Σαν έρθει η αγάπη , που προσμένεις μια ζωή ,
έτσι..απαλά , αθόρυβα , στη μέση του χειμώνα ,
θα τη γνωρίσεις , κι’ η καρδιά σου η ..νεκρή ,
με μιας θ’ ανθίσει , σαν πανέμορφη ανεμώνα .
* * *
Θα‘ρθει σαν άνοιξη ανθισμένη , στο χιονιά ,
ευωδιαστά περβόλια , θα δροσίσουν την ψυχή σου ,
με ‘να της χάδι , θα σ’ αγγίξει την καρδιά ,
κι’ όλα θ’ αλλάξουνε , στην άδεια τη ζωή σου .
* * *
Μη την γυρέψεις , θα’ρθει μόνη να σε βρει ,
χίλιοι χειμώνες στη ζωή σου κι’ αν περάσουν ,
θα σε ‘βρει εκείνη , στην κατάλληλη στιγμή ,
πριν , η καρδιά και το κορμί σου , να γεράσουν .
* * *
Έτοιμος να ‘σαι πάντα , την αγάπη να δεχτείς ,
έχε στο χέρι ένα λουλούδι και χαμόγελο στα χείλη ,
δεν έχει αξία αν θα ‘ναι αργά , η θαν’ νωρίς ,
δέξου το θείο..δώρο , που η μοίρα θα σου στείλει …
Κωνσταντίνος Ευθ. Καψάλης
Αθήνα 29-30/ 4 / 2009
" Τραγουδώντας στη Ζωή "
Λιδορίκι 2010
No comments:
Post a Comment