...και το ΜΙΝΙΟΝ στην Πατησίων στις δόξες του...
Στην βιτρίνα κούκλες να κινούνται στολισμένες και παιδιά και γονείς να ανεβαίνουν τις κυλιόμενες σκάλες του μαγαζιού.
Κατ΄ευθείαν στα παιχνίδια με τους υπαλλήλους σε πανικό....
Το Σουμπούτεο ανάρπαστο.
Και στην Αμερικάνικη Αγορά συνωστισμός.
Η Αιόλου γεμάτη με πλανόδιους πωλητές με τους πάγκους τους.
Ο Λαμπρόπουλος και αυτός στολισμένος όπως και ο Δραγώνας και σύσσωμες οι οικογένειες υπολογίζοντας στον 13ο μισθό προσπαθούσαν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους.
Μικροί και μεγάλοι εν δράσει με τον αρχηγό σε κατάσταση πανικού.
Ήταν τότε και τα έθιμα που τα κρατούσαν ...
Από ένα δώρο για τους στενούς συγγενείς έστω συμβολικό
για το καλό του χρόνου.
Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο κατέβαινε από το πατάρι μαζί με τα στολίδια που είχαν αρκετά χρόνια στην πλάτη κάτι σαν συλλεκτικά...ξεθωριασμένα με φευγάτη την χρυσόσκονη.
Το μόνο που θα άλλαζε ήταν αυτό που έγραφε την χρονιά.
Οι προγραμματισμοί για τα τραπεζώματα...
Ανήμερα τα Χριστούγεννα στον θείο που είχε την γιορτή του και θα τραπέζωνε τους στενούς συγγενείς.
Η επόμενη ημέρα ήταν η σύναξη των φίλων της οικογένειας των κολλητώνόπως λένε στις ημέρες μας.
Μεγάλωνε με σανίδες το τραπέζι του σαλονιού με τα λιονταρίσια πόδια και στην κουζίνα χαμός από τις νοικοκυρές που προσπαθούσαν να βάλουν σε τάξη τα φαγητά αφού όλες είχαν φέρει και από μια πιατέλα.
Δεν άλλαζε σχεδόν τίποτα κάθε χρόνο εκτός αν υπήρχε κάποια απουσία συνήθως...απώλεια.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment