EN ΑΘΗΝΑΙΣ …ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΑΠΟΚΡΙΑ

 

Τελευταία Κυριακή αποκριάς και με την Καθαρή Δευτέρα σχόλη όπως έλεγαν
στα σπίτια της γειτονιάς γινόντουσαν γλέντια...μασκέ.
Ότι  είχε ο καθένας στο σπίτι και το έκανε αποκριάτικη στολή...
από τον ψιλικατζή μια χάρτινη μουτσούνα και ένα χάρτινο καπέλο και έτοιμος.
Το κάλεσμα είχε γίνει από την προηγούμενη ημέρα και ο κάθε καλεσμένος
κατέφθανε με την κατσαρόλα του.
Όλα επάνω στο αποκριάτικο τραπέζι και η νταμιτζάνα με την ρεφενέ ρετσίνα
κάτω από αυτό.
Τα παιδιά στο διπλανό δωμάτιο να πετάνε χαρτοπόλεμο και σερπαντίνες....
Οι γηραλέοι στις καλύτερες θέσεις και πρώτα σε αυτούς το σερβίρισμα
που ήταν κρέας και έπρεπε να φαγωθεί γιατί άρχιζε η νηστεία και αυτοί
την τηρούσαν φανατικά.
Όταν λέμε κρέας λέμε κατεψυγμένο και στον φούρνο με πατάτες...
Είχε κρυώσει από το μεσημέρι και είχε σκληρύνει ακόμα περισσότερο...
Οι μασέλες έπαιζαν καστανιέτες και τίποτα δεν γινότανε οπότε το κατέβαζαν
αμάσητο από την λαχτάρα να φάνε αλλά και να μην κάνουν ζημιά στα ψεύτικα δόντια.
Γέλια...αστεία...πειράγματα και φυσικά τραγούδι και εβίβα...

«το γελεκάκι που φορείς
εγώ το΄χω ραμμένο
με πίκρες και με βάσανα
το’χω φοδραρισμένο
άντε το μαλώνω, το μαλώνω
άντε κι ύστερα το μετανιώνω
άντε το μαλώνω και το βρίζω
άντε την καρδούλα του ραγίζω…»

Τα φαγητά που περίσσευαν δεν θα τα πετούσαν λόγω νηστείας την επομένη
ημέρα.
Το φαϊ ήταν αμαρτία να το πετάξουν αν και άρχιζε η νηστεία...
Η δικαιολογία έτοιμη....την λέμε Καθαρή Δευτέρα γιατί καθαρίζουμε
τα πάντα που έχουν μείνει δηλαδή τα τρώμε.
Στη συνέχεια οι μασκαράδες θα άρχιζαν τις επισκέψεις στα γειτονικά σπίτια...
Χτυπούσαν την πόρτα άλλαζαν την φωνή τους για να μην τους αναγνωρίσουν
έπαιρναν το κέρασμα και έφευγαν.

πίσω στα παλιά