ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Η ιστορία των ερειπίων στο κέντρο της Αθήνας έχει πολλά να μας διδάξει. Πολλά από αυτά είναι απολιθωμένα επί δεκαετίες ως απονεκρωμένα κτίρια, χρόνια πριν αρχίσει η κρίση. Τα περισσότερα είναι ιδιοκτησία ιδρυμάτων ή κληροδοτήματα. Αλλα είναι συνιδιοκτησίες ή ανήκουν σε δυσκίνητους φορείς που δεν φημίζονται για την ικανότητά τους να διαχειρίζονται περιουσίες. Το αποτέλεσμα είναι ότι μόνο στην Αμαλίας, στη Φιλελλήνων, στη Σταδίου και στην Πανεπιστημίου συναντά κανείς αστικά ερείπια, σε προχωρημένο βαθμό εγκατάλειψης. Η εικόνα τους είναι πένθιμη, βαραίνει τις αισθήσεις, δημιουργεί κενό.
Παρατηρώ συχνά το παλαιό ξενοδοχείο Μαζέστικ στην οδό Πανεπιστημίου. Βρίσκεται απέναντι από το Ρεξ, γωνία με τη μικρή οδό Σανταρόζα, και πλαϊνή θέα προς την πλατεία Δικαιοσύνης. Ανήκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (κληροδότημα Παπαδάκη) και πρέπει να είναι ένα από τα πιο άτυχα κτίρια του κέντρου. Στις παλαιές φωτογραφίες, φαίνεται η ομορφιά του. Με έντεκα παράθυρα επί της Πανεπιστημίου και πέντε επί της Σανταρόζα, το Μαζέστικ ήταν ένα «μοντέρνο», ως προς την κατασκευή, κτίριο στα πρώτα χρόνια του Μεσοπολέμου. Με τη λεπτότητα των κορινθιακών επικράνων στις κατακόρυφες παραστάδες και το κεντρικό αέτωμα, διατηρούσε στη μορφή την τρυφερή σχέση με το κλασικό παρελθόν της Αθήνας. Ως στέψη στο κτίριο, 14 διακοσμητικές γλάστρες έδιναν ευγενή μεγαλοπρέπεια.
Δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ένα τέτοιο κτίριο έμεινε ανεκμετάλλευτο, όχι τώρα, που θα ήταν, ώς ένα σημείο, κατανοητό, αλλά από τη δεκαετία του 1970. Στο ισόγειο υπήρχαν έως τα πρόσφατα χρόνια καταστήματα, αλλά οι τρεις όροφοι παρέμεναν χωρίς δημόσια χρήση. Σε μια παλαιά διαφήμιση με πενταψήφιο τον αριθμό τηλεφώνου του Μαζέστικ (που ήταν «Μέγα Ξενοδοχείον») διαβάζουμε ότι διαθέτει 80 «ευρύχωρα» δωμάτια, «με νερά τρεχούμενα ζεστά και κρύα. Καλοριφέρ, ανελκυστήρας και ιδιαίτερα διαμερίσματα μετά λουτρού». Οι «τιμαί» διαφημίζονταν «προσιταί», καθώς ήταν ένα ξενοδοχείο μεσαίας σειράς.
Το 1978 κινδύνευσε με κατεδάφιση. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών θέλησε τότε να ανοικοδομήσει το ακίνητο και ασκούσε πιέσεις στο υπουργείο Πολιτισμού να μην κριθεί το κτίριο διατηρητέο. Ευτυχώς, τελικά, το Μαζέστικ διασώθηκε, αν και εκείνη την εποχή το ίδιο το Πανεπιστήμιο θεωρούσε ότι το «κτίριο Πανεπιστημίου 53 στερείται ιστορικής, αρχαιολογικής, αρχιτεκτονικής αξίας, και είναι όμοιο προς μέγαρα που κατεδαφίστηκαν προσφάτως (σ.σ. δεκαετία ‘70), όπως της Πρωίας, ξενοδοχείο Πάνθεον, Πανεπιστημίου 31 (πρώην γραφεία ΟΣΕ) και μέγαρο ομοίας αρχιτεκτονικής Σταδίου και Σανταρόζα».
Ευτυχώς, οι ιδέες που πρυτάνευαν τότε δεν καταδίκασαν το γοητευτικό Μαζέστικ. Αν δούμε τι κτίρια χτίστηκαν στη θέση των προαναφερόμενων, θα νιώσουμε πολύ τυχεροί που δεν φορτώθηκε στην πρωτεύουσα ένα ακόμη άχαρο και ογκώδες κτίριο. Σήμερα, το παλαιό Μαζέστικ θα μπορούσε να προσφέρει υπηρεσίες στην πόλη. Οι θαυμάσιες προθήκες του επί της οδού Πανεπιστημίου θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν εξαιρετικές χρήσεις, όπως ήταν στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του ξενοδοχείου.
Είναι εντυπωσιακή η κατάπτωση των κεντρικών οδών της Αθήνας και η επί σειρά ετών ακινησία. Υπάρχει αισθητικός εκβαρβαρισμός που θα διαιωνίζεται όσο το κλίμα δεν ευνοεί επενδύσεις.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment