EN AΘΗΝΑΙΣ …ΤΟ ΧΑΣΙΣΑΚΙ ..

 

"Η Κάνναβη καλλιεργούνταν κυρίως στις πεδιάδες του Αγρινίου, της Καλαμάτας και του Άργους και οι νεαρές κοπέλες, που εργάζονταν στη συλλογή της, ήταν πάντα εύθυμες και όταν έφευγαν από το χωράφι ήταν ιδιαίτερα πειρακτικές, σε σημείο θράσους, απέναντι στους περαστικούς. Η κανναβοκαλλιέργεια στην Ελλάδα, κυρίως για κλωστική κάνναβη, θα συνεχιστεί μέχρι την τελική απαγόρευσή της το 1957, αν και η χασισοποτεία ήταν ήδη απαγορευμένη επί Μεταξά."
Αυτά διάβασα σε κάποιο βιβλίο πολύ παλιό.....
Στην Αθήνα την δεκαετία του ΄50 λειτουργούσαν πολλά καφενεία ...τρύπες θα έλεγα ακόμα και σε υπόγεια και σε στοές.
Ήταν στέκια νταήδων....νταβατζήδων (είχε άνθιση το επάγγελμα αυτό)...φυλακόβιων που έδειχναν με καμάρι τους τσαμπουκάδες (χαρακιές) και τα σχέδια με φούμο στα μπράτσα που έκαναν στην φυλακή... όλα τα μπουμπούκια δηλαδή.
Υπήρχε και ένας καφές στο τραπεζάκι τους αλλά δεν πήγαιναν γι αυτόν...για την μαστούρα πήγαιναν.
Τι έκανε η Αστυνομία θα μου πεις....
Δεν έκλεινε αυτά τα χασισοποτεία για να μπορεί να βρίσκει τους πελάτες.
Όταν γινότανε κάποια παρανομία τα πρώτα ντου (σκούπα σήμερα) τα έκανε σε αυτούς τους χώρους.
"Ποίο το περιστατικό Κε Πόλιτσμαν;" και έδινε την πληροφορία δηλαδή κάρφωνε προκειμένου να εξακολουθεί να είναι ...θαμώνας στο καφενεδάκι.
Αλλά και να τους έπιανε η Αστυνομία μόνο για χρήση δεν τους μάντρωνε εκτός αν είχαν κάνει και κάτι άλλο.
Στις αυλές στην γειτονιά από μικρός μάθαινες τον χασικλή και έπαιρνες εντολές να τον αποφεύγεις.
Στα χρόνια της Εθνοσωτηρίου το κυνήγι του χασικλή στις δόξες του.
Στις μπουάτ της Πλάκας και στα πέριξ οι συλλήψεις ήταν συνηθισμένο φαινόμενο.
Έβλεπες στην παρέα το πειραγμένο να κάνει βόλτες από χέρι σε χέρι.
Άσε την μυρουδιά παρ΄όλα τα Ινδικά στικς που ανάβανε οι μαγαζάτορες για ξεκάρφωμα.
Νέα παιδιά αγόρια κορίτσια στην Ασφάλεια και οι πατεράδες και οι μανάδες απ΄έξω να κλαίνε.
Σήμερα βέβαια όλα αυτά ακούγονται  αστεία με την ποικιλία προϊόντων αργού θανάτου που υπάρχει γύρω από την Ομόνοια.
Το χασισάκι φαντάζει ...μαϊντανός.

πίσω στα παλιά