TO ΣΗΜΑΔΙ..

 

 

Του Μάη τ’ αστέρι άργησε

σημάδι να μας δώσει ..

κι’ ο πόνος ήρθε χάραμα ,

λίγο πριν ξημερώσει..

 

Κάμε ψυχή μου υπομονή ,

σαν ξημερώσει η μέρα ..

θα λάμψει ο ήλιος ττο πρωί

θα έχει γάλα το παιδί

χαμόγελο η μητέρα..

 

Ήρθαμε μόνοι στη ζωή

και ζήσαμε μονάχοι ,

χαμένοι μεσοπέλαγα..

σαν ξεχασμένοι βράχοι .

 

Τα όσα ονειρευτήκαμε

τα θάψαμε στο χώμα ,

μα ‘μειν’ ο πόνος στη καρδιά

κι’ η πίκρα μες στο στόμα …

 

Τους δρόμους που βαδίσαμε

τους σκέπασε η σκόνη ,

τα χνάρια μας χαθήκανε

στο παγωμένο ..χιόνι..

 

Τα χρόνια μας βαθειές πληγές ,

αγιάτρευτα ..σημάδια ,

σαν τις παλιές μας συντροφιές

τα ονειρεμένα ..βράδια …

 

Κάμε καρδιά μου υπομονή…

στου χρόνου το ποτάμι ,

κάπου θα βρούμε μια στεριά

να ξαποστάσει η καρδιά ,

καλοκαιριά θα κάμει……..Κ.-

 

Λιδορίκι 16-18/ 1 - 2009