Επίκαιρο Διήγημα του Πέτρου Ξένου
Aπ' τα χαράματα το χωριό είχε σηκωθεί στο πόδι , ήταν η μέρα βλέπεις που θα γινόταν το πολυσυζητημένο " τραπέζι " της αγάπης , απ' τον άρχοντα του χωριού , για τους υπόλοιπους άρχοντες , προεστούς , ιερωμένους , την υπόλοιπη " καλή κοινωνία " του χωριού που περίμενε πως και πως τη μέρα αυτή , που οι κυρίες των..τιμών , θα έβαζαν τα δυνατά τους για να παρουσιάσουν τα καλύτερα..εδέσματα , βέβαια , ως συνηθως , η προσέλευση του.." κοινού " ήταν , θεωρητικά τουλάχιστον ..ελεύθερη ...
Από πολύ νωρίς το πρωί . είχε αρχίσει η τακτοποίηση του χώρου , με ..πρόβλεψη για ..κάθε κατηγορία ..καλεσμένων , που θα καταλάμβαναν φυσικά , τα κεντρικά σημεία , ως συνηθως και σιγά - σιγά , θα κάθονταν η..νομενκλατούρα , η..δευτεράντζα κλπ...κλπ μέχρις ...αξαντλήσεως των θέσεων ...
Απαραίτητο στοιχείο δε τα..λουλούδια , ανθοδέσμες από φρεσκοκομμένα ευωδιαστα λουλούδια , απ' τους κήπους των κυριών των ..τιμών , περιποιημένα σε κρυστάλλινα βάζα , κάλυπτσν όλα τα τραπέζια της ..ελίτ , ενώ προχωρώντας προς τις άκρες , η ..ποιότητα έπεφτε συνεχώς , φτάνοντας σε κάποιο σημειο , που σχεδον..εξαφανίζονταν ...προμηνυόταν δηλαδή , ένα λαμπερό " τραπέζι αγάπης " που θα έκανε ΠΑΤΑΓΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ , ΓΙ' ΑΥΤΌ ΚΑΙ ΟΙ..ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΈΣ ΤΟΥ ...ΚΟΡΔΏΝΟΝΤΑΝ ,ΠΕΡΙΜΈΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ...ΚΑΛΕΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΌΝΟΝ ...ΑΣΕ ΠΟΥ ΠΟΛΛΆ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΎΣΑΝ ΝΑ..ΒΟΛΕΥΤΟΥΝ , ΝΑ..ΚΛΕΙΣΤΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ , ΣΤΗΝ ΏΡΑ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΑΦΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΑΡΌΝΤΕΣ , ΔΕΣΠΌΤΗΣ , ΙΕΡΑΤΕΙΟ , ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΛΑΜΠΕΡΗ..ΑΦΡΌΚΡΕΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ , ΟΛΟΣ ΔΗΛΑΔΗ Ο..." ΚΑΛΟΣ ΚΌΣΜΟΣ '....ΟΣΟ ΔΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΤΩΝ.." ΤΙΜΩΝ " ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΤΑΓΑΝ ΣΤΟΥΣ ΕΦΤΑ ΟΥΡΑΝΟΥΣ , αφού τους δινόταν η χρυσή ευκαιρία να βγουν απ' την απόλυτη αφάνεια πιυ..ζούσαν όλο το χρόνο και μα .." λάμψουν κι' αυτες , έστω και για μερικές ..ώρες , ενσαρκώνοντας την περίφημη " λάμπουσα δυστυχία '!!!! , οπως πολύ σοφά είχε πει ο αείμνηστος " σοφός " χωριανός μας Γιάννη Γκομόζιας , ο...Γκομοζόγιαννος δηλαδή ..
Δεν υπάρχει εξ'άλλου σιβαρότερο πράγμα στη ζωή , απ' το μα κάνεις σημαντικό , έστω καο για λίγο , έναν ασήμαντο άνθρωπό και στην πατρίδα μας , δυστυχώς , αυτό συμβαίνει συχνά ...
Πέρασε η ώρα λοιπόν , τα τραπέζια στρώθηκαν , συολόστηκαν και άρχισαν να καταφτάνουν οι καλεσμένοι , καλοντυμένοι ,περιποιημένοι , φορώντας τα επίσημα καλύτερά τους ρούχα και φυσικά και εκείνο το.." ψεύτικο..χαμόγελο " που συνηθίζεται να φορούν σς τέτοιες περισυτάσεις οι άνθρβωποι προσπαθώντας να ..ξεγελάσουν τους γύρω τους ...
Μια παρέα ετερόκλητων ..ανθρώπων , με τις χρυσοστόλιστες αμφιέσεις , τους χρυσούς σταυρούς , τα λαμπερά πανακριβα χρυσοσόλιστα άμφια που τύφλωναν τα μάτια των συνδαιτυμόνων , που κοίταζαν με δέος και φυσικά με ζήλεια ...'Αρχισαν να σερβίρουν με μεγάλη προσοχή και πάντα " ιεραρχώντας " τις προτεραιότητες απ' το κέντρο του τραπεζιού προς τις άκρες ..
Τα φαγητά σπουδαία και πανάκριβα , ποιος κάνει οικονομία φίλοι μου δε τετοιες περιπτώσεις ; φυσικά κανένας , τα σερβίτσια χρυσοστόλιστα και τα κρασιά απ' τα πιο ονομαστά που μέσα στα κρυστάλλινα σερβίτσια έλαμπαν τυφλώνοντας με το κατακόκκινο χρώμα τους ..όλα ήταν φανταστικά , παραμυθένια και τα πρόσωπα των καλεσμένων έλαμπαν από ικανοποίηση και χαρά ..
Γέμισαν τα τραπέζια , μόνο μερικές ..δευτερότερες θέσεις στις άκρες έμειναν κενές . γέμισαν και τα τρσπέζια απ' τα εξαιρετικά φαγητά , κι' αφού έγιναν η απαραίτητη προσευχή και οι προπόσεις , έπεσαν όλοι αμίλητοι και μισοϊδρωμένοι να ξεκαθαρίζουν τις πιατέλες με τα..,,μεζεδικά που εξαφανίζονταν εν ριπή..οφθαλμού , και ξαμάρχονταν νέοι μεζέδες και κρσσιά και γινόταν ...μάχη απ' τους καταϊδρωμένους πια .." πολεμιστές " , που γέμιζαν καξαναγέμιζαν τα πιάτα τους για να.,προλάβουν ..
Ο οικοδεσπότης , παρακολουθούσε τα τραπέζια και έδινε σχετικές εντολές στους σεβιτόρους ,έτσι ώστε να μην μείνει κανένας με άδειο πιάτο...πααπονεμένος ..όταν κάποια στιγμή , αφού είχαν φάει βουνά φαγητών και είχαν πιει θάλασσες κρασιών και αναψυκτικών , κ' άρχισαν να ..βαραίνουν νοιωθοντας τον πρώτο ύπνο μα έρχεται , ο οικοδεσπότης έδωσε εντολή να σερβίρουν κι' αλλου μεζέδες για να ξενυστάξουν οι καλεσμένοι , που ρεύονταν αδιάκοπα δημιουργώντας μια περίεργη αμόσφαιρα..
Κάποια στιγμή , ο οικοδεσπότης φώναξε τον αρχισερβιτόρο λέγοντάς του να πάεο στην άκρη περίπου του τραπαεζιού και μα δώσει λίγομ φαγητό σε κάποιον φωχοντυμένο , που είχε μπει ..διακριτικά και είχε καθίσει σε μια΄θέση κοντά στην πόρτα
Ο ξένος , φτωχοντυμένος , με τριμένο χιτώνα και ξυπόλυτος κάθονταν συεσταλμένος στην ακρη του τραπαεζιού και όπως φαινόταν δεν τον γνώριζε κανλενας , ο σερβιτόρος ΄έδωσε φαγητό και κρασί στον ξένο , τον ρώτησε ευγενικά , ποιο είναι το όνομά του , για να τον αναγγείελι και γύρισε στον οικοδεσπότη για να του αναγγείλει το όνομα του ξένου ...
Όταν λοιπόν ο οικοφεσπότης τον ρώτησε για το όνομα του ξενου , είπε : Δεν ξέρω καλά , αλλά όταν τον ρώτησα μου απάντησε χαμηλόφωνα ..: Ο χριστός και τίποτα άλλο , μόνο ο Χριστός ..
Αμέσως γύρισαν τα κεφάλια τους να δουν τον ξένο , μα η θέση του ήταν ...'αδεια , είχε..φύγει..
Χρόνια πολλά και του χρόνου
Πέτρος Ξένος
No comments:
Post a Comment