ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ … ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

Λιδορίκι Δεκέμβριος 1950 , μαθήτριες του  Γυμνασίου  μας , σε  αναμνηστική φωτογραφία  με την καθηγήτριά  τους  Χαρούλη . Σταυροπούλου Σωτηρία , Τασία  Δούκα  , διακρίνονται  ακόμα , εκτός  της  κ. Χαρούλη και  η Αποστολοπούλου και  η  Μαρία  Αποστολοπούλου
Συλλογή : Τασίας  Δούκα

Καλησπέρα Λιδορικιώτες …
Καλησπέρα  στους  φίλους της  σελίδας  και  του  χωριού  μας ..

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΠΕΜΠΤΗ  ΣΗΜΕΡΑ  6 ΝΟΕ 2014
Ανατολή Ήλιου: 06:55
Δύση Ήλιου: 17:22
Πανσέληνος

• Παγκόσμια Ημέρα για την Παρεμπόδιση της Εκμετάλλευσης του Περιβάλλοντος στ...
• NEO!Γιορτάζει:  Λεονάρδος.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr#ixzz3IJDCuw17
ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1860

Ο Αβραάμ Λίνκολν κερδίζει τις εκλογές και γίνεται Πρόεδρος των ΗΠΑ.
1925

Ο μυστικός πράκτορας των Βρετανών Σίντνεϊ Ράιλι εκτελείται από την OGPU, τη μυστική υπηρεσία της Σοβιετικής Ένωσης. Υπήρξε το πρότυπο του Ίαν Φλέμινγκ για τον Τζέιμς Μποντ.
1935

Ο αμερικανός ηλεκτρομηχανικός Έντουιν Άρμστρονγκ ανακαλύπτει τα FM.
1961

Σφοδρή νεροποντή πλήττει την Αθήνα, με αποτέλεσμα το θάνατο 43 ανθρώπων, ενώ χιλιάδες μένουν άστεγοι.
1965

Κούβα και ΗΠΑ συμφωνούν να δημιουργηθεί αερογέφυρα για τη μεταφορά όσων Κουβανών θέλουν να εγκαταλείψει τη χώρα. Θα μείνουν στην ιστορία ως «Πτήσεις της Ελευθερίας» και ως το 1971 θα μεταφέρουν πάνω από 250.000 αντικαστρικούς.
1985

Ξεσπά το σκάνδαλο Irangate. Ο αμερικανικός Τύπος αποκαλύπτει ότι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ρίγκαν πούλησαν όπλα στο Ιράν και με τα κέρδη χρηματοδότησαν τον αγώνα των Κόντρας στη Νικαράγουα για την ανατροπή της κυβέρνησης των Σαντινίστας.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1835

Τσέζαρε Λομπρόζο, ιταλός ψυχίατρος, από τους θεμελιωτές της επιστήμης της εγκληματολογίας. (Θαν. 19/10/1909)
Αποφθέγματα
1861

Τζέιμς Νάισμιθ, καναδός γυμναστής, δημιουργός της καλαθοσφαίρισης (μπάσκετ). (Θαν. 28/11/1939)
1889

Γκαμπριέλ Ανό, γάλλος ποδοσφαιριστής και δημοσιογράφος. Εργάστηκε στην αθλητική εφημερίδα L'Équipe και θεωρείται ο εμπνευστής του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο ποδόσφαιρο (νυν Τσάμπιονς Λιγκ). (Θαν. 10/8/1968)
ΘΑΝΑΤΟΙ

Χ.
1835

Ανρί Ντε Ρινί (Δεριγνύ), γάλλος ναύαρχος. Ήταν ο διοικητής της γαλλικής ναυτικής μοίρας στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου. (Γεν. 2/2/1782)
1887

Εζέν Ποτιέ, γάλλος εργάτης, που έγραψε τους στίχους της Διεθνούς («Εμπρός της γης οι κολασμένοι») (Γεν. 4/10/1816)
1989

Μαρία Ιορδανίδου, ελληνίδα συγγραφέας («Λωξάνδρα»). (Γεν. 1897)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0611#ixzz3IJECmhRJ

Η φονική πλημμύρα του 1961 στην Αθήνα

Μία από τις πιο τραγικές και καταστροφικές στιγμές της έζησε η Αθήνα τη νύχτα της 5ης προς την 6η Νοεμβρίου του 1961. Μια άγρια και παρατεταμένη νεροποντή, που ξέσπασε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, προκάλεσε έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, που στοίχισαν τη ζωή σε 43 ανθρώπους, ενώ οι καταστροφές ήταν ανυπολόγιστες.
Η καταστροφική πλημμύρα συνέβη δύο ημέρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή και μία βδομάδα μετά τις βουλευτικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, στις οποίες θριάμβευσε η ΕΡΕ, αλλά έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας». Ήδη, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γεώργιος Παπανδρέου, είχε αμφισβητήσει τη νομιμότητά της και προετοίμαζε το έδαφος για τον «ανένδοτο αγώνα».
Κι ενώ αυτό ήταν το πολιτικό κλίμα της εποχής, γύρω στις 11:30 το βράδυ της 5ης Νοεμβρίου άνοιξαν οι κρουνοί του ουρανού και μέσα σ' ένα τρίωρο η Αθήνα είχε μεταβληθεί σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα. Τεράστιοι όγκοι νερού των ποταμών Κηφισού και Ιλισσού είχαν κατακλύσει τις Δυτικές και Βορειοδυτικές χαμηλές περιοχές της πρωτεύουσας. Τεράστιες ζημιές προκλήθηκαν στις περιοχές Μπουρνάζι, Νέα Λιόσια, Νέα Σφαγεία (Ταύρος), Θησείο, Αιγάλεω, Μοσχάτο, Νέο Φάληρο, Νίκαια και Άγιος Ιωάννης Ρέντη. Στην οδό Πειραιώς το ύψος του νερού έφθασε τα δύο μέτρα και προκάλεσε την καταστροφή μιας γέφυρας. Στο κέντρο της Αθήνας πολλοί δρόμοι μεταβλήθηκαν σε ορμητικούς χειμάρρους, όπως η Σίνα, η Ομήρου, η Βουκουρεστίου, η Πατησίων, η Αλεξάνδρας και η Συγγρού.
Το αποτέλεσμα της θεομηνίας αυτής ήταν να πνιγούν 43 άνθρωποι, να τραυματισθούν γύρω στους 300, να καταρρεύσουν 400 σπίτια, να πλημμυρίσουν πάνω από 4.000 οικήματα και να μείνουν άστεγες πάνω από 500 οικογένειες. Ιδιαίτερα επλήγησαν οι λαϊκές συνοικίες και οι φτωχογειτονιές της λεγόμενης «Δυτικής Όχθης» (Μπουρνάζι, Ανθούπολη, Νέα Λιόσια), όπου καταμετρήθηκαν και τα περισσότερα θύματα. Σύμφωνα με το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, οι υλικές ζημίες που προκλήθηκαν ήταν οι μεγαλύτερες της τελευταίας πεντηκονταετίας.
Όπως είναι φυσικό, η αντιπολίτευση προσέθεσε ένα ακόμα επιχείρημα στην πολεμική της κατά της ΕΡΕ και προσωπικά κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ήταν ήδη πέντε χρόνια πρωθυπουργός και «είχε αφήσει την Αθήνα έρμαιη στο έλεος των στοιχείων της φύσης, χωρίς στοιχειώδη αποχετευτικά και άλλα έργα υποδομής». Από την πλευρά του, ο υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων έργων Σόλων Γκίκας, που επισκέφθηκε τις πληγείσες περιοχές, δήλωσε ότι οι κυβερνήσεις της ΕΡΕ «εξετελέσθησαν όσα ουδέποτε έργα» και επέρριψε τυχόν ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/694#ixzz3IJEQE51p

Ερρίκος Δεριγνύ
1782 – 1835

5




Γάλλος ναύαρχος και πολιτικός. Συμμετείχε ως αρχηγός της γαλλικής στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (20 Οκτωβρίου 1827), που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ανεξαρτησία της Ελλάδας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ο Ερρίκος Δανιήλ Γωτιέρος, κόμης Δεριγνύ, όπως είναι η καθιερωμένη γραφή στα ελληνικά του ονόματος Marie Henri Daniel Gauthier, Comte de Rigny (Μαρί Ανρί Γκοτιέ, Κοντ ντε Ρινί) γεννήθηκε στην Τουλ της Λορένης στις 2 Φεβρουαρίου 1782. Σε ηλικία 10 ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και μεγάλωσε με μία θεία του.
Κατατάχθηκε νεώτατος στο Ναυτικό κι έλαβε μέρος στη ναπολεόντεια εκστρατεία της Αιγύπτου (1798-1801). Τοποθετήθηκε κυβερνήτης της κορβέτας «La Triomphante» («Η Θριαμβευτική») στη ναυτική βάση τής Βουλώνης, όταν ο Μέγας Ναπολέων σχεδίαζε απόβαση στη Βρετανία. Διακρίθηκε ως διοικητής μονάδων πεζοναυτών της Αυτοκρατορικής Φρουράς στην Πρωσία και την Πολωνία (1806-1807), καθώς και στην Ισπανία (1808), όπου διετέλεσε υπασπιστής του στρατάρχη Μπεσιέρ κι έλαβε μέρος στις νικηφόρες μάχες της Μεντίνα ντελ Ρίο Σέκο (14 Ιουλίου 1808) και της Σομοσιέρα (30 Νοεμβρίου 1808).
Μετά το τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων προβιβάστηκε σε πλοίαρχο (1816), χάρη στην προστασία του θείου του βαρώνου Λουί, υπουργού των Οικονομικών κατά τη δεύτερη Παλινόρθωση των Βουρβόνων, και τοποθετήθηκε κυβερνήτης της φρεγάτας «Μήδεια», που υπαγόταν στη Μοίρα της Ανατολής, δηλαδή στη γαλλική ναυτική μοίρα του Αιγαίου. Έφθασε στη Μήλο στις 2 Μαΐου 1822 και στις 27 Ιανουαρίου 1823 ανέλαβε από τον πλοίαρχο ντε Βιέλα τη διοίκηση της μοίρας.
Η στάση του κατά τη διάρκεια του Αγώνα υπήρξε φιλική προς τους Έλληνες, εφόσον δεν θίγονταν τα γαλλικά συμφέροντα στην περιοχή. Στις 6 Ιουνίου 1823 συναντήθηκε στα ανοιχτά της Λέσβου με τον  Χοσρέφ πασά, ο οποίος είχε εξέλθει από τον Βόσπορο για να καταστείλει την ελληνική επανάσταση. Ο Τούρκος ναύαρχος βολιδοσκόπησε τον Δεριγνύ εάν ήταν διατεθειμένος να διαβιβάσει στην Ύδρα προτάσεις συμβιβασμού, επί τη βάσει της υποταγής των επαναστατών και της παράδοσης των όπλων τους. Ο Δεριγνύ απάντησε ότι δεν δικαιούται ν’ απαιτήσει από τους Έλληνες την παράδοση των όπλων τους και ν’ αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη των συνεπειών.
Αργότερα, ο Δεριγνύ παρέστη μάρτυρας της πυρπόλησης 40 χωριών της Καρύστου από τον Χοσρέφ πασά και όπως έγραψε σε αναφορά του προς την κυβέρνηση της χώρας του διέσωσε πολλούς Έλληνες, που προσπαθούσαν να διαφύγουν με μικρά πλοιάρια. Στις 16 Ιουλίου 1827 παρακολούθησε από τον κόλπο του Φαλήρου τη μάχη του Χαϊδαρίου και μεσολάβησε για την απελευθέρωση Ελλήνων αιχμαλώτων, καθώς και για τη συνομολόγηση συνθήκης μεταξύ της πολιορκημένης στην Ακρόπολη ελληνικής φρουράς και του Κιουταχή.
Στην ελληνική ιστορική μνήμη παραμένει κυρίως για τη συμμετοχή του στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (20 Οκτωβρίου 1827), στην οποία έλαβε μέρος επιβαίνοντας στη φρεγάτα «Μήδεια» ως επικεφαλής της γαλλικής μοίρας. Ύστερα από σύντομο διάστημα, ο αρχιπλοίαρχος πλέον Δεριγνύ παρέδωσε τη διοίκηση της Μοίρας της Ανατολής στον ομοιόβαθμό του Κλοντ ντε Ροσαμέλ και ανακλήθηκε στη Γαλλία.
Το 1829 ως υποναύαρχος, τοποθετήθηκε ναυτικός διοικητής Τουλώνας κι έλαβε τον τίτλο του κόμη. Διετέλεσε υπουργός Ναυτικών (1831-1834) επί Φιλίππου Λουδοβίκου, υπουργός  Εξωτερικών (1834-1835) και για μικρό χρονικό διάστημα πρεσβευτής στη Νεάπολη (Νάπολι). Παράλληλα, ήταν βουλευτής στις περιφέρειες Μοζέλα και Καλαί.
Ο Ερρίκος Δεριγνύ πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1835, σε ηλικία 53 ετών.
Οδούς προς τιμήν του ναυάρχου Δεριγνύ συναντάμε στην Αθήνα, στο Περιστέρι Αττικής, στα Νέα Λιόσια Αττικής, στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, στις Νέες Παγασές Βόλου και το Βασιλικό Ευβοίας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1059#ixzz3IJEgNdcW

Σταύρος Βαβούρης
1925 – 2008

11




Έλληνας ποιητής, από τους αξιοσημείωτους της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.
Ο Σταύρος Βαβούρης γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1925 στην Αθήνα (οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο Μεταξουργείο). Αν και κληρονόμησε μια κινητική αναπηρία, δεν καθηλώθηκε σε καροτσάκι. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση από το 1959 έως το 1984, οπότε συνταξιοδοτήθηκε ως διευθυντής Γυμνασίου.
Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τη δημοσίευση του ποιήματος «Χίμαιρα» στο περιοδικό «Νεανική Φωνή» και ακολούθησαν και άλλες δημοσιεύσεις ποιημάτων του σε περιοδικά. Το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εδώ φαντάσου καλπασμούς και κύματα». Η τελευταία ποιητική του κατάθεση έγινε το 1999, με τη συλλογή «Κι αυτά; Ίσως...».
Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, τα ολλανδικά, τα πολωνικά και τα βουλγαρικά. Το 1986 τιμήθηκε με το δεύτερο κρατικό βραβείο ποίησης για τη συλλογή του «Πού πάει, πού με πάει αυτό το ποίημα». Στο λογοτεχνικό του έργο συμπεριλαμβάνονται ένα κριτικό δοκίμιο για τον ποιητή Άθω Δημουλά και μια συλλογή από τέσσερα διηγήματα.
Ο Σταύρος Βαβούρης πέθανε στις 6 Νοεμβρίου του 2008, σε ηλικία 83 ετών.

Εργογραφία

• Εδώ, φαντάσου καλπασμούς και κύματα (1952)
• Τρία ποιήματα (1954)
• Σημειώσεις για έναν άνθρωπο που πέθανε (1956)
• Πικρά χείλη δίχως γεύση παραδοχής (1959)
• Τα ξηρά ποιήματα – Στη διακεκαυμένη (1963)
• Οι Ατρείδες της φωτιάς και της σιωπής (1964)
• Εν ερημίαις και σκολιαίς (διηγήματα, 1965)
• Προτάσεις για την ποίηση του Άθω Δημουλά (Δοκίμιο,1966)
• Ορφέας κατερχόμενος  (1971)
• Delecta (1971)
• Ποιήματα (1977)
• Στον αστερισμό των εγκλίσεων και των χρόνων του ρήματος «έρχομαι» (1980)
• Carmina profana  (1983)
• Τα ακαριαία: εμείς (1980–1984), 1984
• Πού πάει, πού με πάει αυτό το ποίημα (1985)
• Ημέρες, νύχτες πού ’ναι τες (1987)
• Εξ άλλου, μη ρωτάς (1988)
• Πού πήγε, ως πού πήγε αυτό το ποίημα (1940–1993), 1998
• Κι αυτά, ίσως… (1999)

Κρίσεις για το έργο του

Με εξαίρεση τον ποιητικό του πατέρα, που είναι ο Κωνσταντίνος Καβάφης των ιστορικών προσωπείων, δεν ανιχνεύεται εύκολα άλλος ποιητικός πρόγονος. Ο Σταύρος Βαβούρης βγαίνει κατ' ευθείαν από την πρώτη μεταπολεμική γενιά, χωρίς να σφραγιστεί με άμεσο τρόπο από τα περιρρέοντα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα.  Ποιητής του πάθους, που δοκιμάζεται στα όρια της οδύνης, μιλάει σωματικά για τον έρωτα, συγκρατημένα και κομψά, χωρίς να κάνει δηλώσεις για τη σεξουαλική του επιλογή. Μόνο στα ποιήματα της τελευταίας εικοσαετίας και μετά την έξοδό του από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αναφέρεται ανοιχτά στην ομοφυλοφιλία του. Όμως ακόμα και τότε, απελευθερωμένος πια από τις επαγγελματικές του συμβάσεις, ο έκδηλος ερωτισμός του δεν γίνεται ποτέ απροκάλυπτος.
Βασίλης Καλαμαράς

Η ποίηση του βγαίνει κατά το μεγαλύτερο μέρος της απ’ την ατομική του περιπέτεια και τις προσωπικές του πικρές εμπειρίες. Συντετριμμένη μαζί και αλλαζονική, οργισμένη και απαισιόδοξη και με ρομαντική κατά βάθος καταγωγή, κατέχεται από μια εμποδισμένη ερωτική δίψα και δίψα ζωής, συνδυάζοντας την ειρωνία, την πεζολογία και την χωρίς στράτευση κοινωνική σάτιρα με τον λυρισμό και τις απελπισμένες συναισθηματικές κάμψεις.
Κώστας Στεργιόπουλος

Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/719#ixzz3IJFC4TyA


Παρέλαση των  μαθητριών του  Γυμνασίου  μας στη  δεκαετία  του  ‘50 . Κανιού Πολυξένη, Τασία  Δούκα , Πολυξένη  Λουτσόβου , Τσίγκα  Δήμητρα , Ευαγγελία  Καμουτσή , Σωτηρία  Σταυροπούλου ,  Μαρία  Αποστολοπούλου , Κούλα  Μποβιάτση , Κούλα  Παλούκη .
Συλλογή : Τασλιας  Αθ.Δούκα
Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ   ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Παρασκευή
7/11
02:00

14°C
93%

4 Μπφ BA
24 Km/h


ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

08:00

14°C
93%

4 Μπφ BA
24 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

14:00

14°C
96%

5 Μπφ Α
35 Km/h
55 Km/h


ΒΡΟΧΗ

20:00

15°C
100%

5 Μπφ NA
35 Km/h
55 Km/h


ΒΡΟΧΗ



Δεκαετία  ‘50 , γυμναστικές επιδείξεις  στις  Λάκκες , Ελένη  Λατσούδη , Χριστίνα  Μαραζιάρη , Μορφία Πάζα , Πολυξένη  Κανιού

Περασμένα  μεγαλεία , και  διηγώντας  τα  να  κλαίς ..Δεκαετία του  ‘50 , εποχή  της  μεγάλης  δόξα  του  χωριού και του  Γυμνασίου μα ..Υπολογίστε  περίπου  πόσα  παιδιά  είχε  τότε το  Γυμνάσιό  μας …
Καλό  σας  βράδυ ..
Απ’ το  “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη ….Κ.Κ.-