EN ΑΘΗΝΑΙΣ…ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ;

 

Παραμονή Χριστουγέννων και το χειροκίνητο ξυπνητήρι τύπου κατσαρόλας που ξυπνούσε και πεθαμένους χτύπαγε χαράματα.
Το τρίγωνο στο χέρι ...παλτό και έξω στον δρόμο όπου περίμενε η παρέα φυσώντας τα χέρια για να ζεσταθούν.
Το δρομολόγιο άρχιζε από τους τακτικούς πελάτες που ήδη είχαν ξυπνήσει......να τα πούμεεεεε...-...πέστε τα.... και δώστου πάντα την εισαγωγή και του χρόνου για να προλάβουν και τα άλλα
σπίτια ...να κάνουν πρωτιά γιατί μετά ξεφτούσε...χαμήλωνε το ποσόν.
Βγαίνοντας έξω ο ταμίας ενημέρωνε την ομήγυρη για το ποσόν και άκουγες... -...η τσιγκούνα ταληράκι έδωσε...
Ήταν γνωστά τα σπίτια με τους ανοιχτοχέρηδες οπότε και ανάλογη η προσπάθεια της χορωδίας με όλα τα λόγια και με το ρεφρέν.
Εκεί η παρέα έπαιρνε χαρτονόμισμα που στην συνέχεια το ανέμιζε στον αέρα ο ταμίας και από πίσω του έτρεχαν οι υπόλοιποι προσπαθώντας να κάνουν από μνήμης την διαίρεση για να μάθουν το μερτικό τους.
Ξημερώνοντας καλά η ημέρα άνοιγαν και τα μαγαζιά και η παρέα θα έφτανε μέχρι την Ομόνοια...
Εκεί υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός και η είσπραξη δεν ήταν καλή...
Από μαγαζί σε μαγαζί και στην συνέχεια στην Πλάκα ....
Επιστροφή το απόγευμα στην γειτονιά με τον ταμία στην μέση και με τις τσέπες του να κουδουνάνε από τα κέρματα.
Στο πεζοδρόμιο η καταμέτρηση ...η μοιρασιά και στην συνέχεια στον μπακάλη στον φούρναρη προκειμένου τα κέρματα να γίνουν χαρτονομίσματα.
Συνήθως ο κάθε καλαντάρης τα χρήματα αυτά θα τα έβαζε στο ταμείο της οικογένειας στο γνωστό τσίγκινο κουτί της ΦΥΤΙΝΗΣ.
Στο οικογενειακό συμβούλιο θα αποφασιζόντουσαν οι Χριστουγεννιάτικες αγορές.
Χρόνια Πολλά!

πίσω στα παλιά