Λιδορίκι Χριστούγεννα 2009 . Η Βαθιά στολισμένη
Καλησπέρα Λιδορικιώτες
Καλησπέρα φίλοι του χωριού μας
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ , ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΟΎΜΕΝΟ ΤΟ 2016
Ανατολή Ήλιου: 07:36
Δύση Ήλιου: 17:10
Σελήνη 12 ημερών
Γιορτάζουν: Αναστασία, Χρυσόγονος, Χρυσόγονη.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1882
Ο Τόμας Έντισον στολίζει το πρώτοχριστουγεννιάτικο δέντρο με λαμπιόνια.
1927
Στην Ελλάδα, οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν, ζητώντας την καταβολή ενός ολόκληρου μισθού για τις γιορτές τωνΧριστουγέννων (Δώρο Χριστουγέννων).
1953
Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος συναντάται με τον βρετανό υπουργό Εξωτερικών, Άντονι Ίντεν, στη βρετανική πρεσβεία της Αθήνας για το Κυπριακό. Υπάρχει διάσταση απόψεων, ενώ αίσθηση προκαλεί η δήλωση του τελευταίου ότι για τη βρετανική κυβέρνηση «δεν υφίσταται Κυπριακό ζήτημα, ούτε εις το παρόν, ούτε εις το μέλλον».
1963
Το ελληνικό κρουαζιερόπλοιο «Λακωνία», συμφερόντων Γουλανδρή, πιάνει φωτιά και βυθίζεται δύο ημέρες αργότερα στα ανοιχτά των νησιών Μαδέρα στον Ατλαντικό, προκαλώντας το θάνατο 128 ατόμων.
1989
Έπειτα από μία εβδομάδα αιματηρών διαδηλώσεων, ο Ίον Ιλιέσκου αναλαμβάνει την Προεδρία της Ρουμανίας, θέτοντας τέλος στο κομμουνιστικό καθεστώς του Νικολάε Τσαουσέσκου.
2013
Ξεπερνά τα 300 κιλά το βάρος του γιγάντιουκουραμπιέ, που παρασκευάζεται και καταναλώνεται στο πάρκο του Αστερόκοσμου, στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο της Θεσσαλονίκης, διεκδικώντας μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2212#ixzz3v3y3aRJw
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
244
Διοκλητιανός, ρωμαίος αυτοκράτορας. (Θαν. 3/12/311)
1882
Ευγένιος Ευγενίδης, έλληνας εφοπλιστής και φιλάνθρωπος. (Θαν. 21/4/1954)
1915
Νίκος Μπελογιάννης, έλληνας κομμουνιστής ηγέτης.(Θαν. 30/3/195
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2212#ixzz3v3yQBCLh
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1944
Ελένη Παπαδάκη, ελληνίδα ηθοποιός. (Γεν. 4/11/1903)
1989
Σάμιουελ Μπέκετ, ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1969. («Περιμένοντας τον Γκοντό») (Γεν. 13/4/1906)
2014
Τζο Κόκερ, βρετανός τραγουδιστής. (Γεν. 20/5/1944)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2212#ixzz3v3yyDNVm
Νίκος Μπελογιάννης
1915 – 1952
8438
2
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1915 στην Αμαλιάδα. Από μαθητής του Γυμνασίου βρέθηκε στο δημοκρατικό κίνημα. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν τέλειωσε τις σπουδές του, διότι αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο με απόφαση της Συγκλήτου για τη δράση του «εναντίον της κοσμογονίας του Κονδύλη».
Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1934. Από τότε, πέρασε από πολλές δοκιμασίες. Φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια στην Ασφάλεια Πατρών, τρομοκρατία στα ιταλικά στρατόπεδα. Στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν καπετάνιος μεραρχίας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ. Στον εμφύλιο, ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν πολιτικός επίτροπος μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού. Παράλληλα με την καθοδηγητική του δουλειά, έγραψε άρθρα και μελέτες που αφορούσαν στην ελληνική ιστορία και στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Περίπου ένα χρόνο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Νίκος Μπελογιάννης και 93 ακόμη σύντροφοί του -μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Στάθης Δρομάζος, ο Στέργιος Γραμμένος και η Έλλη Ιωαννίδου- συλλαμβάνονται και στις 22 Οκτωβρίου 1951 οδηγούνται σε δίκη. Κατηγορούνται για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ), το οποίο -βάση του Αναγκαστικού Νόμου 509/1947- θεωρείται παράνομο, προδοτικό και ξενοκίνητο κόμμα, που δρα ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Στις 15 Νοεμβρίου ο πρόεδρος του
έκτακτου στρατοδικείου Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Σταυρόπουλος ανακοινώνει την
ετυμηγορία, πλαισιωμένος από τους στρατοδίκες Γεώργιο Παπαδόπουλο (τον
μετέπειτα δικτάτορα), Ν. Κομιάνο, Γ. Κοράκη, και Θ. Κυριακόπουλο. Ο Νίκος
Μπελογιάννης είναι μεταξύ των καταδικασθέντων σε θάνατο. Η απόφαση προκαλεί
διεθνή κατακραυγή, ενώ στο εσωτερικό της χώρας το πολιτικό κλίμα φορτίζεται και
πάλι επικίνδυνα.
Τρεις μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1952, η δίκη επαναλαμβάνεται. Δεσπόζουσα μορφή, ο 37χρονος Μπελογιάννης, ο οποίος παρακολουθεί την όλη διαδικασία μ' ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι, άψογα ντυμένος και με περισσή ευπρέπεια και ψυχραιμία. Την1η Μαρτίου ο πρόεδρος του Στρατοδικείου Σίμος ανακοινώνει την ετυμηγορία... Εις θάνατον καταδικάζονται ο Νίκος Μπελογιάννης και επτά ακόμη κατηγορούμενοι.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος που υπέβαλαν απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα οδηγούνται στο Γουδί, όπου και εκτελούνται δια τυφεκισμού στις 4:12 π.μ. Στο άκουσμα των πυροβολισμών, ο πρωθυπουργόςΝικόλαος Πλαστήρας κυριολεκτικά καταρρέει. Όλη η κινητοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας δεν κατάφερε να αποτρέψει το γεγονός.
Τα άσχημα μαντάτα ταξιδεύουν γρήγορα μέχρι το στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων στον Αϊ Στράτη, όπου ζει εξόριστος ο Γιάννης Ρίτσος. Την ίδια μέρα θα γράψει το ποίημα Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο.
Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/18#ixzz3v3zzR1cZ
Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή
όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους
το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.
Ελένη Παπαδάκη
1908 – 1944
2484
2
Μεγάλη ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου. Υπήρξε το πλέον «επώνυμο» θύμα των Δεκεμβριανών.
Η Ελένη Παπαδάκη γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1908 στην Αθήνα από ευκατάστατη οικογένεια. Ο πατέρας της, Νικόλαος Παπαδάκης, ήταν ανώτερος υπάλληλος της Ιονικής Τράπεζας και η μητέρα της Αικατερίνη Κωνσταντινίδη ήταν κόρη του πανεπιστημιακού καθηγητή Στυλιανού Κωνσταντινίδη, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Η οικογένεια Παπαδάκη είχε και ένα γιo, τον Μιχάλη, δύο χρόνια μικρότερο από την Ελένη.
Έτυχε εξαιρετικής μόρφωσης και από νεαρή ηλικία έτρεφε μεγάλο πάθος για το θέατρο. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και παρακολούθησε ως ακροάτρια μαθήματα φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μιλούσε απταίστως τέσσερις γλώσσες (γερμανικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά) και τελειοποίησε τα αρχαία ελληνικά της για να μπορεί να διαβάζει τους τραγικούς από το πρωτότυπο. Τη μόρφωσή της συμπλήρωσε με σπουδές φωνητικής μουσικής και πιάνου στο «Ελληνικό Ωδείο» Αθηνών.
Σε ηλικία 17 ετών εμφανίσθηκε επί σκηνής στο Θέατρο Τέχνης του Σπύρου Μελά (25 Ιουνίου 1925), ερμηνεύοντας το ρόλο της Προγονής στο έργο του Λουίτζι Πιραντέλο Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα. Η πρώτη αυτή εμφάνισή της χαιρετίστηκε με ενθουσιώδεις κριτικές. «Η σκηνή απέκτησε μίαν μεγάλην ηθοποιόν» έγραψε στην εφημερίδα Δημοκρατία ο Κωστής Μπαστιάς. Το ίδιο έτος διακρίθηκε και ως Ηρωδιάς στη Σαλώμη του Όσκαρ Γουάιλντ και Ρίλκε βαν Έιντεν στο έργο του Λενορμάν Ο χρόνος είναι όνειρο.
Με την Κατίνα Παξινού, στο ξεκίνημα της καριέρας τους
Το 1926 συμμετείχε στο θίασο Οι Νέοι ως πρωταγωνίστρια σε έργα των Ντ’ Ανούτσιο (Τζοκόντα), Γρηγορίου Ξενόπουλου (Η Αναδυομένη) και άλλων συγγραφέων. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με την Κυβέλη, τη Μαρίκα Κοτοπούλη, τον Αιμίλιο Βεάκη, τον Νίκο Δενδραμή, τον Γιώργο Παππά, τον Περικλή Γαβριηλίδη και διακρίθηκε ιδίως ως:
- Μαργαρίτα («Κυρία με τις Καμέλιες» του Δουμά)
- Άννα («Ωραία Νεράιδα» του Λοτάρ)
- Κάτια Μάσλοβα («Ανάσταση» του Τολστόι)
- Νόρα («Σπίτι με τις Κούκλες» του Ίψεν)
- Δούκισσα («Εχθρά» του Νικοντέμι)
- Ελένη Νικολάγεβνα («Ζήλεια» του Αρτσιμπάτσεφ)
Το 1931 πραγματοποίησε και τη μοναδική της εμφάνιση στον κινηματογράφο. Πρωταγωνίστησε στη βωβή ταινία του Ιωάννη Λούμου Στέλλα Βιολάντη, η ψυχή του πόνου, που βασιζόταν στο διήγημα του Γρηγόριου Ξενόπουλου Στέλλα Βιολάντη. Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα δεν την ικανοποίησε και αποφάσισε να αφιερωθεί στο θέατρο.
Το 1932 προσελήφθη στο επανασυσταθέν Εθνικό Θέατρο, στο οποίο μέχρι το τέλος της σύντομης ζωής της έπαιξε πρωταγωνιστικούς ρόλους, που άφησαν εποχή. Ξεχώρισε ως:
- Έλα Ρεντχάιμ («Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν» του Ίψεν, 1933)
- Δυσδαιμόνα («Οθέλλος» του Σέξπιρ, 1933)
- Ζελφά («Ιούδας» του Σπύρου Μελά, 1934)
- Βασίλισσα («Δον Κάρλος» του Σίλερ, 1934)
- Έρσίλια Ντρέι («Να ντύσουμε τους γυμνούς» του Πιραντέλο, 1935)
- Μπετίνα Κλάουζεν («Πριν από το ηλιοβασίλεμα» του Χάουπτμαν, 1936)
- Αγγέλα Παπαστάμου («Πειρασμός» του Ξενόπουλου, 1936)
- Λαίδη Γουίντερμιρ («Βεντάλια» του Όσκαρ Γουάιλντ, 1937)
- Μανταλένια («Ψευτοσπουδαίες» του Μολιέρου, 1938)
- Ναταλία της Οράγγης («Πρίγκηπας του Χόμπουργκ» του Κλάιστ, 1938)
- Ρεγάνη («Βασιλιάς Λιρ» του Σέξπηρ, 1938)
- Λαίδη Τσίλτερν («Ιδανικός σύζυγος» του Όσκαρ Γουάιλντ, 1938)
- Λαίδη Τιζλ («Σχολείο κακογλωσσιάς» του Σέρινταν, 1939)
- Μαρία («Το Κοντσέρτο» του Χέρμαν Μπαρ, 1939)
- Δωροθέα («Δωροθέα Άνγγερμαν» του Χάουπτμαν, 1940)
- Δοούκισσα του Μάλμπορο («Ένα ποτήρι νερό» του Σκριμπ, 1940)
- Πόρσια («Έμπορος της Βενετίας» του Σέξπιρ,1940)
- Σελιμένη («Μισάνθρωπος» του Μολιέρου, 1943)
Η Ελένη Παπαδάκη ως Εκάβη
Υψηλού επιπέδου ήταν και οι ερμηνείες της σε παραστάσεις αρχαίου δράματος. Ξεχώρισε ως:
- Κλυταιμνήστρα («Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, 1936)
- Αντιγόνη («Αντιγόνη» του Σοφοκλή. 1940 και 1941)
- Ιφιγένεια («Ιφιγένεια Εν Ταύροις» του Ευριπίδη, 1941)
- Εκάβη («Εκάβη» του Ευριπίδη, 1943 και 1944).
Κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, η Ελένη Παπαδάκη συνελήφθη στο σπίτι του φίλου και συναδέλφου της Δημήτρη Μυράτ στα Πατήσια (21 Δεκεμβρίου 1944) από άνδρες του ΕΛΑΣ, κατόπιν διαταγής του Καπετάν Ορέστη, του 23χρονου αρχηγού της ΟΠΛΑ της περιοχής. Κατηγορήθηκε για φιλογερμανική στάση και ως «φιλενάδα του Ράλλη», δηλαδή του κατοχικού πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη. Φήμες που κυκλοφορούσαν στην Αθήνα την ήθελαν να παντρεύεται τον Ράλλη. Η πραγματικότητα ήταν ότι οι οικογένειες Ράλλη και Παπαδάκη συνδέονταν με φιλία από τα προπολεμικά χρόνια και η Ελένη Παπαδάκη είχε μεσολαβήσει στον Ράλλη για την απελευθέρωση αντιστασιακών ή Εβραίων καταζητούμενων. Νωρίτερα και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 1944, η Παπαδάκη είχε διαγραφεί από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), που ελεγχόταν από το ΚΚΕ, για φιλογερμανική στάση.
Τα μεσάνυχτα άρχισε η ανάκριση της Παπαδάκη από τον καπετάν Ορέστη και τις πρώτες πρωινές ώρες της 22ας Δεκεμβρίου του 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο του ΕΛΑΣ. Αμέσως μετά μεταφέρθηκε μαζί με άλλους μελλοθανάτους στα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ στο Γαλάτσι, όπου δολοφονήθηκε με δύο σφαίρες στον αυχένα από τον εκτελεστή της ΟΠΛΑ Βλάσση Μακαρώνα. Η διαταγή του Ορέστη ήταν να εκτελεστεί με τσεκούρι, αλλά ο Μακαρώνας μάλλον τη λυπήθηκε και προτίμησε ένα πιο «ανώδυνο» τρόπο.
Η Παπαδάκη παρέμεινε αγνοούμενη για ένα μήνα. Το πτώμα της βρέθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1945, προκαλώντας σοκ στην αθηναϊκή κοινωνία. Η κηδεία ήταν «μεγαλοπρεπεστάτη», σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, κι έγινε στις 28 Ιανουαρίου στο Άγιο Γεώργιο Καρύτση, παρουσία πλήθους κόσμου. Ο τραγικός θάνατος της Παπαδάκη έθεσε πρόωρα τέρμα σε μια λαμπρή καριέρα και θρηνήθηκε ως εθνική απώλεια. Ο Άγγελος Σικελιανός της αφιέρωσε τους στίχους, εν είδει επιγράμματος:
Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που η λεπίδα του φονιά άστραψεΟ επίλογος της δολοφονίας της Ελένης Παπαδάκη γράφτηκε με τη συγγνώμη του γ.γ. του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, και την εκτέλεση του Ορέστη ως «πράκτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις». Ο Μακαρώνας και η ομάδα του συνελήφθησαν από τις αρχές, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν.
κι όλος ο θεός της Τραγωδίας εφάνη.
Μνήσθητι Κύριε: για την ώρα που άξαφνα, κ’ οι εννιά αδελφές εσκύψαν
να της βάλουνε των αιώνων το στεφάνι.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/749#ixzz3v40YCk49
Χειμερινό Ηλιοστάσιο
1579
0
Όρος της αστρονομίας που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει μία συγκεκριμένη στιγμή του έτους, όταν ο ήλιος βρίσκεται στη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση νοτίως του ισημερινού. Ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται και για να χαρακτηρίσει το αντίστοιχο σημείο από τη μεγαλύτερη δυνατή απόκλιση της εκλειπτικής από τον ουράνιο ισημερινό.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο συμβαίνει κάθε χρόνο στο Βόρειο Ημισφαίριο της Γης στις 21 ή 22 Δεκεμβρίου, οπότε παρατηρείται η μικρότερη ημέρα του χρόνου και ορίζεται ως η επίσημη έναρξη του χειμώνα. Αντίστροφα, στο Νότιο Ημισφαίριο παρατηρείται η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου και ορίζεται ως η επίσημη έναρξη του καλοκαιριού.
Λαογραφία
- Οι Ρωμαίοι στις 25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν τα Βρουμάλια (Brumalia < bruma = η τροπή του Ηλίου), που ήταν αφιερωμένα στη μικρότερη ημέρα του χρόνου και στα γενέθλια του Μίθρα, του ανίκητου Ήλιου (Dies Natalis Solis Invicti), που είχε καθιερωθεί επί αυτοκράτορα Αυρηλιανού το 275. Νωρίτερα, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τα Σατουρνάλια (17-23 Δεκεμβρίου), όπου επικρατούσε κλίμα γενικής ευφορίας και ανταλλάσσονταν δώρα. Και οι δύο αυτές γιορτές είχαν αναφορές στα αρχαιοελληνικά Κρόνια. Στα βυζαντινά χρόνια τα Βρουμάλια διαρκούσαν από τις 24 Δεκεμβρίου έως τις 17 Ιανουαρίου. Τις ημέρες αυτές οι αυτοκράτορες προσέφεραν δώρα στους συγγενείς τους φίλους και στο προσωπικό των ανακτόρων. Η Σύνοδος της Ρώμης το 743 κατάργησε τις γιορτές, θεωρώντας τες ειδωλολατρικές. Οι Χριστιανοί ήδη από τον έκτο αιώνα γιόρταζαν στις 25 Δεκεμβρίου αντί του Μίθρα τον «Ήλιο της Δικαιοσύνης» Ιησού Χριστό και τη γέννησή του.
- Οι αγγλοσαξωνικοί λαοί τιμούσαν τo χειμερινό ηλιοστάσιο με παγανιστικές ηλιολατρικές γιορτές, όπως το άναμμα φωτιάς (Yule Log), για να χαιρετίσουν την επάνοδο του ήλιου στο βόρειο ημισφαίριο.
- Ένα ενδιαφέρον εθιμικό δρώμενο του χειμερινού ηλιοστασίου τηρείται μέχρι σήμερα στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε δύο ομάδες, στους Καθαρούς και τους Ακάθαρτους. Οι Καθαροί, ντυμένοι με την τοπική ενδυμασία -σκουροπράσινο σακάκι και μαύρο δερμάτινο παντελόνι- φορούν στο κεφάλι ένα είδος ψεύτικης κόμμωσης σε διάφορα σχήματα, που πολλές φορές φτάνει σε ύψος τα τρία μέτρα και σε βάρος τα είκοσι πέντε κιλά! Οι Ακάθαρτοι φορούν προβιές και στα πρόσωπά έχουν άγριες μάσκες. Η γιορτή αυτή, κατά την παράδοση, έλκει την καταγωγή της από τη λατρεία της τευτονικής θεάς της γονιμότητας Πέρτχα ή Πέρχθα.
- Παλαιότερα συνηθιζόταν την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου να τοποθετείται στο αναμμένο τζάκι ένα αρκετά μεγάλο ξύλο, που ονομαζόταν μαμμή ή μπάμπω.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/863#ixzz3v4189IkB
Κουραμπιές
195
0
Γλύκισμα που υπάγεται στην κατηγορία του μπισκότου και παρασκευάζεται από αλεύρι, βούτυρο, αμύγδαλα κατά περίπτωση και είναι πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρης. Είναι ένα από τα γλυκά που χαρακτηρίζουν την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων στην Ελλάδα, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας προσφέρεται στους προσκεκλημένους αμέσως μετά τη βάπτιση ενός παιδιού.
Ο κουραμπιές έλκει την καταγωγή του από την Περσία, όπου πρωτοεμφανίστηκε τον 7ο αιώνα, όταν η ζάχαρη διαδόθηκε στην περιοχή. Την πατρότητα του κουραμπιέ διεκδικεί και ο Λίβανος. Το γλύκισμα είναι διαδεδομένο στην Ελλάδα, την Τουρκία και τις Βαλκανικές χώρες. Ένα είδος κουραμπιέ με την ονομασία Πολβορόν (Polvorón) είναι διαδεδομένο στις ισπανόφωνες χώρες και το νότιο Τέξας.
Η λέξη «κουραμπιές» προέρχεται από την αλβανική kurabie ή gurabie (τουρκικά kurabiye και αραβικά qurabiya). Στην καθομιλουμένη «κουραμπιέ» αποκαλούμε τον νωθρό, τον μαλθακό ή τον ανόητο άνθρωπο. Στη στρατιωτική αργκό, «κουραμπιές» είναι ο απόλεμος στρατιώτης, αυτό που δεν μετέχει σε επιχειρήσεις, αλλά είναι αποσπασμένος σε γραφείο.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/1030#ixzz3v41UgxnP
Υπόθεση Ντρέιφους
Άλφρεντ Ντρέιφους
874
0
Η πολύκροτη «Υπόθεση Ντρέιφους» έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες και αποτέλεσε το επίκεντρο μιας έντονης αντιπαράθεσης, που ταλάνισε τη γαλλική κοινωνία για πολλά χρόνια.
Στις 15 Οκτωβρίου 1894 ο αξιωματικός του πυροβολικού Άλφρεντ Ντρέιφους συνελήφθη για προδοσία, μία κατηγορία που βασίστηκε σε απλές υποψίες και κυρίως στην εβραϊκή καταγωγή του. Οδηγήθηκε ενώπιον στρατοδικείου και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης, στο Νησί του Διαβόλου, στη Γαλλική Γουινέα.
Η υπόθεση πήρε γρήγορα μεγάλες διαστάσεις. Έγινε πολιτικό και ιδεολογικό λάβαρο, δίχασε βαθιά τη Γαλλία, συντάραξε τα θεμέλια της Γαλλικής Δημοκρατίας, και έφερε στο φως δηλητηριώδεις χυμούς που διαπότιζαν το σώμα της γαλλικής κοινωνίας, όπως π.χ. το ανερχόμενο κύμα αντισημιτισμού. Ο στρατός, όταν διαπίστωσε το λάθος, χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να το συγκαλύψει.
Στο πλευρό του Ντρέιφους τάχθηκαν προοδευτικοί πολιτικοί, σοσιαλιστές και διανοούμενοι, όπως ο Εμίλ Ζολά, ο οποίος στις 13 Ιανουαρίου του 1898 δημοσίευσε στην εφημερίδα «L' Aurore» μια ανοιχτή επιστολή προς τον πρόεδρος της χώρας, υπό τον τίτλο «Κατηγορώ».
Το κείμενο αυτό αποτέλεσε την κύρια αιτία για την αναψηλάφηση της υπόθεσης, που οδήγησε τελικά στην αθώωση του Ντρέιφους, ο οποίος στις 12 Ιουλίου του 1906 επέστρεψε στο σύνταγμά του, με το βαθμό που είχε πριν από τη μακρόχρονη δικαστική του περιπέτεια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/45#ixzz3v41maPoZ
Η «Πέμπτη» του Μπετόβεν
Ο Μπετόβεν το 1804
364
0
Ένα από τα δημοφιλέστερα μουσικά έργα του κλασσικού ρεπερτορίου και ίσως το πιο γνωστό του γερμανού συνθέτη Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770 - 1827). Ο συγγραφέας Ε. Μ. Φόρστερ έγραψε ότι είναι «ο πιο σαγηνευτικός ήχος που εισχώρησε ποτέ στην ακοή του ανθρώπου» (Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ).
Ο Μπετόβεν άρχισε να σχεδιάζει τη Συμφωνία αρ. 5 το 1803, κατόπιν παραγγελίας του κόμη της Άνω Σιλεσίας, Φραντς φον Όπερσντορφ, αλλά την αφιέρωσε στους χορηγούς του, πρίγκηπα Φραντζ Γιόζεφ φον Λόμπκοβιτς και κόμη Αντρέι Ραζουμόφσκι. Το μεγαλύτερο μέρος της γράφτηκε το 1807 και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1808. Ήταν μια εποχή που η κυριαρχία της ναπολεόντειας Γαλλίας βρισκόταν στο απόγειό της, σε αντίθεση με την Αυστρία, που έχασε όλες τις κρίσιμες μάχες με σημαντικές απώλειες εδαφών. Ο Μπετόβεν, έχοντας δημοκρατικά φρονήματα, έτρεφε συμπάθεια για τη Γαλλία και τον Ναπολέοντα, έως το 1804, που αναγορεύθηκε σε Αυτοκράτορα. Σε προσωπικό επίπεδο, ο μεγάλος μουσουργός βίωνε μαρτυρικά τη σταδιακή απώλεια της ακοής του.
Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στο Θέατρο της Βιέννης στις 22 Δεκεμβρίου 1808 με τον Μπετόβεν στο πόντιουμ. Ήταν μια συναυλία - μαμούθ, διάρκειας τεσσάρων ωρών, με έργα του συνθέτη. Εκτός από την Πέμπτη, παρουσιάσθηκαν η Συμφωνία αρ.6, το Κοντσέρτο αρ.4 για πιάνο και ορχήστρα, η Φαντασία για πιάνο, χορωδία και ορχήστρα και αποσπάσματα από τη Λειτουργία σε ντο μείζονα.
Η υποδοχή του έργου από το κοινό ήταν χλιαρή και οφειλόταν στις αντίξοες συνθήκες, με τις οποίες πραγματοποιήθηκε η συναυλία. Η ορχήστρα με μόνο μία πρόβα έκανε πολλά λάθη, ενώ η αίθουσα ήταν παγωμένη και το ακροατήριο εξουθενωμένο από τη μεγάλη διάρκεια της συναυλίας. Όμως, ένα χρόνο αργότερα, η Πέμπτη έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από το κοινό της Βιέννης και συνοδεύτηκε από μία αποθεωτική κριτική του συνθέτη και συγγραφέα Ε.Τ.Α. Χόφμαν (Καρυοθραύστης) στη Γενική Μουσική Εφημερίδα.
Η Πέμπτη αποτελείται από τέσσερα μέρη:
Ι. Allegro con brio
II. Andate con moto
III. Allegro (Scherzo)
IV. Allegro
Είναι γραμμένη για 1 πίκολο, 2 φλάουτα, 2 όμποε, 2 κλαρινέτα, 2 φαγκότα, 1 κοντραφαγκότο, 2 κόρνα, 2 τρομπέτες, 3 τρομπόνια, τύμπανα και ορχήστρα εγχόρδων.
Το αρχικό δραματικό μοτίβο με τις τέσσερις νότες (τρεις σύντομες και μία μεγάλη), είναι το πιο αναγνωρίσιμο στην ιστορία της μουσικής. Για κάποιους ακροατές αντιπροσωπεύει είτε τη μοίρα («έτσι χτυπά η μοίρα την πόρτα» έλεγε ο Μπετόβεν στον γραμματέα του Άντον Σίντλερ), είτε την πάλη του καλλιτέχνη με τον εχθρικό κόσμο, ή τη νίκη (στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της νίκης των Συμμάχων). Κυριαρχεί σε ολόκληρο το πρώτο μέρος και αποτελεί τον συνδετικό κρίκο με το λυρικό δεύτερο μέρος, με το μυστηριακό τρίτο και το θριαμβικό φινάλε.
Η Συμφωνία αρ. 5 του Μπετόβεν άνοιξε νέους δρόμους στη μουσική και επηρέασε σπουδαίους συνθέτες, όπως οι Μπραμς, Τσαϊκόφσκι, Μπρούκνερ, Μάλερ και Μπερλιόζ. Μαζί με την Τρίτη και την Ενάτη αποτελούν τις πιο επαναστατικές συνθέσεις του Μπετόβεν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/369#ixzz3v4234oVy
Πρελούδιο στο απομεσήμερο
ενός φαύνου
30
0
Συμφωνικό ποίημα του γάλλου συνθέτη Κλοντ Ντεμπισί (1862-1918), η σύνθεση του οποίου ολοκληρώθηκε το 1894. Ένα από τα μουσικά αριστουργήματα, που προανήγγειλαν τη μουσική του 20ου αιώνα και την ατονικότητα, καθώς στο συγκεκριμένο έργο η τονικότητα φθάνει στα απώτατα όριά της. Το εναρκτήριο σόλο του φλάουτου είναι ένα από το πιο αναγνωρίσιμα μέρη της ορχηστρικής μουσικής. Ο πρωτότυπος τίτλος του στα γαλλικά είναι «Prélude à l'après-midi d'un faune».
Η σύνθεση αυτή του Ντεμπισί, που διαρκεί γύρω στα 10 λεπτά, είναι εμπνευσμένη από το ομότιτλο ποίημα του γάλλου συμβολιστή Στεφάν Μαλαρμέ (1842-1898) και γράφτηκε ανάμεσα στο 1892 και το 1894. Ο μουσικός όρος «πρελούδιο» (εισαγωγή) περιλαμβάνεται στον τίτλο του έργου, επειδή ο Ντεμπισί σκόπευε να γράψει άλλα δύο μέρη, που δεν ολοκλήρωσε ποτέ.
Για το έργο ο συνθέτης του έλεγε ότι είναι «μία ελεύθερη εικονογράφηση του ποιήματος, μία διαδοχή σκηνογραφιών, εντός των οποίων κινούνται, στη ζέστη του απομεσήμερου, τα όνειρα και οι επιθυμίες του Πανός (Φαύνου), που κουρασμένος από το κυνηγητό των Νυμφών και Ναϊάδων, βυθίζεται σ’ ένα μεθυστικό ύπνο, γεμάτο όνειρα, που στο τέλος βγαίνουν αληθινά».
Το έργο είναι ενορχηστρωμένο για τρία φλάουτα, δύο όμποε, αγγλικό κόρνο, δύο κλαρινέτα, δύο φαγκότα, τέσσερα κόρνα, δύο άρπες, δύο κρόταλα και ορχήστρα εγχόρδων. Η πρεμιέρα του δόθηκε στις 22 Δεκεμβρίου στο Παρίσι, με διευθυντή ορχήστρας τον πρωτοεμφανιζόμενο Ελβετό μαέστρο Γκιστάβ Ντορέ (1866-1944).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/864#ixzz3v43E7KkP
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τετάρτη
23/12
02:00
7°C
4°C
51%
3 Μπφ B
16 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
08:00
6°C
56%
3 Μπφ B
16 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
14:00
14°C
39%
1 Μπφ NA
3 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
20:00
8°C
57%
2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΦΤΩΧΟΙ Ή..ΜΙΖΕΡΟΙ ΚΑΙ..ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΔΕΣ ;;;..”
Έφτασαν φίλοι μου τα Χριστούγεννα , και αντί να λάμπει το χωριό μας , για τις χρονιάρες μέρες που έρχονται , να στολιστεί , να περιποιηθεί κάπως , έτσι για να..ανεβεί το κουρελιασμένο μας ηθικό , απ’τα τόσα και τόσα που περάσαμε και περνάμε , η κατάσταση είναι τρισχειρότερη από κάθε άλλη χρονιά ..
Ούτε ένα μικρό δεντράκι δεν στόλισαν οι..αρμοδιο…ϋπεύθυνοι , δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε κάποιους γνωστούς και μη..εξαιρετέους “ ΝΑ ΤΡΙΒΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥΣ “ από..ικανοποίηση αλλά και άπ’ ότι μας είπαν δεν έχει γίνει κανένας στολισμός , όπως γινόταν κάθε χρόνο , και μη μας πουν πάλι πως δεν υπάρχουν χρήματα , γιατί δεν μιλάμε για πολυτελείς στολισμούς και ..φρου – φρου κι’ αρώματα , απλά να έβαζαν τα στολίδια που υπάρχουν από πέρυσι και ..πρόπερσι..
Αυτές οι γιορτές είναι κυρίως για να ευχαριστιούνται τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας και πρώτη δουλειά των “ αρχόντων “ μας ήταν να καθαρίσουν τους χώρους που παίζουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας , τις παιδικές χαρές δηλαδή , κάτι όμως που ποιος ξέρει πόσο καιρό έχει να γίνει ..όπως λέει και η φωτογραφία μας ..
Είπαμε κάθε πέρσι και..χειρότερα , αλλά εδώ το παρα..ξεφτιλίσαμε .., εκτός αν ισχύει μια..περιρρέουσα φημολογία , πως τάχαμου , τάχαμου , κάποιοι δεν θέλουν να “ ξεφύγει “ το χωριό μας απ’ την μιζέρια του ; Όσο για τους λόγους , βάλτε λίγο να δουλέψει το..μυαλουδάκι σας..!!! ..
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΕΛΑΔΙΩΝ
AΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΣΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ..ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΛΑΔΙΩΝ , ΠΟΥ ΑΠ’Ο,ΤΙ ΞΈΡΟΥΜΕ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΕΙΔΙΚΕΣ..ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΛΟΓΩ ... ΤΩΝ ΓΙΟΡΤΑΔΩΝ ..
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία , τις τελευταίες μέρες έχει..αυξηθεί σημαντικά η δραστηριότητά τους , με περιοχές ..” επιχειρήσεων “ το γυφτομαχαλά και τον πέριξ της Βαθιάς χώρο , πχ. η αυλή του Κ.Σκούτα και παραπέρα πάνω απ’ το γεφύρι του Καραβάνα , η αυλή και ο κήπος της Αρετής Γεροδήμου ..και έπεται και..συνέχεια ..
Καλό σας βράδυ , ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΚΑΙ ΚΑΛΑ
Απ’ το “Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment