Καλημέρα Λιδορικιώτες
Καλημέρα φίλοι του χωριού μας
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΘΕΡΜΕΣ ΣΥΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 07:38
Δύση Ήλιου: 17:13
Σελήνη 16 ημερών
Γιορτάζουν: Δέσποινα, Εμμανουήλ, Εμμανουηλία, Εμμανουέλλα, Μανούσος, Μανουσία, Μαρία, Μάριος,Παναγιώτης, Παναγιώτα.
ΤΙΣ ΠΙΟ ΘΕΡΜΕΣ ΜΑΣ ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ Ή ΕΧΟΥΝ ΓΕΝΕΘΛΙΑ
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1606
Κάνει πρεμιέρα η τραγωδία του Γουίλιαμ Σέξπιρ «Βασιλιάς Λιρ».
1860
Διεξάγεται ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η Hallam FC αντιμετωπίζει τη Sheffield FC στο Σέφινλντ. Και οι δύο ομάδες αγωνίζονται σήμερα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Αγγλίας.
1944
Ο ευρισκόμενος στην Αθήνα βρετανός πρωθυπουργός, Γουίνστον Τσόρτσιλ, συμμετέχει σε σύσκεψη με τον έλληνα πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και τους εκπροσώπους του ΕΑΜ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η σύσκεψη ολοκληρώνεται χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια ημέρα, ένας βρετανός στρατιώτης ανακαλύπτει μεγάλη ποσότητα δυναμίτιδας σε υπόνομο κοντά στη «Μεγάλη Βρετανία», με την οποία το ΕΑΜ σκόπευε να ανατινάξει το ιστορικό ξενοδοχείο, όπου είχε καταλύσει η αγγλική αντιπροσωπεία.
1968
Τρομοκρατική επίθεση δύο ανδρών του Λαϊκού Μετώπου Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, με στόχο ισραηλινό αεροπλάνο στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Οι δράστες, ο 19χρονος φοιτητής Μαχέμπ Σλεϊμάν και ο 25χρονος δάσκαλος Μαχμούντ Μοχάμεντ, συλλαμβάνονται από την αστυνομία, αφού πρώτα εκσφενδονίζουν τις χειροβομβίδες τους προς το Μπόινγκ 707 της El-Al που ετοιμάζεται να αναχωρήσει για Παρίσι και Νέα Υόρκη. Από τις ριπές των αυτομάτων τους σκοτώνεται ο ισραηλινός μηχανικός Λεόν Σιρντάν και τραυματίζεται μία αεροσυνοδός.
1991
Στην τελευταία του συνεδρίαση, το Ανώτατο Σοβιέτ (σοβιετικό κοινοβούλιο) υιοθετεί ψήφισμα, που ορίζει το τέλος της ΕΣΣΔ.
1993
Η Τουρκία απορρίπτει την πρόταση του κύπριου προέδρου Γλαύκου Κληρίδη για αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου, με αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και διάλυση των ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών δυνάμεων.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2612#ixzz3vOV5di1T
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
791
Τσαρλς Μπάμπατζ, βρετανός μαθηματικός και μηχανικός, ο οποίος ανακάλυψε μία από τις πρώιμες αυτόματες αριθμομηχανές, που σήμερα θεωρείται ο πρόδρομος των ηλεκτρονικών υπολογιστών. (Θαν. 18/10/1871)
1893
Μάο Τσε Τουνγκ, κινέζος κομμουνιστής ηγέτης, ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Kίνας. (Θαν. 9/9/1976)
Αποφθέγματα
1918
Γεώργιος Ράλλης, έλληνας πολιτικός, που διετέλεσε και πρωθυπουργός. (Θαν. 15/3/2006)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2612#ixzz3vOVJUbHp
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1890
Ερρίκος Σλίμαν, γερμανός αρχαιολόγος. (Γεν. 6/1/1822)
1985
Νταϊάν Φόσεϊ, αμερικανίδα ζωολόγος, που αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των γοριλών. Την ιστορία της τη μάθαμε από την ταινία «Γορίλες στην Ομίχλη». (Γεν. 16/1/1932)
1997
Κορνήλιος Καστοριάδης, έλληνας φιλόσοφος, που αποδεχόταν τον Μαρξ και απέρριπτε το μαρξισμό.(Γεν. 11/3/1922)
Αποφθέγματα
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2612#ixzz3vOVgTfPv
Μάο Τσε Τουνγκ
1893 – 1976
169
0
Κινέζος κομμουνιστής ηγέτης, με μεγάλη επιρροή στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα («Μαοϊσμός») στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Υπήρξε ο ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Kίνας το 1949 και ηγετική προσωπικότητα της χώρας μέχρι το θάνατό του το 1976.
Ο Μάο Τσε Τουνγκ (Mao Zedong) γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1893, στο χωριό Σάο Σαν της επαρχίας Χουνάν. Ο πατέρας του, ένας φτωχός αγρότης, κατάφερε σιγά σιγά να πλουτίσει ως κτηματίας και έμπορος δημητριακών.
Το 1911 κατατάχθηκε σε μία μονάδα του επαναστατικού στρατού εναντίον της δυναστείας των Μαντσού, που οδήγησε στην πτώση της Αυτοκρατορικής Κίνας και την εγκαθίδρυση δημοκρατικού καθεστώτος. Ως φοιτητής του Πανεπιστημίου του Πεκίνου συμμετείχε στο λαϊκό ξεσηκωμό της 4ης Μαΐου 1919, που αμφισβήτησε τους ειδεχθείς όρους που επιβλήθηκαν στην Κίνα μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου από τη Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι. Μαζί με τους λοιπούς πρωτεργάτες του κινήματος, γυρίζει επιδεικτικά την πλάτη στον δυτικό φιλελευθερισμό και ανακαλύπτει τον Μαρξ.
Το 1920 έγινε διευθυντής ενός δημοτικού σχολείου στη γενέτειρά του και νυμφεύθηκε τη δεύτερη από τις τέσσερις συζύγους του, Γιανγκ Καϊχούι, η οποία δέκα χρόνια αργότερα δολοφονήθηκε από τους εθνικιστές του Κουόμιντανγκ. Η πρώτη του σύζυγος, Λούο Γιζιού, πέθανε σε ηλικία μόλις 21 ετών το 1910.
Το 1921 είναι ένα από τα πρώτα μέλη του νεοϊδρυθέντος Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Μάο πλησιάζει τους αγρότες και γρήγορα αντιλαμβάνεται ότι μπορούν να εξεγερθούν «σαν λαίλαπα ή σαν θύελλα». Προσαρμόζει τις αρχές του μαρξισμού στις συνθήκες ζωής των αγροτών και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ‘30 δημιουργεί ένα αγροτικό σοβιέτ στην επαρχία Κιανγκσί της νοτιοανατολικής Κίνας.
Στο μεταξύ, οι Εθνικιστές του Τσανγκ Κάι Σεκ κερδίζουν συνεχώς έδαφος. Στις 10 Οκτωβρίου 1928 εγκαθιδρύουν επίσημα μία αναδιοργανωμένη Εθνική Κυβέρνησης της Δημοκρατίας. Οι κομμουνιστές διώκονται και ο Ερυθρός Στρατός ξεκινά την περιώνυμη «Μεγάλη Πορεία» (1934-1936) προς τη Βορειοδυτική Κίνα. Την ίδια περίοδο εκλέγεται γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Το 1930 νυμφεύεται για τρίτη φορά, με τη συναγωνίστριά του Χο Τζουτσέν, επίλεκτο μέλος του Ερυθρού Στρατού. Το 1937, όταν αυτή τραυματίζεται και μεταβαίνει στη Μόσχα για θεραπεία, βρίσκει την ευκαιρία να νυμφευθεί την τέταρτη σύζυγό του, τη διάσημη ηθοποιό Τσιάνγκ Τσινγκ.
Από το 1939 έως το 1945, ο Μάο συμμετέχει στην κοινή προσπάθεια κομμουνιστών και εθνικιστών για την αποτίναξη της ιαπωνικής κατοχής. Μετά τη βραχύχρονη ανάπαυλα στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυο μεγάλοι αντίπαλοι εντείνουν τον αγώνα τους για την κατάληψη της εξουσίας. Αυτή τη φορά νικητές θα είναι οι κομμουνιστές του Μάο, στους οποίους έχουν προσχωρήσει εκατομμύρια νέα μέλη από τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού, κυρίως του αγροτικού. Την 1η Οκτωβρίου 1949, με το μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής Κίνας στα χέρια του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, ο Μάο κηρύσσει στο Πεκίνο την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, με πρωτεύουσα το Πεκίνο.
Ο «Κόκκινος Δράκος» της Ασίας είναι έτοιμος για τη «δημοκρατική δικτατορία του λαού». Το 1958 ο Μάο θέτει σε εφαρμογή το φιλόδοξο οικονομικό του πρόγραμμα, που το ονομάζει «Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός» και το 1966 κηρύσσει την Πολιτιστική Επανάσταση, μία εκστρατεία ιδεολογικών εκκαθαρίσεων που θα διαρκέσει περίπου δέκα χρόνια. Η Κίνα αλλάζει οριστικά πρόσωπο. Την περίοδο αυτή, στο περίφημο «Κόκκινο Βιβλίο», που αποτέλεσε το Ευαγγέλιο της κινέζικης νεολαίας, συνοψίζει τις ιδεολογικές θέσεις του, επηρεάζοντας βαθιά τη μαρξιστική σκέψη της εποχής, ιδιαίτερα στη Δυτική Ευρώπη.
Τη δεκαετία του ‘70 η εξουσία του επισκιάζεται από την εύθραυστη υγεία του, αλλά και την αυξανόμενη επιρροή της «Κλίκας των Τεσσάρων» με επικεφαλής την τρίτη σύζυγό του, διάσημη ηθοποιό του κινηματογράφου, Τσιάνγκ Τσινγκ. Απογοητευμένος από τις σχέσεις του με τη Σοβιετική Ένωση, την οποία κατηγορούσε για «ρεβιζιονισμό», πραγματοποιεί το παρθενικό άνοιγμά του προς την καπιταλιστική Δύση, με την υποδοχή του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρίτσαρντ Νίξον, στο Πεκίνο, τον Φεβρουάριο του 1972.
Ο «Μεγάλος Τιμονιέρης», όπως ονόμαζαν οι συμπατριώτες του τον Μάο Τσε Τουνγκ, πέθανε στις 9 Σεπτεμβρίου 1976 στο Πεκίνο, σε ηλικία 82 ετών. Από τους τέσσερις γάμους του απέκτησε 10 παιδιά.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1464#ixzz3vOVw5NHc
Το Έθιμο της Γουρ(ου)νοχαράς
108
1
Γιορτή που αναβιώνει κάθε χρόνο στις 26 Δεκεμβρίου στα καραγκουνοχώρια του κάμπου της Καρδίτσας, αλλά και σε περιοχές των Τρικάλων, της Λάρισας και της Δυτικής Μακεδονίας.
Η «Γουρνοχαρά» ή «Γουρουνοχαρά» ήταν παλαιότερα το μεγάλο γεγονός των Χριστουγέννων, καθώς την παραμονή ή την επομένη της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης σφάζονταν τα γουρούνια, τα οποία οι χωρικοί είχαν εκθρέψει επιμελώς για ένα χρόνο. Στη σχετική διαδικασία συμμετείχε όλη η οικογένεια. Το σφάξιμο και το τεμάχισμα ήταν δουλειά των αρσενικών, ενώ στο βράσιμο συμμετείχαν τα θηλυκά μέλη της οικογένειας, που τραγουδούσαν πανηγυριώτικα τραγούδια ή τα κάλαντα, αν το σφάξιμο συνέβαινε την παραμονή των Χριστουγέννων.
Για την επιλογή της 26ης Δεκεμβρίου οι χωρικοί της Θεσσαλίας επιχειρηματολογούσαν:
Τα Χριστούγεννα σφάζουμι τα γουρούνια, γιατί τα Χριστούγεννα πήγινι η Παναγία μι τουν Ιουσήφ και του Χ’στο στ’ν Άίγυπτου, να μη τ’ σφαξ’ η Ηρώδ’ς. Μπρουστά πηγαίναν η Παναγία μι τουν Ιουσήφ και πίσου τα γ’ρούνια χαλούσαν τα χνάρια και γι’ αυτό τα κάνουμι γκουρμπάν’ τα ’χουμι για του καλύτιρου γκουρμπάν’.Ο οικόσιτος χοίρος ήταν μια επένδυση για τους ντόπιους και δείγμα πλούτου για όποιον τον κατείχε. Έτρωγε τα αποφάγια τους και συσσώρευε λίπος, τη βασική λιπαρή ουσία που χρησιμοποιούσαν για το φαγητό, καθώς το ελαιόλαδο δεν υπήρχε στις παραπάνω περιοχές έως τη δεκαετία του '60. Το κρέας του μπορούσε όχι μόνο να συντηρήσει την οικογένεια, αλλά και να πουληθεί, συνεισφέροντας σημαντικά στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
(Γ. Ν. Αικατερνίδη: Νεοελληνικές αιματηρές θυσίες)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/718#ixzz3vOWIGHoY
Γιάννης Βέλλας
1901 – 1999
22
0
Έλληνας συνθέτης και μαέστρος της λεγόμενης ελαφράς μουσικής, από τους πιο παραγωγικούς αυτού του είδους. Μεγάλες επιτυχίες του τα τραγούδια «Είμ’ ερωτευμένος με τα μάτια σου» (1937) και «Γύρισε, σε περιμένω γύρισε» (1947).
Ο Γιάννης Βέλλας γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1909 και αρχικά εργάστηκε ως ξυλουργός και περιπτεράς στην Αθήνα. Τα πρώτα του μουσικά βήματα τα έκανε στα μέσα της δεκαετίας του '30, σχηματίζοντας με τους Πολυμέρη, Καββαδία, Δέδε και Χάλαρη, συγκρότημα με χαβάγιες, που αντικαθιστούσαν στη Μάντρα του Αττίκ το συγκρότημα του λαϊκού τραγουδοποιού Κώστα Μπέζου.
Το πρώτο του τραγούδι «Κάποτε κλάψαμε κι οι δυο» (1936), σε στίχους του Κώστα Κοφινιώτη, με ερμηνεύτρια την Αγγέλα Λυκιαρδοπούλου, έγινε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Στη συνέχεια έγραψε πάνω από δύο εκατοντάδες τραγούδια, με πιο γνωστά τα:
- «Γύρισε, σε περιμένω γύρισε» με τη Στέλλα Γκρέκα και τον Νίκο Γούναρη.
- «Ένα μπουκέτο μενεξέδες» με τον Φώτη Πολυμέρη.
- «Γιατί να ζούμε χωρισμένοι» με την Ελίζα Μαρέλι.
- «Καλύτερα ο θάνατος παρά ο χωρισμός» με τη Μαριάνα Χατζοπούλου.
- «Ήρθες αργά στο δρόμο της ζωής μου» με την Κάκια Μένδρη.
- «Είμαι ερωτευμένος με τα μάτια στου», που πρωτοτραγούδησε η Χρυσούλα Στίνη και το έκανε επιτυχία τη δεκαετία του '90 η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Αυτοδίδακτος ως μουσικός, ο Βέλλας άρχισε να σπουδάζει τη μουσική κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του καριέρας, με δάσκαλο τον συνθέτη Μιχάλη Βούρτση, αλλά ποτέ η θεωρητική του κατάρτιση δεν τον έκανε ικανό να εναρμονίζει και να ενορχηστρώνει ο ίδιος τα τραγούδια του. Συνεργαζόταν γι’ αυτό το σκοπό με τον συνθέτη και ενορχηστρωτή Γεώργιο Βιτάλη. Παράλληλα, πήρε μαθήματα ακορντεόν από τον αδελφό τού Μιχάλη Σουγιούλ.
Ο Βέλλας έγραψε μουσική για δεκάδες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς και για εκατοντάδες επιθεωρήσεις και βαριετέ πριν και μετά τον Πόλεμο. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είχε ανοίξει και λειτουργούσε σχολή για νέους μουσικούς και τραγουδιστές μαζί με τον λαϊκό συνθέτη Θεόδωρο Δερβενιώτη. Μεγάλο μέρος της ζωής του το πέρασε διευθύνοντας ορχήστρες σε νυχτερινά κέντρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Υπήρξε ο πρώτος σύζυγος της σημαντικής ερμηνεύτριας του ελαφρού τραγουδιού Καίτης Μπελίντα, ενώ από το 1975 ήταν νυμφευμένος με την τραγουδίστρια Άντζελα, που προερχόταν από το συγκρότημα «Θηλυκά Μπουζούκια» και με την οποία πραγματοποίησε την τελευταία του εμφάνιση στις πίστες, το 1983 στο Μον Παρνές.
Ο Γιάννης Βέλλας, ένας σεμνός και αθόρυβος εργάτης του ελληνικού τραγουδιού, πέθανε στην Αθήνα στις 26 Δεκεμβρίου του 1999, σε ηλικία 90 ετών.
ΠΗΓΗ:
http://www.sansimera.gr/biographies/754#ixzz3vOWhDLJY
Κορνήλιος Καστοριάδης
1922 – 1998
2138
0
Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής, που έδρασε και δημιούργησε στη Γαλλία. Από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα, συνένωσε στο έργο του την πολιτική, τη φιλοσοφία και την ψυχανάλυση. Αποκλήθηκε «φιλόσοφος της αυτονομίας», υπήρξε συγγραφέας του σημαντικού βιβλίου «Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» και συνιδρυτής του περιοδικού «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα».
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 11 Μαρτίου 1922 και λίγο μετά τη Μικρασιατική καταστροφή βρέθηκε στην Αθήνα με την οικογένειά του. Αρκετά νωρίς, από τα 13 του, αναμίχθηκε στην πολιτική και κοινωνική δράση. Μέλος παράνομης κομμουνιστικής οργάνωσης την περίοδο της δικτατορίας Μεταξά, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Σπουδάζει νομικά και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1941 εντάσσεται στο ΚΚΕ. Θα το εγκαταλείψει ένα χρόνο αργότερα για να ενταχθεί στην τροτσκιστική ομάδα του Σπύρου Στίνα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να βρεθεί ανάμεσα σε δύο πυρά, των Γερμανών και των ορθόδοξων κομμουνιστών.
Το 1944 δημοσιεύει το πρώτο του δοκίμιο για τον Μαξ Βέμπερ, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Αρχείο Κοινωνιολογίας και Ηθικής». Στα «Δεκεμβριανά» θα βιώσει ως τροτσκιστή την τρομοκρατία του ΕΛΑΣ και θα αποδοκιμάσει τις μεθόδους του ΚΚΕ. Το 1945 εγκαθίσταται στο Παρίσι με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης, μαζί με τους Κώστα Αξελό, Κώστα Παπαϊωάννου, Ιάννη Ξενάκη, Μιμίκα Κρανάκη, Μέμο Μακρή κ.ά. Έκτοτε, η γαλλική πρωτεύουσα θα αποτελέσει το επίκεντρο της ζωής και των δραστηριοτήτων του. Την Ελλάδα θα την επισκέπτεται μόνο τα καλοκαίρια και μετά τη μεταπολίτευση.
Στο Παρίσι, παράλληλα με τις σπουδές του, δημιουργεί την ομάδα «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» που ιδεολογικά και πολιτικά ασκεί δριμύτατη κριτική στο σοβιετικό μαρξιστικό μοντέλο, το οποίο χαρακτηρίζει «γραφειοκρατικό καπιταλισμό». Είναι η ψυχή της ομάδας και αυτός, που κυρίως επεξεργάζεται τις θέσεις και γράφει τα σημαντικότερα κείμενα στο ομότιτλο περιοδικό.
Τότε είναι που αρχίζει να διαμορφώνει την έννοια της αυτονομίας, ως «αυτονομία του προλεταριάτου». Εκκινώντας από την εκτίμηση ότι το εργατικό κίνημα έχει υποστεί πολύμορφες διαστρεβλώσεις που αλλοίωσαν τον ιστορικό ρόλο του προλεταριάτου, θεωρεί ως βασικό όρο για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μιαν αυτόνομη δράση του προλεταριάτου, που θα έχει ως αντικειμενικό σκοπό την κατάλυση του γραφειοκρατικού δημόσιου μηχανισμού και τη μεταβίβαση της εξουσίας σε μαζικούς οργανισμούς των παραγωγικών τάξεων.
Το 1966 η ομάδα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» και το περιοδικό παύει να εκδίδεται. Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, τα κείμενα και η σκέψη της ομάδας και κυρίως του Καστοριάδη αποτελούν βασική πηγή έμπνευσης των εξεγερμένων φοιτητών του Μάη του '68. Το διάστημα αυτό εργάζεται ως οικονομολόγος στον ΟΟΣΑ και το 1970 αποκτά τη γαλλική υπηκοότητα. Έτσι θα πάψει να αρθρογραφεί με ψευδώνυμο (Πιερ Σολιέ, Πολ Καρντάν κ.ά.), υπό τον φόβο της απέλασης και θα γίνει ευρύτερα γνωστός.
Η βαθιά κριτική του μαρξισμού συνοδεύεται από μια άνευ προηγουμένου πνευματική περιέργεια και παραγωγικότητα. Ο Καστοριάδης ασχολείται με τα μαθηματικά, την οικονομία και την ψυχανάλυση, την οποία και εξασκεί επαγγελματικά το 1974. Αυτή η στροφή προς την ψυχανάλυση χαρακτηρίζει πλέον το σύνολο της σκέψης του, που τον οδηγεί σε μια καινούργια φιλοσοφική κατανόηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του ανθρώπου, η οποία αποτυπώνεται στο κλασικό, πλέον, έργο του «Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας» (1975). Γύρω από αυτό το σύγγραμμα ο Καστοριάδης θα δομήσει το φιλοσοφικό του σύστημα. Ξαναφέρνοντας στο φως τις απαρχές της δημοκρατικής συγκρότησης της αθηναϊκής κοινωνίας του 5ου π.Χ. Αιώνα, όσο και όλες τις άλλες μεγάλες δημιουργικές στιγμές του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η σκέψη του Κορνήλιου Καστοριάδη δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να δει τον εαυτό του ως αυτόνομο υποκείμενο και δημιουργό της Ιστορίας του.
Ο Καστοριάδης αρνείται την ύπαρξη οποιασδήποτε προδιαγεγραμμένης πορείας της κοινωνίας (ντετερμινισμού), καθώς αυτή είναι συνεχής δημιουργία που γεννιέται και νοηματοδοτείται μέσω του «Κοινωνικού Φαντασιακού». Σύμφωνα με τον Καστοριάδη, αν και όλες οι κοινωνίες δημιουργούν, οι ίδιες τις φαντασιακές σημασίες τους (δηλαδή τους θεσμούς, τους κανόνες, τις πεποιθήσεις, τις αντιλήψεις κ.λ.π.) δεν έχουν όλες συνείδηση του γεγονότος αυτού. Πολλές κοινωνίες συγκαλύπτουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της θέσμισης των φαντασιακών σημασιών τους, αποδίδοντας τη θέσμιση και τη θεμελίωσή τους σε εξωκοινωνικούς παράγοντες (π.χ. το Θεό, την παράδοση, το νόμο, την ιστορία). Με βάση αυτή την συνείδηση της αυτοθέσμισης των φαντασιακών σημασιών από κάθε κοινωνία, ο Καστοριάδης διέκρινε μεταξύ των αυτόνομων κοινωνιών, αυτών δηλαδή που είχαν συνείδηση της αυτοθέσμισης αυτής, και των ετερόνομων κοινωνιών, στις οποίες η θέσμιση αποδιδόταν σε κάποια εξωκοινωνική αυθεντία.
Το 1979 γίνεται διευθυντής σπουδών στην «Ανωτάτη Σχολή για τις Κοινωνικές Επιστήμες» (Ecoles des Hautes Etudes en Sciences Sociales). Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επισκέφθηκε αρκετές φορές την Ελλάδα, δίνοντας σειρά διαλέξεων στη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, τον Βόλο, το Ρέθυμνο κ.α. Το 1989 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Πέθανε στο Παρίσι στις 26 Δεκεμβρίου 1997, από επιπλοκές μετά από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, σε ηλικία 75 ετών.
Ενδεικτική Εργογραφία
- Η γραφειοκρατική κοινωνία [2 τόμοι] («Ύψιλον»)
- Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας («Ράππας»)
- Τα σταυροδρόμια του λαβύρινθου («Ύψιλον»)
- Η αρχαία ελληνική δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα («Ύψιλον»)
- Η ελληνική ιδιαιτερότητα: Από τον Όμηρο στον Ηράκλειτο («Κριτική»)
- Ανθρωπολογία, Πολιτική, Φιλοσοφία («Ύψιλον»)
- Ομιλίες στην Ελλάδα («Ύψιλον»)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/321#ixzz3vOXxhfss
Νίκος Δημητράτος
1942 – 2013
218
0
Έλληνας τραγουδιστής και ηθοποιός, με σπουδαία φωνητικά και υποκριτικά προσόντα. Στο τραγούδι έγινε γνωστός από την πολυετή συνεργασία του με τον Σταύρο Ξαρχάκο.
Ο Νίκος Δημητράτος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1942 στην Αθήνα και από μικρός μπήκε στο πνεύμα της βυζαντινής μουσικής, όταν σιγόψελνε ως παπαδάκι στη Μητρόπολη Αθηνών. Στη συνέχεια σπούδασε τη βυζαντινή μουσική και σε ηλικία είκοσι ετών άρχισε να τραγουδά στην μπουάτ Κατακόμβη της Πλάκας. Εκεί τον είδε ο σκηνοθέτης Τάσος Πετρής και τον προέτρεψε να σπουδάσει και υποκριτική. Τελειώνοντας τον στρατό έδωσε εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης. Από τους 58 υποψηφίους, ο Κάρολος Κουν διάλεξε δύο, ο ένας από τους οποίους ήταν ο Νίκος Δημητράτος. Φοίτησε δύο χρόνια στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, αλλά όταν οι υπεύθυνοι έμαθαν ότι τα βράδια τραγουδούσε σε μπουάτ για βιοποριστικούς λόγους, τον εξανάγκασαν να την εγκαταλείψει. Ο Δημητράτος συνέχισε και ολοκλήρωσε τις σπουδές υποκριτικής στη σχολή του Γρηγόρη Βαφιά.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε δύο παραστάσεις-σταθμούς κατά την περίοδο της δικτατορίας. Αρχικά το 1971 στο Παραμύθι Χωρίς Όνομα του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τον θίασο της Νέας Πορείας και το 1973 στην ιστορική παράσταση Το μεγάλο μας τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τον θίασο της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου, μία παράσταση που σηματοδότησε την έναρξη της πολυετούς συνεργασίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο.
Συνεργάστηκε με τον θίασο του Γιώργου Μιχαλακόπουλου και με τον Μίνωα Βολανάκη, ενώ έπαιξε και έγραψε τη μουσική για την παράσταση του έργου του Λόρκα Ματωμένος Γάμος στο θέατρο Στοά του Θανάση Παπαγεωργίου και της Λήδας Πρωτοψάλτη. Συνεργάστηκε, επίσης, με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης στην κωμωδία των Πρετεντέρη-Γιαλαμά Μιας Πεντάρας Νιάτα, σε σκηνοθεσία Νανάς Νικολάου, καθώς και με το Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου στην παράσταση Η Χώρα Των Πουλιών, μία διασκευή της κωμωδίας του Αριστοφάνη Όρνιθες από τον Γιάννη Καλαντζόπουλο.
Πήρε μέρος ως τραγουδιστής και ηθοποιός στη βραβευμένη ταινία του Κώστα Φέρρη Ρεμπέτικο (1983), ενώ ως ηθοποιός συμμετείχε σε αρκετές ταινίες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι βραβευμένες Κλειστή Στροφή και Η Εποχή Των Δολοφόνων του Νίκου Γραμματικού, Ο Τοίχος του Στέλιου Παυλίδη, Σενάριο του Ντίνου Μαυροειδή, Δικτάτωρ Καλεί Θανάση του Πάνου Γλυκοφρύδη. Το 1991 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Άντε Γεια του Γιώργου Τσεμπερόπουλου.
Επίσης, συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στο Θέατρο της Δευτέρας της ΕΡΤ, στα Παιδικά Παραμύθια του Νίκου Πιλάβιου, καθώς και σε σήριαλ, όπως Οι Έμποροι των Εθνών του Κώστα Φέρρη, Παράξενος Ταξιδιώτης του Βασίλη Γεωργιάδη, Πυρ Και Μανία του Άγγελου Πυριόχου, Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά και Η Ζωή Που Δεν Έζησα της Μιρέλλας Παπαοικονόμου,Στρας της Ελένης Ακρίτα και του Γιώργου Κυρίτση, Βαμμένος Ήλιος της Γιοβάννας, Τζιβαέρι και Σημάδι του Έρωτα του Λευτέρη Καπώνη και Ανατομία Ενός Εγκλήματος του Πάνου Κοκκινόπουλου.
Στο τραγούδι εμφανίστηκε κατά την εποχή του Νέου Κύματος στις μπουάτ της Πλάκας. Με αφετηρία την παράσταση Το Μεγάλο Μας Τσίρκο, ο Νίκος Δημητράτος συμπορεύτηκε καλλιτεχνικά επί σειρά ετών με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη δισκογραφία, τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς συνθέτες, όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Χρήστος Λεοντής, ο Δήμος Μούτσης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Νότης Μαυρουδής, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Δημήτρης Λέκκας και ο Θοδωρής Ξυδιάς. Παράλληλα, συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις με πολλούς ακόμα σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές και μουσικοσυνθέτες, όπως ο Μάρκος και Στέλιος Βαμβακάρης, η Σωτηρία Μπέλλου, ο Νίκος Ξυλούρης, ο Απόστολος Καλδάρας, η Ελένη Βιτάλη, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας και η Σωτηρία Λεονάρδου.
Το 1997, στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Θεσσαλονίκη: Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», συμμετείχε ως ηθοποιός και σολίστας στο ορατόριο του Γιώργου Χατζηνάσιου Η Άλωση Της Πόλης, με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σόφιας και την 70μελή χορωδία της Χαλκιδικής.
Ο Νίκος Δημητράτος πέθανε στις 26 Δεκεμβρίου του 2013, σε ηλικία 71 ετών.
Επιλεγμένη δισκογραφία
- «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλλη)
- «Νυν Και Αεί» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
- «Ενθύμιον '76» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου)
- «Ρεμπέτικο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
- «Εικόνες» (μουσική Ηλία Ανδριόπουλου, στίχοι Μάνου Ελευθερίου, Ε. Θαλασσινού)
- «Ο Καραγκιόζης και οι Βάτραχοι του Αριστοφάνη» (μουσική Δημήτρη Λέκκα, κείμενα-στίχοι Γ. Παυριανού σε συνεργασία με τον Ευγένιο Σπαθάρη)
- «Ο Ήλιος Ο Ηλιάτορας» (μουσική Δημήτρη Λάγιου, ποίηση Οδυσσέα Ελύτη)
- «Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά» (μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου, Νίκου Δημητράτου)
- «Καημοί της Αυλής» (του Μίμη Πλέσσα)
- «Ανωτάτη Ζαμπετική» (ανέκδοτα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα)
- «Carte Postale» (μουσική Νότη Μαυρουδή, στίχοι Ηλία Κατσούλη)
- «Χωρίς Παρέα» (μουσική Θοδωρή Ξυδιά, στίχοι Λάκη Λαζόπουλου, Θ. Ξυδιά)
- «Sea And Fire» (Nahum Heiman και Hani Livne σε τραγούδια του Μάνου
Χατζιδάκι)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/756#ixzz3vOYjDnCt
Κυριακή
27/12
02:00
5°C
67%
2 Μπφ Α
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
08:00
4°C
76%
2 Μπφ Α
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
14:00
15°C
38%
3 Μπφ Α
16 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
20:00
8°C
61%
2 Μπφ Α
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
Ό
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΠ’ ΤΑ…ΠΑΛΙΑ…!!!
Βλέποντας φίλοι μου τις χθεσινές φωτογραφίες και..βίντεο απ’ τα κάλαντα , σφίχτηκε κυριολεκτικά η καρδιά μου , με την απόλυτη ερημιά που αντίκριζα στα κεντρικότερα σημεία του χωριού μας , το Αλωνάκι και την Βαθιά , ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ , ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΝΝΟΩ …ΕΙΝΑΙ ΜΗΠΩΣ ΤΥΧΑΊΟ ; Ή ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΉ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΚΆΠΟΤΕ ΕΠΙ ΤΈΛΟΥΣ !! ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΟΎΜΕ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΆΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ..
Για δείτε , την “ απέραντη “ γύμνια που συναγωνίζεται την..ερημιά ; ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΔΑ ΕΛΑΤΑΚΙ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΊΚΙ ; ΕΣΕΙΣ ΑΥΤΌ ΤΟ ΘΕΩΡΕΊΤΕ ΦΥΣΙΚΟ ; Και πάρτε το έτσι , απλά ..τυπικά και..δεοντολογικά , ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ Η Δ.Α ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ , ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΏΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΨΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ; ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ..." ΑΝΩ ΡΑΧΟΥΛΑ ?.. ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ .. " ΝΟΜΙΜΗ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΩΡΙΔΑΣ "...
Και μη μας πείτε πάλι εκείνο το..” ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ “ , γιατί μπορεί μεν το Κράτος να μη διαθέτει χρήματα για τέτοιους σκοπούς , αλλά οι Λιδορικιώτες τι κάνουμε ; Είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και..φτηνοί στ’ αλεύρι ; ευτυχώς απ’ ό,τι μάθαμε το παιχνίδι του Χριστουγεννιάτικου στολισμού , ΤΟ ΕΣΩΣΑΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟ , ΠΟΥ ΣΤΟΛΙΣΑΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΎ ΌΜΟΡΦΑ ΕΛΑΤΑ ..ελπίζουμε δε να σας έχουμε και φωτογραφίες και βίντεο
Στα σπίτια μας φίλοι μου , παλιότερα τουλάχιστον , ασβέστωναν τα πεζοδρόμια , τις αυλές ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΖΑΝ ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΚΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ , κάτι που τώρα πια δεν γίνεται ΄, ένεκα βλέπεις το..μανικιούρ κι’ όλα τ’ αποδέλοιπα , για θυμηθείτε τους ασβεστωμένους τενεκέδες – γλάστρες στους κήπους και τις αυλές μας , άσε την ευωδιά των λουλουδιών μας που σ’ έπνιγε κυριολεκτικά , ΑΛΛΑ ΧΡΌΝΙΑ , ΑΛΛΟΙ ΑΜΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΟΜΩΣ ΚΟΙΝΑ ..ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ..
Τέλος πάντων , με το να θυμόμαστε τα παλιά , και να μην τα έχουμε όμως στη ζωή μας , στην καθημερινότητά μας , δεν βοηθάμε καθόλου , γι’ αυτό ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ , ΥΣΤΕΡΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΟΦΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ : “ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΗΞΕΡΕΣ Ν’ΦΟΥΛΑ Μ’ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΒΡΗΚΕΣ ..” Ο ΝΟΩΝ …ΜΟΕΙΤΩ ….
Καλό σας βράδυ , ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment