EΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

Καλησπέρα Λιδορικιώτες

Καλησπέρα  φίλοι  του  Λιδορικιού  και  της  εφημερίδας  μας

ΔΕΥΤΕΡΑ  ΣΗΜΕΡΑ  24  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  2015

Ανατολή Ήλιου: 06:46
Δύση Ήλιου: 20:08
Σελήνη 9 ημερών

†  Ιερομαρτύρων Ευτυχούς και Κοσμά εθναποστόλου, του Αιτωλού.

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

. Χ.

79

Εκρήγνυται ο Βεζούβιος, θάβοντας κάτω από τη λάβα τις πόλεις Πομπηία και Ηράκλεια.

1572

Η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. 70.000 γάλλοι ουγενότοι (προτεστάντες) σφάζονται κατ' εντολή των καθολικών αρχών.

1952

Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Αυγή».

1960

Η Μαρία Κάλλας εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο από τη «Νόρμα» του Μπελίνι. Την παράσταση, την οποία παρακολουθούνύθησαν 12.000 θεατές σκηνοθέτησε ο Αλέξης Μινωτής, ενώ τα σκηνικά σχεδίασε ο Γιάννης Τσαρούχης. Ο Τούλιο Σεραφίν διευθύνει την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

1975

Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με πρόεδρο τον Ιωάννη Ντεγιάννη, εκδίδει την απόφασή του στη δίκη των πρωταιτίων της 21ης Απριλίου. Θάνατος για τους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Στυλιανό Παττακό και Νικόλαο Μακαρέζο. Οκτώ κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε ισόβια, επτά σε ποινές προσκαίρου καθείρξεως και δύο αθωώνονται. Την ίδια μέρα, η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλήμετατρέπει τις θανατικές ποινές σε ισόβια.

1995

Η Microsoft λανσάρει τα Windows 95, υπό τους ήχους του τραγουδιού των Rolling Stones «Start Me Up».

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 

μ. Χ.

1899

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, αργεντίνος ποιητής, διηγηματογράφος και δοκιμιογράφος, από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του 20ου αιώνα. (Θαν. 14/6/1986)

1911

Μιχάλης Ράπτης, γνωστός και ως Πάμπλο, από τις κορυφαίες προσωπικότητες του διεθνούς τροτσκιστικού κινήματος. (Θαν. 17/2/1995)

1947

Πάολο Κοέλιο, βραζιλιάνος συγγραφέας με διεθνή φήμη. («Ο Αλχημιστής»)

ΘΑΝΑΤΟΙ

. Χ.

1779

Κοσμάς ο Αιτωλός, ο μεγάλος δάσκαλος του Γένους. Εκτελέστηκε δι' απαγχονισμού. (Γεν. 1714)

1956

Κένζι Μιζογκούτσι, ιάπωνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου. (Γεν. 16/5/1898)

1971

Καρλ Μπλέγκεν, αμερικανός αρχαιολόγος. Διηύθυνε τις νεώτερες ανασκαφές της Τροίας και κατόρθωσε να χρονολογήσει την Ομηρική Τροία της Ιλιάδος στο 1250 π.Χ. Ανακάλυψε το παλάτι του Νέστορα στην Πύλο. (Γεν. 27/1/1887)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2408#ixzz3jkXX8OvZ

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

1714 – 1779

974

0

Έλληνόρθοδοξος ιερομόναχος, ιερομάρτυρας, ισαπόστολος και εθνεγέρτης. Υπήρξε η πλέον δραστήρια και επιβλητική φυσιογνωμία του νεοελληνικού Μαρτυρολογίου. Η μνήμη του παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα.

Το βαφτιστικό του όνομα ήταν Κώνστας και γεννήθηκε στο Μεγάλο Δέντρο της Αιτωλίας το 1714 από γονείς θεοσεβούμενους. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο ιεροδιδασκαλείο του Γεράσιμου Λύτσικα στη Σιγδίτσα Φωκίδας και στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στη Μονή της Αγίας Παρασκευής στα Βραγγιανά των Αγράφων.

Μόλις τελείωσε το σχολείο δούλεψε ως δάσκαλος στην ευρύτερη περιοχή της Ναυπακτίας και μόλις ιδρύθηκε η Αθωνιάδα Σχολή στο Άγιο Όρος ήταν από τους πρώτους σπουδαστές της. Παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, με δασκάλους τον Παναγιώτη Παλαμά, τον Ευγένιο Βούλγαρη και το Νικόλαο Τζαρτζούλη και μελέτησε σε βάθος την Αγία Γραφή και το έργο των Πατέρων της Εκκλησίας. Το 1759 ενδύθηκε το μοναχικό σχήμα στη Μονή του Αγίου Φιλοθέου κι έλαβε το όνομα Κοσμάς. Μετ’ ολίγον χειροτονήθηκε ιερέας.

Τον επόμενο χρόνο, με την προτροπή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σωφρονίου Β’, ο οποίος είχε εκτιμήσει τις αρετές και το δυναμικό του χαρακτήρα, ξεκίνησε το ιεραποστολικό του έργο στο υπόδουλο έθνος, το οποίο συνέχισε αδιάλειπτα για είκοσι χρόνια και επισφράγισε με το μαρτύριό του. Ο πατρο-Κοσμάς πραγματοποίησε τέσσερις μεγάλες περιοδείες σε διάφορες περιοχές του Ελληνισμού, από την Κωνσταντινούπολη ως την Πελοπόννησο και από τα νησιά του Αιγαίου ως την Αλβανία. Κήρυττε το λόγο του Θεού σε γλώσσα απλή και κατανοητή, ενώ παράλληλα ενίσχυε το φρόνημα του υπόδουλου γένους στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Απ’ όπου περνούσε πλήθος πιστών «ραγιάδων» τον άκουγε με πολλή προσοχή. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που είπε κάποτε στην ομιλία του σ’ ένα χωριό:

Ήρθα στο χωριό σας να σας κηρύξω τον λόγο του Θεού. Δίκαιο, λοιπόν, είναι να με πληρώσετε για τον κόπο μου. Όχι, όμως, με χρήματα, γιατί τι να τα κάνω; Η πληρωμή μου είναι να βάλετε τα λόγια του Θεού στην καρδιά σας για να κερδίσετε την αιώνια ζωή.

Ο φλογερός ιερωμένος προέτρεπε να ιδρύουν σχολεία και εκκλησίες, γιατί θεωρούσε το σχολείο θεμέλιο για τη θρησκευτική και ηθική αναγέννηση των Ελλήνων. «Καλύτερον, αδελφέ μου, να έχης ελληνικόν σχολείον εις την χώρα σου, παρά να έχης βρύσες και ποτάμια» έλεγε. Κατέκρινε όσους Έλληνες μιλούσαν βλάχικα ή αρβανίτικα και τους προέτρεπε να μαθαίνουν στα παιδιά τους Ελληνικά, γιατί «και η εκκλησία μας είναι εις την Ελληνικήν». Από επιστολή του προς τον αδελφόν του Χρύσανθο πληροφορούμαστε ότι ίδρυσε 10 ελληνικά σχολεία της αρχαίας ελληνικής διαλέκτου και 200 δημοτικά σχολεία.

Ο Κοσμάς κήρυττε την εμμονή στην ορθόδοξη πίστη. Η αγάπη προς τον Θεό και η αγάπη προς τον πλησίον είναι οι δύο άξονες γύρω από τους οποίους περιστρεφόταν περισσότερο η διδασκαλία του. «Καθώς ένα χελιδόνι χρειάζεται δύο πτέρυγας δια να πετά εις τον αέρα, ούτω και ημείς χρειαζόμεθα αυτάς τα δύο αγάπας, διότι χωρίς αυτών είναι αδύνατον να σωθώμεν» έλεγε.

Η αγάπη και η ευλάβεια προς τον Θεό έπρεπε να εκδηλώνεται και με την τήρηση της Κυριακής αργίας, την οποία όμως κατέλυαν οι Εβραίοι με τα παζάρια. Γι’ αυτό το λόγο κατά τα τελευταία χρόνια της δράσης του επιτέθηκε με ασυνήθιστη οξύτητα εναντίον τους. «Δέκα χιλιάδες χριστιανοί με αγαπώσι και ένας με μισεί. Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τόσον. Χιλιάδες Εβραίοι θέλουν τον θάνατόν μου και ένας όχι» έγραφε στον αδελφό του Χρύσανθο.

Ο πατροΚοσμάς με το κήρυγμά του προκάλεσε την οργή των Εβραίων της Ηπείρου, οι οποίοι τον διέβαλαν ως όργανο των Ρώσων και υποκινητή επανάστασης των χριστιανών εναντίον του οθωμανικού κράτους στον πασά της περιοχής. Έτσι, καθώς κήρυττε το λόγο του Θεού στο χωριό Κολικόντασι του Βερατίου (σημερινό Μπεράτι Αλβανίας) συνελήφθη στις23 Αυγούστου 1779 με εντολή του τοπικού ηγεμόνα Κουρτ Πασά και την επομένη κρεμάστηκε από δέντρο στις όχθες του ποταμού Άψου. Το σώμα του ρίχτηκε στο ποτάμι, απ’ όπου το ανέσυρε ο εφημέριος του χωριού και το έθαψε.

Τον χαρακτήρα του κηρύγματός του δείχνουν οι «Διδαχές» του, όσες διασώθηκαν από τους μαθητές του, οι οποίοι τον ακολουθούσαν στις διάφορες περιοδείες του και κρατούσαν σημειώσεις. Ο Κοσμάς είναι γνωστός στις μέρες μας και για τις προφητείες του.

Από τις πολλές προφητείες του, που διασώζονται, άλλες αναφέρονται στην απελευθέρωση του Γένους, άλλες στο μέλλον προσώπων και πόλεων, άλλες στο μέλλον της ανθρωπότητας και άλλες στις καταπληκτικές εφευρέσεις της επιστήμης. Αναφέρουμε τις πιο γνωστές:

• «Το ποθούμενον θα γίνη στην τρίτη γενεά. Θα το ιδούν τα εγγόνια σας». Πράγματι, η γενιά του 1821 υπήρξε η τρίτη από την εποχή του Κοσμά.
• «Πότε θα ‘ρθή το ποθούμενον;» ρώτησαν τον Κοσμά στα Τσαραπλανά της Ηπείρου. «Όταν θα σμίξουν αυτά» απάντησε εκείνος, δείχνοντας δύο μικρά δέντρα. Αυτά, τελικά, μεγάλωσαν κι ενώθηκαν το 1912, χρονιά των Βαλκανικών Πολέμων.
• Θα έλθη καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμον τα άλαλα και τα μπάλαλα», εννοώντας τα άψυχα μηχανήματα των διαφόρων εφευρέσεων».
• «Θα ‘ρθή καιρός που οι άνθρωποι θα μιλούν από ένα μακρυνό μέρος σε άλλο, σαν νά ‘ναι σε πλαγινά δωμάτια».
• «Θα δήτε να πετάνε άνθρωποι στον ουρανό σαν μαυροπούλια και να ρίχνουν φωτιά στον κόσμο».

Στις 20 Απριλίου 1961, το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης ανακήρυξε τον Κοσμά τον Αιτωλό Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και όρισε η μνήμη του να εορτάζεται στις 24 Αυγούστου, ημέρα του μαρτυρίου του.

Απολυτίκιο

Θείας πίστεως διδασκαλία,
κατεκόσμησας τὴν Εκκλησίαν,
ζηλωτής των Αποστόλων γενόμενος
και κατασπείρας τα θεία διδάγματα,
μαρτυρικώς τον αγώνα ετέλεσας.
Κοσμά ένδοξε,
Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,
δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/941#ixzz3jkXmHOOw

Η Νύχτα του Αγίου

Βαρθολομαίου

Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου, πίνακας του Φρανσουά Ντιμπουά

863

0

Με τον χαρακτηρισμό αυτό έμεινε στην ιστορία η γενική σφαγή των Διαμαρτυρομένων (Ουγενότων) στο Παρίσι, από τους Ρωμαιοκαθολικούς, στις 24 Αυγούστου 1572, κατά την ημέρα της εορτής του Αγίου Βαρθολομαίου. Ως έκφραση χρησιμοποιείται στον καθημερινό λόγο για περιπτώσεις μαζικών και βίαιων εκκαθαρίσεων.

Ο τερματισμός του εμφυλίου πολέμου μεταξύ Διαμαρτυρομένων και Καθολικών στη Γαλλία με το Διάταγμα του Αγίου Γερμανού (1570) δεν έλυσε το πρόβλημα στις σχέσεις ανάμεσα στα δύο χριστιανικά δόγματα, που διεκδικούσαν την άσκηση επιρροής στον άβουλο βασιλιά Κάρολο Θ’. Ο διορισμός στο ανακτορικό συμβούλιο του προτεστάντη ναυάρχου Γκασπάρ Ντε Κολινί και η μεγάλη επιρροή του στον βασιλιά προκάλεσε την αντίδραση των Ρωμαιοκαθολικών.

Οι μηχανορραφίες του Ντε Κολινί ανάγκασαν τη βασιλομήτορα Αικατερίνη των Μεδίκων να ζητήσει τη στήριξη των Καθολικών. Έπεισε τον γιο της ότι ο Ντε Κολινί δήθεν συνωμοτούσε εναντίον του και ότι έπρεπε να τον εξουδετερώσει. Η αφορμή δόθηκε στις 18 Αυγούστου, όταν στο Παρίσι είχαν συρρεύσει πολλοί ουγενότοι ευγενείς για τον γάμο του Ερρίκου των Βουρβώνων, βασιλιά της Ναβάρας, με την αδελφή του γάλλου βασιλιά Μαργαρίτα του Βαλουά.

Η απόπειρα εναντίον του Ντε Κολινί στις 22 Αυγούστου απέτυχε και τότε η Αικατερίνη έπεισε τον Κάρολο να διατάξει τη σφαγή όλων ανεξαιρέτως των Διαμαρτυρόμενων του Παρισιού. Τη νύχτα της 23ης προς την 24η Αυγούστου χιλιάδες διαμαρτυρόμενοι σφαγιάστηκαν και μέσα στη σύγχυση που δημιουργήθηκε και αρκετοί καθολικοί. Την εκτέλεση του σχεδίου ανέλαβε ο δούκας Ερρίκος της Γκύζης, που είχε προετοιμάσει κατάλληλα τους  φανατικούς Ρωμαιοκαθολικούς στρατιώτες του για την επίτευξη του αιφνιδιασμού.

Την επόμενη ημέρα ανάλογες σφαγές σημειώθηκαν και σε άλλες γαλλικές πόλεις με προτεσταντικό πληθυσμό, όπως η Λιόν, η Ρουέν, το Μπορντώ και η Ορλεάνη. Όταν στις 3 Οκτωβρίου 1572 με βασιλική διαταγή τερματίστηκαν οι σφαγές, πάνω από 30.000 διαμαρτυρόμενοι είχαν χάσει τη ζωή τους.

Τα γεγονότα της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου αποτέλεσαν θρίαμβο για τη βασιλομήτορα Αικατερίνη των Μεδίκων και των φανατικών Καθολικών. Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ’ χαιρέτησε τη σφαγή των Διαμαρτυρομένων και διέταξε δημόσιες προσευχές ευχαριστίας προς τον Θεό. Η Γαλλία, όμως, βγήκε ζημιωμένη από την παράλογη αυτή έκρηξη της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Ο εμφύλιος θρησκευτικός πόλεμος αναζωπυρώθηκε και η χώρα έχασε τις συμμαχίες της με τις προτεσταντικές χώρες.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/814#ixzz3jkYEQdqY

Ρίτσαρντ Ατένμπορο

1923 – 2014

120

0

Άγγλος σκηνοθέτης, παραγωγός και ηθοποιός· από τις κορυφαίες προσωπικότητες του βρετανικού κινηματογράφου. Μεγάλη του επιτυχία το βιογραφικό έπος «Γκάντι», που σκηνοθέτησε το 1982 και απέσπασε οκτώ βραβεία Όσκαρ.

Ο Ρίτσαρντ Σάμιουελ Ατένμπορο (Richard Samuel Attenboro) γεννήθηκε στο Κέμπριτζ της Αγγλίας στις 29 Αυγούστου 1923. Ο πατέρας του, Φρέντερικ, ήταν καθηγητής πανεπιστημίου και η μητέρα του, Μέρι Κλεγκ, διακρινόταν για το φιλανθρωπικό της έργο. Συμμετείχε, μεταξύ άλλων, στις κινητοποιήσεις εναντίον του Ισπανού δικτάτορα Φράνκο και προσέφερε φροντίδες στους πρόσφυγες του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου.

Ο Ρίτσαρντ, το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειας, ήθελε από μικρός να γίνει ηθοποιός και το 1941, μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, γράφτηκε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (RADA). Εκείνη τη χρονιά έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου και το 1942 έπαιξε στην πρώτη του ταινία, κρατώντας ένα μικρό ρόλο στο πατριωτικό δράμα των Νόελ Κάουαρντ και Ντέιβιντ Λιν «In Which We Serve» («Ναυάγιο στα νερά της Κρήτης» ο ελληνικός τίτλος). Μεσούντος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατατάχθηκε στη βρετανική Πολεμική Αεροπορία (RAF) και με τον βαθμό του σμηνία συμμετείχε σε αναγνωριστικές αποστολές φωτογράφισης πάνω από τη Γερμανία.

Μετά τον πόλεμο, ο βραχύσωμος και στρογγυλοπρόσωπος Ατένμπορο επανήλθε στη μεγάλη οθόνη και διακρίθηκε σε ρόλους απροσάρμοστου και αδικημένου στις ταινίες «Brighton Rock» («Τρομαγμένος Παράνομος» ο ελληνικός τίτλος, 1947), «Seance on a Wet Afternoon» (1964) και «10 Rillington Place» (1971). Το 1963 πρωταγωνίστησε στη μεγάλη επιτυχία του Τζον Στάρτζες «The Great Escape» («Η Μεγάλη Απόδραση») και τη δεκαετία του ‘90 έπαιξε χαρακτηριστικούς ρόλους στις ταινίες «Jurassic Park» (1993) και «Miracle on 34th Street» («Θαύμα στο Μανχάταν», 1994).

Στα τέλη της δεκαετίας του ‘50 ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής και άρχιζε να κτίζει όνομα ως κινηματογραφικός παραγωγός. Το 1969 πέρασε για πρώτη φορά πίσω από την κάμερα και σκηνοθέτησε την κινηματογραφική εκδοχή του μιούζικαλ «Oh! What a Lovely War» («Αυτός ο Υπέροχος Πόλεμος», ο ελληνικός τίτλος), που αναφέρεται στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η μεγάλη επιτυχία για τον Ατένμπορο ήλθε με την πέμπτη σκηνοθετική του απόπειρα, τη βιογραφική ταινία «Γκάντι» με θέμα τη ζωή του Μαχάτμα Γκάντι, ένα έργο, που σχεδίαζε και ονειρευόταν επί χρόνια. Η ταινία κέρδισε οκτώ Όσκαρ, περιλαμβανομένου αυτού της Καλύτερης Σκηνοθεσίας, αριθμός ρεκόρ για βρετανικό φιλμ. Ένα μέρος από τα κέρδη του «Γκάντι» τα εκχώρησε σε φιλανθρωπικές οργανώσεις.

Την επιτυχία του «Γκάντι» ακολούθησαν τρεις σημαντικές ταινίες του Ατένμπορο: το μιούζικαλ «A Chorus Line» (1985), το βιογραφικό δράμα «Cry Freedom» («Κραυγή Ελευθερίας» στα ελληνικά, 1987) και το βιογραφικό «Chaplin» (1992). Κύκνειο σκηνοθετικό άσμα του το ρομαντικό δράμα «Closing the Ring» («Ο Κύκλος Έκλεισε»), που προβλήθηκε το 2007.

Τον επόμενο χρόνο υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο. Τα τελευταία χρόνια ζούσε σ’ έναν οίκο ευγηρίας για καλλιτέχνες μαζί με τη σύζυγό του, την ηθοποιό Σίλα Σιμ, την οποία είχε παντρευτεί σε ηλικία 21 ετών και με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.

Για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη, χρίστηκε ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ το 1976 και βαρόνος τον Ιούνιο του 1993.

Ο Ρίτσαρντ Ατένμπορο πέθανε στο Λονδίνο στις 24 Αυγούστου 2014, σε ηλικία 90 ετών.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/942#ixzz3jkYUnjBU

Μιχαήλ Ε’ ο Καλαφάτης

1015 – 1042

137

0

Αυτοκράτορας του Βυζαντίου για τέσσερις μήνες (10 Δεκεμβρίου 1041 - 20 Απριλίου 1042). Ανήκε στη Μακεδονική Δυναστεία.

Ο Μιχαήλ γεννήθηκε το 1015 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του πατρίκιου και ναυάρχου Στέφανου και της Μαρίας, αδελφής του αυτοκράτορα Μιχαήλ Δ' του Παφλαγόνα. Ο πατέρας του είχε ξεκινήσει την επαγγελματική του καριέρα ως καλαφάτης (ή διανάκτης, επισκευαστής ξύλινων σκαφών), εξ ου και το προσωνύμιο, που τον ακολουθούσε.

Ανήλθε στο θρόνο του Βυζαντίου στις 10 Δεκεμβρίου 1041 ως Μιχαήλ Ε', μετά την παραίτηση του θείου του αυτοκράτορα Μιχαήλ Δ' του Παφλαγόνα και αφού εν τω μεταξύ είχε υιοθετηθεί από τη θεία του αυτοκράτειρα Ζωή Πορφυρογέννητη, η οποία θα συγκυβερνούσε με τον ανιψιό της ως συναυτοκράτειρα. Αποφασισμένος να απογαλακτιστεί από το οικογενειακό περιβάλλον και να κυβερνήσει μόνος του, ήλθε σε σύγκρουση με τον θείο του Ιωάννη τον Ορφανοτρόφο, τον οποίο εξόρισε σε μοναστήρι.

Στη συνέχεια, ο νέος αυτοκράτορας ανέτρεψε τις αποφάσεις του προκατόχου του και ανακάλεσε από την εξορία διαπρεπείς βυζαντινούς, όπως ο συγκλητικός Μιχαήλ Κηρουλάριος (ο μετέπειτα πατριάρχης του Σχίσματος) και ο στρατηγός Γεώργιος Μανιάκης, τον οποίο αμέσως απέστειλε στη Σικελία για να αναχαιτίσει τους εισβολείς Νορμανδούς. Τη νύχτα της 18ης Απριλίου προς την 19η Απριλίου 1042 ήλθε η σειρά της θείας του Ζωής, την οποία συνέλαβε και εξόρισε στη νήσο Πρίγκηπο με την εντολή να καρεί μοναχή.

Όταν την επομένη ο Έπαρχος της Κωνσταντινούπολης ανάγνωσε στην πλατεία του Κωνσταντίνου τη σχετική διαταγή, στην οποία ο αυτοκράτορας προσπαθούσε να δικαιολογήσει στο λαό τους λόγους της καταδίκης της Ζωής, ακούσθηκε κραυγή από το συγκεντρωμένο πλήθος: «Ημείς σταυροπάτην και καλαφάτην Βασιλέα ου θέλομεν αλλά την αρχέγονον και ημετέραν μητέρα Ζωήν». Στη φωνή αυτή απάντησε σύσσωμος ο παριστάμενος λαός: «Ανασκαφείη τα οστά του Καλαφάτου» και με αυτό δόθηκε το σύνθημα ένοπλης στάσης.

Σχεδόν αμέσως, ο Μιχαήλ ανετράπη και την εξουσία ανέλαβε η Ζωή η Πορφυρογέννητη, μαζί με την αδελφή της Θεοδώρα. Στις 20 Απριλίου 1042 ο Μιχαήλ καθαιρέθηκε και με διαταγή της Ζωής συνελήφθη, τυφλώθηκε και ευνουχίστηκε. Στη συνέχεια εκάρη μοναχός στη Μονή Στουδίου στην Κωνσταντινούπολη, όπου πέθανε στις 24 Αυγούστου 1042, σε ηλικία μόλις 27 ετών.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/519#ixzz3jkYmWpfJ

Pomp And Circumstance

47

0

Ορχηστρική σουίτα πέντε εμβατηρίων, που συνέθεσε από το 1901 έως το 1930 ο σημαντικός άγγλος συνθέτης Έντουαρντ Έλγκαρ (1857-1939). Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι Pomp and Circumstance Military Marches, op. 39 και προέρχεται από τον παρακάτω στίχο της τραγωδίας του Σαίξπηρ Οθέλος (τρίτη πράξη, τρίτη σκηνή):

…Farewell the neighing steed and the shrill trump,
The spirit-stirring drum, th'ear-piercing fife,
The royal banner, and all quality,
Pride, pomp, and circumstance of glorious war!...

…Σεις, χρεμετίζοντες ίπποι, και εσείς, ω σάλπιγγες οξύφωνοι,
αρρενωπά μου τύμπανα, διάτοροι αυλοί μου χαίρετε!
Χαίρε, σημαία μου βασιλική,
χαίρετε λάμψεις και πομπαί και έργα του πολέμου του περικλεούς…

^{(Μετάφραση Άγγελου Βλάχου, 1905)}

Το καθένα από τα πέντε εμβατήρια είναι αφιερωμένο σ’ ένα φίλο του Έλγκαρ από τον χώρο της μουσικής.

March (Εμβατήριο) No.1

Είναι το πιο γνωστό από τα έξι εμβατήρια του έργου και από τις πιο γνωστές συνθέσεις του Έλγκαρ. Είναι αφιερωμένο στον ερασιτέχνη διευθυντή ορχήστρας Άλφρεντ Ρόντγουολντ (1861-1903), ο οποίος το παρουσίασε για πρώτη φορά στο Λίβερπουλ στις 19 Οκτωβρίου 1901.

March (Εμβατήριο) No.2

Είναι αφιερωμένο στον άγγλο συνθέτη Γκράνβιλ Μπάντοκ (1868-1946) και πρωτοπαρουσιάστηκε στις 19 Οκτωβρίου 1901 στο Λίβερπουλ, με μαέστρο τον  Άλφρεντ Ρόντγουολντ (1861-1903).

March (Εμβατήριο) No.3

Αφιερωμένο στον άγγλο χοράρχη και οργανίστα του καθεδρικού ναού του Γουόρσεστερ Άιβορ Άτκινς (1869-1953), πρωτοπαρουσιάστηκε στις 8 Μαρτίου 1905 στο Κουίνς Χολ του Λονδίνου υπό τη διεύθυνση του συνθέτη.

March (Εμβατήριο) No.4

Είναι αφιερωμένο στον γιατρό Τζορτζ Ρόμπερτσον Σινκλέρ (1863-1917), οργανίστα στον καθεδρικό ναό του Χέρφοντ. Πρωτοπαρουσιάστηκε στις 24 Αυγούστου 1907 στο Κουίνς Χολ του Λονδίνου, υπό τη διεύθυνση του συνθέτη.

March (Εμβατήριο) No.5

Αφιερωμένο στον άγγλο συνθέτη και οργανίστα του καθεδρικού ναού του Χέρφορντ, Πέρσι Χαλ (1878-1968), πρωτοπαρουσιάστηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 1930 στο Κουίνς Χολ του Λονδίνου, υπό τη διεύθυνση του Χένρι Γουντ (1869-1944).

Ο Έλγκαρ άφησε ανολοκλήρωτο και ένα έκτο εμβατήριο, το οποίο ολοκλήρωσε το 2005 ο άγγλος συνθέτης Άντονι Πέιν. Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 2 Αυγούστου 2006 στο Ρόιαλ Άλμπερτ Χολ του Λονδίνο από τη Συμφωνική Ορχήστρα του BBC, την οποία διηύθυνε ο Άντριου Ντέιβις.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/559#ixzz3jkZ5WfvS

 

Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Τρίτη
25/8

03:00

17°C

77%

2 Μπφ B
9 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

09:00

19°C

55%

2 Μπφ B
9 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

15:00

28°C

33%

3 Μπφ N
16 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

21:00

23°C

50%

2 Μπφ NA
9 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

   Οι  μοναδικά  υπέροχες σημερινές μας   φωτογραφίες , που  είναι  πραγματικά  ΕΡΓΑ  ΤΕΧΝΗΣ  , είναι  του  αγαπημένου  φίλου , χωριανού και  γείτονα  , γνωστού  Αρχιτέκτονα  Θάνου  Κολοκυθά , που  αθόρυβα και  μεθοδικά  “ αποτυπώνει “ με  τον  φακό  του την εποχή μας , αφήνοντας  πολύτιμη  παρακαταθήκη για  τους  επερχόμενους …θα  μπορούσαμε  δε  να  πούμε , πως  ακολουθεί τα  χνάρια  του  αείμνηστου Κώστα  Ευσταθίου , του οποίου  το  μεράκι  επίσης  της  φωτογραφίας , έσωσε  πολλά  στοιχεία  της  προπολεμικής  Λιδορικιώτικης  και οχι  μόνο  ζωής …

   Φίλε  Θάνο , σ’ ευχαρισούμε  για  όσα  κάνεις και  μακάρι  σύντομα  να  καμαρώσουμε  και  μια  έκθεση  φωτογραφίας  σου …

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ   ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

“ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ..ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ..ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ  ΚΑΙ..ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ..”

Τέλειωσαν  και  για  φέτος  οι  αυγουστιάτικες “ πολιτιστικές “ ( έτσι  μας  έχουν  μάθει  να  τις  λέμε ) , φίλοι μου , και ψάχνοντας  να  δούμε  τι  τελικά  μας..” άφησαν “ διαπιστώνουμε  πως  όπως  και  κάθε  χρόνο , η πολιτιστική  δραστηριότητα  του  χωριού  μας , δυστυχώς  “ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕ “ και  ..υποκαταστάθηκε , από τις   δύο  “ λαϊκο..δημοτικές “ βραδιές που  διοργάνωσαν  καταστηματάρχες  του  Αλωνακιού , που  φυσικά  καμιά  ..πολιτιστική  σχέση  είχαν , όπως  επίσης  και  η  περίφημη  πια  “ ΒΟΪΔΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ “ του  Λάκη  Παπαθανασίου  , στις  Καρούτες ..

   Άραγε , είναι  τυχαίο το  ότι οι  περισσότεροι  χωριανοί μας , λένε  πως  η  καλύτερη  “ εκδήλωση” (!!!!) ήταν  αυτή ; ή  μήπως έχει  την  σημειολογική  της  πλευρά ; άξιον  παρατηρήσεως  το  θέμα  αυτό …

  Ο πολιτισμός  δηλαδή , ΗΤΑΝ  ΟΠΩΣ  ΚΑΙ  ΚΑΘΕ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ  ΑΠΩΝ , και  αν θέλουμε  να  τις  χαρακτηρίσουμε  σωστά και  ακριβοδίκαια , θα  πρέπει  να  τις  αναφέρουμε  σαν  διασκεδαστικές  εκδηλώσεις  και ούτε καν..ψυχαγωγικές …

   Και  το  λέμε  αυτό , γιατί δυστυχώς , στα  πολιτιστικά  θέματα , έχουμε  μπερδέψει  το…γάϊδαρο  με  τη  γίδα , θα  πρέπει  επίσης  εδώ να  τονίσουμε πως  μεγάλη  ευθύνη  για  την  “ εξαφάνιση “ κάθε  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ  ΣΤΟΙΧΕΊΟΥ  ΑΠ’ ΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ , ΕΧΟΥΝ  ΟΙ  ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ  ΝΑΣ  ΑΡΧΕΣ , ΠΟΥ  ΓΙΑ  ΧΡΟΝΙΑ , ΜΕ  ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ  ΚΆΠΟΙΟΥΣ..” ΨΕΥΤΟΕΡΓΟΛΆΒΟΥΣ..ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΕΣ . ΑΦΙΟΜΙΖΑΝ ΤΟΥΣ  ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΜΕ  ΤΑ  ΤΖΑΜΠΑ..ΤΖΕΡΤΣΕΛΟΠΑΝΗΓΥΡΑ , ΞΟΔΕΎΟΝΤΑΣ  ΤΑ ΛΙΓΟΣΤΑ ΧΡΉΜΑΤΑ  ΠΟΥ  ΔΙΑΤΙΘΟΝΤΑΝ  ΓΙΑ ΤΟΝ “ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ “ , ΑΛΛΆ  ΤΟΥΦΕΚΊΖΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ  ΔΙΑΣΚΈΔΑΣΗ  ΚΆΠΟΙΩΝ  ΘΕΡΙΑΚΛΗΔΩΝ ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΓΝΩΣΤΟΎΣ ..ΘΗΡΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ … ,

   Και  τώρα  τι  θα  γίνει , ΘΑ  ΤΟΝ  ΘΑΨΟΥΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ  ΤΟΝ  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ; Η  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ  ΜΑΣ  ΣΥΛΛΟΓΗ “ ΣΑΠΙΖΕΙ “ ΚΛΕΙΣΤΗ  ΤΌΣΑ  ΧΡΟΝΙΑ , ΧΩΡΊΣ  ΚΑΜΙΑ ..ΑΧΤΙΔΑ  ΦΩΤΌΣ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΜΕΛΛΟΝ  ΤΗΣ , ΤΟ..” ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΚΌ “ ( ..ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ  ΜΟΥΣΕΙΟ ) ΈΧΕΙ  ΚΑΤΑΝΤΉΣΕΙ  ΠΛΕΟΝ …ΘΛΙΒΕΡΟ  ΑΝΕΚΔΟΤΟ , ΚΑΙ  ΠΑΙΧΝΙΔΆΚΙ  ..ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ  ΚΛΠ…ΚΛΠ  ΚΆΠΟΙΩΝ ΕΡΓΟΛΆΒΩΝ  ΠΟΥ  ΑΠΛΑ  ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ  ΧΩΡΙΑΝΟΥΣ  ΜΑΣ  ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΝΤΑΣ  ΤΟΥΣ..ΛΑΟΓΡΑΦΟΥΣ ..

  Όσο  για  την  βιβλιοθήκη , τι  να  πούμε  ,πολλά  και  διάφορα  ακούγονται  , όχι  και τόσο..ευχάριστα …και  θα  πρέπει  Η  ΔΗΜΟΤΙΚΗ  ΑΡΧΗ  ΝΑ  ΔΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ  ΕΝΤΙΜΕΣ  ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ , ΣΤΑΜΑΤΩΝΝΤΑΣ  ΑΜΕΣΑ ΤΑ  ΔΙΑΦΟΡΑ  ΠΑΙΧΝΊΔΙΑ  ΠΟΥ  ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ  ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΓΝΩΣΤΟΥΣ ..ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ  “ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΕΣ “ , ΑΡΚΕΤΑ  ΚΟΡΟΪΔΕΨΑΤΕ  ΟΛΟΙ  ΜΑΖΙ  ΤΟΥΣ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ …

   ΝΑ ΓΙΝΕΙ  ΠΛΗΡΗΣ  ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ  ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ , ΚΑΙ  ΝΑ  ΠΕΣΕΙ ΑΠΛΕΓΤΟ  ΦΩΣ ΣΓΤΗ  ΘΛΙΒΕΡΗ  ΑΥΤΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ …ΞΕΡΕΤΕ  ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ  ΑΠΟ  ΠΟΤΕ  ΕΧΕΤΕ  ΠΕΙ  ΠΩΣ  ΘΑ  ΛΕΙΤΟΥΡΗΣΟΥΝ ΟΙ  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ  ΜΑΣ  ΕΣΤΙΕΣ ; ΓΙΑ  ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ……

   ΦΤΑΝΟΥΝ  ΛΟΙΠΟΝ  ΤΑ  ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ….

  Καλό  σας  βράδυ

Απ’το  “ Λιδωρικι “ με  αγάπη ….Κ.Κ.

www.lidoriki.com