\
**********
Καλησπέρα Λιδορικιώτες
Καλησπέρα φίλοι του χωριού μας ..
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:52
Δύση Ήλιου: 19:57
Σελήνη 17 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1907
Βρετανία, Ρωσία και Γαλλία δημιουργούν την Αντάντ, την Εγκάρδια Συμφιλίωση.
1922
Η ελληνική και η αρμενική συνοικία της Σμύρνης καταστρέφονται από πυρκαγιά που σκόπιμα έβαλαν οι τουρκικές Αρχές της πόλης. Η 11η Μεραρχία, υπό τον Υποστράτηγο Νικόλαο Κλαδά, αφού κυκλώνεται στην περιοχή των Μουδανιών, παραδίδεται στους Τούρκους.
1923
Οι Ιταλοί βομβαρδίζουν και καταλαμβάνουν την Κέρκυρα.
1933
Εγκαινιάζεται το Λαϊκό Νοσοκομείο στο Γουδή, δύναμης 300 κλινών, για την εξυπηρέτηση κυρίως των απόρων.
1955
Το πρώτο αυτοκίνητο που κινείται με ηλιακή ενέργεια επιδεικνύεται στο Σικάγο.
1990
Η Δυτική και Ανατολική Γερμανία υπογράφουν τη συνθήκη ενοποίησής του
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3108#ixzz3kPJHIALm
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1870
Μαρία Μοντεσόρι, ιταλίδα γιατρός και παιδαγωγός, που ασχολήθηκε με την καλλιέργεια της νοημοσύνης των πνευματικά καθυστερημένων παιδιών. (Θαν. 6/5/1952)
1934
Νίκος Ξανθόπουλος, ηθοποιός και τραγουδιστής.
1970
Νίκολα Γκρούεφσκι, πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3108#ixzz3kPJVtSOT
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1056
Θεοδώρα, αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, τελευταία εκπρόσωπος της Μακεδονικής Δυναστείας. (Γεν. 981)
1847
Ιωάννης Κωλέττης, πολιτικός, που διατέλεσε και πρωθυπουργός επί Όθωνος. (Γεν. 1777)
1867
Σαρλ Μποντλέρ, γάλλος συμβολιστής ποιητής. (Γεν. 9/4/1821)
ΠΗΓΗ:http://www.sansimera.gr/almanac/3108#ixzz3kPJiOtF
Ιωάννης Κωλέττης
1774 – 1847
-
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
47
0
Εμβληματική πολιτική προσωπικότητα των επαναστατικών και των πρώτων μετεπαναστατικών χρόνων. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 1834 έως το 1835 και από το 1844 έως 1847. Ήταν ηγέτης του Γαλλικού Κόμματος, εμπνευστής της «Μεγάλης Ιδέας» και από τους πρωτεργάτες της καθιέρωσης του πελατειακού συστήματος και του ρουσφετιού στην εγχώρια πολιτική σκηνή.
Ο Ιωάννης Κωλέττης γεννήθηκε το 1774 στο Συρράκο, βλαχοχώρι της περιοχής Ιωαννίνων. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο χωριό του και στη συνέχεια στους Καλαρρύτες. Σε ηλικία 15 χρόνων εργάστηκε ως υπάλληλος σε μαγαζί τροφίμων στα Γιάννενα, αλλά ο πλούσιος θείος του Γεώργιος Τουρτούρης τον βοήθησε να σπουδάσει στη σχολή που δίδασκε ο Αθανάσιος Ψαλίδας. Κατόπιν, με την προτροπή του θείου του, πήγε στην Πίζα της Ιταλίας, όπου σπούδασε ιατρική. Εκεί παρέμεινε επί περίπου επτά χρόνια και συνδέθηκε στενά με τον Θεόφιλο Καΐρη.
Στα Γιάννενα επέστρεψε το 1813 και χάρη στις γνωριμίες του διορίστηκε προσωπικός γιατρός του Μουχτάρ, γιου του Αλή πασά. Με δική του προτροπή αρραβωνιάστηκε με τη Ρούσω Πλέσσα, κόρη παλλακίδας του πασά. Ωστόσο, η σχέση τους δεν ευδοκίμησε και ο γάμος τους δεν πραγματοποιήθηκε τελικά.
Το 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία κι εργάστηκε για την ευόδωση των σκοπών της στην Ήπειρο. Όταν ο Αλή πασάς αποστάτησε από τον σουλτάνο το 1820, ο Κωλέττης απέφυγε να ακολουθήσει τον Μουχτάρ στο Βεράτι, με το επιχείρημα ότι θα πρέπει να μείνει πίσω για να πείσει τους Έλληνες να μην ξεσηκωθούν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1453#ixzz3kPJvmzXX
Η δολοφονία Τελίνι και η
Κατάληψη της Κέρκυρας από τη
φασιστική Ιταλία
497
0
Ένα χρόνο μετά την άνοδό του στην εξουσία κι ενώ η χώρα μας βίωνε τα επακόλουθα της μικρασιατικής καταστροφής, ο Μπενίτο Μουσολίνι και η φασιστική Ιταλία έδειξαν το σοβινιστικό τους πρόσωπο και τις επεκτατικές τους διαθέσεις στα Βαλκάνια.
Αφορμή στάθηκε το επεισόδιο της 27ης Αυγούστου 1923 στο δρόμο Ιωαννίνων - Κακκαβιάς, κατά το οποίο βρέθηκαν δολοφονημένοι πέντε Ιταλοί, μέλη της επιτροπής για την οριστική χάραξη της ελληνοαλβανικής μεθορίου, μετά την παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία το 1921. Επρόκειτο για τον στρατηγό Τελίνι, τον ταγματάρχη Κόρτι, τον λοχαγό Μπανατσίνι, τον οδηγό του αυτοκινήτου τους και ένα διερμηνέα.
Ο Μουσολίνι, που ήθελε να ενισχύσει και το γόητρό του, χωρίς να περιμένει το αποτέλεσμα των ανακρίσεων από τις ελληνικές αρχές, επέδωσε ρηματική διακοίνωση στην Αθήνα με τους ακόλουθους όρους:
- Απόδοση τιμών στην ιταλική σημαία και τις σορούς των δολοφονηθέντων.
- Τελετή μνημοσύνου, παρουσία του Υπουργικού Συμβουλίου.
- Αίτηση συγγνώμης προς την Ιταλία.
- Συμμετοχή ιταλού στρατιωτικού στις ανακρίσεις.
- Καταδίκη των ενόχων σε θάνατο.
- Καταβολή αποζημίωσης 50.000.000 λιρετών.
Στις 31 Αυγούστου, η Κοινωνία των Εθνών κάλεσε την Ελλάδα να ενεργήσει ταχύτατα για την ανεύρεση των ενόχων. Η χώρα μας από την πλευρά της ζήτησε τη σύσταση Ειδικής Επιτροπής για τη διερεύνηση του συμβάντος και τον καταλογισμό ευθυνών, αλλά και την επέκταση των ερευνών προς την Αλβανία.Κι ενώ οι διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης βρίσκονταν στο αποκορύφωμά τους, η Ιταλία με πολεμική επιχείρηση την ίδια μέρα κατέλαβε την Κέρκυρα, με στόλο αποτελούμενο από 25 πλοία (3 θωρηκτά, 4 καταδρομικά, 6 αντιτορπιλικά τορπιλοβόλα και υποβρύχια). Προηγήθηκε απαίτηση του αρχηγού της ιταλικής μοίρας πλοιάρχου Φοσκίνι προς τον νομάρχη της Κέρκυρας Πέτρο Ευριπαίο για την παράδοση του νησιού. Όταν ο έλληνας αξιωματούχος αρνήθηκε, οι Ιταλοί άρχισαν να κανονιοβολούν την πόλη της Κέρκυρας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 15 γυναικόπαιδα και να τραυματισθούν 35 άμαχοι.
Αμέσως μετά, οι ιταλικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στο νησί και το κατέλαβαν. Για να δείξουν τις προθέσεις τους, τοποθέτησαν ένα ξύλινο κόκορα στο Παλαιό Φρούριο, με την επιγραφή: «Όταν λαλήσει αυτός ο κόκορας, τότε οι Ιταλοί θα φύγουν από την Κέρκυρα».
