Πασίγνωστος στη Λιδορικιώτικη κοινωνία ο Θόδωρος Σερεντέλος,ο επονομαζόμενος Αλπάκης , κυρίως για τη συμμετοχή του στις ατελείωτες και απίθανες πλάκες που γίνονταν στην "πιάτσα ¨ και κατά κανόνα εκεί γύρω απ’τη Βαθειά.
Καταγόταν απ’την Μακρινή ( Μάκρυση ) παντρεμένος στο Λιδορίκι ταβερνιάρης ,στο επάγγελμα , υποδύθηκε κατά καιρούς πάμπολλους ρόλους και πάντα με ξεχωριστή επιτυχία ,ακόμα και....γιατρός έγινε , πλάκας ...ένεκεν.
Όταν λοιπόν γινόταν ο δρόμος Γαλαξειδίου – Ναυπάκτου ( γύρω στο 1930 ),είχε εγκα-τασταθεί στο Λιδορίκι η εταιρεία ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΗ ,που είχε αναλάβει το έργο ,και στο ξενοδοχείο του Διαμαντή Καρανδρέα δημιούργησε αναρρωτήριο για τους άρρωστους εργάτες.Με σύμβαση που είχαν υπογράψει ,ο Διαμαντής προσέφερε ύπνο και φαγητό και η εταιρεία πλήρωνε κάποιο συγκεκριμένο , κατ’άτομο ,ποσόν.
Φυσικό λοιπόν ήταν,οι εργάτες να ζητάνε περισσότερο και καλύτερης ποιότητας φαγητό και απ’την άλλη μεριά ο Διαμαντής να προσπαθεί να τους βολέψει με.. ψίχουλα και έτσι η γκρίνια πήγαινε...σύννεφο.Σκέφτηκε λοιπόν ο Διαμαντής , να ντύσει το Σερεντέλο γιατρό που θα επισκεπτόταν το αναρρωτήριο για να κανονίσει,δήθεν, το διαιτολόγιο των ασθενών, φτιάχνοντας ένα πρόγραμμα διατροφής που θα περιείχε κανένα γιαουρτάκι,καμιά σούπα,φτηνοδουλειές δηλαδή.
Ο Σερεντέλος δέχτηκε, φόρεσε σακάκι,γραβάτα πήρε και κάτι ακουστικά-Θεός ξέρει που τα βρήκε-και με εμφάνιση τουλάχιστον...καθηγητού Πανεπιστημίου και ύφος τουλάχιστον δέκα...υπουργών, ανέβηκε και εξήτασε τους αρρώστους.
Αντί όμως να συστήσει τα φαγητά που είχαν συμφωνήσει με τον Διαμαντή,φτηνά δηλαδή και...ελαφρά,τους συνέστησε ψητά,μπριζόλες,σαλάτες και ..μπόλικο κρασί τονίζοντας ότι η εταιρεία πληρώνει 150 δραχμές την ημέρα για κάθε άρρωστο.
Έτσι λοιπόν άναψε πόλεμος μεταξύ εργατών και Διαμαντή, που μάταια προσπαθούσε να πείσει τον Σερεντέλο να επανέλθει ... τροποποιώντας το διαιτολόγιο,έβαλε λυτούς και δεμένους να τον μεταπείσουν αλλά ο ..γιατρός ήταν ανένδοτος, αρνούμενος την αλλαγή της....ιατρικής γνωμάτευσης.
Μετά όμως από πολύωρες και...σκληρές διαπραγματεύσεις ο ...γιατρός πείσθηκε να επανέλθη τακτοποιώντας τα πράγματα,αφού λοιπόν δέχτηκε ο Σερεντέλος ο πονηρός Διαμαντής έπιασε τους εργάτες και τους ενημέρωσε για την ταυτότητα του...γιατρού εφοδιάζοντάς τους με ντομάτες,πατάτες και άλλα ζαρζαβατικά για να υποδεχθούν όπως πρέπει....το γιατρό.
Μόλις λοιπόν φάνηκε στην αίθουσα ο γιατρός οΔιαμαντής έκλεισε την πόρτα και έγινε το έλα να δεις,ντομάτες,πατάτες,κρεμύδια ,μαξιλάρια,παπούτσια και ότι μπορεί να φαντασθεί κανείς έπεφταν στο καυμένο...το γιατρό,αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό, ο πονηρός ξενοδόχος είχε φροντίσει να ενημερώσει,σχετικά,τη Λιδορικιώτικη μαρίδα που είχε συγκεντρωθεί απ’έξω και περίμενε για τη συνέχεια της ..νίλας.
Ο Σερεντέλος , ο ταλαίπωρος ,αλαφιασμένος όπως ήταν έψαχνε να βρεί τρόπο να ξεφύ-γει,τελικά τα κατάφερε και πηδώντας απ’το παράθυρο της κουζίνας βγήκε στο ρέμα και από εκεί τρέχοντας ,με την ψυχή στα δόντια,κατάφερε να φτάσει στο σπίτι του,η γυναίκα του όταν τον είδε σ’αυτό το χάλι τα’χασε,τι έπαθες Θόδωρε,τι σούκαναν ;γιατί είσαι έτσι;
Μη ρωτάς Γιουργούλαμ,μη ρωτάς ,μαναχά ζέστανε ένα καζάνι νερό πλυθώ. Έτσι τελείωσε ...άδοξα η ιατρική...σταδιοδρομία του μπάρμπα Θόδωρου του Σερεντέλου, όχι όμως και η...πλακατζίδικη , που συνεχίστηκε για πολλά - πολλά χρόνια , αφήνοντάς μας ,μαζί με την παλιοπαρέα της Βαθειάς ,απίθανες ιστορίες που θα σας τις διηγηθούμε από αυτή τη σελίδα.
No comments:
Post a Comment