Ο ΕΠΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΓΕΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ..” ΣΑΡΑΪ “ ΤΟΥ .

 

       ΜΕ  ΤΗ  ΦΩΝΗ  ΤΩΝ  ΑΠΟΓΟΝΩΝ .

    Του Γεωργ.Α . Ασημακόπουλου – Μπαλάσκα

       

   Το “ Σαράϊ “ -  το μεγαλύτερο σπίτι του Λιδωρικιού – χτίστηκε το διάστημα 1862 με 1865 , από τον προπάππο μου Κωνσταντίνο Γεωργίου Μαργέλλο ή  Τιτινέ ή Ρεγκίνα , εκεί απάνω στο Μουσαλά (..Ψαλά ) , στα Σψαρέϊκα που λένε .

   Απ’ όσα θυμάμαι , απο κείνα που έχω ακούσει από τη γιαγιά μου τη Σψαρίνα κι’ απ’ τη μάνα μου που , γεννήθηκε στο “ Σαράϊ “ , για τον προπάππο μου , κανένας δεν ξέρει πως ήρθε και από που , στο Λιδωρίκι , στο οποίο δεν είχε με άλλους συγγένεια , ούτε τους Μαργελλαίους του Γυφτομαχαλά , Κωστακέους και Τιναδέους .

   Ο προπάππος μου , λέγεται πως ήταν έπαρχος , αλλά δεν ξέρω πότε πήρε αυτό το αξίωμα . Είχε παντρευτεί από το Παλιοξάρι , πολύ πλούσια νύφη και από καλή οικογένεια . Πήρε προίκα λίρες με το τσουβάλι , γι’ αυτό και τον έλεγαν και “ ρεγκίνα “ ,  γιατί , τότε , λέγανε τις λίρες “ ρεγκίνες “ .

   Στο γάμο του συνέβη ένα μικρό επεισόδιο , δεν ξέρω πως ακριβώς . Λόγω του αξιώματός του , θα τον στεφάνωνε ο Όθωνας . Ο προππάπος μου πήγε στο Παλιοξάρι για τα στέφανα , αλλά ο Όθωνας ‘η η αντιπροσωπεία του δεν είχε φτάσει την κανονισμένη μέρα , για την οποία είχε κανονιστεί ο γάμος .

   Περίμεναν , περίμεναν , και στο τέλος ο Μαργέλλος έπιασε ένα συγγενή της νύφης και έτσι έγιναν τα στέφανα . Μόλις όμως βγήκαν απ’ την εκκλησία , έφτασε η αποστολή του Όθωνα – ένας ανώτερος αξιωματικός με τους συνοδούς του , καβαλάρηδες , με μεγάλες λαμπάδες .

   Ο προπάππος μου , όμως , τους είπε ότι στεφανώθηκε γιατί αργήσανε , ο αξιωματικός επέμενε λέγοντας “ κατά διαταγήν του Βασιλέως πρέπει να σε στεφανώσω “ , και με τα πολά και τα λίγα η τελετή ξαναεπαναλήφθηκε με καινούριο κουμπάρο !

   Τότε , όσοι ήταν παρόντες , είπαν πως αυτό είναιν κακό σημάδι για τον προπάππο μου .

   Αυτός , απέκτησε , τελικά μεγάλη οικογένεια , έξι παιδιά κι’ ένα κορίτσι . Για να μη τα ονομάσω όλα με τη σειρά , τα τρία αγόρια έφυγαν , σπούδασαν και έγιναν ο ένας αξιωματικός , ο άλλος Ταμιακός , και ο τυρίτος ενωμοτάρχης . Οι άλλοι τρεις που καθήσαν στο Λιδωρίκι ήταν οι : Δημήτριος Μαργέλλος η Σαψαρής ( ο παππούς μου ) , Γεώργιος Μαργέλλος ή Στουρνάρας και Κωνσταντίνος Μαργέλλος ή Μέρ’ς . Το κορίτσι το λέγαν Καλλιόπη και το πήρε ο Αλέκος Λαλαγιάννης , που εργαζόταν στο Ταμείο Λιδωρικίου .

   Ο προπάππος μου , θέλησε τότε , να χτίσει ένα μεγάλο σπίτι με έξι διαμερίσματα , για να βάλει και τα έξι παιδιά του να μένουν μαζί . Έβαλε μπρος το χτίσιμο και χτίζανε οι μαστόροι , αλλά επειδή ήταν λίγο ..ιδιότροπος και σκληρός , ανέβαινε κάθε μέρα στις σκαλωσιές και εξανάγκαζε τους μαστόρους – με τις παρατηρήσεις του – να γκρεμίζουν και να..ξαναχτίζουν . Ώσπου μια μέρα , είχαν τόση πολλή αγανάκτηση και όλοι μαζί συνεννοήθηκαν και του κάναν μια ψεύτικη σκαλωσιά , και καθώς ανέβηκε επάνω , η σκαλωσιά έσπασε και έπεσε και σκοτώθηκε , και έτσι έμεινε ημιτελές το “ Σαράϊ “ και αδιαίρετο .

   Εκείνος που μπόρεσε να το διαιρέσει , ήταν ο Γιώργος Μαργέλλος ή Στουρνάρας , που όπως λέγανε ,ήταν καλύτερα φκιαγμένος ..οικονομικά , απ’ τους υπόλοιπους . Για να καταλάβουν όλοι , πόσο μεγάλο ήταν το “ Σαράϊ “ , , γράφω , πως η γιαγιά μου η Σαψαρίνα είχε μιά σάλα τόσο μεγάλη , που χωρούσε 150 άτομα !

    Τη φωτογραφία , μου την έδωσε ο θείος μου Νικόλαος Μαργέλλος , ο οποίος δώρησε το χώρο του νεκροταφείου και έβαλε το ρολόϊ στην Παναγιά , Γι’ αυτόν θα γράψω αργότερα . “

     Γεώργιος Α . Ασημακόπουλος – Μπαλάσκας

   Θέλοντας να σας δώσουμε μια εικόνα και του χώρου , του Ψαλά δηλαδή , αλλά και του σπιτιού , του..” Σαραγιού “ , δημοσιεύουμε δυο προπολεμικές φωτογραφίες του χωριού μας , απ’ τις  οποίες θα αποκομίσετε πολλά..

 

 

   Και μια φωτογραφία του  Ψαλά , της δεκαετίας του ‘50 .

      

    Καλή  σας  μέρα , να περνάτε  καλά ….Κ.-