Στοά Αρσακείου ...
Ανεβαίνεις την Σταδίου πρίν φτάσεις στην Πεσμαζόγλου προσπερνάς κλειστά μαγαζιά και μπαίνεις εκεί για να βγείς
στην Πανεπιστημίου.
Χθεσινή εικόνα το βράδυ...
Ένας ηλικιωμένος άστεγος τυλιγμένος με κουβέρτα προσπαθεί να ζεσταθεί έξω από ένα από τα έρημα μαγαζιά...
Μόνον ένα μαγαζί λειτουργεί και αυτό γράφει ΕΚΠΟΙΗΣΗ...
Το τελευταίο μαγαζί με δερμάτινα που κλείνει ηρωϊκά μέχρι και ο Κοκκώνης με τις σημαίες και τα έπαθλα
είχε προλάβει να φύγει.
Όσοι προλάβαμε στις δόξες της και αυτή την εμπορική στοά καταλαβαίνουμε
το μέγεθος της κρίσης τον θάνατο του εμποράκου αλλά και του μεγαλέμπορου
και των πολυκαταστημάτων.
Αρχές του 19 αιώνα αποφασίστηκε η ανέγερση του μεγάλου κτηρίου επί της
Σταδίου με καταστήματα ισόγεια και δύο ορόφους.
Συνεχίστηκε το έργο και προς την Αρσάκη και την Πανεπιστημίου και φυσικά
και της στοάς Αρσακείου.
Με γυάλινο θόλο που επιτρέπει για φυσικό φωτισμό.
Έτσι μένουμε στην ιστορία και στις αναμνήσεις...
Ανηφορίζοντας προς την Αμερικής εκεί η στοά Σπυρομήλιου...
Άλλο Κράτος εκεί....
Γεμάτες οι καφετέριες αδιαχώρητο στην διέλευση...ζωντανή μουσική
και λίγο παραπάνω στου ΖΟΝΑΡΣ με μέσον για να βρείς τραπέζι.
Ένα χαμόγελο....απορία...αμηχανία και χάζεμα στην γωνία
Αμερικής και Σταδίου στις βιτρίνες ενός καταστήματος με τιμές
που σε κάνουν να γουρλώνεις τα μάτια...
Αντρικό κοστούμι 1.500 ευρώ
Παπούτσια αντρικά 500 ευρώ
Γραβάτα 300 ευρώ....
Θυμήθηκα τον συγχωρεμένο τον κυρ-Βασίλη όπως τον λέγαμε
τον Αυλωνίτη.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment