Βαγγέλης Γεωργίου
Για κάθε Έλληνα στρατιώτη αντιστοιχούσαν 4 Ιταλοί φαντάροι στις αρχές του Νοέμβρη. Αν σε αυτή την αναλογία προσθέσουμε και τα εκατοντάδες αεροπλάνα και μικρά έστω tanks των Ιταλιάνων τότε τα πράγματα γίνονταν ακόμα πιο σκούρα. Τώρα αν υπολογίσουμε και τις εξαιρετικά χαμηλές καιρικές συνθήκες και τις ελλείψεις, τότε μπορούμε μόνο να υποψιαστούμε, τι τραβούσαν κάθε μέρα οι Έλληνες φαντάροι. Οι Ιταλοί τις πρώτες μέρες φάνηκε να προχωρούν και να προχωρούν και τους Έλληνες επιτελικούς στην Αθήνα τους έπιανε πονόκοιλος.
Εμ, με τέτοια κατάσταση κάποια φανταράκια άρχισαν να «λυγίζουν». Άλλοι λιποτακτούσαν, αλλά υπήρχαν και κάποιοι άλλοι πιο πονηροί αλλά και περισσότερο τολμηροί: έβρισκαν διάφορους τρόπους να τραυματίζουν τον εαυτό τους. Σου λένε αν τραυματιστώ θα με λυπηθούν και θα με στείλουν πίσω να αναρρώσω. Στα μέσα Νοεμβρίου του 1940, δηλαδή μόλις δύο εβδομάδες μετά την κήρυξη του πολέμου από τους Ιταλούς, σε ένα Σύνταγμα Ευζώνων, ένας εύζωνας πετσόκοψε τον εαυτό του με την ελπίδα να κερδίσει το εισιτήριο της επιστροφής. Ήταν το τρίτο επεισόδιο αυτοτραυματισμού.
Για κακή του τύχη ο φανταράκος έπεσε σε μαύρο διοικητή που ήταν σαφώς τσατισμένος από αυτή την συμπεριφορά των «αυτοατιμασμένων». Ο συνταγματάρχης αυτός, για τους μεν λιποτάκτες πρότεινε στην Μεραρχία να θέσει αμέσως σε λειτουργία τα έκτακτα στρατοδικεία «σαν μέτρον επιβεβλημένον διότι και οι ολίγοι δύνανται να κάμουν μεγάλο κακό (…) Η ίδια Μονάς πρέπει να καθίσταται τιμωρός. Και η τιμωρία των θα είναι ασπίς και παράδειγμα και σωτηρία από τους κακούς».
Στις 15 Οκτωβρίου ήρθε η διαταγή-σφαλιάρα από τον ίδιο σκληρό συνταγματάρχη που έκοψε τα πόδια σε όσους υπολόγιζαν σε αναρρωτικές άδειες και απαλλαγές επειδή αυτοπυροβολήθηκαν ή αυτοκόπηκαν:
“Απαγορεύω την κίνησιν προς τα οπίσω δι’ υγειονομικήν περίθαλψιν παντός τοιουτοτρόπως αυτοατιμαζόμενου. Ο ιατρός του τμήματος θα προβαίνη εις πρόχειρον επίδεσιν ανευ ουδεμίας άλλης συνεχείας. Ούτος θα παραμένη εις το τμήμα του δια το εν τω τμήματι του συνεχές όνειδος μέχρις αποκαταστάσεως της τοιαύτης διαγωγής, δι εκτελέσεως πράξεως υπέρ το επιβαλλόμενον καθήκον και εφόσον είναι δυνατόν να χειρίζεται το όπλον έχει καλώς. Άλλως θα παραδίδεται εις τούτον τυφέκιον Λεμπέλ δια την εκσφενδόνισιν οπλοβομβίδων ή κατά κρίσιν του διοικητού του λόχου εν τω αυτό τμήματι παραμένων θα χρησιμοποιήται ως χειροβομβιστής παραδιδομένων αυτώ περισσότερων χειροβομβίδων αφαιρούμενων των φυσιγγίων εκ τούτου εφόσον το όπλον δεν θα του είναι χρησιμοποιήσιμον. Εκ των ανωτέρω θα ενεργούνται τα νόμιμα δια την στρατιωτικήν ποινική δίωξιν”.
Ο Διοικητής, Θρασύβουλος Τσακαλώτος, Συνταγματάρχης Πεζικού
Εμ, αι μονάδες δεν αποτελούνται μόνον από γενναίους…
No comments:
Post a Comment