Η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε έντονα και προσέφυγε στην Κοινωνία των Εθνών, έχοντας με το μέρος της τη διεθνή κοινή γνώμη. Ο διεθνής οργανισμός (ο ΟΗΕ της εποχής) ανέλαβε να διευθετήσει το περιστατικό, αλλά συνάντησε την έντονη αντίδραση της Ιταλίας. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στη Διάσκεψη των Πρεσβευτών, η οποία υποχρέωσε την Ελλάδα:
- Να καταβάλλει στην Ιταλία αποζημίωση 50.000.000 λιρετών.
- Να τελέσει μνημόσυνο για τους δολοφονηθέντες, και
- Να ενεργήσει ανακρίσεις για την ανεύρεση των δραστών της δολοφονίας, υπό την επίβλεψη Διεθνούς Επιτροπής.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/168#ixzz3kPKDzlv5
Μαρία Μοντεσόρι
1870 – 1952
1129
0
Ιταλίδα γιατρός και παιδαγωγός, δημιουργός του εκπαιδευτικού συστήματος που φέρει το όνομά της. Για την εποχή του αποτέλεσε πρωτοπορία και εξακολουθεί να εφαρμόζεται και σήμερα σε αρκετά σχολεία, τα επονομαζόμενα «μοντεσοριανά» ή «μοντεσοριανές σχολές».
H Μαρία Θέκλα Αρτεμισία Μοντεσόρι (Maria Tecla Artemisia Montessori) γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου 1870 στο Κιαραβάλε, ένα χωριό πλησίον της Αγκώνας. Ο πατέρας της Αλεσάντρο Μοντεσσόρι ήταν υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών και διηύθυνε ένα κρατικό καπνεργοστάσιο και η μητέρα της Ρενίλντε Στοπάνι ήταν μία ιδιαίτερα μορφωμένη νοικοκυρά.
Η Μαρία σε ηλικία τριών ετών μετακόμισε με την οικογένειά της στη Φλωρεντία και το 1875 στη Ρώμη, λόγω της δουλειάς του πατέρα της. Τον επόμενο χρόνο πήγε στο δημοτικό σχολείο, από το οποίο αποφοίτησε το 1883 με ιδιαίτερες επιδόσεις στο μάθημα των Οικιακών. Το 1883 γράφτηκε στο Τεχνικό Σχολείο «Μικελάντζελο Μπουοναρότι», όπου διδάχτηκε ιταλικά, μαθηματικά, λογιστικά, ιστορία και γεωγραφία. Το 1886 συνέχισε τις σπουδές της στο Τεχνικό Σχολείο «Λεονάρντο Ντα Βίντσι», όπου διδάχθηκε ιταλικά, μαθηματικά, ιστορία, γεωγραφία, γεωμετρία, γραμμικό και ελεύθερο σχέδιο, φυσική, χημεία, ζωολογία, φυτολογία και ξένες γλώσσες.
Αποφοίτησε το 1890 με δίπλωμα στη φυσική και τα μαθηματικά και τον ίδιο χρόνο επιχείρησε να γραφτεί στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου «Λα Σαπιέντσα» της Ρώμης, μία ασυνήθιστη επιλογή για γυναίκα της εποχής της. Δεν έγινε δεκτή αμέσως και παρακολούθησε ένα πρόγραμμα σπουδών που περιελάμβανε φυτολογία, ζωολογία, πειραματική φυσική, ιστολογία, ανατομία, χημεία, Ιταλικά και Λατινικά. Το 1893 πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις και δεν μπόρεσαν να της αρνηθούν την εγγραφή της στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης.
Από την αρχή αντιμετώπισε την εχθρότητα μερίδας των συμφοιτητών της, αλλά και των καθηγητών, γρήγορα όμως τους κέρδισε με τις επιδόσεις της. Το 1896 αποφοίτησε με τις ειδικότητες του παιδιάτρου και της ψυχιάτρου, έχοντας κλινική εμπειρία κατά τη διάρκεια των σπουδών της. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έλαβε πτυχίο ιατρικής από Ιταλικό Πανεπιστήμιο. Την ίδια χρονιά διορίστηκε βοηθός στην Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου της Ρώμης, όπου της κίνησαν το ενδιαφέρον τα εκπαιδευτικά προβλήματα των παιδιών με νοητική καθυστέρηση. Από το 1900 έως το 1907 δίδαξε παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου κατείχε και την έδρα της ανθρωπολογίας από το 1904 έως το 1908. Στο διάστημα αυτό συνέχισε τις σπουδές της στη Φιλοσοφία, την Ψυχολογία και σε θέματα αγωγής.
Στα τέλη του 1906 προσκλήθηκε να αναλάβει την εκπαίδευση μιας ομάδας παιδιών σε μια φτωχογειτονιά της Ρώμης, το Σαν Λορέντζο. Η Μοντεσόρι το θεώρησε ως χρυσή ευκαιρία για την εφαρμογή των εκπαιδευτικών της μεθόδων σε παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη. Στις 6 Ιανουαρίου 1907 άνοιξε το πρώτο Σπίτι των Παιδιών (Casa dei Bambini). Έδινε ιδιαίτερη έμφαση στα εποπτικά διδασκαλίας δικής της εμπνεύσεως και κατασκευής για να γίνονται μέσω των αισθήσεων κατανοητά τα μαθήματα του σχολείου. Οι μαθητές μάθαιναν στην αυτοπειθαρχία μέσα από διάφορες δραστηριότητες, όπως το ξεσκόνισμα και το σκούπισμα της τάξης και την περιποίηση του κήπου.
Στην πρώτη αυτή πειραματική σχολική τάξη η Μοντεσόρι παρακολουθούσε καθημερινά τις αντιδράσεις των παιδιών, για να διαμορφώσει την εκπαιδευτική της μέθοδο, η οποία αποτυπώνεται στο βιβλίο της Η μέθοδος της επιστημονικής παιδαγωγικής (Il Metodo della Pedagogia Scientifica Applicato All' Educazione Infantile Nelle Casa Dei Bambine), που εκδόθηκε το 1909. Η Μοντεσόρι εμπνεύστηκε τη μέθοδό της από τα νηπιαγωγεία του Φρέμπελ, την ψυχολογία των αισθήσεων των Ιτάρ και Σεγκέν και τις εκπαιδευτικές θεωρίες του Πεσταλότσι.
Σύμφωνα με τη μέθοδο Μοντεσόρι, το παιδί συμμετέχει στη γνώση και με τις πέντε αισθήσεις του και εκπαιδεύεται χωρίς σχολικούς καταναγκασμούς. Διάφορα αντικείμενα το βοηθούν να κατανοήσει τις έννοιες του βάρους, τα χρώματα, τα ποσοτικά μεγέθη και τα σχήματα, ενώ διάφορες κατασκευές αξιοποιούν τη δημιουργική και καλλιτεχνική του έφεση. Η παιδαγωγός δεν επιβάλλεται ποτέ με τον φόβο ή με την ένταση της φωνής της. Ένα «μάθημα σιωπής» ασκεί στον αυτοέλεγχο και την αυτοσυγκράτηση τα παιδιά.
Το εκπαιδευτικό της σύστημα αρχίζει να αναγνωρίζεται πρώτα στην Ιταλία και στη συνέχεια στον υπόλοιπο κόσμο. Τα επόμενα σαράντα χρόνια ταξιδεύει αδιάκοπα σε όλη την Ευρώπη, την Ινδία και τις ΗΠΑ, ανοίγοντας σχολεία που φέρουν το όνομά της. Το πρώτο μοντεσοριανό νηπιαγωγείο στην Ελλάδα άνοιξε το 1936 στην Αθήνα από την ελληνορωσίδα εκπαιδευτικό Μαρία Εντελστάιν-Γουδέλη (1906-1991), με τη βοήθεια του παιδαγωγού Δημήτρη Γληνού. Είναι η σημερινή Μοντεσοριανή Σχολή Αθηνών «Μαρία Γουδέλη», που εδρεύει στη Νέα Φιλοθέη.
Το 1922, η Μαρία Μοντεσόρι διορίζεται κυβερνητικός επιθεωρητής των Σχολείων στην Ιταλία, αλλά θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη χώρα της το 1934, εξαιτίας της φασιστικής διακυβέρνησης Μουσολίνι. Μετακομίζει στην Ισπανία, αλλά μετά τον Εμφύλιο και την επικράτηση της δικτατορίας του Φράνκο εγκαθίσταται στην Ολλανδία. Το 1939 μεταναστεύει στην Ινδία, όπου θα παραμείνει καθ’ όλη τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1949 επιστρέφει στην Ολλανδία, όπου θα ζήσει μέχρι το τέλος της ζωής της. Στις 6 Μαΐου 1952, εξαιτίας ενός εγκεφαλικού επεισοδίου, αφήνει την τελευταία της πνοή στην πόλη Νόρντβαικ της Δυτικής Ολλανδίας, σε ηλικία 81 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/524#ixzz3kPKVMscS
Καλιγούλας
12 – 41
342
0
Ο ρωμαίος αυτοκράτορας Γάιος Καίσαρ Γερμανικός, γνωστότερος ως Καλιγούλας (Caligula), γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου του 12 μ.Χ. Σε ηλικία δύο ετών έγινε η μασκότ ενός στρατοπέδου που διοικούσε ο πατέρας του. Οι χαρακτηριστικές μπότες (Καλιγούλα στα Λατινικά), οι οποίες συνόδευαν τη μικροσκοπική στολή του λεγεωνάριου που φορούσε, του χάρισαν το παρωνύμιό του.
Αυτοκράτορας στέφθηκε σε ηλικία μόλις 25 ετών κι έφερε έναν αέρα ανανέωσης. Επέτρεψε την κυκλοφορία συγγραμμάτων που είχαν απαγορευθεί κατά τις προηγούμενες βασιλείες, κατήργησε τις δίκες για εθνική προδοσία, έδωσε χάρη στους εξόριστους και βοήθησε όσους είχαν καταστραφεί οικονομικά εξαιτίας του φορολογικού συστήματος.
Λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ενέσκηψε μια άγνωστη ασθένεια να προστεθεί στην επιληψία που τον ταλαιπωρούσε από παιδί. Σύγχρονοι ερευνητές πιστεύουν ότι προσβλήθηκε από εγκεφαλίτιδα. Ακολούθησε το 38 μ.Χ. ο θάνατος της αδελφής του Δρουσίλας, την οποία υπεραγαπούσε... ερωτικά. Το γεγονός αυτό στάθηκε αφορμή να συνειδητοποιήσει το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο Καλιγούλας άρχισε να ανακαλύπτει παντού εχθρούς και συνωμότες και να απαιτεί λατρεία ανατολικού τύπου. Εκατοντάδες άνθρωποι πέρασαν από τα δικαστήρια με την ασαφή κατηγορία της «ασέβειας προς τον αυτοκράτορα» και, φυσικά, θανατώνονταν αφού πρώτα δημεύονταν οι περιουσίες τους.
Τα επόμενα τρία χρόνια οργάνωνε γιορτές απίστευτης χλιδής, ανάγκαζε τους ρωμαίους ευγενείς να τον ορίζουν ως συγκληρονόμο τους, ενώ διέταξε και τη μεταφορά του χρυσελεφάντινου αγάλματος του Δία από την Ολυμπία για να γίνει το δικό του, μετά τις απαραίτητες φυσιογνωμικές μετατροπές. Το όνομά του έγινε συνώνυμο της αλόγιστης σπατάλης και της απόλυτης αλαζονείας, της παραφροσύνης, της κραιπάλης και των οργίων.
Στην εξουσία έμεινε για λιγότερο από τέσσερα χρόνια. Δολοφονήθηκε από έναν έμπιστο αξιωματικό της προσωπικής του φρουράς, στις 24 Ιανουαρίου του 41 μ.Χ., κοντά στην αρένα, ύστερα από αγώνες μονομάχων. Του άρεσε ιδιαίτερα το θέαμα της πάλης μεταξύ αναπήρων και νάνων...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/68#ixzz3kPKoP4aI
Η ιστορία της Αϊντχόφεν
53
0
Αθλητικός σύλλογος που εδρεύει στην ομώνυμη πόλη της Νότιας Ολλανδίας. Το πλήρες όνομά του είναι Αθλητική Ένωση Φίλιπς (Philips Sport Vereniging NV). Μαζί με τον Άγιαξ και τη Φέγενορντ συγκροτούν την «Αγία Τριάδα» του Ολλανδικού ποδοσφαίρου.
Η Αϊντχόφεν ιδρύθηκε στις 31 Αυγούστου 1913 από τον πολυεθνικό βιομηχανικό κολοσσό της Φίλιπς, που εδρεύει στην περιοχή, για την ψυχαγωγία των εργαζομένων της εταιρείας. Η ίδρυση του συλλόγου συνδυάστηκε με τις εορταστικές εκδηλώσεις για την εκατονταετηρίδα από την ήττα των Γάλλων στους Ναπολεόντειους Πολέμους, που είχαν απειλήσει την ανεξαρτησία της Ολλανδίας.
Η ομάδα από την αρχή της ίδρυσής της αγωνίζεται στο ίδιο γήπεδο, το Στάδιο Φίλιπς (Philips Stadion), χωρητικότητας 35.000 θεατών. Είναι γνωστή τους ολλανδούς φιλάθλους με τους χαρακτηρισμούς «ερυθρόλευκοι» (rood-witten) από τα χρώματα της φανέλας της, «χωριάτες» («boeren») από την αρχική αγροτική δραστηριότητα των κατοίκων της περιοχής και για να αντιδιαστέλλονται από τους αστούς του Άγιαξ, και «γλόμποι» (lempkes) από την παρουσία της Φίλιπς στην πόλη, αλλά και από την παρουσία ενός ηλεκτρικού λαμπτήρα στο πρώτο έμβλημα της ομάδας.
Η Αϊντχόφεν έκανε αισθητή την παρουσία της στο ολλανδικό ποδόσφαιρο το 1929, όταν κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα. Μεταπολεμικά και από τη δεκαετία του ‘70 έγινε γνωστή και στον ευρωπαϊκό χώρο, αν και βρισκόταν στη σκιά του Άγιαξ. Το 1978 κατέκτησε τον πρώτο ευρωπαϊκό της τίτλο, νικώντας με 3-0 τη γαλλική Μπαστιά στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (πρώτο παιγνίδι 0-0).
Οι μεγάλες επιτυχίες για τον σύλλογο της Φίλιπς ήλθαν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘80. Με προπονητή τον πρώην ποδοσφαιριστή της Γκους Χίντινκ, κατέκτησε 4 πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα Ολλανδίας, καθώς και το επίζηλο Κύπελλο Πρωταθλητριών (νυν Τσάμπιονς Λιγκ) το 1988, με αντίπαλο την Μπενφίκα.
Την πρώτη δεκαετία του 2000 κυριάρχησε στις εσωτερικές διοργανώσεις με επτά πρωταθλήματα, αλλά από το 2008 έχει κατακτήσει μόνο ένα κύπελλο Ολλανδίας, το 2012. Σπουδαιότερη διεθνής εμφάνισή της, η παρουσία της στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ την περίοδο 2004-2005 (αποκλείστηκε από τη Μίλαν).
Την ερυθρόλευκη φανέλα της Αϊντχόφεν έχουν φορέσει γνωστοί και σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Βίλι βαν ντερ Κούιλεν (η σημαία της ομάδας), Γιαν βαν Μπέβερεν, Γιαν Πόρτβλιτ, Γκους Χίντινκ, Έρικ Γκέρετς, Σόρεν Λέρμπι, Ρόναλντ Κούμαν, αδελφοί βαν ντε Κέρκοφ, Χουμπ Στέφενς (πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ), Ρουντ Γκούλιτ, Ματέγια Κέζμαν Ρομάριο, Ρονάλντο, Φρανκ Άρνεζεν, Λουκ Νίλις, Ντένις Ρόμενταλ (πρώην παίκτης του Ολυμπιακού), Φιλίπ Κοκού, Γιαν Χάιντσε, Χανς βαν Μπρόικελεν, Βιμ Κιφτ, Γιαπ Σταμ, Γιόνας Κόλκα (πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού), Ρούντ βαν Νίστελροϊ, Μαρκ Βαν Μπόμελ, Άριεν Ρόμπεν, Τζέφερσον Φαρφάν και Μάρκους Μπεργκ (νυν παίκτης του Παναθηναϊκού).
Τίτλοι
- Πρωταθλήματα Ολλανδίας: 2
1929, 1935, 1951, 1963, 1975, 1976, 1978, 1986, 1987, 1988, 1989, 1991, 1992, 1997, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008 - Κύπελλα Ολλανδίας: 9
1950, 1974, 1976, 1988, 1989, 1990, 1996, 2005, 2012 - Σούπερ Καπ Ολλανδίας: 9
1992, 1996, 1997, 1998, 2000, 2001, 2003, 2008, 2012 - Κύπελλο Πρωταθλητριών, νυν Τσάμπιονς Λιγκ: 1
1988 - Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, νυν Γιουρόπα Λιγκ: 1
1978
Αϊντχόφεν εναντίον ελληνικών ομάδων
Αγωνιστική ΠερίοδοςΔιοργάνωση
Αντίπαλος
Αποτέλεσμα
1992-1993
Τσάμπιονς Λιγκ (2ος γύρος)
ΑΕΚ
0-1
3-0
2000-2001
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (3ος Γύρος)
ΠΑΟΚ
3-0
1-0
2001-2002
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (3ος Γύρος)
ΠΑΟΚ
2-3
4-1
2003-2004
Τσάμπιονς Λιγκ (3ος Όμιλος)
ΑΕΚ
1-0
2-0
2004-2005
Τσάμπιονς Λιγκ (5ος Όμιλος)
Παναθηναϊκός
1-0
1-4
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/819#ixzz3kPL7JrTh
Κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου
Το 395 ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αρκάδιος μετέφερε από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη τη ζώνη της Θεοτόκου, ένα από τα λιγοστά κειμήλια του επιγείου βίου της Παναγίας, κατασκευασμένη από τρίχες καμήλας. Την τοποθέτησε σε μία χρυσή θήκη, που ονομάστηκε Αγία Σωρός, και την εναπόθεσε στο ναό της Θεοτόκου στη συνοικία Χαλκοπρωτεία της Κωνσταντινούπολης.
Ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ’ ο Σοφός άνοιξε την Αγία Σωρό μετά από 410 χρόνια, για να επικαλεσθεί τη θεία χάρη της, επειδή η σύζυγός του Ζωή διακατεχόταν από έναν δαίμονα. Αφού, λοιπόν, την προσκύνησαν, ο πατριάρχης άπλωσε την τίμια Ζώνη πάνω στην πάσχουσα αυτοκράτειρα, η οποία ελευθερώθηκε αμέσως από το δαιμόνιο. Το γεγονός τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 31 Αυγούστου, την τελευταία ημέρα του εκκλησιαστικού έτους.
Τμήμα της Τιμίας Ζώνης βρίσκεται στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, δωρεά του Σέρβου ηγεμόνα Λάζαρου (1371-1389). Ναός αφιερωμένος στην Τίμια Ζώνη υπάρχει στην Αθήνα (Πατήσια).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/813#ixzz3kPLUJv00
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τρίτη
1/9
03:00
17°C
64%
2 Μπφ BA
9 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
09:00
17°C
68%
1 Μπφ Α
3 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
15:00
31°C
22%
3 Μπφ NA
16 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
21:00
24°C
39%
2 Μπφ Δ
9 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΚΑΘΕ ΠΕΡΥΣΙ ΚΑΙ..ΚΑΛΥΤΕΡΑ..”
Τελείως..υποτονική ήταν φίλοι μου η φετινή εκδήλωση μνήμης και πένθους για το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ του χωριού μας στις 29-8-1944 , κάτι δηλαδή σαν.." σκορδαλιά χωρίς σκόρδο , δυστυχώς οι χωριανοί μας “ βαρέθηκαν ‘ φαίνεται να “ ταλαιπωρηθούν “ για λίγη ώρα , τιμώντας τους αδικοχαμένους ΠΕΝΤΕ χωριανούς μας που δυστυχώς ο εκφωνήσας τον πανηγυρικό της ημέρας ο ιεροκήρυκας κ. Καρατζαφέρης , από άγνοια μάλλον , τους έκανε ΕΠΤΑ , ενώ ανέφερε και κάτι για τον μακαριστό παπα Ζουμά , ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ..,ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕΙΝΑΜΕ ΑΝΑΥΔΟΙ , η γκάφα αυτή , που πάγωσε τους χωριανούς μας , μας έφερε αυτόματα στο μυαλό , την πάνσοφη παροιμία του Λαού μας : “Η παπάς ή…ζευγάς “..
Τέλος πάντων , την μεγαλύτερη ευθύνη έχουν αυτοί που , άγνωστο για ποιους λόγους και κάτω από ποιες συνθήκες , ανέθεσαν την εκφώνηση του πανηγυρικού στον κ. Καρατζαφέρη , που όπως αποδείχτηκε περίτρανα αγνοεί την Λιδορικιώτικη ιστορία , τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν πολλοί Λιδορικιώτες με ιστορικές γνώσεις , που θα μπορούσαν να καλύψουν άνετα και..αλάνθαστα , την εκδήλωση ..
Αν ήταν όμως μόνο αυτό το κακό , θα το..ξεπερνάγαμε , αλλά δυστυχώς , η κακή προετοιμασία και αμύπαρκτη προβολή της εκδήλωσης , ΑΠ’ ΤΟ ΔΗΜΟ , που ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΥΠΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΦΙΣΑ , ΜΕ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΩΡΙΑΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΉΛΩΣΗ ..
Ελάχιστοι λοιπόν Λιδορικιώτες , παραβρεθήκανε , με αποτέλεσμα οι επίσημοι προσκεκλημένοι ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΏΤΕΣ , ΠΟΥ ΠΡΟΤΊΜΗΑΣΑΝ ΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ…ΚΑΦΕΝΕΙΟ ..
Το ελάττωμα αυτό των χωριανών μας έχει καταντήσει “ έθιμο “ πια , ειδικά από κάποιες ομάδες , που ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ..” ΙΣΙΩΜΑ “…
Παρέστησαν λοιπόν , ο Δήμαρχος Δωρίδος Γιώργος Καπεντζώνης, ο Βουλευτής Φωκίδος Ηλίας Κωστοπαναγιώτου, ο Βουλευτής Αθήνας Χάρης Θεοχάρης, η πρώην Βουλευτής ΦωκίδαςΑσπασία Μανδρέκα, οι Δήμαρχοι Δελφών και Διστόμου Αράχωβας Αντίκυρας Θανάσης Παναγιωτόπουλος και Γιάννης Γεωργακός, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Χρήστος Τσιλίκης, οι Αντιδήμαρχοι Κώστας Αντωνόπουλος και Κώστας Υφαντής, ο επικεφαλής της μείζονος Αντιπολίτευσης Γιώργος Κουλούλας, ο άτι Εντεταλμένος Σύμβουλος Ανδρέας Ευσταθίου, ο Δημοτικός Σύμβουλος Παναγιώτης Παπαγεωργίου, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Λιδωρικίου Κώστας Κουτσούμπας, ο Διοικητής του Αστυνομικού τμήματος Λιδωρικίου, Πρόεδροι Συλλόγων και Ομοσπονδιών, καθώς και ελάχιστοι κάτοικοι του Λιδωρικίου , την παρτίδα δε..” έσωσαν “ οι ξενιτεμένοι μας χωριανοί που τίμησαν το χωριό μας για άλλη μια φορά , αναρωτιόμαστε όμως , καλά οι ξενιτεμένοι μας , ήταν όλοι παρόντες , ΟΙ ΧΩΡΙΑΑΝΟΊ ΜΑΣ ΌΜΩΣ ; ΠΟΥ ΗΤΑΝ ;
Κάτι επίσης που κάποτε θα πρέπει να γίνει αντιληπτό , είναι το ότι κάποιοι αυτοανακηρύσσονται ως επίσημοι και συνωθούνται στις θέσεις των επισήμων , που είναι φυσικά συγκεκριμένοι ..
Πολλά λοιπόν πρέπει να βελτιωθούν για να είναι ..ευορεπής και αξιοπρεπής μια τέτοιου είδους σεμνή εκδήλωση και πρώτα απ’ όλα θα πρέπει οι συντελεστές της να είναι..διαλεγμένοι και..αξιόπιστοι ..
Καλό σας απόγευμα
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη….Κ.Κ.-
www.lidoriki.com
