Λιδορίκι δεκαετία του ‘50 ‘ . Σχολική θεατρική παράσταση σε κάποια Εθνική γιορτή , από αριστερά , Ξένη Λουτσόβου , Τασία Δούκα , τέταρτη Ασπασία Ανδρεοπούλου και τελευταία Κούλα Μποβιάτση . Αγόρια :Θεοδ. Μποβιάτσης Θαν. Πέτρου , Αλέκος Τσίγκας κ.α
Αρχείο Τασίας Δούκα
*********
Καλημέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΗΜΕΡΑ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 07:38
Δύση Ήλιου: 17:13
Σελήνη 17 ημερών
- NEO!Γιορτάζουν: Ιάκωβος, Ιακωβίνα, Ιωσήφ, Ιωσηφίνα, Μαυρίκιος, Μαυρικία,Στέφανος, Στεφανία.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
537
Τελούνται τα θυρανοίξια της Αγια-Σοφιάς, έργο των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου και Ισιδώρου. Ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός αναφωνεί θριαμβευτικά: «Νενίκηκά σε Σολομών».
1831
Ο Κάρολος Δαρβίνος επιβιβάζεται στο πλοίο «Beagle» για το ταξίδι στη Νότιο Αμερική, που θα τον οδηγήσει στη θεωρία της εξέλιξης.
1833
Mε Βασιλικό Διάταγμα, εισάγεται στην Ελλάδα από τη βαυαρική αντιβασιλεία ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης.
1945
Τίθεται σε ισχύ η απόφαση της συνόδου του Μπρέτον Γουντς, για την ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
1947
Η κυβέρνηση του κεντρώου Θεμιστοκλή Σοφούλημε αναγκαστικό νόμο κηρύσσει παράνομα το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και την Εθνική Αλληλεγγύη. Με τον ίδιο νόμο, ο κομμουνισμός θεωρείται ποινικό αδίκημα και όσοι προπαγανδίζουν τις αρχές του απειλούνται με ποινές, που φθάνουν ως το θάνατο. Επίσης, απαγορεύεται η έκδοση της εφημερίδας «Ο Ρίζος της Δευτέρας», εβδομαδιαίο όργανο του ΚΚΕ.
1963
Ογκώδεις φοιτητικές διαδηλώσεις υπέρ της ένωσης της Ελλάδας με την Κύπρο διοργανώνονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2712#ixzz3vXSmoHbG
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1822
Λουί Παστέρ, γάλλος χημικός, ιδρυτής της μικροβιολογίας και εφευρέτης της παστερίωσης.(Θαν. 28/9/1895)
Αποφθέγματα
1901
Μάρλεν Ντίτριχ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Μαρίας Μαγδαληνής Φον Λος, γερμανίδα ηθοποιός. («Γαλάζιος Άγγελος») (Θαν. 6/5/1992)
Αποφθέγματα
1950
Χάρις Αλεξίου, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Χαρίκλειας Ρουπάκα, ελληνίδα τραγουδίστρια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2712#ixzz3vXTA7knM
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1923
Γκιστάβ Άιφελ, γάλλος μηχανικός, που σχεδίασε και ύψωσε τον πύργο - σύμβολο του Παρισιού. (Γεν. 15/12/1832)
1988
Βάσω Κατράκη, ελληνίδα χαράκτρια. (Γεν. 1914)
2006
Πιερ Ντελανοέ, γάλλος εφοριακός και στιχουργός μεγάλων επιτυχιών. («La vie en rose», «Les Champs Elysees», «Et si tu n'existais pas») (Γεν. 16/12/1918)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2712#ixzz3vXTMDKaJ
Η ιστορία της Αγια-Σοφιάς
6591
2
Η Αγία Σοφία είναι το πρώτο κτίσμα που χτυπάει στα μάτια του επισκέπτη, καθώς εισέρχεται από την Προποντίδα. Το ξεχωριστό αυτό σημείο είχαν επιλέξει για να χτίσουν τους ναούς τους, αιώνες πριν από τους Βυζαντινούς, οι ειδωλολάτρες.
Ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ. όταν ονόμασε τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του Κωνστάντιο και τα εγκαίνια έγιναν στις 15 Φεβρουαρίου του 360.
Κατά την εποχή του Αρκαδίου, το 404, η πρώτη Αγιά Σοφιά πυρπολείται και θα κτισθεί εκ νέου από τον Θεοδόσιο Β'. Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 10 Οκτωβρίου του 415, όμως ο ναός θα πυρποληθεί και πάλι το 532, κατά τη Στάση του Νίκα. Έτσι, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α' αποφασίζει να κατασκευάσει την εκκλησία από την αρχή, στον ίδιο χώρο, αλλά πολύ πιο επιβλητική, για να δεσπόζει στη Βασιλεύουσα. Τα θεμέλια αυτού του μεγαλοπρεπή ναού θα μπουν στις 23 Φεβρουαρίου του 532, με σχέδια που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Ανθέμιος Τραλλιανός και Ισίδωρο ο Μιλήσιος.
Για την ολοκλήρωση του κολοσσιαίου έργου δούλεψαν αδιάκοπα επί έξι χρόνια 10.000 τεχνίτες, ενώ ξοδεύτηκαν 320.000 λίρες (περίπου 120.000.000 ευρώ). Από κάθε σημείο όπου υπήρχε Ελληνισμός, έγινε προσφορά: Τα πράσινα μάρμαρα από τη Μάνη και την Κάρυστο, τα τριανταφυλλιά από τη Φρυγία και τα κόκκινα από την Αίγυπτο. Από τον υπόλοιπο κόσμο προσφέρθηκαν τα πολύτιμα πετράδια, ο χρυσός, το ασήμι και το ελεφαντόδοντο, για τη διακόσμηση του εσωτερικού.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 27 Δεκεμβρίου του 537 από τον Ιουστινιανό, ο οποίος βλέποντας την υπεροχή της Αγίας Σοφίας έναντι του ξακουστού ναού του Σολομώντα, αναφωνεί: «Δόξα των Θεώ το καταξιωσάντι με τελέσαι τοιούτον έργον. Νενίκηκά σε Σολομών».
Για χίλια και πλέον χρόνια (537-1453), η Αγία Σοφία θα αποτελέσει το κέντρο της ορθοδοξίας και του ελληνισμού. Εκεί, ο λαός θα γιορτάσει τους θριάμβους, θα θρηνήσει τις συμφορές και θα αποθεώσει τους νέους αυτοκράτορες.
Η τελευταία λειτουργία τελέστηκε στις 29 Μαΐου του 1453. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ' Δραγάτης, αφού προσευχήθηκε μαζί με το λαό και ζήτησε συγνώμη για λάθη που πιθανόν έκανε, έφυγε για τα τείχη, όπου έπεσε μαχόμενος. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, η Αγία Σοφία έγινε τζαμί και με την επανάσταση του Κεμάλ Ατατούρκ μετατράπηκε σε μουσείο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/48#ixzz3vXTmZckz
Πρωτομάρτυς Στέφανος
1700
0
Άγιος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Αποκαλείται «πρωτομάρτυρας», επειδή πρώτος αυτός μαρτύρησε για τον Χριστό. Η μνήμη του εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 27 Δεκεμβρίου, η εύρεση του λειψάνου του στις 15 Σεπτεμβρίου και η ανακομιδή στις 2 Αυγούστου. Οι Δυτικές Εκκλησίες (Ρωμαιοκαθολική, Αγγλικανική, Λουθηρανική) τιμούν τη μνήμη του στις 26 Δεκεμβρίου.
Ο Στέφανος ήταν ο πρώτος και ο πλέον διακεκριμένος από τους επτά διακόνους, που είχαν εκλεγεί και χειροτονηθεί από τους αποστόλους να βοηθούν με κοινά γεύματα και με κάθε άλλο μέσο τους φτωχούς, τα ορφανά και τις χήρες. Διακρινόταν για τη ρητορική του ικανότητα και την εν γένει χριστιανική δράση του. Οι Ιουδαίοι, βλέποντας τη δραστηριότητά του και φοβούμενοι τη δράση του, τον διέταξαν να σταματήσει το κήρυγμα. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Στ', 1-8).
Αυτός τους αγνόησε και συνέχισε να κηρύττει το Λόγο του Θεού. Τότε, κάποιοι μισαλλόδοξοι Ιουδαίοι τον συκοφάντησαν ότι βλασφημούσε τον Θεό, το Ναό του Σολομώντος και τον προφήτη Μωυσή. Με την κατηγορία αυτή συνελήφθη και σύρθηκε ενώπιον του Ιουδαϊκού Συνεδρίου για να απολογηθεί και να δικασθεί. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. στ', 9-15). Ο Στέφανος με θάρρος υπερασπίστηκε την πίστη του και κατηγόρησε τους Ιουδαίους, ότι φάνηκαν σκληροί στους προφήτες, τους οποίους σκότωσαν, καθώς και σε όλους τους ανθρώπους του Θεού, ενώ επιχειρηματολόγησε για τη θεότητα του Χριστού. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Ζ', 1-53)
Το μόνο που κατάφερε ο Στέφανος ήταν να εξοργίσει ακόμη περισσότερο τους κατηγόρους του, οι οποίοι τον άρπαξαν από την αίθουσα του Συνεδρίου και τον οδήγησαν έξω από την Ιερουσαλήμ, όπου άρχισαν να τον λιθοβολούν. Ο Στέφανος ατάραχος δέχθηκε το λιθοβολισμό με τα λόγια «Κύριε Ιησού, δέξου το πνεύμα νου» και γονατισμένος προσευχόταν για τους διώκτες του, λέγοντας: «Κύριε μη καταλογίσεις σ’ αυτούς αυτή την αμαρτία». Αμέσως μετά παρέδωκε το πνεύμα του. Τη σκηνή του λιθοβολισμού παρακολούθησε κι ένας νεαρός Φαρισαίος, ονόματι Σαύλος, ο οποίος φύλαγε τα ρούχα των λιθοβολούντων και επιδοκίμασε την εκτέλεση του Στέφανου. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. ζ', 54-60). Ήταν ο μετέπειτα Απόστολος Παύλος. Κατά την παράδοση, το λείψανο του πρωτομάρτυρα Στέφανου μεταφέρθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Άγιος Στέφανος είναι πολιούχος της Σκύδρας και της Αρναίας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/755#ixzz3vXU529Db
Πίτερ Παν
530
0
Μυθιστορηματικός χαρακτήρας, που έπλασε ο σκωτσέζος συγγραφέας Τζέιμς Μπάρι (1860 - 1937). Μεταφέρθηκε με επιτυχία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ενώ απασχόλησε και την ψυχανάλυση. Λίγο πριν από το θάνατό του, ο Μπάρι παραχώρησε τα πνευματικά δικαιώματα του Πίτερ Παν στο νοσοκομείο Παίδων του Λονδίνου Great Ormond Street Hospital.
Ο Πίτερ Παν είναι ένα ανέμελο και σκανδαλιάρικο παιδί, που αρνείται να μεγαλώσει. Ζει τα αιώνια παιδικά του χρόνια σ' ένα απομονωμένο μικρό νησί, τη Χώρα του Ποτέ (Neverland). Συνδιαλέγεται με νεράιδες, Ινδιάνους και πειρατές και σπάνια συναντά συνομηλίκους του από τον πραγματικό κόσμο. Χρωστά το μικρό του όνομα στον Πίτερ Λιουέλιν Ντέιβις -το παιδί ενός φίλου του Μπάρι- και το επίθετό του στον αρχαίο έλληνα θεό Πάνα.
Ο Πίτερ Παν έχει σπάνια και υπερφυσικά χαρίσματα. Μόνο αυτός μπορεί να πετάει στη Χώρα του Ποτέ χωρίς την επίδραση νεραϊδόσκονης, είναι καταπληκτικός ξιφομάχος, άσος στη μιμική, έχει απύθμενα αποθέματα φαντασίας και υπερανεπτυγμένες όλες τις αισθήσεις. Ηγείται μιας ομάδας ορφανών παιδιών (Τα Χαμένα Παιδιά) και μεγαλύτερος αντίπαλός του είναι ο άγριος πειρατής Κάπτεν Χουκ, του οποίου έκοψε το χέρι σε μια μονομαχία. Φίλοι του είναι η Γουέντι, που αντίθετα από αυτόν μεγαλώνει κανονικά και η απαστράπτουσα νεραϊδούλα Τίνκερ Μπελ.
Ο χαρακτήρας του Πίτερ Παν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο του Μπάρι Το λευκό πουλάκι (1902), ένα μυθιστόρημα για ενήλικες. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τα κεφάλαια που αναφέρονται στο Πίτερ Παν συγκρότησαν το παιδικό βιβλίο Ο Πίτερ Παν στους Κήπους Κένσιγκτον. Στις 27 Δεκεμβρίου 1904 ο ήρωας πατά για πρώτη φορά το θεατρικό σανίδι στο έργο του Μπάρι Πίτερ Παν ή Το αγόρι που αρνιόταν να μεγαλώσει.
Ο Πίτερ Παν του Χέρμπερτ Μπρένον
Το 1911 το θεατρικό έργο ξαναγράφτηκε από τον Μπάρι σε μυθιστόρημα και κυκλοφόρησε με τον τίτλο Πίτερ Παν και Γουέντι. Στις 29 Δεκεμβρίου 1924 ο Πίτερ Παν εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη, στην ομώνυμη βουβή ταινία του Χέρμπερτ Μπρένον. Τη δεκαετία του '50 ο Πίτερ Παν έγινε ευρύτερα γνωστός από την Ντίσνεϊ και το ομώνυμο κλασικό μιούζικαλ του Τζέρομ Ρόμπινς, που έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ στις 20 Οκτωβρίου 1954.
Ο Πίτερ Παν αποτελεί σύμβολο της αιώνιας νιότης, ανεμελιάς και χαράς. Σε μια «ψυχολογική ανάγνωση» της προσωπικότητάς του, ο Πίτερ Παν είναι ο άνδρας του οποίου ο εαυτός δεν έχει βρει ένα σημείο ισορροπίας και είναι παγιδευμένος ανάμεσα στον άνδρα που δεν θέλει να γίνει και στο παιδί που δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι λόγω ηλικίας. Η ψυχανάλυση ονομάζει αυτή τη συμπεριφορά Σύνδρομο Πίτερ Παν.
Βιβλία
- Πίτερ Παν ή Το παιδί που αρνιόταν να μεγαλώσει (Άγρα)
- Πίτερ Παν και Γουέντι (Πατάκης)
Ταινίες
- Πίτερ Παν, ταινία κινουμένων σχεδίων, παραγωγής Ντίσνεϊ (1953). Βασίζεται στο θεατρικό έργο του Μπάρι.
- Κάπτεν Χουκ, του Στίβεν Σπίλμπεργκ, παραγωγής 1991, με τους Ντάστιν Χόφμαν, Ρόμπιν Γουίλιαμς, Μάγκι Σμιθ, Τζούλιαν Ρόμπερτς και Μπομπ Χόσκινς. Η ταινία αρχίζει εκεί που τελειώνει το βιβλίο του Μπάρι, με τον Πίτερ Παν να έχει μεγαλώσει και να έχει αφήσει πίσω του τα παιδικά χρόνια.
- Πίτερ Παν, του Πολ Χόγκαν, παραγωγής 2003, με τους Τζέισον Άιζαακς και Τζέρεμι Σάμπτερ. Βασίζεται στο θεατρικό έργο του Μπάρι.
- Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ του Μαρκ Φόρστερ, παραγωγής 2004, με τους Τζόνι Ντεπ και Κέιτ Γουίνσλετ. Η ταινία εξιστορεί τις εμπειρίες του συγγραφέα Τζέιμς Μπάρι, που τον οδήγησαν να γράψει το έργο Πίτερ Παν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/372#ixzz3vXUO9pss
Γιόχαν Κέπλερ
1571 – 1630
261
0
Ο γερμανός μαθηματικός, αστρονόμος και αστρολόγος Γιόχαν Κέπλερ (Johannes Kepler) γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1571. Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τα ουράνια φαινόμενα και την παρατήρησή τους. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν και μετά την αποφοίτησή του το 1591 παρακολούθησε μαθήματα θεολογίας. Πριν δώσει, όμως, τις τελικές εξετάσεις, του προτάθηκε να διδάξει μαθηματικά στο Γκρατς της Αυστρίας, θέση την οποία και αποδέχτηκε.
