Αυτός είναι ο...πυρήνας της ζευζεκοπαρέας μας , τότε , που ..εξαφάνισε το αρνί του μακαρίτη του Λουκά , που είναι ο πρώτος από αριστερά , ακολουθούν , Μιχ. Πατσουλές , Θοδ. Σταύρου , ο αξέχαστος Γιώργος Καψάλης , Κώστας Χονδρινίκος και η..ταπεινότητά μου...
Σωτήριον ..έτος 1966 , το Λιδορίκι σε μιά απ' τις καλύτερες περιόδους του , αν όχι ...την καλύτερη , και μεις , μιά πολύ όμορφη νεαρο..υπαλληλοπαρέα , Καθηγητές , Τραπεζικοί , Ταμιακοί , Εφοριακοί και υπάλληλοι όλων των..κλάδων , συμπεριλαμβανομένων και των..κτηνιάτρων , θα μπορούσαμε να πούμε πως..καλοπερνούσαμε , με τις πλάκες , τα καλαμπούρια μας τα..βραδυνά..τσιμπούσια μας , στην ταβέρνα του μακαρίτη του Γιώργου του Γούρα η το εστιατόριο-ταβέρνα του μπάρμπα Τάσου του Γαρδίκη , και τα..εκτός έδρας..συμπόσιά μας στην Πλέσσια , νυν..Αμυγδαλιά , δόξα τω..Θεώ τα κουτσοβολέυαμε....
Στην παρέα , και δυό..Ιταλοί κτηνίατροι , ο μακαρίτης , από χρόνια , Λουκάς Αναγνώστου κι' ο Νίκος Τάσιος , στον Λουκά έχουμε αναφερθεί ξανά με τον περίφημο..λαγό μ' αγκάθια , αλλά και η σημερινή μας Λιδορικιώτικη..ιστορία , έχει σαν..πρωταγωνιστή της τον αξέχαστο φίλο Λουκά , την..μπερδεμένη..κλωστούλα η..σκυλόγιατρο , όπως τον αποκαλούσε γελώντας ο μακαρίτης ο Χρήστος ο Γατάκης , κοινά στοιχεία των δυό..γιατρών , οι σπουδές τους στην Ιταλία και η αγάπη τους γιά το καλό...μεζεδάκι ....
Στην παρέα , μετείχαν ο Δημ.Θεοδώρου κι' ο Θοδ.Σταύρου , απ' τον...εκπαιδευτικό κλάδο , ο Μιχάλης Πατσουλές , ο αξέχαστος αδερφός μου Γιώργος , η ταπεινότητά μου , η Τέτα Καγκάλου , απ' την ΑΤΕ , δυό Ανθ/γοί των ΤΕΑ , και άλλοι Δημ.υπάλληλοι , διαφόρων ..κλάδων , αλλά τα..τακτικά μέλη ήταν , συνήθως , οι εργένηδες και μάλιστα οι ξένοι φίλοι που έμεναν στο χωριό μόνοι τους κι' έτρωγαν έξω , εκείνη την περίοδο κι' εμείς ανήκαμε σ' αυτή την κατηγορία γιατί η μάνα μας βρισκόταν στο Παρίσι , σε μιά ξαδέρφη μου , κι' έτσι όλοι παρέα τρώγαμε τα μεσημέρια στον αείμνηστο...Τσελεμεντέ , Δημ.Βούλγαρη , αλλά τα βράδια η στου Γούρα , η στο νυχτερινό..εστατοριο..πανεπιστήμιο , του Γαρδίκη , η γιά ..μεζέ στην Πλέσσια και την Πεντάπολη που ήταν φημισμένη γιά τα ψητά της..κοτόπουλα , στου Θύμιου Μποβιάτση , του..Γιώτα .
Κυριακή , λοιπόν , ωραία μέρα , κόντευε το μεσημεράκι , κι' η παρέα , των...συνήθων..εργένηδων , αραχτή στις πολυθρόνες του Γούρα , αφού έιχαμε πιεί τα..καφεδο..ουζάκια μας , περιμέναμε να περάσει η ώρα γιά το μεσημεριανό...συμπόσιο , κάποια στιγμή είχε ..εμφανιστεί κι' ο Λουκάς , του ε'ιπαμε να κάτσει μαζί μας , αλλά μας είπε πως δεν μπορούσε γιατί όπου νάναι έρχεται απο Λαμία , κάποιος κουμπάρος του , και τον περιμένει στο δρόμο στη Βαθειά γιατί έρχεται γιά πρώτη φορά , όπως επίσης μας είπε πως έχει βάλει στο φούρνο ένα αρνί με πατάτες που όπου νάναι..βγαίνει ,κι' ο κουμπάρος πουθενά...η ώρα είναι δωδεκάμιση παρά τέταρτο , και μία θάναι έτοιμο το φαί ...
