Παλιά στην Αθήνα τα σπίτια ήταν χαμηλά χωρίς κάποια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ταυτότητα και οι πόρτες ήταν μικρές. Οι πιο εύποροι πίσω από τις πόρτες έβαζαν ένα χοντρό ξύλο για επιπλέον ασφάλεια. Όχι από κλέφτες αλλά από μεθυσμένους Τούρκους που μπορεί να ασκούσαν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα σε βάρος των ραγιάδων. Γενικά πάντως η συμβίωση ήταν σε καλό επίπεδο και οι Τούρκοι αργότερα εγκατέλειψαν την πόλη με πίκρα και συγκίνηση. Το ξύλο, με το οποίο ασφάλιζαν την πόρτα λεγόταν » Γκάγκαρος «. Επειδή αρχικά το ξύλο το έβαζαν οι πιο πλούσιοι,
η φράση Γκάγκαρος, έγινε συνώνυμο της αρχοντικής τάξης. Σταδιακά ο χαρακτηρισμός «γκάγκαρος» χρησιμοποιήθηκε για να υποδηλώσει τον γηγενή, τον γεννημένο στην Αθήνα από παλιά αθηναϊκή οικογένεια. Έτσι λοιπόν Γκάγκαρος ήταν
ο γηγενής Αθηναίος και όλοι άλλοι που ερχόντουσαν από την επαρχία ήταν οι «μπουτσόβλάχοι».... πηγή
Καταϊδρωμένος τράβαγε το γεμάτο καρότσι του
στον πεζόδρομο της Ερμού....
Ηλικιωμένος......γέννημα θρέμα γκάγκαρος Αθηναίος όπως μου είπε από τους
Άγιους Ασώματους παρακάτω.
Παλιά υλικά που εύρισκε πεταμένα και τα πήγαινε κάπου στην Πειραιώς
όπου τα μαζεύουν για μέταλλο.
Ίσα το μεροκάματο ....βοηθάει και το συσσίτιο του Δήμου
αλλά έχει μανούρα.....σπρώξιμο....περίεργους που αρπάζονται....
δυνατότερους που σου παίρνουν την σειρά.
Θα τα βολέψουμε....θα ζήσουμε.....
Τι να τον ρωτήσω και τι να του απαντήσω σε αυτά που άκουγα.....
Δίνει και μάχες με αλλοδαπούς που κάνουν την ίδια δουλειά.
Αυτοί πάνε δυό και τρείς μαζί για σιγουριά.....
Τι να κάνει....τους βλέπει και φεύγει άδειος .
Δεν δέχεται φιλοδώρημα.....είναι εργαζόμενος μου είπε.
Μένει με την κυρά του σε δυό δωματιάκια κάπου στο Κέντρο.
Παλιό σπίτι μακρινού συγγενή που τον αφήνει
αλλά μέχρι να πουληθεί.
Ευτυχώς είναι διατηρητέο και δυσκολοπούλητο.
Μετά έχει ο Θεός.....
Όχι δεν διαμαρτύρεται για την Κοινωνική Μέριμνα
γιατί πρέπει πρώτα να υπάρξει το Κράτος.....
Δεν μου το είπε έτσι....εγώ έκανα ελεύθερη μετάφραση
στο χαμόγελό του όταν τον ρώτησα....σχετικά.
Να τον ρωτούσα την γνώμη την Κυβέρνηση για τους πολιτικούς
θα μου έλεγε τουλάχιστον ....χέστηκα.
Δεν τον ρώτησα.....
Το απέφυγα.....
Του ευχήθηκα να είναι γερός.....και του άρεσε.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment