε να υπάρχει με τον λασπωμένο δρόμο που σχεδόν έτσι ήταν πάντα ακόμα και όταν δεν έβρεχε.
Κάπου έπρεπε να ρίχνουν τα νερά από την λάτρα...τις μπουγάδες....
Μονίμως ασπρισμένες οι προσόψεις αλλά και οι μεγάλες πέτρες -στηρίγματα που υπήρχαν απ΄έξω αλλά και οι άλλες που έδειχναν ένα υποτιθέμενο πεζοδρόμιο.
Οι άνθρωποι αυτής της συνοικίας ήταν ενωμένοι...άφηναν τα πολιτικά στην άκρη και να σκεφτείς ότι μπορεί πρίν από λίγο καιρό να πολεμούσαν σε αντίθετα στρατόπεδα.
Τώρα αν έκαναν επιλογή και πώς και γιατί βρέθηκαν σε αυτά ούτε οι ίδιοι γνώριζαν...
No comments:
Post a Comment