Σουλατσάριζε λοιπόν ο Λουκάς , εκεί στο δρόμο μπροστά στον πλάτανο , πάνω..κάτω , πάνω..κάτω , ανήσυχος , ενώ εμείς απολαμβάναμε τα..ερεκτικά μας , ουζάκια μετά..μεζέ , που..λένε , και φωνάζαμε και τον Λουκά , να πάρει μεζέ , αλλά ο Λουκάς...βράχος , με τις χαρακτηριστικές του χειρονομίες φώναζε , δε μπορώ ρε συ..μπέμπη ,ο.. μπέμπης ήταν η..αφεντιά μου , γιατί ήμουν οπιό μικρός της παρέας , 23άρης ,τότε , αφού σου είπα περιμένω τον κουμπάρο , κι'εγινε και τ' αρνί , όπως πάμε θα το φάμε..παγωμένο , εμείς βέβαια..από..σκοπού του λέγαμε , έλα βρέ Λουκά , αυτός όμως τίποτα , έφτασε η ώρα μία , ο Λουκάς εκεί..τροχονόμος , εμείς συνεννοημένοι μεταξύ μας , φωνάξαμε το Βασιλάκη τον Παπαρούκη και τον στείλαμε στο φούρνο να πάρει το αρνί του κτηνίατρου , πήγε ο Βασίλης , ο μπάρμπα Γιώργος ο Μανουδάκης , ο φούρναρης , του τόδωσε και μας τόφερε .
Το βάλαμε στο τραπέζι κι' αρχίσαμε να ..τσιμπολογάμε , πατατούλες , μεζεδάκια , ενώ φωνάζαμε στο Λουκά : έλα βρε Λουκά να πάρεις ένα ..μεζέ , χάνεις , και μετά θα..παραπονιέσαι , ο καημένος ο Λουκάς που να ξέρει τι γίνεται , αρνιόταν λέγοντάς μας τα ίδια και τα..ίδια , οπότε σε κάποια στιγμή ήρθε κι' ο κουμπάρος ...
Τους πήγε ο Λουκάς στο σπίτι , και κατέβηκε στο φούρνο να πάρει το ταψί με το αρνί , όπότε ο Μανουδάκης του λέει : το αρνί το πήρες , δεν έστειλες τον Παπαρούκη να το πάρει ; Ο Λουκάς έμεινε..κάγκελο , κατάλαβε τι είχε γίνει , θυμήθηκε και τις..επίμονες ..προσκλήσεις γιά..μεζέ κι' ήρθε..σφαίρα στη Βαθειά , στο τραπέζι μας , όπου ήταν σε κοινή..θέα το έρμο το αρνάκι , ξεπετσιασμένο και..ελαφρώς...απο..κρεατωμένο , βέβαια είχε μείνει και..μεζές γιά το σπίτι , το τι..επακολούθησε , δύσκολο να το περιγράψουμε , ο μεν Λουκάς ..μπουρλότο , εμείς ..σκασμένοι στα γέλια , και να τα βάζει με μένα , που τον φώναζα γιά μεζέ , έτσι μπέμπη , ε ; κι' εσύ στο κόλπο , πήρε το ταψί μ' ότι είχε..απομείνει , και λέγοντας πολλά και ..διάφορα , έφυγε , αφού τον περίμεναν οι..κουμπάροι , να φάνε....ενώ όλη η..Βαθειά , που είχε πάρει χαμπάρι τι έγινε , είχαν ..λυθεί στα γέλια , και φώναζαν , λες κι' ήταν..βαλτοί , εξαγριώνοντας τον έρμο το Λουκά...
Γιά λίγες μέρες , ο Λουκάς μας κράτησε μούτρα , μιά καλημέρα μας έλεγε κι' αυτή με το...ζόρι , και τάχε περισσότερο μαζί μου , γιατί εγώ πολλές φορές που πήγαινε στα γύρω χωριά γιά εμβολιασμό κοπαδιών πήγαινα μαζί του και περίμενε , φαίνεται , να μην πάρω μέρος στην..κασκαρίκα που του κάναμε....βέβαια η...ψύχρα κράτησε πολύ ..λίγο , σε λίγες μέρες είμαστε πάλι..μαζί , παρείτσα , και το επεισόδιο είχε σχεδόν..ξεχαστεί...και , όπως καταλαβαίνετε , επακολούθησαν κι' άλλες παρόμοιες..περιπέτειες , αλλά..άλλη φορά ........Κ.-
No comments:
Post a Comment