Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΩΡΙΔΑΣ - 3ο

ΟΙ ΣΛΑΥΟΙ ΣΤΗ ΔΩΡΙΔΑ .

Πολλά χωριά της Δωρίδας , κυρίως της ορεινής , όπως εξάλλου και άλλων περιοχών της χώρας έχουν ονόματα που μερικοί λένε πως είναι σλαύικα ( Νούτσομπρο , Βοστινίτσα , Γρανίτσα , Σουρούστι , Αγλαβίστα , Βιτρινίτσα κ.α ). Είναι γνωστό βάβαια ότι οι Σλαύοι κατέβηκαν στην Ελλάδα από τον 5ο αιώνα μ.Χ . Ξέρουμε π.χ. ότι στις 26 Οκτωβρίου του 570 μ.Χ. πολιόρκησαν τη Θεσσαλονίκη αλλά αποκρούστηκαν .
Με διάφορες επιδρομές διολίσθησαν νοτιότερα μέχρι την Πελοπόννησο όπου και εγκαταστάθηκαν ιδίως στα ορεινά , σαν νησίδες μεταξύ του Ελληνικού πληθυσμού . Ζούσαν απ' τις ληστείες και έγιναν μάστιγα γιά τον τόπο . Μάλιστα έκαναν και επαναστατικά κινήματα κατά του κράτους . Οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες Κώνστας το 658 και Ιουστινιανός ο Β' το 688 , τους εξανάγκασαν σε υπόταγή με τα όπλα . Δεν αποκλείεται κάποιοι από αυτούς να έφτασαν και στα ορεινά της Ρούμελης , άμφίβολο όμως αν τα ονόματα των χωριών είναι σλαύικα .

ΠΕΙΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΩΡΙΔΑΣ ( 1081-1377 ) .

Στα 1081 μ.Χ. όπως αναφέρεται στο " Χρονικόν του Γαλαξειδίου " , κουρσάροι απ' τα μέρη της Δαλματίας και του Πρίντεζι , ήρθαν με τα καράβια τους και μποκάρισαν την Ναύπακτο , αλλά μη μπορώντας να την καταλάβουν πήγαν και χτύπησαν τη Βιτρινίτσα . Οι Βιτρινιτσιώτες έτρεξαν στο Γαλαξείδι και ζήτησαν βοήθεια . Εκεί που ετοιμάζονταν οι Γαλαξειδιώτες , ήρθε μαντάτο πως φτάνουν και εκεί οι κουρσάροι . Όλοι μαζί τώρα , Γαλαξειδιώτες , Βιτρινιτσιώτες και τα γύρω χωριά χτύπησαν τους κουρσάρους :
" Έγινεν γουν πόλεμος φοβερός , όπου εβάστηξε πολλαίς ΄βρες και σκοτωμός αμέτρητος και όσοι κουρσάροι εγλύσασι , γοργόν εμβήκασι στα πλεούμενα κα εφύγασι".
Στο " Χρονικό του Γαλαξειδίου " αναφέρονται και άλλες επιδρομές κατά των παραλίων της Δωρίδας από πειρατές , όπως το 1147-1222 μ.Χ. όπου κυριεύτηκε γιά μιά ακόμα φορ΄η Βιτρινίτσα που είχε αξιόλογο λιμάνι επί Φραγκοκρατίας .
Στα 1204-1215 Σάλωνα και Λιδορίκι " τα εξουσίαζε το σπαθί του Κυρ Μιχαήλ Κομνηνού ". Ο διάδοχός του Ιωάννης Κομνηνός σήκωσε επανάσταση κατά του Αυττοκράτορος της Κωνσταντινουπόλεως και ζήτησε την βοήθεια των Λιδορικιωτών και Γαλαξειδιωτών . Σε μάχη που έγινε στη Λαμία ( Ζητούνι τότε ) , ορμήσανε οι Δωριείς με τα σπαθιά κατά του βασιλικού στρατεύματος αλλά " οι άλλοι οι πανάπιστοι και δολεροί τους αφίκασι τραβώντας χέρι και μη τρέχοντας εις βοήθειαν . Σκοτωθήκασι όλοι οι Λιδορικιώτες και ο κυρ Ιωάννης εγλύση με γοργόν άλογον ".
Γιά την ιστορία της Δωρίδας , κατά την Βυζαντινή κυρίως εποχή , είναι αξιόλογη πηή το " Χρονικόν του Γαλαξειδίου " όπως το παρουσίασε ο Γαλαξειδιώτης ιστοριοδίφης Κων.Σάθας στο βιβλίο του " ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΑΝΕΚΔΟΤΟΝ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΕΙΔΙΟΥ " που εκδόθηκε το πρώτον το 1862 και αργότερα το 1962 .
Περικοπές του ΧΡΟΝΙΚΟΎ , που αφορούν στη Δωρίδα θα σας δώσουμε σε ξεχωριστή μας αναφορά , γιά να αποκτήσετε ολοκληρωμένη εικόνα .

ΦΡΑΓΚΟΙ , ΚΑΤΑΛΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΕΤΟΙ ΣΤΗ ΔΩΡΙΔΑ .

Το 1204 μ.Χ. καταλήφθηκε η Κωνσταντινούπολη από τους Φράγκους Σταυροφόρους . Την Ελλάδα την μοιράστηκαν τότε με τους Ενετούς γιατί με τα καράβια αυτών έκαναν την εκστρατεία . Οι Ενετοί , σα ναυτική δύναμη , πήραν τις παραλιακές πόλεις και τα κάστρα όπως της Ναυπάκτου , Μονεμβασιάς , Κορώνης , Μεθώνης κ.α . και πιάσανε και τα νησιά . Οι Φράγκοι κρατήσανε την Αθήνα , το Μυστρά και άλλα στεργιανά μέρη . Από τότε η Ελλάδα έγινε ξέφραγο αμπέλι . Άλλοτε με πόλεμο , άλλοτε με αγοραπωλησίες , δωρεές η προίκες , ολόκληρες περιοχές άλλαζαν αφεντάδες , μεταξύ των ξλενων κατακτητών , Ενετών , Καταναλών και άλλων επιδρομέων .
Το 1310 , κάτι Ισπανοί τυχοδιώκτες , που τους λέγανε Καταλανούς , έδιωξαν τους Φράγκους και κατέλαβαν Φάρσαλα , Λοκρίδα , Λιδορίκι και Αθήνα . Ο Αυτοκράτορας Ανδρόνικος κάλεσε τους κατοίκους των περιοχών αυτών να πολεμήσουν τους επιδρομέις με την υπόσχεση ότι του λοιπού " θα κυβερνιώνται του κεφαλιού τους , και δεν θα πληρώνουν φόρο ". Σε μάχη που έγινε νίκησαν τους Καταλανούς , αλλά έπεσε διχόνοια μεταξύ τους και οι Καταλανοί γύρισαν πίσω και πήραν ανεμπόδιστα το Λιδορίκι και άλλα μέρη .
Το 1377 βρίσκουμε τον Τοπάρχη των Αθηνών που έστειλε ο Βασιλιάς της Αρραγωνίας να διορίζει αυτός τον Αυθέντη του Λιδορικίου .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι.....