..ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ...

Μαράζωσε η γαρδένια στην αυλή μας ,
δεν άντεξε , ως φαίνεται ,την τόση απουσία ..
και παραπέρα , η μπιγκόνια η ...καλή μας ,
ψυχομαχάει , πλάι στη γέρικη ορτανσία .

Αράχνες , στις γωνιές των παραθύρων ,
κι ο μάνταλος της πόρτας , σκουριασμένος ,
ο κήπος..έρημος , παράδεισος των..μύρων ,
από ξερόκλαδα και φύλλα ειν’ σκεπασμένος ..

Παντού τριγύρω παγερή σιωπή και..απουσία ,
του κάκου τη φωνή της μάνας ..περιμένω :
πέρασ’ η ώρα , δε θα πας στην..εκκλησία ;
πουκάμισο…έχω στην κρεμάστρα κρεμασμένο…

Κι’ αυτός ο ίσκιος , της γριούλας καρυδιάς ,
που χρόνια δρόσιζε , την όμορφη αυλή μας ,
αχλή , που πνίγει κάθε χτύπο της καρδιάς ,
πένθιμη νότα , στο τραγούδι της ζωής μας..

Στης πόρτας μας τ’ανώφλι , χρόνια τώρα ,
ο Λαμπριάτικος Σταυρός..ξεθωριασμένος ,
προσμένει Ανάσταση , να’ρθεί η άγια ώρα ,
ν’ αναστηθεί ο παλιός καιρός , ο ευτυχισμένος .

Παλιές , χαμένες Πασχαλιές , ονειρεμένες ,
σταγόνες ήλιου, στης ζωής μας το σκοτάδι ,
στο σκονισμένο χρονοντούλαπο κλεισμένες..
λάμπετε πάντα , κάθε Ανάστασης το βράδυ……..Κ.-


Αθήνα 25/26/27-04-08

Ταπεινό.. αφιέρωμα , στον άγνωστο αγαπημένο
Φίλο , Μάριο Τόκα , που έφυγε σήμερα…......Κ.-