Κρύωσε ο καιρός μπήκε ο Νοέμβρης και οι πρωϊνές βόλτες στο Κέντρο της Αθήνας είναι περισσότερο νοσταλγικές.
Στα Χαυτεία κρατάει Θερμοπύλες ο Λουμίδης με τον υπέργηρο παπαγάλο του την μυρουδιά του φρεσκοκομμένου καφέ....
Μέχρι εκεί όμως....
Προχωράς στην Πατησίων και φτάνεις στο ΜΙΝΙΟΝ το θρυλικό αυτό μαγαζί που το γνώρισες παιδί και που συνεργάστηκες μαζί του μεγαλώνοντας...
Κάθεσε και το κοιτάς και θυμάσε...
Κόσμος πάντα έξω από τις βιτρίνες που ήταν εντυπωσιακές...
Άλλαζαν συνέχεια τα θέματά τους με αποκορύφωμα τις γιορτές....
Διαφημίσεις παντού...έβαλε και κυλιόμενες σκάλες...γέλιο με τους ηλικιωμένους που φοβόντουσαν να ανέβουν με αυτές αλλά και ούτε στο ασανσέρ έμπαιναν μήπως σπάσει το σχοινί όπως έλεγαν.
Ο Γεωργακάς ο ιδιοκτήτης του είχε πρωτοποριακές ιδέες για την εποχή....καθιέρωσε τις ετήσιες εκπτώσεις...έβαλε τέλος στα παζάρια... εδώ θα μείνω.
Τα παζάρια στην αγορά εκείνα τα χρόνια είχαν καθιερωθεί και φυσικά δεν ίσχυαν ποτέ οι αναγραφόμενες τιμές.
Έβαζαν παραπάνω οι μαγαζάτορες και εύκολα κατέβαζαν την τιμή με το πρώτο παζάρι του πελάτη.
Πολλές φορές ξεχνούσαν τι είχαν πεί με αποτέλεσμα να γίνονται παρεξηγήσεις.
Το ΜΙΝΙΟΝ έβαλε διαφήμιση στο ραδιόφωνο....καθιέρωσε λίστα αγορών και γάμου...επιμόρφωνε τους πωλητές του με σεμινάρια.
Στις γιορτές θα έδινε στην παραλαβή των αγορών ένα δωράκι...
Εύκολα καταλάβαινες ότι έρχονται οι γιορτές των Χριστουγέννων περνώντας από τα Χαυτεία...
Η τύχη αυτού του καταστήματος είναι γνωστή όπως και άλλων στο Κέντρο της Αθήνας.
Στάχτη και μπούρμπερη από τους "επαναστάτες" γνωστούς-άγνωστους τους "τιμωρούς αγωνιστές" της πρέζας και του μπάχαλου .
Τα παλιά κτίρια της Αθήνας εξακολουθούν να είναι θλιβερές εικόνες βρωμιάς και Κρατικής αδιαφορίας.
Αυτή την αίγλη την παλιά του Κέντρου ποτέ δεν θα την ξαναδούμε.
No comments:
Post a Comment