NOΣΤΑΛΓΙΑ…

 

     Χρόνια με καίει ο καυμός , πως να τον ..νταγιαντήσω ,

     στο Λιδορίκι το παλιό , αχ..να ξαναγυρίσω ..

     Να ξαναζήσω τα παλιά , τά παιδικά μου χρόνια ,

     με τα..λαστιχοπάπουτσα , τα..ντρίλια παντελόνια..

                    *                *               *

     Να σεργιανάω , ξυπόλυτος , σε δρόμους και σοκάκια ,

     ολημερίς κι’ ολονυχτίς , μ’ όλα τα ..φιλαράκια ,

     στο Αλωνάκι , στη Βαθειά να κάνουμε τις..πλάκες ,

     και να διαβάζουμε..διαρκώς , στο γήπεδο , στις..Λάκκες ..

                    *                  *               *

     Ν’ ..ασκούμαστε , καθημερνά , στις μπίλιες και τη..μπάλα

     κι’ όσο για τα..μαθήματα , στο..γάιδαρο..καβάλα ,

     κι’ όμως , τότε μαθαίναμε , κάμποσα…γραμματάκια ,

     τώρα..όμως , το σύστημα μας βγάζει …ντουβαράκια…..Κ.-

   Με ..βαλάντωσε αδέρφια , η αποψινή νοσταλγική ανάμνηση του φίλου του Καφτανιαλέκου  ( και στάθηκε η αιτία , του παραπάνω ..νοσταλγικού ..στιγμιαίου ..έμμετρου ξεσπάσματος  , ατελούς , ίσως , μα απολύτως αυθορμήτου και..στιγμιαίου ) ,  με γύρισε ..χρόνια πίσω , με χτύπησε εκεί που με ..πονάει , στην παλιά Λιδορικιώτικη ζωή , που δεν υπάρχει πιά , και μας..λείπει , γιατί δεν λείπει , πιστεύω , μόνο σε μένα , πολλοί θα είναι αυτοί που την νοσταλγούν και την ..ονειρεύονται , έστω κι’ αν δεν το λένε , έστω κι’ αν δεν το δείχνουν..

   Πολλά στοιχεία της έχουν..χαθεί , άλλα έχουν..αλλοιωθεί , άλλα πάλι έχουν..ξεθωριάσει , και η έλλειψή τους , μας είναι ..έντονα αισθητή , γιτί  έχει άμεση σχέση μ’ αυτή την ίδια τη ζωή , την καθημερινότητά μας , γιά κάντε μιά βολτίτσα απ’ τις Λάκκες ως τον Αντώνη ; Γιά περπατήστε δρόμο-δρόμο , και πέστε μου πόσοι άνθρωποι , αν..φυσικά συναντήσετε κάποιους , θα σας χαιρετήσουν , πόσοι θα σας..μιλήσουν ; Φοβάμαι πως η απάντηση θα ‘ναι μάλλον..απογοητευτική…σκληρή μεν , αλλά…πραγματικότητα…

  Πολλά λείπουν απ’ το χωριό μας , και η έλλειψη των περισσοτέρων οφείλεται , μάλλον , και σε δική μας υπαιτιότητα , σε δική μας..αδιαφορία , αμέλεια , όπως θέλετε το λέτε ..

   Πάντως προσωπικά μου λείπει η όμορφη ατμόσφαιρα των παλιών ταβερνών μας , και φυσικά του..εμψύχου..περιεχομένου τους , στιγμές απείρου..κάλλους , απέραντη ομορφιά , μικρά..λαικά Πανεπιστήμια θα μπορούσαμε , και όχι άδικα , να τις πούμε , και μάλιστα διαφορετικών..κατευθύνσεων , κάθε ταβέρνα και διαφορετική..κουλτούρα , αλλά όλες…κουλτουράτες !!!

  Κάθε ένα απ’ τα ..πολιτιστικά αυτά..ιδρύματα , είχε και τους δικούς του..διδάκτορες , αναλόγως..κατευθύνσεως , πως λέμε..θετικής , θεωρητικής κλπ..κλπ , άλλοι ..δίδασκαν στου μπάρμπα Πέτρου του Κοράκη , και..τρανταχτά ..ονόματα παρακαλώ , και άλλοι σιαπέρα –σιαπέρα , μηδέ εξαιρουμένου και του τότε..ορθαδικου , μάλιστα , ορθαδικου , εκεί στον , τότε , φούρνο του μπάρμπα Βελούλα , όπου σήμερα το..Κ.Ε.Π , και συνεχίζουμε στου..Σερεντέλου , στου..Ψεύτη , πρώην Καπποθανάση , α..να μη ξεχνάμε και του Γούρα , και του μπάρμπα Τάσου του Γαρδίκη , και φτάνουμε στο τέρμα της..Πανεπιστημιούπολης , στην..Κουτσουμπέικη ταβέρνα , άλλο ..ανώτατο πνευματικό – πολιτιστικό ίδρυμα , μέγα..και με επιφανέις…δασκάλους , εφέτες , π’ λένι…

   Κι’ άλλα πολλά , πολλά ..νοσταλγικά και ..τρυφερά , αλλά γι’ αυτά αξίζει να αφιερώσουμε ένα άλλο βράδυ , ολόκληρο….

    

           Καλό σας ..ξημέρωμα , απ’ το παλιό..Λιδορίκι

                       με αγάπη και…νοσταλγία ……Κ.-