NOΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ..” ΨΑΡΟΧΩΡΙ “ ΤΟ…ΛΙΔΟΡΙΚΙ !!

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Της Ελένης Μίαρη - Μπούρα

Η αγαπημένη μας , πια , φίλη Ελένη , …” ξαναχτύπησε “, και μας δίνει , μαζί με την ολοφάνερη αγάπη της για το χωριό μας , όμορφες είκονες της Λιδορικιώτικης ζωής , της πενταετίας 1977-82 , που έζησε στο χωριό μας , απολαύστε τις …

Φίλε Κώστα,
σου έχω γράψει ότι τα κείμενά σου είναι αυτά που που ξεσηκώνουν την μνήμη μου και σαν τον φίλο σου τον βαρουσιώτη,
μοιάζω με ταλιμπάν που ξαναχτυπά.

Με λίγωσες με τις πίτες σου και τα κοκκινιστά Λιδωρικιώτικα κοκόρια . 'Ομως μην παρεξηγείς και τους φίλους που σου σέρβιραν καπνιστή πέστροφα.

“ Ανοιξη 1980 στο Λιδωρίκι.
Το φράγμα είχε ολοκληρωθεί και το μερό στη λίμνη είχε ανέβη αισθητά .
Το ορεινό Λιδωρίκι σου έδινε την εντύπωση παραθαλάσιου χωριού κι εμείς με τα καλάμια μας παριστάναμε τους ψαράδες.
Θυμάμαι την περίοδο εκείνη είχε έρθει καινούργιος Διευθυντής στην Εθνική Τράπεζα καταγόμενος από το Μεσολόγγι.
Προσκολήθηκε γρήγορα στην παρέα μας και έγινε αφορμή για τρελά τσιμπούσια .
Μην απορείς πως ,
Κάθε Σαβατοκύριακο πήγαινε στην οικογένειά του στο Μεσολόγγι και γυρίζοντας ερχόταν φορτωμένος με κάθε λογής λιμνήσια ψάρια.
Είχα την φήμη καλής μαγείρισας και 'ετσι τα εναπόθετε στο ψυγείο μου για τα σχετικά .
Μου θύμισες μια συγκεκριμμένη μάζωξη του υπαλληλικού κόσμου στο σπίτι μου.
Και τι δεν είχαμε φτιάξει με τις φίλες μου .

Λαβράκια τηγανιτά με φρέσκο βούτυρο από του Δούκα , χέλια, κερκυραϊκό μπουρδέτο και την γνωστή σου πέστροφα που κάποιοι φίλοι είχαν ψαρέψει ψητή ,
οι πίττες έδιναν και έπαιρναν ,κολοκυθόπιτα αλμυρή , χορτόπιτα και προ πάντων, κοτόπουλα δικής μου παραγωγής μεγαλωμένα με το καλαμπόκι που κουβάλαγα από τον συναιτερισμό, ψημμένα στον παλιό φούρνο του χωριού δίπλα στο ζαχαροπλαστείο - βιβλιοπωλείο του Καραμήτσου , με πατατούλες και αλανιάρες κότες που έβοσκαν στην αυλή στο πίσω μέρος του σπιτιού μου , κοκκινιστές με χοντρό μακαρόνι.

Τσιμπούσια ατέλειωτα με κέφι διάθεση και καλή καρδιά.
Ηταν και τότε δύσκολα χρόνια και πολλοί από εμάς βρισκόμασταν μακρυά από τα σπίτια μας , τους δικούς μας
ανθρώπους , τις βολές μας, όμως προσπαθούσαμε και το καταφέρναμε να ενσωματωθούμε με τον τρόπο ζωής που μας προσφερόταν και μάλιστα να τον αγαπήσουμε και να τον νοσταλγούμε.”

Καλό σας βράδυ , να περνάτε καλά ….Κ.-