ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ …ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΤΖΙΑ

 

Λαϊκή Πλατεία η Κοτζιά...χρόοονια τώρα με την Αιόλου από την μια
και την Αθηνάς από την άλλη .
Αυτοί και μόνον οι δρόμοι εδώ και χρόνια την χαρακτηρίζουν.
Εκεί θα θυμηθώ το πολυκατάστημα της εποχής τον ΚΛΑΟΥΔΑΤΟ στο νεοκλασικό
με τις παλιές σκάλες που ανεβοκατέβαινε καθημερινά κόσμος και κοσμάκης.
Τα πάντα θα εύρισκες σε τιμές λαϊκές όπως έλεγαν...
Εσώρουχα για όλη την οικογένεια ακόμα για τον παππού που με το ζόρι
του αγόραζες γιατί δεν ήθελε να πετάξει τα αυτοσχέδια προχειροφιαγμένα
από το τσουβαλίσιο ύφασμα με την στάμπα ...αλευρόμυλοι κ.λ.π.
Ελβιέλες για τα παιδιά...παιχνίδια τις γιορτές της πυρκαγιάς (πρόχειρα)
αλλά σύμφωνα με τον παρά και το εμπόρευμα .
Παράγκες στην Πλατεία παραμονές γιορτών και όχι μόνο με φτηνά ρούχα
παπούτσια...παιχνίδια....
Μπροστά στην Αθηνάς αλλά και στην Αιόλου που δεν ήταν πεζόδρομος
καροτσάκια με μικροπωλητές με λοταρίες....μαλλί της γριάς....
λουκουμάδες τους μεγάλους με ζάχαρη πασπαλισμένους που τους έτρωγες
και έβαζες μουστάκι και προσπαθούσες να το γλείψεις για να φύγει.
Μαγικός κόσμος για τα παιδιά....βόλτα για τους μεγάλους....
Παρακάτω ήταν και η Βαρβάκειος και συνδύαζαν και τις προμήθειες
για την κατσαρόλα.
Πλατεία Δημαρχείας....και η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ εκεί πάντα αλλά δεν θυμάμαι
ποτέ κάποιος από την οικογένεια ή συναυλικό να την είχε επισκεφθεί όπως
και καμμία άλλη.
Δεν είχε λόγους και το τραγούδι της εποχής τους εξηγούσε....
"...πώς τα πάς από λεφτά;
....δεν τα ξέρω και επομένως δεν με ξέρουνε και αυτά...."
Στην Πλατεία Κοτζιά υπήρχαν και υπαίθριοι φωτογράφοι
με την μηχανή στο στρίποδο ...το μαύρο πανί που έβαζαν το κεφάλι μέσα
για να τις εμφανίσουν.
Μικροπωλητές με φυσικά σφουγγάρια αλλά και οι τυφλοί
που πουλούσαν λεβάντα για τον σκόρο για τις ντουλάπες
και νάϋλον σακούλες για τα κοστούμια.
Το καλοκαιράκι στην Πλατεία Κοτζιά κάποιος Καραγκιοζοπαίχτης
θα έστηνε τον μπερντέ και θα περνούσε τα πρωϊνά με το παλιό φορτηγό
και την ντουντούκα από τις κοντινές γειτονιές του Κέντρου
να διαφημίσει την παράσταση.
Τέλος στην ίδια Πλατεία θα έβλεπες και τους αθλητές του δρόμου
που λύγιζαν σίδερα και έσπαζαν με το κεφάλι τούβλα.

πίσω στα παλιά