29 Μαίου 1453 , η " Πόλις Εάλω " , τα άγρια στίφη του Μωάμεθ του Β΄ διάβηκαν την Κερκόπορτα της βασιλεύουσας και ρίχτηκαν σαν τα αιμοβόρα θηρία στα γυναικόπαιδα , γιατί άντρες δεν υπήρχαν πλέον . Είχαν όλοι σκοτωθεί . Ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος , ο ηρωικός Αυτοκράτορας , με το σπαθί στο χέρι μάχεται σαν λιοντάρι ως την τελευταία στιγμή πάνω στα έρημα από μαχητές κάστρα .
- Δε βρίσκεται ένας Χριστιανός να πάρει το κεφάλι μου ; σκούζει και πέφτει νεκρός απ' το μαγαρισμένο σπαθί κάποιου άπιστου . Τι να 'κανε ο Εθνομάρτυρας εκείνος και τραγικός Βασιλιάς . Μόλις στις 6 Ιουνίου 1449 ανέβηκε στο θρόνο και στις αρχές Απριλίου 1453 αρχίζει η πολιορκία των Τούρκων . Ο Μωάμεθ είχε παρατάξει 200.000 στρατό και ο Παλαιολόγος μόλις 6-7.000 .
Η Δύση με πρώτο τον Πάπα Νικόλαο τον Ε' περίμενε ασμένως την πτώση με τη βεβαιότητα ότι θα έπαυε να υπάρχει Ορθοδοξία και θα ήταν αυτός ο μόνος θρησκευτικός αρχηγός στην οικουμένη όλης της Χριστιανοσύνης .
Οι πειναλέοι γιά φαί και σάρκα Τούρκοι ρίχτηκαν σαν τις ύαινες και επί τρεις μέρες έσφαζαν , βίαζαν , άρπαζαν αγόρια και κορίτσια και έκαιγαν τα πάντα και τους θησαυρούς ακόμα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς , αγνοώντας οι βάρβαροι την αξία τους...
" Ν' άχεν αστράψει ο ουρανός ν' άχε καγή η ώρα
Ήλιος , σελήνη μηδαμού να μ'είχεν ανατείλει
και τέτοια μέρα μελανή να μ' είχε ξημερώσει
εις του Μαίου του μηνός τας είκοσι εννέα ,
Τρίτην ημέραν δολερήν , που αυθέντευεν ο Χάρος .
Οι φούσκωσες τσ' ανατολής επήρασι την Πόλιν
οι Τούρκοι σκύλοι ασεβείς . Ω συμφορά μεγάλη
εκείν' η μέρα σκοτεινή και αστραποκαυμένη
της Τρίτης της ασβολερής , της μαυρογελασμένης
Λοιπόν μην ονειδίζετε τον Βασιλέα αυθέντες
γιατί όλον το πταίξιμον ήταν εις τους Ρηγάδες
εις τους αυθέντες της Φραγκιάς οπούπαν να βοηθήσουν
την Πόλιν την θεόκτιστον , να την αποκρατήσουν . "
Στίχοι πικροί , στίχοι απόγνωσης , πίκρας , απογοήτευσης και βαθειάς θλίψης , με τους οποίους ο Ρόδιος Εμμανουήλ Γεωργιλής θρηνολογεί την πτώση της Πόλης . Ο δε αυτόπτης Ανδρόνικος ο Κάλιστος :
" Μακάριοι οι νυν τεθνηκότες , ελεεινοί δε οι ζώντες και θρήνων άξιοι ."
Πνίγηκε το βουβάλι στο αίμα και ο λαός αλλόφρων έκραζε :
" Βγάτε εσείς οι πεθαμένοι να μπούμε εμείς οι ζωντανοί ! "
Η καταστροφή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας , ήρθε σα φυσική συνέπεια της παρακμής της που άρχισε απ' την πρώτη κατάληψη της Κωνσταντινούπολης απ' τους Φράγκους σταυροφόρους στα 1204. 'Οταν στα 1261 εξεδιώχθησαν οι Φράγκοι και επανακτήθηκε η Βασιλεύουσα απ' τον Μιχαήλ Η' τον Παλιολόγο , τα πάντα βρέθηκαν εν διλύσει . Έκτοτε δεν μπόρεσε να συνέλθει .
Αλλά όπου φτώχεια και γκρίνια , οι θρησκευτικές διαμάχες , η άθλια οικονομική κατάσταση του Κράτους , η παραμέληση του στρατού και οι δυναστικές έριδες , μείωσαν με το χρόνο την αμυντική ικανότητα του Κράτους , ενώ οι έξω εχθροί καραδοκούσαν ...
Προσπάθειες του Μανουήλ του Β' να οργανώσει Κράτος της προκοπής έρχονται καθυστερημένα και στα 1442 γίνεται η πρώτη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τον Μουράτ . Έτσι το απέραντο κάποτε και πανίσχυρο Βυζαντινό Κράτος που βασίλευε σ' ανατολή και δ΄υση , πάνω από χίλια χρόνια , τώρα το αποτελεί μόνο η πρωτεύουσά του . Το τέλος ήταν εκείνο που αναμένει κάθε παρηκμασμένο λαό , η...π τ ώ σ η ...
Όταν ο Μωάμεθ έγινε κύριος όλης της Βαλκανικής δυό λύσεις είχε να σκεφτεί , ως προς την τύχη των υποδουλωμένων λαών , η να τους εξοντώσει με γενική σφαγή και εξανραποδισμού στα βάθη της ανατολής , οπότε θα είχε ήσυχο το κεφάλι του η να τους ετάξει ούλους στο κράτος του . Έξυπνα , προτίμησε τη δεύτερη λύση . Έτσι θα είχε εκατομμύρια σκλάβους να δουλεύουν γι' αυτόν , θα εισέπραττε φόρους και θα δυνάμωνε το στρατό του γιά παραπέρα κατακτ'ησεις . Τοποθετώντας , εξ άλλου , ισχυρές φρουρές κατά περιοχές , υπό αιμοβόρους πασάδες , θα εξασφάλιζε την ησυχία του . Διάβρωση των δικών του με τους δούλους , δι' επιμιξίας , δεν υπήρχε κίνδυνος γιατί η διαφορά της θρησκείας θα κρατούσε σε απόσταση τους Χριστιανούς από τους Μουσουλμάνους .
Κάνοντας μάλιστα και έξυπνη πολιτική , αναγνώρισε τον Πατριάρχη σαν Θρησκευτικό αρχηγό των Χριστιανών και του παρεχώρησε μάλιστα και σημαντικά θρησκευτικά προνόμια . Αυτό βέβαια όχι από καλοσύνη , καλοσύνη από Τούρκο μην περιμένεις .
Μουσταφά κι αν κάνεις φίλο
κράταγε και ένα..ξύλο..
Το έκανε γιά να μην προκαλέσει το θρησκευτικό συναίσθημα των Χριστιανών ηγεμόνων της Δύσης και ιδίως του ισχυρού τότε Πάπα , αλλά και γιά να διερύνει ακόμα περισσότερο το χάσμα και τη διαμάχη μεταξύ των Ορθοδόξων και Καθολικών .
Καλλίτερα..φέσι παρά τιάρα , υποστήριζαν πολλοί...
- Δε βρίσκεται ένας Χριστιανός να πάρει το κεφάλι μου ; σκούζει και πέφτει νεκρός απ' το μαγαρισμένο σπαθί κάποιου άπιστου . Τι να 'κανε ο Εθνομάρτυρας εκείνος και τραγικός Βασιλιάς . Μόλις στις 6 Ιουνίου 1449 ανέβηκε στο θρόνο και στις αρχές Απριλίου 1453 αρχίζει η πολιορκία των Τούρκων . Ο Μωάμεθ είχε παρατάξει 200.000 στρατό και ο Παλαιολόγος μόλις 6-7.000 .
Η Δύση με πρώτο τον Πάπα Νικόλαο τον Ε' περίμενε ασμένως την πτώση με τη βεβαιότητα ότι θα έπαυε να υπάρχει Ορθοδοξία και θα ήταν αυτός ο μόνος θρησκευτικός αρχηγός στην οικουμένη όλης της Χριστιανοσύνης .
Οι πειναλέοι γιά φαί και σάρκα Τούρκοι ρίχτηκαν σαν τις ύαινες και επί τρεις μέρες έσφαζαν , βίαζαν , άρπαζαν αγόρια και κορίτσια και έκαιγαν τα πάντα και τους θησαυρούς ακόμα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς , αγνοώντας οι βάρβαροι την αξία τους...
" Ν' άχεν αστράψει ο ουρανός ν' άχε καγή η ώρα
Ήλιος , σελήνη μηδαμού να μ'είχεν ανατείλει
και τέτοια μέρα μελανή να μ' είχε ξημερώσει
εις του Μαίου του μηνός τας είκοσι εννέα ,
Τρίτην ημέραν δολερήν , που αυθέντευεν ο Χάρος .
Οι φούσκωσες τσ' ανατολής επήρασι την Πόλιν
οι Τούρκοι σκύλοι ασεβείς . Ω συμφορά μεγάλη
εκείν' η μέρα σκοτεινή και αστραποκαυμένη
της Τρίτης της ασβολερής , της μαυρογελασμένης
Λοιπόν μην ονειδίζετε τον Βασιλέα αυθέντες
γιατί όλον το πταίξιμον ήταν εις τους Ρηγάδες
εις τους αυθέντες της Φραγκιάς οπούπαν να βοηθήσουν
την Πόλιν την θεόκτιστον , να την αποκρατήσουν . "
Στίχοι πικροί , στίχοι απόγνωσης , πίκρας , απογοήτευσης και βαθειάς θλίψης , με τους οποίους ο Ρόδιος Εμμανουήλ Γεωργιλής θρηνολογεί την πτώση της Πόλης . Ο δε αυτόπτης Ανδρόνικος ο Κάλιστος :
" Μακάριοι οι νυν τεθνηκότες , ελεεινοί δε οι ζώντες και θρήνων άξιοι ."
Πνίγηκε το βουβάλι στο αίμα και ο λαός αλλόφρων έκραζε :
" Βγάτε εσείς οι πεθαμένοι να μπούμε εμείς οι ζωντανοί ! "
Η καταστροφή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας , ήρθε σα φυσική συνέπεια της παρακμής της που άρχισε απ' την πρώτη κατάληψη της Κωνσταντινούπολης απ' τους Φράγκους σταυροφόρους στα 1204. 'Οταν στα 1261 εξεδιώχθησαν οι Φράγκοι και επανακτήθηκε η Βασιλεύουσα απ' τον Μιχαήλ Η' τον Παλιολόγο , τα πάντα βρέθηκαν εν διλύσει . Έκτοτε δεν μπόρεσε να συνέλθει .
Αλλά όπου φτώχεια και γκρίνια , οι θρησκευτικές διαμάχες , η άθλια οικονομική κατάσταση του Κράτους , η παραμέληση του στρατού και οι δυναστικές έριδες , μείωσαν με το χρόνο την αμυντική ικανότητα του Κράτους , ενώ οι έξω εχθροί καραδοκούσαν ...
Προσπάθειες του Μανουήλ του Β' να οργανώσει Κράτος της προκοπής έρχονται καθυστερημένα και στα 1442 γίνεται η πρώτη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τον Μουράτ . Έτσι το απέραντο κάποτε και πανίσχυρο Βυζαντινό Κράτος που βασίλευε σ' ανατολή και δ΄υση , πάνω από χίλια χρόνια , τώρα το αποτελεί μόνο η πρωτεύουσά του . Το τέλος ήταν εκείνο που αναμένει κάθε παρηκμασμένο λαό , η...π τ ώ σ η ...
Όταν ο Μωάμεθ έγινε κύριος όλης της Βαλκανικής δυό λύσεις είχε να σκεφτεί , ως προς την τύχη των υποδουλωμένων λαών , η να τους εξοντώσει με γενική σφαγή και εξανραποδισμού στα βάθη της ανατολής , οπότε θα είχε ήσυχο το κεφάλι του η να τους ετάξει ούλους στο κράτος του . Έξυπνα , προτίμησε τη δεύτερη λύση . Έτσι θα είχε εκατομμύρια σκλάβους να δουλεύουν γι' αυτόν , θα εισέπραττε φόρους και θα δυνάμωνε το στρατό του γιά παραπέρα κατακτ'ησεις . Τοποθετώντας , εξ άλλου , ισχυρές φρουρές κατά περιοχές , υπό αιμοβόρους πασάδες , θα εξασφάλιζε την ησυχία του . Διάβρωση των δικών του με τους δούλους , δι' επιμιξίας , δεν υπήρχε κίνδυνος γιατί η διαφορά της θρησκείας θα κρατούσε σε απόσταση τους Χριστιανούς από τους Μουσουλμάνους .
Κάνοντας μάλιστα και έξυπνη πολιτική , αναγνώρισε τον Πατριάρχη σαν Θρησκευτικό αρχηγό των Χριστιανών και του παρεχώρησε μάλιστα και σημαντικά θρησκευτικά προνόμια . Αυτό βέβαια όχι από καλοσύνη , καλοσύνη από Τούρκο μην περιμένεις .
Μουσταφά κι αν κάνεις φίλο
κράταγε και ένα..ξύλο..
Το έκανε γιά να μην προκαλέσει το θρησκευτικό συναίσθημα των Χριστιανών ηγεμόνων της Δύσης και ιδίως του ισχυρού τότε Πάπα , αλλά και γιά να διερύνει ακόμα περισσότερο το χάσμα και τη διαμάχη μεταξύ των Ορθοδόξων και Καθολικών .
Καλλίτερα..φέσι παρά τιάρα , υποστήριζαν πολλοί...
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι......
No comments:
Post a Comment