Το 1596 ο Κέπλερ δημοσίευσε το πρώτο κοσμολογικό βιβλίο του υπό τον τίτλο «Mysterium Cosmographicum», με το οποίο θεμελίωσε την υπόθεση του Κοπέρνικου για το ηλιοκεντρικό πλανητικό σύστημα. Το 1600 μετακόμισε στην Πράγα, όπου συνεργάστηκε με τον Μπράχε και μετά το θάνατο του τελευταίου το 1601, πήρε τη θέση του ως αυλικός αστρονόμος του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β’.
Χρησιμοποιώντας τα αποτελέσματα μετρήσεων του Μπράχε, ο Κέπλερ κατέληξε το 1605 στο εντυπωσιακό συμπέρασμα ότι η τροχιά του Άρη δεν ήταν κυκλική αλλά ελλειπτική. Με τους τρεις νόμους που πήραν αργότερα το όνομά του και δημοσιεύτηκαν το 1609 στο βιβλίο «Astronomia nova» και το 1619 στο βιβλίο
«Harmonia mundi» εισήγαγε την Ουράνια Μηχανική, δηλαδή την επιστήμη που περιγράφει τους νόμους κινήσεως των πλανητών γύρω από τον ήλιο.
Αλλά και στην Οπτική, ο Κέπλερ προσέφερε σημαντικά, διατυπώνοντας θεωρίες για τους οπτικούς φακούς και το τηλεσκόπιο με δύο κυρτούς φακούς. Μετά το θάνατο τού αυτοκράτορα Ροδόλφου επεξεργάστηκε μία εκτεταμένη «Πραγματεία για την Αστρονομία τού Κοπέρνικου» (1618 - 1822), παρότι το βιβλίο του Κοπέρνικου είχε τεθεί από το 1616 στη λίστα των απαγορευμένων της καθολικής εκκλησίας.
Το 1627 δημοσίευσε τους λεγόμενους «Ροδόλφιους πίνακες», οι οποίοι αντικατέστησαν ουσιαστικά μετά από περίπου 1.500 χρόνια και για περίπου 200 χρόνια τους άτλαντες του Πτολεμαίου.
Πέθανε στις 15 Νοεμβρίου του 1630.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/40#ixzz3vXUieQMg
Μάγια Μελάγια
1928 – 2014
77
0
Θρυλική ερμηνεύτρια του ελαφρολαϊκού τραγουδιού τα χρόνια του ‘50 και του ‘60 (αλλιώς και αρχοντορεμπέτικου), με επιτυχημένες εμφανίσεις στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Δεν ξεχώρισε μόνο για την κοντράλτο φωνή της, αλλά και για τη σκηνική παρουσία και το μπρίο της. Θεωρήθηκε ένα από τα σύμβολα του σεξ στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Η Μελπομένη Τσιριγώτη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε το 1928 στην Πλάκα και μεγάλωσε στο Παγκράτι. Πρωτοβγήκε στο τραγούδι στα 16 της, όταν την άκουσε μία γειτόνισσα να τραγουδά στην αυλή του σπιτιού της κι έπεισε τη μητέρα της να τη στείλει στο βαριετέ «Όασις» του Ζαππείου, που ειδικευόταν στην ανακάλυψη νέων ταλέντων. Μετά από ακρόαση προσελήφθη στο κέντρο με μαέστρο τον Μιχάλη Σουγιούλ κι εμφανιζόταν με το όνομα Μάνια Τσιριγώτη. Ο σκηνοθέτης Ορέστης Λάσκος ήταν αυτός που της άλλαξε το όνομα σε Μάγια Μελάγια, με το οποίο έγινε γνωστή.
Η πρώτη της επιτυχία ήταν το ταγκό «Πώς με μεθάς», σύνθεση του Θεόδωρου Παπαδόπουλου (1947). Τη δεκαετία του ‘50 η καριέρα της απογειώθηκε, με τραγούδια, όπως τα «Θέλω να τα σπάσω», «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Είναι αργά», «Άλα της». Παράλληλα, εμφανίστηκε σε θεατρικές επιθεωρήσεις και σε κινηματογραφικές ταινίες («Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν», «Τρεις ντετέκτιβς», «Ραντεβού με τον έρωτα», « Η φτώχεια θέλει καλοπέραση»).
