OI MOΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΩΝΑΚΟΥ ..

 

   Βλέποντας τις  μουριές  της  πλατείας  του  Αλωνακιού , άθελά  μου  γυρίζω  60 περίπου χρόνια  πίσω , στη  δεκαετία  του  ‘50 .

   Η παραπάνω  φωτογραφία είναι βγαλμένη  εκείνη  την  εποχή και  δείχνει  ολοκάθαρα τη γύμνια  της  πλατείας , που  ήταν  δικαιολογημένη  αφού  στο  χωριό  μας  τότε δεν  είχαμε νερό  ούτε  για  να  πιούμε , όχι  να  ποτίσουμε  και  δέντρα …

   Κι’ όμως , εκεί  στις  αρχές της  δεκαετίας  του ‘50 , φυτεύτηκαν  οι  σημερινές μουριές της  πλατείας , που  ήταν  τέσσερις  αλλά  τη  μία  την  έκοψαν , άγνωστο για  ποιούς  λόγους .

Εκείνη  λοιπόν  την  εποχή , η  πλατεία δεν  ήταν φτιαγμένη , ούτε  στρωμένη με  πλάκες  ή οτιδήποτε  άλλο , κάτω  ήταν  χώμα που  ανακατεμένο με  πέτρες  και  χαλίκια  ήταν  σκληρό  σαν  τσιμέντο , στο  σκληρό  λοιπόν  αυτό  χώμα αποφάσισαν , ο  πατέρας  μου  και  άλλοι  χωριανοί , να  φυτέψουν  τέσσερις μουριές , παρά τις αντιρρήσεις άλλων που , δικαιολογημένα ίσως , που  έλεγαν  πως  δεν  πρόκειται  οι  μουριές  να  πιάσουν  , γιατί  το  έδαφος  είναι  σκληρό και  ακατάλληλο , και  γιατί  νερό  για να  ποτιστούν  δεν υπήρχε .

  Παρόλες  όμως τις  αντιρρήσεις οι  μουριές φυτεύτηκαν , όσο για  το  πότισμα ; Κουβαλούσαμε  νερό  με  τενεκέδες  και στάμνες  απ’ τη  Βαθειά , που  και  λίγο  νερό  έβγαζε αλλά και  πολλούς ..πελάτες  είχε , αφού όλοι  σχεδόν  από  εκεί  έπαιρναν  νερό .

   Αυτά λοιπόν  γίνονταν  στις  αρχές  της δεκαετίας του ‘50 , φυτεύτηκαν  μεν  οι  μουριές , αλλά  λίγοι  ήταν  αυτοί  που  πίστευαν πως  θα ..πιάσουν  και  θα..προκόψουν . Σε πείσμα  όμως όλων  αυτών έπιασαν και  σιγά – σιγά έγιναν  δεντράκια που  σκίαζαν την  πλατεία και εμείς  απολαμβάνουμε  σήμερα  τον  ίσκιο  τους .

    Δείτε πως  είναι  σήμερα  οι  τρεις  μουριές  του  Αλωνακιού , γιατί η  τέταρτη  όπως  είπαμε κόπηκε  , μάλλον  στην ..” ανάπλαση “ , που  έγινε  πριν  από  μερικά  χρόνια .

   Το  Αλωνάκι , πέρασε  μεγάλες  δόξες στις  δεκαετίες  ‘50 , 60’ και 70  ίσως , αλλά  μετά  απομονώθηκε και  μέχρι  πριν  από  λίγο  καιρό  ήταν  σχεδόν  έρημη . Σήμερα  είναι  πάλι  στις  δόξες  της , έχει  τρία πολύ  καλά  μαγαζιά , ψησταριά  , ζαχαροπλαστείο και  ουζερί , που  έχουν  αλλάξει  την  όψη της και  κάθε  βράδυ  είναι  γεμάτη από  Λιδορικιώτες , που  βρίσκουν ησυχία , δροσιά  και..πολύ  καλές  τιμές , ειδικά  στο  ουζερί , που  έφερε  την  επανάσταση στα  μεζεδάκια του  ούζου μ του  τσίπουρου και  της  μπύρας..

    Μια  επίσκεψη  θα  σας πείσει …