Δεκαετία του ΄50 στο Κέντρο της Αθήνας Γαμβέτα και Θεμιστοκλέους
υπήρχε ένα μπακάλικο ή καλύτερα μεγαλομπακάλικο .
Το μεσημέρι σκέπαζαν τους πάγκους με μεγάλα άσπρα πανιά που υπήρχαν μόνιμα με κρίκους μαζεμένα στην γωνία και άνοιγαν τα τσίγκινα
τραπέζια έβαζαν και καρέκλες που είχαν στο υπόγειο και γινότανε ταβερνάκι.
Στέκι ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών....
Πάνω στην λαδόκολα-τραπεζομάντηλο έβαζαν τις κονσέρβες με τα γιαλατζί ντολμαδάκια
τις σαρδέλες τις ελιές το κεφαλίσιο τυρί το σαλάμι αέρος ή Λευκάδας όπως το έλεγαν
την μουρταδέλα .
Σε μια γωνιά το τηγάνι γκαζιέρα έψηνε κανένα αυγό ή ομελέτα λουκάνικο....
Το επιδόρπιο ήταν ο χαλβάς του μπακάλη φυσικά με λίγη κανέλα από πάνω και σταγόνες λεμονιού.
Το κρασί από τα Μεσόγεια σε νταμιτζάνες ...
Γνώριζαν οι πελάτες ότι το απόγευμα η ταβέρνα θα γινότανε και πάλι μπακάλικο
οπότε αποχωρούσαν στην ώρα τους.
Μπακαλοταβέρνες υπήρχαν αρκετές στην Αθήνα.
Στις γειτονιές είχαν μόνιμα καναδυό τραπεζάκια με καρέκλες μέσα
και φυσικά δεν είχαν ωράριο.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment