ΕΝ ΑΘΗΝΣΙΣ …ΚΑΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ

 

Πατήσια Πλατεία Παπαδιαμάντη καλοκαίρι 1968 με τον Θανάση Βέγγο να κοιτάει
τις φωτογραφίες από σκηνές της ταινίας της ημέρας ΟΛΓΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ και άλλες
από ταινίες προσεχώς.
Είναι από την ταινία Δόκτωρ Ζιβέγγο με τον αξέχαστο κωδικό.
Δίπλα από το σινεμά το ζαχαροπλαστείο φίλου της οικογένειας και μπροστά
η πλατεία Παπαδιαμάντη με τα παγκάκια και τα παιδιά να τρέχουν.
Ωραία γειτονιά σύνορα με το Γαλάτσι...

Πίσω παλαιότερα ακόμα...
Κατηφόριζες προς το Τέρμα Πατησίων....
Άκου τώρα....
Οικόπεδα που είχαν γίνει αλάνες...μια στάση...
αριστερά σε μια αλάνα....φυσικά χωματόδρομος ωραία σπίτια με κεραμίδια
αυλές να και ένα δίπατο.
Βίλα το έλεγαν ...κάποιος και πλούσιος και άνθρωπος το άφησε
στο Κράτος....25ο Δημοτικό Σχολείο οδός Ταβουλάρη με προαύλιο
φυσικά την αλάνα...
Έβγαινε η κυρα Κατίνα η επιστάτρια και  φώναζε
χτυπώντας και το μπρούτζινο κουδούνι που κρατούσε στο χέρι.
"...ένα λεπτό να χτυπήσω το πέναλτυ..." φώναζε ο αρχηγός
που στην συνέχεια άπλωνε το χέρι στον δάσκαλο για να φάει την ξυλιά.
Εκεί πήγα φεύγοντας από τον Βούθουλα...από χωρίον εις χωρίον
δηλαδή.
Απέναντι σε άλλη μονοκατοικία το ιατρείο του ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ....
πρίν αρχίσει η σχολική χρονιά πήγαινες σηκωτός εκεί για ακτινογραφία
και εξετάσεις.
Είπαμε θέριζε η φυματίωση....
Οδός Ηρακλείου....και εκεί ωραίες μονοκατοικίες...
Αγίας Λαύρας ...τι να πείς για εκείνα τα στολίδια τα σπίτια...
Πέτρινα....με μπαλκόνια....
Υπάρχουν και σήμερα κάποια...
Δεξιά Δημητρακοπούλου....το ρέμα με το γεφυράκι....και "παραθαλάσσια"
το διώροφο με την πινακίδα 1924 (έτος κατασκευής) στο υπόγειο του οποίου έμενε
η οικογένεια (όπου γής και Πατρίς).
Αξέχαστα φθινόπωρα και χειμώνες με το "γάργαρο" νερό να κυλάει
κάτω από το παράθυρο της κουζίνας-δωματίου (δικού μου).
Ο θόρυβος και μόνο σε έστελνε σε μέρη μαγικά μέχρι που κατέβαινε
ο ιδιοκτήτης (φραγκοφονιάς) και άνοιγε ένα καπάκι του βόθρου
που είχε φιάξει (στις όχθες).
"Για το καλό σας" μας έλεγε για να γλυτώσουμε ένα άδειασμα του Αχόρταγου.

Φθάσαμε στο Τέρμα που τελειώνουν τα Πατήσια....
Η Αγία Βαρβάρα η εκκλησία....ο ηλεκτρικός....
Επεκτάθηκε η εκκλησία ...έγινε ο σταθμός έγινε μικρή η πλατεία.
Άλλη φορά θα βολτάρουμε αριστερά από το Τέρμα....
Θα πάρουμε την Πατησίων και θα θυμηθούμε....

Πίσω στα παλιά