Τέτοια ήταν η δημοτικότητά της, ώστε, όταν κάποτε η Κατίνα Παξινού θέλησε να προσεγγίσει με αυτοκίνητο το Θέατρο της Επιδαύρου όπου θα έδινε παράσταση, ο τροχονόμος τη σταμάτησε και όταν αυτή του ανέφερε το όνομά της, εισέπραξε την απάντηση: «Δεν μ' ενδιαφέρει κυρία μου, δεν περνάς ούτε η Μάγια Μελάγια νά ’σαι»!
Μετά τον χωρισμό της το 1965 με τον συνθέτη Γιώργο Μουζάκη, του οποίου υπήρξε η μούσα για πολλά χρόνια, έφυγε στην Αμερική, όπου ξεκίνησε νέα καριέρα κι έγινε εξαιρετικά δημοφιλής στην ομογένεια. Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε τον Παναγιώτη Γουλάκο, αλλά μετά το θάνατό του το 1978 επέστρεψε στην Ελλάδα. Ζούσε σ’ ένα διαμέρισμα στην Αγίου Μελετίου και δούλευε κυρίως σε μαγαζιά της επαρχίας. Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο την ανάγκασε να μην ξανατραγουδήσει.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν πολύ δύσκολα, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Κι έγιναν ακόμη δυσκολότερα, όταν το 2009 έχασε την καρδιακή της φίλη Σπεράντζα Βρανά και το 2011 τη μοναδική της αδερφή, Στέλλα.
Η Μάγια Μελάγια πέθανε στις 27 Δεκεμβρίου 2014, σε ηλικία 86 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1136#ixzz3vXV3BQo2
Η ιστορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα
Το ιστορικό Δημαρχείο της πόλης των Αθηνών
371
0
Ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης, δηλαδή της διοίκησης των τοπικών υποθέσεων από όργανα ανεξάρτητα από την κρατική εξουσία, εισήχθη στη χώρα μας από τη βαυαρική αντιβασιλεία, με το Βασιλικό Διάταγμα της 27ης Δεκεμβρίου του 1833. Η μικρή τότε Ελλάδα διαιρέθηκε σε δήμους, επαρχίες και νομούς. Μέχρι τότε τις τοπικές υποθέσεις διαχειρίζονταν οι δημογεροντίες, τις οποίες είχε αναγνωρίσει η Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (1822) και τις κατάργησε για μικρό διάστημα ο Ιωάννης Καποδίστριας (1 Ιανουαρίου 1830).
Οι πρώτες δημοτικές εκλογές διεξάχθηκαν το 1834 στο νομό Αργολιδοκορινθίας, με την εκλογή του δημάρχου να γίνεται με έμμεσο τρόπο. Οι πολίτες (μόνο άνδρες και με εισοδηματικά κριτήρια) ψήφιζαν για την εκλογή δημοτικών συμβούλων και η κυβέρνηση διόριζε ίσο αριθμό δημοτικών συμβούλων. Από τους τρεις πρώτους πλειοψηφήσαντες, η κεντρική διοίκηση επέλεγε έναν, ο οποίος αναλάμβανε καθήκοντα δημάρχου. Είναι φανερό ότι η τοπική αυτοδιοίκηση μόνο ανεξάρτητη δεν ήταν από την κεντρική εξουσία, μία κατάσταση που συνεχίζεται με παραλλαγές έως σήμερα.
Στην Αθήνα οι πρώτες δημοτικές έγιναν από τις 15 έως τις 20 Μαρτίου του 1835 και δήμαρχος αναδείχθηκε ο φιλοκυβερνητικός Ανάργυρος Πετράκης, γόνος οικογένειας γαιοκτημόνων από την Αρκαδία. Στον Πειραιά οι εκλογές έγιναν αργότερα (14 Δεκεμβρίου 1835) και δήμαρχος αναδείχθηκε ο Υδραίος αγωνιστής του '21 και έμπορος Κυριάκος Σερφιώτης. Όσον αφορά στους επάρχους και τους νομάρχες, αυτοί διορίζονταν από την κεντρική εξουσία. Μετά την έξωση του Όθωνα το 1862, ψηφίστηκε νέος νόμος (19 Νοεμβρίου 1864), με τον οποίο καθιερώθηκε η άμεση εκλογή του δημάρχου από τους πολίτες (άνδρες).
Το 1912 ο Ελευθέριος Βενιζέλος επιχείρησε να αναμορφώσει το αυτοδιοικητικό σύστημα της χώρας. Με τον νόμο ΔΝΖ' «Περί συστάσεως Δήμων και Κοινοτήτων» κατακερματίστηκαν οι δήμοι και δημιουργήθηκαν χιλιάδες κοινότητες σε ολόκληρη την επικράτεια. Οι κοινότητες αυτές, μικρές και χωρίς πόρους, κατέληξαν να λειτουργούν ως τοπικά παραρτήματα της κρατικής γραφειοκρατίας (έκδοση πιστοποιητικών και ληξιαρχικών πράξεων) αντί να αποτελούν ζωντανά κύτταρα οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης και προόδου.
Δεκατρία χρόνια μετά την ενσωμάτωσή της στον εθνικό κορμό, η Θεσσαλονίκη ψήφισε πρώτη φορά για δήμαρχο. Στις εκλογές της 25ης Οκτωβρίου του 1925 εξελέγη ο πρόσφυγας δικηγόρος Μηνάς Πατρίκιος. Οι δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934 έμειναν στην ιστορία, διότι για πρώτη φορά ψήφισαν οι γυναίκες και για πρώτη φορά εξελέγησαν κομμουνιστές δήμαρχοι (Μήτσος Παρτσαλίδης στην Καβάλα και Διονύσης Μενύχτας στις Σέρρες). Οι εκλογές αυτές ήταν και οι τελευταίες μέχρι το 1951, εξαιτίας της μεσολάβησης της δικτατορίας Μεταξά, της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου.
Οι πρώτες μεταπολεμικές εκλογές έγιναν στις 15 Απριλίου του 1951, με το σύστημα της έμμεσης εκλογής του δημάρχου από τους δημοτικούς συμβούλους. Το σύστημα αυτό εφαρμόστηκε μέχρι και τις δημοτικές εκλογές του 1964, με εξαίρεση αυτές του 1954, οπότε οι δήμαρχοι εξελέγησαν άμεσα από τον λαό. Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας των συνταγματαρχών (1967-1974), οι δήμαρχοι διορίζονταν από τη χούντα, ενώ μετά την μεταπολίτευση του 1974 επιστρέψαμε στην άμεση εκλογή του δημάρχου από τον λαό με το σύστημα των δύο γύρων. Το 1994 αποτελεί τομή στην εκλογική ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς για πρώτη φορά οι νομάρχες εξελέγησαν απευθείας από τον λαό (16 και 23 Νοεμβρίου), με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου.
Το 1997 με το σχέδιο «Καποδίστριας» (Νόμος 2539/97) πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου. Η χώρα διαιρέθηκε σε 13 περιφέρειες, 51 νομούς, 910 δήμους και 124 κοινότητες. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη, που είχε τη νομοθετική πρωτοβουλία, η συνένωση κοινοτήτων σε μεγαλύτερους δήμους έγινε με σκοπό τη βελτιστοποίηση της δημόσιας διοίκησης στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Νομάρχες, κοινοτάρχες και δήμαρχοι ήσαν αιρετοί, ενώ οι περιφερειάρχες διορισμένοι από την κυβέρνηση.
Με το πρόγραμμα «Καλλικράτης» (Νόμος 3852/2010) επιχειρήθηκε η νέα και πιο πρόσφατη αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση στη χώρα μας από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Η Ελλάδα αποτελείται πλέον από 7 αποκεντρωμένες διοικήσεις, 13 περιφέρειες και 352 δήμους. Οι επικεφαλής των αποκεντρωμένων διοικήσεων είναι διορισμένοι από την κυβέρνηση, ενώ αιρετοί είναι οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι. Ο «Καλλικράτης» θεωρείται συνέχεια του «Καποδίστρια», επειδή διέπεται από παρόμοια φιλοσοφία αναγκαστικής συνένωσης των υπαρχόντων μικρών δήμων και κοινοτήτων σε μεγαλύτερους δήμους.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/772#ixzz3vXVhmHyY
Αρχείο Τασίας Δούκα
*************
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Δευτέρα
28/12
02:00
3°C
80%
2 Μπφ Α
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
08:00
2°C
89%
2 Μπφ BA
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
14:00
14°C
44%
2 Μπφ Α
9 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
20:00
7°C
69%
2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΚΑΙ ..ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ , ΝΑ “ ΚΛΑΙΣ ..” ..!!
Βλέποντας αγαπημένοι μου φίλοι τις φωτογραφίες απ’ τα προχθεσινά Χριστουγεννιάτικα κάλαντα στο χωριό μας , ένοιωσα τόσο άσχημα , που προς στιγμήν δεν το πίστευα , πως ήταν βγαλμένες στη Βαθιά και το Αλωνάκι χωρίς να υπάρχει “ ίχνος “ ανθρώπου ..κι’ όμως , οι φωτογραφίες λένε πάντα την αλήθεια , ενώ απεναντίας άλλοι , απλά μας παραμυθιάζουν ..
΄Τι ακριβώς συμβαίνει λοιπόν ξαφνικά στον “ περίφημο “ Δήμο των..” Μηχανικών και των..οικονομολόγων , έτσι στα ξαφνικά ; ..που πήγαν τα..τραπεζώματα και οι δεξιώσεις για ..ψύλλου πήδημα ; όπως επίσης , τι απέγινε εκείνο το..” περιβόητο “ αποθεματικό ; το κατάπιαν οι..” λίμνες “ και τα ταξίδια στο εξωτερικό ;
Κάποιοι , κάποτε , δεν πρέπει να μας δώσουν απολογισμό των δαπανών που έγιναν , ενώ το ταμείο ήταν και είναι..μείον ; Ποιος τελικά φταίει ; Η Δ.Α ή μήπως το Τοπικό Συμβούλιο ; Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα ερωτήματα : ΤΑ ΣΤΟΛΙΔΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΜΑΣ , ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ; ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΆΡΧΟΥΝ , ΤΑ ΑΝΑΖΉΤΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΣ , Ή ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΚΑΝΈΝΑΣ , ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΚΑΙ Ο ΣΤΟΛΙΣΜΌΣ , ΈΣΤΩ Ο .ΦΤΩΧΙΚΟΣ ,ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠ’ ΤΗΝ Δ.Α ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ …’ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑΣ “ ; ΤΟ “ ΠΑΡΑΜΥΘΙ “ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΎ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ , ΜΕ ΤΗΝ “ ΔΕΞΙΩΣΗ “ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕ ..ΠΑΛΙΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΏΤΙΚΗ “ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ “ ΕΚΔΡΟΜΉ ΣΤΗΝ ΑΧΤΙΣΤΗ ΠΕΝΤΑΑΠΟΛΗ ΤΗΣ 10ΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ΄50 , ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ..” ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΣ “ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ; ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ “ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΌ “ ΡΕΖΙΛΙΚΙ “ ;
Πάντως τα μαντάτα που μας έρχονται απ’ το χωριό μας , δεν είναι και..ιδιαιτέρως αισιόδοξα , “ ΘΑ ΠΕΣΕΙ , ΜΑΣ ΛΕΝΕ , ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ..ΠΑΓΩΝΙΑ “ ΕΛΛΕΙΨΕΙ ..ΕΥΡΩΠΟΥΛΩΝ ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ..κλπ…κλπ…ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΌΛΑΒΑΝ ΝΑ ..” ΑΝΟΙΞΟΥΝ΄” ΟΙ..ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ..ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ …!! ΠΑΡΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΦΟΒΕΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ , “ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ ..ΦΥΣΙΚΆ “
ΑΜ , ΌΠΩΣ ΛΕΕΊ ΚΙ Ο ΣΟΦΟΣ ΜΑΣ ΛΑΟΣ , ΤΑ ΑΥΓΆ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΔΕΝ ΒΑΦΟΝΤΑΙ ΜΕ…” ΠΟΡΔΕΣ”…..!!! ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΕΤΑΙ ; ΩΣ ΠΟΤΕ ;
Όπως έχει πει και κάποιος σοφότερος ημών : “ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ , ΛΙΓΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΠΟΛΛΟΥΣ ..ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ “, ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟΧΕΤΕ ΠΑΡΑΤΡΑΒΗΞΕΙ …
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment